Wiem, że ja mam problem ze skrupułami i mecze z tymi pytaniami... Ale teraz naprawdę nie wiem. Jestem za granicą z moją ciocią. Jechałam tu dwa razy pociągiem na gapę. Ona przyjeżdża tu od lat, ja jestem pierwszy raz, nie znam języka itd. Ona wierząca, ale tak już ma, zdarza jej się jeździć bez biletu itd. Za pierwszym razem powiedziała mi, ze kupuje się bilety w pociągu. No i średnio w to uwierzyłam wiedząc jak to z nią jest, ale przystałam na to. No i jechałyśmy na gapę. Za drugim razem już wiedziałam dobrze o co chodzi, specjalnie przebiegałyśmy szybko przez bramkę itd. Ja jej mówiłam, że tak nie chcę, że chcę żebyśmy kupiły bilet, że to dla mnie kradzież itd. Pokłóciłyśmy się nawet trochę. Ja naprawdę nie chciałam jechać na gapę, może mogłam kupić ten bilet, miałam pieniądze przy sobie ale bałam się ze jak sama pójdę do kasy to się pogubimy, a nie znam tu nic. Gdyby to ode mnie zależało nigdy bym tak nie zrobiła, ale jednak... Czy to jest ciężki grzech? Nie mogę spytać się teraz w konfesjonale, bo wracam do Polski w przyszłym tygodniu, w niedziele pójdę tu do Kościoła i nie wiem czy mogę iść do Komunii. To nie jest jakaś malutka kwota, bo taki bilet ponad 5 euro, a tak jak mówię, nie miałam go już 2 razy. Czy byłoby dobrze jeśli np równowartość dałabym biednym, czy to mogłoby być takie zadościuczynienie? Czyto ciężki grzech?

Przeczytaj definicje grzechu cięzkiego i sie zastanow. Jesteś sama odpowiedzialna za ksztaltowanie swojego sumienia. Nikt na forum za Ciebie tego zrobi.

Żeby ułatwić, ale nie wyręczyć. Ty musisz to rozważyć sama.
Zadaj sobie pytania:
Czy robiłaś to świadomie (przynajmniej za drugim razem, czy wiedziałaś , że to jazda na gapę, czyli że okradasz przewoźnika, wyłudzając przewóz bez opłaty)?
Czy robiłaś to dobrowolnie (czy też ktoś Cię zmuszał)?
"Gdyby to ode mnie zależało..." Dlaczego uważasz, że to od Ciebie nie zależało? czy jesteś małym dzieckiem, które się bierze za rękę i jednak trochę siłowo prowadzi do pociągu? (nie wiem, ile masz lat).
Doceniam Twój opór (próbę dyskusji), ale sama sobie odpowiedz, czy odpowiadasz za to, że się jednak wycofałaś z płacenia za bilet.

Co do zadośćuczynienia - może i sensowne, ale jeśli uznasz swoją odpowiedzialność, to wręczenie paru euro potrzebującemu (byle nie pijaczkowi) samo w sobie konfesjonału nie zastępuje.

Np. Wg mojego sumienia jazda na gapę w ogóle nie jest grzechem ciężkim gdyż ta kradzież nie jest taka bezposrednia, pozbawia się jedynie przewoźnika spodziewanego zarobku a jeśli jest to spólka skarbu państwa w Polsce to pośrednio skladam się na jej działalność w podatkach. No i wyrażam zgodę na to że w przypadku złapania godzę się że zapłacę mandat. Oczywiscie to jest mój osad i nie możnna przekładać na sumienie każdego. A jazda bez biletu nie jest niczym dobrym i należy tego unikać aby być uczciwym

Witam mam pytanie. Czy jest to grzech ciężki. Chciałem sobie obejrzeć film. Więc znalazłem strone z lista polecanych filmów, w pewnym momencie znalazłem film gdzie była naga kobieta,(prawdopodobnie była to sekcja zwłok) i klikłem na ten film zobaczyć czy rzeczywiście znajduje się to w filmie i było, gdy tylko to znalazłem jak najszybciej opuściłem te stronę, moja intencja nie było znalezienie i zachwycanie sie tym, a znaleź jakiś ciekawy film.

Pozdrawiam

A znasz li Ty definicję grzechu?

Jestem niezadowolony
Jutro niedziela - 14 stopni kościół nieogrzany zimny.
I oczywiście każdy mężczyzna musi zdejmować czapkę a kobiety nie muszą bo mają fryzurę trwałą

Nie idę więc do kościoła na niedzielną mszę żeby uchronić się przed przeziębieniem

Zaciągam więc grzech śmiertelny A niech ....j ze mną i tak nigdy nie będę szczęśliwy

Bardzo dziecinna podstawa.

Gdybyś się bał korony, to grzechu by nie było, bo jest dyspensa, ale lęk przed przeziębieniem, to już lekka przesada. Albo choroba.

Jest dyspensa, więc grzechu nie ma, bez względu na rodzaj Twojego lęku i rodzaj czapki.

Tu chodzi o lęk przed przeziębieniem, bo kościół jest nieogrzewany. Gdyby to było zburzenie psychiczne i lęk wpisywałby się w objawy choroby to taki lęk jest usprawiedliwiony (zaburzenia lękowe towarzyszące niektórym chorobom). Dyspensa skierowana jest do ludzi z zaburzoną odpornością (ludzie starzy i schorowani), matek karmiących, ale o wygodnickich nie ma mowy, jedynie o obawiających się covida. Moje koleżanki chodzą do fryzjera, kosmetyczek, sklepów, utrzymują kontakty towarzyskie, ale boją się kościoła. Inne też się obawiają choroby, ale znajdują sobie miejsce w kościele (też nieogrzewanym), by zachować bezpieczną odległość. Miejsce blisko niedomykających się drzwi zapewnia komfort, ale jest jeszcze zimniej. Sprawę odkrytej głowy w obawie przed chorobą można w okresie pandemii swobodnie obejść, trochę pomyśleć.
Wszelkie lęki pokonuje się poprzez wystawianie się na lęk i jednocześnie zabezpieczenie przed nim, czyli w tym przypadku wlaściwe ubranie. Inaczej utrwalamy lęk.

A zadaniem zimna jest hartowanie organizmu.

Dyspensa jest ogólna nie tylko dla tych co sie boją koronowirusa, przynajmniej u mnie w diecezji, kwestia sprawdzenia u autora.
A u autora nie koniecznie chodzi o lęk, moze to tez byc szukanie usprawiedliwienia aby nieniść na Msze, skoro tak lekko podchodzi do tego ze to grzech ciezki. To lepiej juz by chyba bylo przesiedziec w czapce cala Msze niz na nią nienisc gdyby Msza dla danej osoby byla jednak istotnie wazna.

Dokładnie, dyspensa jest dla wszystkich (przynajmniej w Łodzi), nawet dla tych, którym się zwyczajnie nie chce. U nas do kościoła mogą wejść 23 osoby i nie możliwości, żeby weszli nawet ci co chcą.