wiele osób, w tym wielu katolików uwierzyło błędnym naukom dotyczącym tzw czwartego przykazania i obchodzi szabat. Ale dekalog nie obowiązuje od prawie 2000 lat. Od śmierci, zmartwychwstania Zbawiciela Jezusa Chrystusa obowiązuje wypełnione, doprowadzone do doskonałości Prawo Chrystusa opierające się na dwóch przykazaniach miłości np - list do Rzymian 12:9-10, Mateusz 22:40 i wiele innych zawartych w jedynej natchnionej księdze Biblii.
Nie dajcie sobie wmówić, że szabat był prawem moralnym i że nadal obowiązuje - ogrom dowodów pokazuje, że Adam, Abel, Abraham, Noe, a nawet Mojżesz przez 80 lat życia - nie znali szabatu. Również w Nowym Testamencie nie ma nakazu obchodzenia szabatu, a są za to nauki mówiące aby nikt nie potępiał nikogo z powodu szabatów - Kolosan 2:16-17 i że ten który przestrzega jakiegoś dnia nie osądzał tego, który każdy dzień traktuje jednakowo - Rzymian 14:5-6. Wiele innych argumentów pokazujących że Prawo Chrystusa podnosi poprzeczkę wysoko ponad nie obowiązujący dekalog, który był częścią 613 przykazań i ponad nigdy nie obowiązujące chrześcijan prawo ceremonialne w tym szabat. Dekalog nie jest drogą do zbawienia jak to błędnie sądzi wielu wierzących http://mieczducha888.blogspot.com/2015/ ... sabat.html

,

Jesteś wielkim błędzie co do przestrzegania Dekalogu niestety, podobnież jak i życie w Duchu Świętym. O tym wszystkim jest w Piśmie Świętym bracie, zachęcam do lektury.
Może jakieś rozważania na co dzień się przydadzą np. tutaj:
www.zyciewieczne.blogspot.com

Chyba się zapędziłeś. Poważnie, są takie osoby? Katolik obchodzi szabat, w imię czego? Co w takim układzie katolik czyni w niedzielę?

Obchodzi czyli omija szabat i świętuje w niedzielę.
A poważnie Nie znam katolików którzy świętowali by szabat. Są różne sekty protestanckie jak Adwentyści dnia Siódmego którzy obchodzą szabat. Szabat świętują również Żydzi Mesjanistyczni ale oni wiadomo dlaczego.

Żeby być ścisłym - wszyscy katolicy świętują szabat. W każdą niedzielę.

Chodziło mi o żydowski szabat który jest nadal w sobotę a w zasadzie od zachodu słońca w piątek do zachodu słońca w sobotę

Chcesz powiedzieć, że w niedzielę katolicy świętują sobotę?

Barney mówił o szabacie na cześć Pana czyli dla chrześcijan to niedziela.

Nie. Szabat.
Słowo sobota pochodzi od słowa szabat a nie odwrotnie.

Nie podlegamy Prawu Mojżeszowemu jako takiemu, ale to nie znosi jego ważności. Obowiązują nas jego moralne normy, lecz wypełniamy je z miłości i w zrozumieniu, a nie wyłącznie z posłuszeństwa. Źródłem naszego zbawienia jest Ofiara Jezusa do której podłączamy się przez wiarę, praktykowaną przez dobre czyny. Nie obowiązują nas nakazy prawne (w szczególności kamienowanie grzeszników, obmycia rytualne etc.) oraz nakazy liturgiczne ST (obrzezanie, zakaz jedzenia wieprzowiny, nakazy co do świeczników itd.). Nakaz święcenia szabatu w sobotę jest nakazem liturgicznym, ale sam szabat jako taki to nakaz moralny:
św.Tomasz, „Suma teologiczna”:
„Przykazanie o święceniu szabatu pod jakimś względem jest przykazaniem moralnym, jako że nakazuje ono człowiekowi, żeby jakiś czas poświęcił na sprawy Boże, w myśl słów psalmisty: Przerwijcie wszystko, i we Mnie uznajcie Boga. I pod tym względem zalicza się do przykazań dekalogu. Nie zalicza się doń, gdy chodzi o wyznaczenie na to określonego czasu, gdyż pod tym względem jest przykazaniem obrzędowym.”

