Tak, Kropeczka, masz rację. Ja przykład nie przyjęcie Chrystusa Eucharystycznego podałam nie dla tego, że mam jakiś drobny grzech, tylko po to, żeby ukazać osobę, w tym przypadku siebie, która potrafi być w rozterce a czasami popadać w przesadną drobiazgowość i nawiązałam to do tego, co napisał Poszukujący Boga, aby mi nie zazdrościł. Osoba, która stara się otwierać na Boga, może popadać w dylematy nawet w drobnych rzeczach i nie ma tu czego zazdrościć. W tym sensie podałam przykład, a nie dla tego żeby nie przyjmować Chrystusa po popełnieniu drobnych grzechów - nie zamierzam być "mądrzejsza" od nauk kościelnych.
W istocie wszystko jest tak jak napisałaś, jeśli nie ma grzechu ciężkiego można spokojnie przyjmować Komunię. Powtarzam jeszcze raz, że powyższy przykład nie przyjęcia Chrystusa wiązał się z moimi osobistymi odczuciami i rozterkami i absolutnie nie należy brać z tego przykładu.

Zosia

Nawiązując do Bożej Miłości, chciałabym podać pewne stwierdzenie przez wielu ludzi powtarzane, a mianowicie, ze Bóg nawet ze zła potrafi wyciągnąć dobro.
Przykład:
Po wyżej wymienionej kłótni ta pewna osoba nie przychodzi do nas. Złem jest sama kłótnia, mój bezczelny ton, niepotrzebnie wypowiedziane słowa, brak zrozumienia, odczucia wstrętu i obrzydzenia, nie przyznawanie się do swojej winy. Dobra jakie z tego wychodzą to spokojna codzienna poranna modlitwa mojej mamy, bo wie, że nikt zaraz nie przyjdzie na "ploty", brak wysłuchowania codziennych "plotów" i obgadywań czyli mniej grzechu, mniej nerwów ze słuchania jak się ktoś wywyższa a innych poniża i jeszcze jedno bardzo ważne dobro - ta osoba przez to, że prawie już nie ma do kogo chodzić dzień w dzień i gadać o wszystkich dookoła, została niejako zmuszona do życia w zgodzie z własnym współmałżonkiem...

Zosia

Jeżeli ktoś upominany przez innych ludzi nie nawraca się i nawet nie chce słuchać stwierdzeń, że coś robi źle, to może odsunięcie na bok w samotność na jakiś czas da coś do myślenia? Może taka "pustnia" we własnym domu wspierana modlitwą da coś do myślenia? Nie wiem... Na razie szatan działa tam, gdzie jeszcze może - dowiedziałam się, że ta osoba niedawno pokłóciła się z kimś innym ze swojego otoczenia...

Zosia

Pozdrawiam Was serdecznie po świętach. Nie miałam dostępu do internetu. Zosiu, mi też chodzi po głowie długo ta myśl i jest ze mną cały czas, że Pan Bóg może wyprowadzić z każdego zła jeszcze większe dobro. Jednak odnosząc do np. do mojej sytuacji, to nie widzę takiej możliwości niestety, w ogóle nie widzę wyjścia z sytuacji, skutki mojego grzechu będą obecne zawsze. Niestety, ale może Bóg coś wymyśli, bo mnie to przerasta. Chciałabym aby tak się stało.

Jeśli nie każdy, to większość ludzi ma jakiś grzech, kóry będzie miał skutki do końca życia albo i dłużej. Jest takie powiedzenie: "nie ma co płakać nad rozlanym mlekiem" - czyli stało się i nie wróci. Tu chyba najlepsze będzie przyznanie się przed Bogiem do własnej winy i prośba o pomoc w radzeniu sobie z tym.
Pozdrawiam.

Może teraz toszkę lżejsze rozważania o własnej nędzy.
Czy znacie formę proszenia Maryi o pomoc, jakąś wskazówkę i otrzymujecie to we śnie? Kilka dni temu na modlitwie dość usilnie prosiłam Maryję aby mi pomogła i wskazała co jeszcze mogę zrobić dla tej właśnie osoby aby pomóc jej w drodze do Boga. Będę starać się mówić codziennie jakąś modlitwę w intencji tej osoby ale co jeszcze mogę zrobić? Co jeszcze, co jeszcze....? No i śni mi się - potocznie by ktoś nazwał "jakieś bzdury" - idę na śmierć do szpitala, będą mi wycinać chyba wątrobę dla kogoś a leżeć będę w jakimś marnym grobie gdzieś w kącie... i tak się bajdurzy... A ja w tym śnie idę do tego szpitala prawie z płaczem, ze może nie chcę ale pójdę, bo muszę....
Budzę się - totalne bzdury...
Ale pomyślałam - nie, to nie są bzdury. To Maryja pokazała mi, co jeszcze mogę zrobić oprócz modlitwy: oddać własne życie. I do tego pokazała mi na ile jestem do tego zdolna Wielka nędza siedzi we mnie - chcieć chwycić gwiazd ale może nie do końca być do tego zdolnym.

