Gdy się samemu czyta Biblię, czasami przy niektórych fragmentach można niewiele zrozumieć i niewiele wnieść do swego życia (a juz nie chcę mówić o tym jak
walczący ateiści posługują się podobnymi fragmentami). Trzeba popatrzeć na to, co o niektórych trudnych fragmentach mówią święci i ojcowie Kościoła.
Na przykład o tym fragmencie mówi Montford w swym Traktacie.

Co mówi?

Choćby

a potem w wielu miejscach się do tego odnosi.

No ale jak ty to rozumiesz, ten fragment z wyłudzeniem błogosławieństwa.

Jak zauważył św. Efrem Syryjski Jakub mógł kupić pierworództwa za bezcen bo taką miało ono wartość w oczach Ezawa. Jakub tym samym kupił za tyle za ile Ezaw chciał sprzedać. Warto zauważyć że ta transakcja bardziej oburza ciebie, czy w ogóle nas niż Ezawa - tego nie rusza ani zuchwała propozycja Jakuba, a po wszystkim nie poddaje swego zachowania żadnej refleksji, nie próbuje się wycofać, nie próbuje szukać ochrony przed wyłudzeniem którego miał dopuścić się Jakub.. Druga rzecz to to że do Jakuba pierworództwa też należało - przez obietnicę Bożą. Tyle że zamiast cierpliwie czekać jej wypełnienie próbuje rzecz przyspieszyć. Co zyskuje? Że facto wygnanie.

Nic mnie nie oburza od momentu kiedy zrozumiałem o co w tym chodzi.
Mieszasz dwa zdarzenia, które uważam powinne być traktowane osobno.
Pierwsza to handelek pomiędzy braćmi: Ezaw sprzedaje prawo do błogosławieństwa od ojca Jakubowi za miskę soczewicy.
Druga to oszukanie Izaaka czyli ojca przez Jakuba i jego matkę ubraniem Jakuba w koźlą skórę.
Mnie bardziej interesują refleksje ludzi na temat tej drugiej sprawy. Bracia tam mogli się ze sobą dogadać, ale ojciec mógł się nie zgodzić na ich umowę, co Jakub przeczuwał, bo w końcu udawał Ezawa.
Dlaczego doszło do budowania historii zbawienia na tym zdarzeniu? Co nam to mówi? Jakie jest największe znaczenie tego wydarzenia zamiany błogosławieństwa?

Mam swoje wyjaśnienie, ale z chęcią poznam jeszcze inne (podpowiedź jest w moim ostatnim pytaniu).

Obawiam się, że przypowieści (a nawet - opowieści o zdarzeniach) w ST należy brać przede wszystkim pod kątem tego, co miały przekazać, a nie pod kątem "dekoracji".

Co miała przekazać ta historia.

Nie mieszam, tyle że ty w swych postach skupiałeś się na braciach, imię Izaaka nawet nie pada. I do tego się odnosiłam. Jeśli chodzi o zrealizowanie tej transakcji tj. o uzyskanie błogosławieństwa to rzecz jest o tyle prostsza i trudniejsza, że Ojcowie kościoła błogosławieństwo to traktowali w wymiarze duchowym, a nie dosłownie brali tą historię (w życiu Jakuba błogosławieństwo to się zresztą nie spełniło - przez dwie dekady był sługą Labana, a u schyłku życia wyemigrował do Egiptu za chlebem). Św. Ambroży pięknie wyjaśnił że tak jak Jakub musiał nałożyć ubrania starszego brata, tak Kościół przywdziewa szaty Starego Testamentu by otrzymać od Ojca błogosławieństwo należne Narodowi Wybranemu. Inni interpretowali błogosławieństwo w odniesieniu do Chrystusa Pana. I tak dla św. Augustyna nosił On na sobie grzechy ludzi niczym Koźle skóry. "Głos Ezawa ale ręce Jakuba" - głos umiłowanego Syna, a ręce nas ludzi których naturę On przyjął.

