Zastanawiam sie poprostu czy to że Mikolaj iwaza sie za katolika glosi jeszcze katokickie nauczanie i czy warto go sluchac

To może daj link do jakichś jego wypowiedzi w tej kwestii? Będzie łatwiej rozmawiać o tym, co powiedział na takiej podstawie, niż na podstawie tego, co sama napomkniesz lub uda się z Ciebie wycisnąć.

https://youtu.be/8Rhhan9AIR4

Od 5 min

Ale wiesz o tym, że YT można pobrać link do konkretnego momentu?

W wersji mobilnej raczej nie mozna

Można np. tak http://www.youtube.com/watch?v=skrot_filmu&t=2m34s
dla 2 minut, 34 sekund. czyli trzeba podać po linku &t= oraz czas
ściąga tu https://youtubetime.com/#

Tam jest błąd w myśleniu. On wychodzi z definicji wiary w Boga (metafora światła) a nie wiary jako relacji z Bogiem (metafora skały). Bardzo upraszcza by mu coś tam wyszło.
W sumie to odsłuchałam do tych pięciu minut i widzę więcej błędów. Mówienie z natchnienia Bożego dotyczy ewangelizowania, gdy już tak trzymamy się Słowa Bożego. Świadek Chrystusa mówi z mocą, uczony w Piśmie raczej nie. A moc to nie silne oddziaływanie na emocje jak u telewizyjnych ewangelizatorów. Wrzuciłam kiedyś post na forum odnośnie sposobów wyrażania miłości przez Pana Jezusa. Nie wszystkich przytulał i mówił miłe słówka. Sposób wyrażania miłości zależy postawy drugiego człowieka i własnych umiejętności Nie wszystko co mówię musi być z natchnienia Bożego, bo to oznaczałoby człowieka bezgrzesznego, czyli utopia. Poza tym rozmawiamy też o niczym, komunikacja ma różne poziomy głębokości. Mamy do czynienia z myśleniem racjonalnym (głową) i egzystencjalnym (serce - opis w KKK).
To prawda, że każdy chrześcijanin dostał pewne dary, w tym prorokowanie, ale i to należy umieć prawidłowo definiować. a nie porównywać się do proroków ST.
Dalej nie słuchałam, bo ten człowiek stoi na zewnątrz siebie, nie mój typ osobowości. Taki typ ewangelizatora - aktora przemawiającego do tłumów, by grać na emocjach. Tymczasem praca nad sobą to żmudna praca od podstaw. Wymaga poznania siebie, by móc odszukać to nad czym należy się pochylić dziś.

Zadaj sobie pytanie o siebe: jak cię ten ewangelizator wzbogacił. Czego cię nauczył poza slogananmi o nowym człowieku tak jak rozumieją to protestanci i protestantyzujący katolicy mający pod kontrolą DŚ.

Łaska Boża działa na tyle na ile pozwala na to natura człowieka. Większość łask marnujemy, bo chcemy żyć po swojemu.

No ale patrząc na św. Augustyna czy św. Pawla mamy jeden moment nawrócenia i calkowita przemianę życia i zmianę myślenia. No ale to chyba szczególna łaska.
Ja Mikołaja lubie, ale nie wiem czy za bardzo nie protestantyzuje sie. Ale nie wydaje mi sie aby grał.

Ale nie był to moment narodzenia na nowo, co powinnaś wiedzieć po lekturze KKK.

Bardzo lubię słuchać Kapusty, ale jego poglądy są często bardzo radykalne i nieco wykluczające. Niektórych ludzi mogą wręcz odstraszyć od Boga. Trzeba mieć duży dystans, żeby Mikołaja wysłuchać, nie załamując się ani nie będąc pełnym wątpliwości. Chyba widziałam ten film, o którym wspominasz, faktycznie ujął to tam radykalnie, że jeżeli masz w sobie Ducha Świętego to masz dary Ducha, jesteś radosny, cierpliwy, już nie grzesznych i nie możesz mieć przywiązań... ale to dość radykalna wizja, w takiej wizji 90% chrześcijan nie jest nowonarodzona. Mi się wydaje, że nowo-narodzenie to nie jest jakiś magiczny moment w życiu i pach od tego momentu już nie grzeszysz i jesteś święty, nawrócenie to raczej proces, który trwa całe życie - upadasz, powstajesz, uczysz się, upadasz coraz rzadziej, jesteś coraz lepszą wersję siebie, a wszystko za rękę z Panem Bogiem, a nie pach i następnego dnia jestem innym człowiekiem. Oczywiście są takie radykalne nawrócenia, jak nawrócenia alkoholików, ludzi uzależnionych od narkotyków, prostytutek, gdy jednego dnia poznają Boga i wyrzucają przeszłość do kosza nie stopniowo, a natychmiast, ale po tym oczyszczeniu przychodzi normalna droga nawrócenia - day by day, step by step.

No właśnie. Nowo-narodzenie. Protestanci lubią o tym mówić a jak wygląda to z punktu widzenia katolickiego? Czy oznacza to chrzest? Znaczyło by to że prawie wszyscy Polacy np. są nowo-narodzeni niemal od urodzenia.

http://www.katechizm.opoka.org.pl - Dział drugi "SIEDEM SAKRAMENTÓW KOŚCIOŁA", rozdział pierwszy "Sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego". Tam jest odpowiedź na Twoje pytania, katoliku. Zapraszam do lektury.

Wydaje mi się, że pojęcie nowonarodzenia my katolicy nazywamy po prostu nawróceniem. I trzeba to jakoś nazwać (obojętnie jakim słowem - praktykujący, złączony z Chrystusem, nawrócony, żyjący w łasce), bo są przecież osoby ochrzczone żyjące maksymalnie z dala od Boga, w grzechu ciężkim. Część z tych osób się "nawróci", czyli pojedna się z Bogiem, zmieni swoje postępowanie.

Nie całkiem.
Nowe Narodzenie to (według Biblii, a więc i w nauce Koscioła) to chrzest święty.
Ale żadne narodzenie nie gwarantuje życia - również nadprzyrodzone narodzenie nadprzyrodzonego życia.
Kto nie je, nie pije, nie - pardon - wydala, nie żyje po prostu - ten umiera.
W życiu nadprzyrodzonym kto nie przyjmuje Eucharystii, nie rozmawia z Bogiem, nie wyznaje grzechów, nie praktykuje czynów charakterystycznych dla Nowego Człowieka - ten jest duchowo martwy.

Człowiek może się oczywiście na-wrócić (czyli wrócić do swojego chrztu), ale to nie jest nowe narodzenie, lecz co najwyżej reanimacja

A co znaczy: Zaprawdę, powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego».