Gdy chodzi się co niedzielę do kościoła to można zaobserwować, że jest mniej więcej taka sama liczba wiernych i spotyka się ciągle te same osoby.

Gdy przychodzi np. Wielkanoc, to w Kościele nie ma gdzie usiąść.

Skoro nieuczestniczenie w niedzielnej Mszy świętej jest grzechem ciężkim, a więc bynajmniej teoretycznie w każdą niedzielę w roku powinno być mniej więcej tyle samo osób w kościele, to kim są ci ludzie, którzy chodzą do kościoła tylko od święta? Nie chciałbym tutaj nikogo oceniać czy oskarżać, ale po co oni przychodzą w Wielkanoc, skoro w pozostałe niedziele w roku nie mają godziny czasu na poświęcenie Bogu?

Oczywiście księża się cieszą, że kościół jest wypełniony po brzegi, ale z drugiej strony to wygląda jak taka skrzynka z jabłkami, gdzie w jej środku są piękne jabłka a na obrzeżach zgniłe...

A wiadomo, że dobre jabłka psują się przez zgniłe...

Mam szczęście należeć do parafii, w której służy ks. Henryk Zieliński. Myślę, że nie trzeba go nikomu przedstawiać. Z żoną chodzimy do niego na Mszę na 8:30. Któregoś razu było liczenie wiernych, a niedługo potem (lub przed tym - nie pamiętam) kolęda. Ks. Henryk podał dane dotyczące obecności na Mszy świętej i liczbę rodzin przyjmujących księdza. Obie okazały się podobne. W mojej parafii do kościoła chodzi tylko 10% wiernych i tyle procent ludzi wpuściło księdza z kolędą. To jest straszne!

Gdzie ci wszyscy ludzie są? Przychodzą do kościoła tylko od święta, albo jak coś trzeba załatwić, bo co ludzie powiedzą. Taki "katolicyzm" mnie przeraża.

To zastanów się, czy aby nie to cię przeraża. Że ci stali bywalcy, tak ich ujmując. Robią więcej, od tych co przychodzą tylko na Wielkanoc? A jeśli tak, to pewno wiesz, co oznacza to twe poruszenie?

Ja z kościoła nikogo nie wyganiam. Jest otwarty zawsze i dla każdego. Mnie chodzi o brak konsekwencji wśród wiernych.

Należy sobie odpowiedzieć na pytanie kto jest katolikiem?

1. Każdy ochrzczony?
2. Każdy kto chodzi co niedzielę do kościoła?
3. Każdy kto mówi, że jest katolikiem, a więc i ten kto nie żyje jak katolik?

Czy jak ktoś mówi, że jest katolikiem to oznacza, że rzeczywiście nim jest, czy raczej oznacza tylko, że tak mówi?
Mówić i deklarować można sobie co się chce, ale "po owocach ich poznacie".

No a kim my sami jesteśmy, by osądzać innych kim są?
Możemy mówić tylko to co zgodne z prawdą, czyli że nie robią czegoś, co należy do czynienia jako ich obowiązek. Za osądzaniem tego że źle robią, wiąże się znajomość w szczegółach, co do powodów takiej sytuacji. A tego raczej trudno w szczegółach znać. Więc to ogólne kim są, to przesadne doszukiwanie się czyjejś winy. Mamy być w prawdzie wierzącymi, a nie z musu, czy z obowiązku. Oceni nas i innych Bóg. Pewno że milej jest jak wszyscy wierni danej parafii, idą w każde święto do kościoła. Tylko że nie po to wierzymy, by było nam milej.