Izaak upodobał sobie Ezawa, zatem Jakub nie tyle przeczuwał co miał realne podstawy. To jest nauka w szczególności dla rodziców jak dewastujące dla więzi rodzinnych jest hołubić jedno dziecka - Jakub nie ma względów ani dla brata ani dla ojca by dopiąć swego celu. Gdyby ich kochał nie przyszłoby mu to tak łatwo, jeśli w ogóle. A może gdyby był kochany? Później św. Paweł napisze wszak "Ojcowie, nie rozdrażniajcie waszych dzieci, aby nie traciły ducha". Ta historia z wyłudzeniem błogosławieństwa wpisuje się ogólnie w sylwetkę Izaaka, którego dzieje to inni kształtowali - ojciec, żona, synowie...

Ezaw jest typem (zapowiedzią) narodu żydowskiego, który jakby był
"pierworodny" względem rodzaju ludzkiego i stracił swoje pierworództwo.

Tak, Jakub przejmujący błogosławieństwo od biologicznie pierwszego brata Ezawa, jest zapowiedzią, że dla Boga kryteria biologiczne, choc początkowe, są bez znaczenia (czego nie mogą przeżyć i wybaczyć chrześcijaństwu dzisiejsi żydzi, którym Św Jan Chrzciciel powiedział, że Bóg może sobie z kamieni wzbudzić dzieci a Chrystus, że choć biologicznie są potomstwem Abrahama to jednak są synami diabła). Natomiast to co mi wcześniej umykało a dopiero usłyszałem od kogoś, jest powód dlaczego doszło do tej zamiany błogosławieństwa i dlaczego była konieczna. Mianowicie, było to zachowanie samego Ezawa, który w wieku 40 lat wziął sobie za żony dwie kobiety kananejskie, które doprowadziły do takiej rozpaczy Rebkę, jego matkę, ze odechciało jej się żyć i podjęła decyzję, że taki syn nie może mieć błogosławieństwa.

Czyli w całej historii chodzi o to, że Bóg zlikwidował „karierę” wyrodkowi ze względu na jego postępowanie. Co jest bardzo optymistycznym przesłaniem, że Bóg czuwa nad historią i reaguje.

To jest też bardzo ważny detal, choć poboczny. Żydzi poświęcali dwa kozły, na które nakładali ręce przenosząc swoje grzechy, jednego wyganiali w dzicz, by spadł ze skał abo zdechł (a z nim ich grzechy) a drugiego na miejscu ubijali w świątyni i czerwoną wstążkę z kozła, które wcześniej nawiązali tym dwóm kozłom na głowie - wieszali na świątyni i kiedy zbielała był to znak, że ofiara została przyjęta przez Boga. Co ciekawe, współczesne żydostwo, w swoim Talmudzie przyznaje się, że dokładnie tuż po śmierci krzyżowej Chrystusa wstążka przestała zmieniać kolor z czerwonego na biały, czyli od momentu Ofiary Chrystusa, Jahwe przestał przyjmować ofiary ze zwierząt:

"Mędrcy nauczali: Podczas rządów Szymona Hatzadika, kości dla Boga zawsze ukazywały się w prawej ręce Arcykapłana, a po jego śmierci tylko okazjonalnie, ale przez okres 40 lat przed zburzeniem Drugiej Świątyni Jerozolimskiej, kości dla Boga nie pokazywały się w prawicy Arcykapłana wcale. Także czerwona wstążka wełniana, która była przywiązana do kozła, który był posłany do Azazela nie zamieniała się w białą, a skrajenie zachodnia lampa świecznika nie paliła się już regularnie". (Yoma 39b, https://www.sefaria.org/Yoma.39b.5?lang=bi)
Tak, to prawda. Natomiast przy okazji, o ile sobie przypominam ty wcześniej negowałeś jakoby dzisiejsi żydzi stracili "wybraństwo Boże", tzn nadal podtrzymujesz że są "narodem wybranym". Czyli nic się z historii Ezawa i Jakuba nie nauczyłeś?

To może najpierw zacytuj co napisałem, to pogadamy

https://dyskusje.katolik.pl/viewtopic.p ... 4#p1142694

Tutaj przedstawiasz swoją "teologię" a mianowicie taką, że nikt nie stracił wybraństwa, czyli przenosząc to na (alternatywną) historię Ezawa i Jakuba: Ezaw został pobłogosławiony wpierw a później Jakub, czyli obaj są nadal "wybrani", dlatego nikt nie stracił wybraństwa.

