To moze czytaj caly watek. Bo moj post byl w odpowiedzi na merss.

To jak cytujesz wypowiedzi merss, to je odpowiednio zaznaczaj.

Nic takiego nie napisałam. Wskazałam na powinność a nie automat dyspensy. Jeśli korzysta się z dyspensy to oznacza, że źle. Nic takiego nie napisałam, podałam przykłady temu przeczące.
Powinność to indywidualne pole odpowiedzialności. Rozumiesz, że jednostka to nie wszyscy a katolicyzm to nie prawo ST? Jeśli ktoś nie idzie do kościoła, bo zimno w kościele to dyspensa jest tanim usprawiedliwieniem lenistwa. Może iść, ale mu się nie chce, bo za zimno. Czuje, że powinien a nie idzie. I jeszcze się tym chwali na forum.

Dwa razy chyba prosiłam o dyspensę proboszcza miejsca, bo organizowaliśmy sobie spotkania firmowe w piątek. Było wygodniej niż w sobotę, bo prosto z pracy. Nie było problemów, ale za drugim razem mnie zapytał czy nie możemy tego organizować nie w piątki. Dostałabym dyspensę dla wszystkich i za n-tym razem, ale to zapytanie mi wystarczyło.
Każda dyspensa poza tym wiąże się z zamianą mszy/wstrzemięźliwości od mięsa na czyn pokutny. Konia z rzędem temu kto o tym wie i się zastosuje. Mówiono o tym przy okazji dyspens.

Postaraj się poza tym czytać uważniej. Nie po to opisuję podając inne widzenie sprawy, byś namalowała; merss napisała każdy. Każdy to znajduje się w sytuacjach etycznych, ponieważ doświadcza odpowiedzialności. Można jednak wypełniać swe obowiązki z lęku przed karą lub opinią innych czy z powodu osobistych korzyści. Nie jest to dobro moralne. Wspólnym rysem czynów, w których powstaje dobro jest bezinteresowność i szlachetność postępowania. Wypełniamy swe powinności, bo tak trzeba.
Teraz sobie to przyłóż do dyspensy i pójścia do kościoła (brak przeciwskazań praktycznych), gdy kieruje tobą szlachetność. Równo wyjdzie, bo jest papier o dyspensie?
Jeśli ktoś z powodu zimna nie idzie do kościoła to też niech w siebie wejrzy. Co nim kieruje? Narusza to relację z Bogiem czy nie? Może ten grzech ukrył się głębiej?

Kiedyś zmagałam się z myślami bluźnierczymi/nieczystymi, które były natrętne, ale teraz już nie mam tego problemu. Jednak ostatnio jechałam do Kościoła i popłakałam się myśląc o moim obecnym życiu i ile się modliłam w ważnej dla mnie sprawie. Wtedy przyszła mi do głowy myśl, która brzmiała mniej więcej „nawet chodziłam na te zasrane roraty”. Jak to pomyślałam, to od razu zaprzeczyłam, powiedziałam chyba nawet na głos „nie” i przepraszać Boga, że pomyślałam coś takiego. Wydaje mi się, ze natręctwo to nie było, ale tez nie chciałam zbluźnić i jak zdałam sobie sprawę z tej myśli to od razu zaprzeczyłam. Czy to ciężki grzech?

Nie

Nieposłuszeństwo rodzicom to ciężki czy lekki grzech?

Zależy od wieku grzesznika i czego to nieposłuszeństwo dotyczyło.

Najlepiej zapytać spowiednika, który oceni daną sytuację.

Nie poszłam na jedną lekcję, bo się nie nauczyłam. Mój tata denerwuje się, kiedy opuszczam. Mogłam zrobić inaczej, to moja wina. Mam 17 lat. Nie mam pojęcia jaką wagę ma ten grzech. Z jednej strony 4 Przykazanie, z drugiej strony to co zrobiłam nie jest chyba ogromnym wykroczeniem.

Idź do spowiedzi, to ci spowiednik sprawę odpowiednio naświetli i oceni wagę grzechu.

A jeśli chodzi o kłamstwo, wiem, że jeśli jest w mało ważnej to jest grzechem lekkim, ale jeśli w mało ważnej sprawie okłamię swoich rodziców? To ciężki grzech?

Nie należy kłamać. Ucz sie mówić prawdę, lub nie mów nic.

Wiem, żałuję tego, dlatego też zaraz przyznałam się mamie i wyznałaś prawdę, ale nie wiem czy to był grzech lekki, czy ciężki, a gdybym z każda wątpliwością chodziła do spowiedzi chyba byłoby za często...

Odpowiedź spowiednika będzie na dany moment wiążąca. Na forum zaś nie sposób brać odpowiedzialność za Twoje sumienie.

Poza tym nie wiesz, kto Ci radzi, jakie ma kompetencje, jakie doświadczenie życia z Panem Bogiem, czy jest dzieciakiem, czy emerytką na progu demencji. Niestety, taka prawda. Forum nie ma mocy wiążącej. Powierzasz się anonimom.
Poza tym to dość wygodne i dla Ciebie, pisać na forach. Anonimowo, bezkarnie, pozornie bez odpowiedzialności Pytanie o każdą wątpliwość na forum nie zawsze pomaga Ci w odważnych porządkowaniu siebie w realu.
Jeśli będą dwie sprzeczne odpowiedzi, to co zrobisz?

A może przydałby Ci się stały spowiednik?

Przypomniała mi się sprawa z przed kilku miesięcy. Nie wydawała mi się ona grzechem ciężkim, ale gdy myślę o tym teraz, myślę, że materia była jednak poważna. Od tego czasu byłam już kilka razu u spowiedzi, ale nie wyspowiadałam się z tego, no bo nie uznałam tego czynu za ciężki grzech, ale jeśli teraz zobaczyłam to jednak inaczej, to mogę nadal chodzić do Komunii i wyznać np. przy kolejnej spowiedzi, czy muszę iść do spowiedzi od razu?