A jeśli to jest głównym powodem naszej wiary, to należy jeszcze bardziej postarać się o to by nasza wiara wzrosła. A wzrosła wiara oznacza że, wierzymy pomimo przeciwności, nie poddając się im. A nie że wszystko idzie pomyślnie. Jeśli wszystko idzie pomyślnie, nie potrzebna staje się wiara. No niby po co? By przyklasnąć dobru którego doświadczamy? Nawet w takiej sutuacji dziękowanie, nie spełnia kryterii wiary typu zawierzenie. A to Bogu chodzi, byśmy Jemu zawierzyli, pomimo wszystko. Należy pamiętać o przyczynie pierwszego grzechu w raju. Nie zawierzenie Bogu w tym mówił i zamierzał.
Dlatego my mamy wierzyć już nie dla tego, że zasada wiary jest taka, że należy i już. Innego wyboru nie ma. Tylko mamy wierzyć wbrew temu co doznajemy. By ta obecnie nasza wiara, była umocniona przeciwnościami. Bo dopiero taka wiara, pozwala na trzeźwe spojżenie na prawdę podaną od Boga. Taka nasza słaba kondycja, wymaga takiego podejścia, byśmy bezwzględnie nie błądzili, w przeciwstawianiu się słusznym zaleceniom Boga.

A ja zawszę cieszę się jak widzę takich ludzi w na Mszy w Wielkanoc.

Zdarza mi się zobaczyć w Kościele osoby, których nigdy bym się tam nie spodziewał . Zawsze ogarnia mnie wtedy wielka radość, że w duszy tej osoby tli się jakaś iskierka.

Nie tylko w Wielkanoc, ale i na Pasterce takie tłumy są Tak kiedyś byłem i przede mną starsza pani i dwie młode dziewczyny. I Komunia Św. Starsza pani idzie (no wszyscy idą), ale te dwie dziewczyny nie, zostają. Ale pani na nie tak spojrzała - z tego spojrzenia można było wyczytać: "no niby czemu macie nie iść?" - ale to tylko moja interpretacja. Po czym poszły i one. Jednak to są moje odczucia i nic ani nikogo nie oceniam.

Kiedyś u nas nieżyjący już ksiądz na kazaniu poruszył ten temat: Niektórzy przyszli tu dziś pierwszy raz w roku do kościoła pod osłoną nocy. Po co? szopkę zobaczyć?...

Ja się nie podejmuję takich "rozważań". Na pewno też cieszę się, że są inni, kościół po brzegi wypełniony, ale nasz wikary też do tego nawiązał (bodaj na Rezurekcji) - Przepraszam, że to powiem, pięknie że są wszyscy, tak nas dużo, ale co będzie już za tydzień? Gdzie będą ci co tu teraz są?

Może taka tradycja niewynikająca z wiary? Nie wiem, poświęcić jajeczka i kiełbaskę w koszyczku, to trzeba pójść, bo jak to zjeść, jak niepoświęcone? Takie magiczne myślenie. Albo zobaczyć Pana Jezusa wśród zwierzątek i aniołków w szopce, no Boże Ciało...może iść na procesję. I na tym koniec. U nas to jest 30% wiernych parafian, którzy są na Mszy Świętej w niedzielę.

Tradycja. Tak się zwykle dzieje gdy kontakt z Bogiem kończy się na bierzmowaniu.

W sumie od lat liczba "dominicantes" chodzących na Msze spada. Ostatnie dane ISKK pokazują, że mniej niż 40% zobowiązanych do uczestnictwa w niedzielnej liturgii rzeczywiście ten obowiązek wypełnia. W te ważniejsze Święta, jak Wielkanoc, czy Boże Narodzenie odsetek jest wyższy, bo wówczas dla wielu ludzi pójście do kościoła jest postrzegane jako element tradycji i pewien zwyczaj.
Ale, żeby nie popadać w pesymizm, dodam, że wg GUSowskich statystyk w najmłodszej grupie wiekowej (16-24 lata) odsetek osób deklarujących się jako wierzący i deklarujących regularny udział w niedzielnej Mszy jest wyższy niż w dwóch kolejnych grupach wiekowych. Jeśli taki trend by się utrzymał, jest szansa żeby w dłuższej perspektywie trochę ten obraz poprawić.