„Dies Domini”, Jan Paweł II:
„59. Ten aspekt chrześcijańskiej niedzieli szczególnie wyraźnie podkreśla jej wymowę jako wypełnienia szabatu starotestamentowego. W dniu Pańskim, który Stary Testament wiąże — jak powiedzieliśmy — z dziełem stworzenia (por. Rdz 2,1-3; Wj 20,8-11) oraz z historią wyjścia z Egiptu (por. Pwt 5,12-15), chrześcijanin zostaje wezwany, aby ogłaszać nowe stworzenie i nowe przymierze dopełnione w tajemnicy paschalnej Chrystusa. Świętowanie stworzenia nie zostało bynajmniej zniesione, ale stało się głębsze w perspektywie chrystocentrycznej, to znaczy w świetle Bożego zamysłu, aby «wszystko na nowo zjednoczyć w Chrystusie jako Głowie: to, co w niebiosach, i to, co na ziemi» (Ef 1,10). Z kolei pełny sens zyskuje także pamiątka wyzwolenia, jakim było wyjście z Egiptu, stając się pamiątką powszechnego odkupienia dokonanego przez śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa. Niedziela zatem nie jest sprawowana «w zastępstwie» szabatu, ale stanowi jego doskonałe urzeczywistnienie, a w pewnym sensie rozszerza go i w pełni wyraża w perspektywie historii zbawienia, której zwieńczeniem jest Chrystus.”

Zapowiedź starotestamentowa jakim było sobotnie święcenie pamiątki stworzenia człowieka została wypełniona (nie „zniesiona”!) i teraz świętujemy pełnię – Nowe Stworzenie w Jezusie Chrystusie.

Podobnie jak w Starym Testamencie baranek ofiarny zapowiadał Jezusa, Baranka Bożego, tak starotestamentowy odpoczynek sobotni zapowiadał odpoczynek niedzielny (który z kolei zapowiada odpoczynek doskonały w Niebie).

Słowo szabat oznacza sobotę i raczej nie posiada innego znaczenia. Dlatego obchodzenie szabatu w niedzielę brzmi nieco śmiesznie
Tak się tylko czepiam słówek. Dla ścisłości.

Nic bardziej błędnego. Już raczej słowo "sobota" oznacza sabat.
Słowo „Szabat” (dosłownie „zatrzymać się, przestać, nie pracować”) oznacza odpoczynek, i to niekoniecznie ten cotygodniowy - "szabatem” nazywa Stary Testament WSZELKIE swieta Pana:
„Powiedz Izraelitom: Pierwszego dnia siódmego miesiąca będziecie obchodzić uroczysty szabat, trąbienie w róg i święte zwołanie.”/Kpł 23,24/
„Będzie to dla was uroczysty szabat. Będziecie pościli. Dziewiątego dnia miesiąca, wieczorem, to jest od wieczora do wieczora, będziecie obchodzić wasz szabat.”/Kpł 23,32/
„Tak więc piętnastego dnia siódmego miesiąca, kiedy zbierzecie plony ziemi, będziecie obchodzić święto Pana przez siedem dni. Pierwszego dnia jest uroczysty szabat. Ósmego dnia także uroczysty szabat.”/Kpł 23,39/

"Masz w tym dniu szabat" nie oznacza "masz w tym dniu sobotę" tylko "masz w tym dniu święto".

Stąd św.Ireneusz (ur 130-40) mógł napisać w Wykładzie Nauki Apostolskiej:
„Prawo nie będzie nakazywało zachowania jednego dnia spoczynku temu, kto przestrzega szabatu nieprzerwanie, to znaczy w świątyni Bożej, którą jest ciało człowieka, kto składa dar Bogu i cały czas wypełnia sprawiedliwość. Bo rzekł: miłosierdzia pragnę, a nie ofiary...[por. Mat 12:7]”