Jeśli się mylę, odpowiedz na proste pytanie: Czy uważasz, że dzisiejsi wyznawcy judaizmu talmudycznego pozostają "narodem wybranym"? Tylko bez wykrętów, proste pytanie, prosta odpowiedź.

Cieszę się, że odświeżyłeś sobie co faktycznie twierdzę. I nie jest to moja teologia, tylko teologia Nowego Testamentu. Polecam Ci (choć nie wiem czy pseudotradycjonaliści, jak Ty, czytają Pismo...) 11 rodział istu do Rzymian. Parę fragmentów na zachętę:

"Pytam więc: Czyż Bóg odrzucił lud swój? Żadną miarą!"/Rz 11,1/

"Nie chcę jednak, bracia, pozostawiać was w nieświadomości co do tej tajemnicy - byście o sobie nie mieli zbyt wysokiego mniemania - że zatwardziałość dotknęła tylko część Izraela aż do czasu, gdy wejdzie [do Kościoła] pełnia pogan.
I tak cały Izrael będzie zbawiony, jak to jest napisane: Przyjdzie z Syjonu wybawiciel, odwróci nieprawości od Jakuba. I to będzie moje z nimi przymierze, gdy zgładzę ich grzechy.
Co prawda - gdy chodzi o Ewangelię - są oni nieprzyjaciółmi ze względu na wasze dobro; gdy jednak chodzi o wybranie, są oni - ze względu na praojców - umiłowani.
Bo dary łaski i wezwanie Boże są nieodwołalne."/Rz 11:25-29/

Rz 11:11-12 BT5 "Pytam jednak: Czy aż tak się potknęli, że całkiem upadli? Żadną miarą! Ale przez ich upadek zbawienie przypadło w udziale poganom, by ich pobudzić do współzawodnictwa. Jeżeli zaś ich upadek przyniósł bogactwo światu, a ich mała liczba - wzbogacenie poganom, to o ileż więcej przyniesie ich zebranie się w całości!"

Jest tam też ostrzeżenie dla Ciebie i takich, co lansują tezy podobne do Twoich:
"Jeżeli bowiem zaczyn jest święty, to i ciasto; jeżeli korzeń jest święty, to i gałęzie. Jeżeli zaś niektóre zostały odcięte, a na ich miejsce zostałeś wszczepiony ty, który byłeś dziczką oliwną, i razem [z innymi gałęziami] z tym samym złączony korzeniem, na równi z nimi czerpałeś soki oliwne, to nie wynoś się ponad te gałęzie.
A jeżeli się wynosisz, [pamiętaj, że] nie ty podtrzymujesz korzeń, ale korzeń ciebie.
Powiesz może: Gałęzie odcięto, abym ja mógł być wszczepiony. Słusznie. Odcięto je na skutek ich niewiary, ty zaś trzymasz się dzięki wierze. Przeto się nie pysznij, ale trwaj w bojaźni. Jeżeli bowiem nie oszczędził Bóg gałęzi naturalnych, może też nie oszczędzić i ciebie. \ Patrz więc na dobroć i surowość Boga. Surowość wobec tych, co upadli, a dobroć Boga wobec ciebie, jeżeli tylko wytrwasz przy tej dobroci; w przeciwnym razie i ty będziesz wycięty.
A i oni, jeżeli nie będą trwać w niewierze, zostaną wszczepieni. Bo Bóg ma moc wszczepić ich ponownie. Albowiem jeżeli ty zostałeś odcięty od naturalnej dla ciebie dziczki oliwnej i przeciw naturze wszczepiony zostałeś w oliwkę szlachetną, [color=#0000BF]o ileż łatwiej mogą być wszczepieni w swoją własną oliwkę ci, którzy do niej należą z natury."/Rz 11:16-24/

Dlaczego nie chcesz odpowiedzieć tak lub nie na proste pytanie:
czy wg ciebie dzisiejsi żydzi talmudyczni, odrzucający Chrystusa, są nadal narodem wybranym czy nie są? Czy są Jakubem czy są Ezawem?

Niech wasza mowa będzie: Tak, tak; nie, nie. A co nadto jest, od Złego pochodzi