Czytaj dokładnie. Napisałem o wspólnie z koleżanką katoliczką wynajmowanym gabinecie. Czyli tez moim, w końcu płacę za niego. Pracodawcy nie mamy, samiśmy sobie sterami, żeglarzami i okrętami.
A krzyż na także mojej ścianie dokładnie ogranicza moje chcenie. mam prawo nie chcieć. Konstytucja pozwala mi chcieć albo nie chcieć. Chcę tylko równych praw, nawet w zachciankach.

Skoro przez kilka godzin temat tak urósł, znaczy mamy miłe spędzania niedzieli na dyskusjach. Zostawmy "błędy" Trenerka jako popełnił w pracy, nie reagujmy tak nawet jeśli coś kogoś drażni.

Cała dyskusja odbywa się na zasadzie - ci to mogą, a tamci tego nie mogą, co zaprzeczać ma równości etcet.

Ateizm, agnostycyzm jest pustką. Można stracić wiarę jako coś się ma, ale nie można stracić ateizmu, braku tego "czegoś". Mamy więc domaganie się w imię pustki, pustki dla innych. Jeśli nie mam samochodu, to nie domagam się od innych pozbycia się samochodów zabierających jakąś tam przestrzeń.
Nie można stawiać równie między czymś, a pustką. Taki agnostyk jak prof Zybertowicz, czy ateista prof Wolniewicz doskonale rozumie(ał) wagę wiary (religii) w porządku życia społecznego. Owe "zawłaszczanie" jest też ustalaniem porządku społecznego. Później okazuje się, że jest jak najbardziej ateistycznym kraju świata, Czechach gdzie ponad 70% ateistów wierzy w .... horoskopy. Życie nie znosi pustki i w miejsce jednego wchodzi z czasem drugie, takie, czy inne. Barney dobrze określił to jako terror ateizmu, wymuszający zabieranie czegoś innym, bo sam nie mam. Natura człowieka jest taka, że chce przekazać drugiem to co uważa za wartościowe. To można zrozumieć.
Niemniej stawianie równości między wiarą, a ateizmem jest po prostu sztuczna.

Przeczytaj cały wątek. Udzieliłem odpowiedzi na konkretne pytanie Yarpena. Wczoraj o 18.27 nawet mi napisał, że moja odpowiedź go satysfakcjonuje. Natomiast poczułem się zaatakowany, gdy moja odpowiedź nie wszystkim się spodobała. Oskarżono mnie o manipulację, wrogą postawę, niemalże kazano się leczyć.

Oczywiście problem z koleżanką katoliczką jest problemem częściowo wydumanym. Prowadzimy razem fundację i faktycznie dzielimy się gabinetami, zresztą nie tylko z nią. Sami jesteśmy dla siebie pracodawcami. Prawdą jest, że mamy różną wrażliwość religijną, część z nas jest wierząca, nawet bardzo, część tak jak ja, jest niedowiarkami, są zadeklarowani ateiści i osoby, które nic nie mówią na temat swojego wyznania. W rzeczywistości żadnego sporu o krzyż u nas nie było. To tu, na forum, trafiłem na wojowników, którzy gotowi za chwilę niemalże ogłosić prymat prawa do wieszania krzyża nad prawem własności.

Nie wiem, czy niektóre posty były napisane przy celowym pominięciu tego, co ja pisałem, czy też nieuwaga wyniknęła z temperatury dyskusji (co może być zrozumiałe, bo dzień dziś mamy ciepły), natomiast cała dyskusja była, przynajmniej dla mnie, bardzo pouczająca. I nie myślę tylko o merytorycznej treści postów, ale także o sposobach reakcji dyskutantów.


Nie siedzisz w mojej głowie, nie wiesz, czy odczuwam pustkę. Ale to temat na inną dyskusję, nie mniej ciekawą. W tej dyskusji ja nie domagam się od mojej koleżanki pozbycia się samochodu, bo ja jeżdżę rowerem (chociaż ona też się przesiadła na rower ), tylko, żeby mnie nie zmuszała do jazdy samochodem.
Sposobów rozwiązania tej sytuacji jest pewnie kilka. Istnieje takie słowo jak kompromis. To nie musi znaczyć że każdy z nas trochę ustąpi i każdy przez to będzie trochę niezadowolony. Można np. znaleźć taki symbol religijny, który będzie jednocześnie ładny, może nawet dziełem sztuki i mój dyskomfort z patrzenia na symbol zostanie ograniczony wrażeniami estetycznymi. Potrzebna jest tylko wola poszukiwania kompromisu. To tak, jak z małżeństwem, które kłóciło się gdzie pojechać na wakacje, w góry czy nad morze. W efekcie pojechali na działkę i przez dwa tygodnie kłócili się. A przecież mogli pojechać tam, gdzie góry schodzą do samego morza, są takie miejsca.
Uff, rozpisałem się. Dziękuję za intensywną dyskusję, to ma zawsze wartość, nawet jeśli pozostaniemy przy swoich zdaniach.

