Myślę, że bardzo wiele osób ma takie właśnie podejście. Nie wiem jak je nazwać - dwustronne? - pełne obaw? - negatywne? - czy może troskliwe?
Odwrócony przekaz bardzo łatwo ze wszystkiego wyciągnąć. Może właśnie z bojaźni o odwrócenie przekazu tak mało mówi się o tym co dzieje się po aborcji.
Gdyby apostołowie po zmartwychwstaniu Jezusa bali się o odwrócenie przekazu jaki mają nieść i z tej obawy nie zrobiliby nic, to komu zanieśliby Dobrą Nowinę? Każdy temat ma dwie strony medalu, które wynikają z ludzkiego sposobu myślenia. Kwestią kluczową jest zaufanie do Boga.
Zosia

Zdrada i tchórzostwo jest nadal zdradą i tchórzostwem. Owszem - zostało im to wybaczone na skutek bezgranicznej miłości Boga. Ale ich postępek nie stał się przez to nagle dobrym.

Morderca może odczuwać wielką traumę po swoim uczynku (pewnie wielu tak ma), pewnie powinien przejść terapię, by się odnaleźć w życiu, po odbyciu kary. Nawet może zostać po tym wszystkim świętym (paru się załapało), ale morderstwo jest zbrodnią, niezależnie od tego co po niej czuje winowajca. Jakoś nikt się nie rozczula nad samopoczuciem mordercy, nie użala się nad nim jaki on biedny, bo ma teraz koszmary, nie namawia go by się sam przed sobą usprawiedliwiał i sobie wybaczał.

Chodzi mi tu po prostu o pewne akcenty i przekaz.
Odpowiedz na pytanie: czy aborcja wg Ciebie jest bezwzględnie zła, czy tak nie bardzo? Ofiarą aborcji przede wszystkim jest kto (lub "co", jak wolą co niektóre feminazistki)? Opierając się na tym filmiku ze strony, to wydaje mi się że ofiarą jest tylko ta kobieta, prawie jak ofiara przemocy, gwałtu. Nie oznacza to że ona nie cierpi (nie cierpiała) i że jest niedobrze że trafiła na taki program pomocowy. Wcale tego nie mówię.

Zosiu,
Niezależnie od poruszanego tematu, ja automatycznie nie czuje się zbyt komfortowo, gdy na jakieś stronie internetowej, trzeba doszukiwać się informacji o twórcy strony. To wygląda tak, jakby twórca bał się, że wiedza o nim odstraszy czytelnika. Raczej zapominam o takie stronie. Najlepiej jasno i wyraźnie napisać "kto zacz". Gdyby tak było, nie musiałabyś poświęcać tyle czasu na tłumaczenia.
Czy autorzy 'programu dla katolików', który oferujesz poruszają zagadnienie:
"Czy katolik może mieć postawę antyaborcyją i równocześnie 'pro-choice' (np. w zależności od tego, czy poczęte dziecko ma jakieś defekty, lub zostało poczęte z gwałtu)? Pytam, bo widzę https://www.htb.org/media/can-i-be-anti-abortion-and-pro-choice, więc pomyślałam, że pewnie ktoś u was na spotkaniu, też może zapytać, i pewnie macie wyrobione zdanie. Jeśli tak, to czy mogłabyś podzielić się nim tutaj?

Myślę że trzeba przy okazji tematów o aborcji poruszyć problem odpowiedzialności mężczyzn i ich niejako współudział, można ośmielić się o stwierdzenie że - wielu - mężczyzn nie staje na wysokości zadania, porzucając kobietę, nie wspierając jej, proponując jej aborcję, namawiając, nie akceptując ciąży i dziecka. I to nie tylko w przypadkach wpadki przedmałżeńskiej, problem jest obecny także w małżeństwach.

Nie bardzo wydaje mi się iż każda kobieta jest taką cyniczną zabójczynią dziecka i to własnego, pozbawioną empatii, myślę że wiele z tych kobiet jest w pewnym sensie ofiarą, może własnej naiwności, błędów, a także bywa że jest ofiarą braku wparcia ze strony mężczyzny, pozostawiona sama sobie w sytuacji która ją przerasta. Nie wydaje mi się że usunięcie dziecka i ogólnie aborcja byłaby dla kobiety czymś jak wizyta u fryzjera, to jest jednak trauma, nawet dla kobiety która stara się zagłuszyć sumienie poprzez wmawianie sobie iż to nie była przecież jeszcze ludzka istota.

Każdy albo chociaż część ludzi, którzy są w więzieniu za popełnienie jakiegoś przestępstwa przechodzi terapię - takie chyba są przepisy. Dostają szansę na zmianę życia, na zrozumienie tego co było. To od nich zależy, jacy będą później.
Tak, aborcja jest złem, jest grzechem - gdyby tak nie było, nie wymagałoby to żalu, Spowiedzi Św., zrozumienia, nawrócenia, pojednania. Ale nie mam prawa do oceniania kogokolwiek za aborcję, bo nie wiem w jakiej sytuacji psychicznej była wówczas dana osoba, jakie było jej życie, co lub kto kierował tą osobą. Jeżeli do przestępców w więzieniach wychodzi się z pomocą na przeciw, to czemu nie wyjść z pomocą do osób po aborcji?
Kto według mnie jest ofiarą aborcji? Oczywiście przede wszystkim dziecko, ale później okazuje się, że także oboje rodziców (jeśli wie także ojciec) są ofiarami przeżyć jakich doznają w sercu. Prędzej czy później przychodzi moment zrozumienia dokonanego czynu, wtedy stają się ofiarą. Jeżeli Bóg jest gotowy wybaczyć największemu grzesznikowi, to jakie my mamy prawo do niewybaczania skruszonym? Czy Jezus pociągał ludzi za sobą batem czy Miłością, Dobrą Nowiną i uzdrawianiem skruszonych?


Najprawdopodobniej podeszłam do tematu niefachowo i dlatego tyle tłumaczeń - jestem zwykłym człowiekiem.

Oczywiście, że mogę podzielić się moim zdaniem - jest ono takie same jak zdanie Kościoła Katolickiego i nikt nie porusza tematu "pro-choice".


Tak, masz rację. Jednak w wielu sytuacjach są jeszcze inne aspekty, z którymi kobieta nie potrafi sobie poradzić i nie wie do kogo iść po pomoc ani nawet nie jest świadoma tego, że może w ogóle prosić o pomoc.
Mogę rozpisywać się w tym temacie i głosić ideały ale to nie ja jestem w takiej sytuacji.