Mistrzem zostaniesz wtedy gdy ćwiczysz pewną określoną rzecz , w pewnym momencie stwierdzisz , że to jest twoja nieodłączna część ciebie . Nakładanie na siebie coraz to nowych zadań może , acz nie musi , doprowadzić do sytuacji , że będziesz je wykonywać pobieżnie .Dlatego trwaj w tym co robisz po mistrzowsku . pozdrawiam .

Dzięki, Trup, masz rację.

Puk ,puk - zosiu co się dzieje , że nie ma wpisów? Jakieś problemy ?Mogę odmówić zdrowaśkę - może coś to da .

Dziękuję serdecznie, Trup. Ostatnio zły zamiata ogonem i zwyczajnie odechciewa się wielu rzeczy.
Ale co tam, zrobię na złość złemu i opiszę jak Maryja nas słucha w ciszy i pokorze.
W tym roku mój mąż miał zaplanowany urlop we wakacje (czyli w lipcu) i to po raz pierwszy od wielu lat. Jednego dnia zobaczył w pracy grafik urlopów, że jego urlop został przeniesiony chyba na luty. Żal, złość, nerwy... i chyba pójdzie do kierownika - ale go nie zastał. Na drugi dzień zobaczył nowy plan urlopów i swój urlop w utęsknionym lipcu. Z wielkim zadowoleniem przyszedł do domu i mówi do mnie (ten co się trzyma z daleka od kościoła): "podziękuj ode mnie, bo ty masz chody tam u góry". Odpowiedziałam, ze może sam uklęknąc i podziękować. Odpowiedział: "nie, nie, nie, jaaa... nie, ty masz chody, ty podziękuj". Dobrze, podziękuję. Jak zwykle uklękłam do swojego różańca i zaczęłam swoje intencje. Na drugim dzisiątku mówię: Maryjo a ta jedna zdrowaśka dla Ciebie od mojego męża z podziękowaniem. Słyszałaś, sam powiedział żebym podziękowała w jego imieniu, więc ta zdrowaśka jest od niego". ... Na tej jednej zdrowaśce ogarnęło mnie tak wielkie wzruszenie, że łez nie umiałam opanować a jak dmuchnęłam w chusteczkę, to mąż się obudził i spojrzał na mnie jak na dziwo wielkie. Powiedziałam w duchu: Maryjo, weź cały dziesiątek. Ale nie, tylko ta jedna zdrowaśka była ponad cały różaniec.....

Pozdrawiam wszystkich serdecznie.

Zosia

Zosiu, pozdrawiam cię serdecznie. Dobrze, ze u Ciebie dobrze Mam sentyment do Ciebie, bo to przez Twoje wpisy zarejestrowałam się tu na forum.
Wiesz, odnośnie różańca to jeszcze w zeszłym roku śmiałam się w duchu z tej modlitwy, a Maryja była mi obca, odległa. Jednak w zeszłym roku chyba otrzymałam dar nawrócenia (ktoś musiał się za mnie modlić! nie wiem kto), poszłam do spowiedzi - jako pokutę miałam odmówić część chwalebną różańca (dało to też do myślenia mojej głowie dlaczego ta modlitwa - też łaska mi została dana, że w ogóle tak pomyślałam). 8 grudnia powierzyłam siebie i dzieci Maryi oraz sprawy rozwodu, który trwa. W Nowy Rok poprosiłam Maryję abym polubiła modlić się na różańcu. I dostałam i tę łaskę. Teraz dla mnie ta modlitwa jest przepiękna, chociaż nie wiem czy dobrze się modlę. Przed każdą częścią rozważam krótko daną tajemnicę w sercu. Nie jestem w stanie opisać czego doświadczam. Zapatrzam się w życie Maryi, a wszystko jest warte uwagi. Chcę by ona bardziej niż ja była mamą dla moich dzieci, chcę się na Niej wzorować i polegać, bo bez Niej i Jezusa to same błędy zrobiłam w życiu. Sobie po prostu nie ufam. Musiałam to napisać.

Metanoja, sama od siebie nie napisałabym nic - to też wielka Łaska Boża.
Jeśłi Ty rozważasz tajemnice różańca, to robisz więcej ode mnie, bo ja jeszcze ich nie rozważam - tylko mówie różaniec. Cieszę się razem z Tobą z każdego Twojego postępu.

Pozdrawiam.
Zosia

Uprzejmie i pokornie proszę każdego, kto ma wolną wolę i chęć o modlitwę w okresie Wielkiego Postu z prośbą aby Bóg zechciał dać mi do ręki taki "kilof" i abym taki "kilof" użyła zgodnie z Wolą Bożą.

Zosia

Daje ci do ręki moją codzienna modlitwę - Ojcze Nasz i rób z nią to co uważasz za stosowne , ale tylko , a może aż tylko 40 dni .

Zosiu, ja też obiecuję w Twojej intencji.

Czy mogę Was prosić o to samo w intencji spraw rodzinnych, toczącego się rozwodu (nie ma między nami dialogu, mąż nie odpowiada mi dzień dobry, kiedy przychodzi po dzieci) a chce opiekę naprzemienną i toczy się walka. Nie będę się to rozpisywać. Proszę o modlitwę.