Ps. Agnostycy nie gryzą, nawet katolików. Pozdrawiam ciepło.

Dobry pomysł! Wspomnij o nim koleżance.

Powinieneś się chyba cieszyć skoro uraziłeś jego uczucia sugerując że Cię nie szanuje, bo to by oznaczało że jednak jakiś szacunek dla Ciebie ma
Chyba że znowu ja nie zrozumiałem co miałeś na myśli, wtedy nie wiem kto i o co miałby się obrazić.

trenerek napisał


Akurat o pustce w głowie nic nie było, to spora nadinterpretacja. Chodzi o pustkę istnienia/nie istnienia czegoś. Niejaki Freud, doktor zresztą wyjął z głowy dusze i włożył tam coś, czym zajmuje sie psychologia. Podobnie zamienił konfesjonał na kozetkę, tyle tylko, że była to podmianka. Niestety, psycholog nie rozgrzeszy, może tu tkwi ten zaznaczony problem?

Konstytucja w punkcie, na który się powołałeś, stwierdza co następuje:

Wolność religii obejmuje wolność wyznawania lub przyjmowania religii według własnego wyboru oraz uzewnętrzniania indywidualnie lub z innymi, publicznie lub prywatnie, swojej religii przez uprawianie kultu, modlitwę, uczestniczenie w obrzędach, praktykowanie i nauczanie. Wolność religii obejmuje także posiadanie świątyń i innych miejsc kultu w zależności od potrzeb ludzi wierzących oraz prawo osób do korzystania z pomocy religijnej tam, gdzie się znajdują.

W jaki sposób krzyż powieszony na ścianie przez koleżankę w pracy ogranicza przyznane Ci prawo do wolności "wyznawania lub przyjmowania religii według własnego wyboru"?
Konkretnie proszę, a nie lanie wody i ogólniki.


Masz. Masz równe prawa, tylko z nich nie korzystasz. Zamiast tego domagasz się przywilejów.

Ponieważ temat zaczął się nie od krzyża ale od tęczowej flagi. Pytanie: W jaki sposób tęczowa flaga działa na katolików? Czym dla was jest że tak się podniecacie, lub oburzacie na jej widok?

Temat, co najwyraźniej chcesz zignorować, zaczął się od tęczowej flagi, którą bojownicy LGBT umieścili na figurze Chrystusa przed kościołem św. Krzyża na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie. Racz o tym pamiętać i zadawać pytania nie odrywając tejże flagi od kontekstu sytuacyjnego.

Ale co to zmienia? To tylko flaga. W jaki sposób miejsce w którym jest umieszczona wpływa na jej odbiór?

Bardzo dużo zmienia. Natomiast skoro najwyraźniej nie rozumiesz czym jest dla wierzącego taka figura Chrystusa, to ta rozmowa nie ma sensu. Nie mamy wspólnej płaszczyzny porozumienia.

Przecież w całej dyskusji sam wyrwałeś krzyż z kontekstu i skupiłeś się wyłącznie na nim. A teraz się okazuje że kontekst - czyli miejsce - jednak ma znaczenie?

Wybacz, ale nie zamierzam tracić czasu na Twoje odwracanie kota ogonem do dołu.

Inczuczuna
Symbol tęczy został przez środowiska LGBT skradzione. Generalnie tęcza jest symbolem pojednania pomiędzy Bogiem i człowiekiem. Znak pojawił się po potopie.
Obecnie flaga teczy reprezentuje to co w Biblii jest potępiane. Grzech sodomitów jest zaliczany do ciężkich grzechów jest przez św. Pawła Apostoła wymieniany jako ciężkie przewinienie.

Czego Inczuczuna nie rozumiesz? Ze profanują Jezusa wkładając flagę określająca środowiska które programowo walczą z moralnością? Nie wierze ze nie rozumiesz sytuacji

Inczuczuna
Rozmowa rozpoczęła się od flagi bo tak rozpoczął mniszek. Jednak to trenerek skierował temat na te tory i ja wydzieliłem patrząc na to w jaka stronę to poszło. Tak wiec temat wydzielony nie jest o teczy a o krzyżu

Doskonale rozumiem że katolicy dostają białej gorączki widząc tęczową flagę. Rozumiem też że powieszenie tej flagi miało właśnie taką gorączkę wywołać.
Nie rozumiem natomiast dlaczego katolicy nie są w stanie zauważyć że sami wywołują podobne reakcje wśród niekatolików, pakując się ze swoimi symbolami i swoją religią tam gdzie ich nikt nie zapraszał.
To przejrzyj ten wątek a potem powtórz to co napisałeś na czerwono. Jeśli jest w tobie dość uczciwości nie będziesz w stanie tego zrobić.