Na podstawie decyzji Sadu Najwyzszego Kanady z lutego zeszlego roku okreslajacy zakaz eutanazji niekonstytucyjnym, ( sprzeczny z karta praw i obowiazkow obywatela ) rzad federalny tworzy prawo dotyczace eutanazji i prosi Sad Najwyzszy o przedluzenie okresu tworzenia o pol roku ( zakaz eutanazji zniesiono od lutego tego roku ).

http://www.huffingtonpost.ca/2016/01/11 ... 52782.html

Jednak w zwiazku z aplikacja z Ontario ( moja prowincja ) rzad prowincjonalny juz stwierdzil ze nie bedzie sprzeciwial sie zyczeniu chorego.

Pisze o tym zeby uprzedzic sytuacje jaka miala miejsce w watku o "chrzescianskim dresscode ".

Dzięki Bogu nie jesteśmy w Kanadzie.

Dzieki Bogu.

mareta,


Nie jesteśmy w Kanadzie, ale być może wielu z nas chciałoby tam być.
A dobrego Pana Boga lepiej nie mieszajmy do decyzji, które sami musimy podejmować.

Wróciłem dziś od lekarza-weterynarza, który zdiagnozował nieoperacyjny nowotwór sutka u mojej suni. Zaproponował uśpienie, na co zgodzę się, gdy choroba wejdzie w zaawansowane stadium. Rzecz zupełnie oczywista i nie wymagająca żadnego tłumaczenia.
Dlaczego sobie samym dajemy mniej przywilejów, niż mają ich nasze zwierzęta?

CO zmienia, że jakiś zbrodniczy system prawny pozwala na morderstwo?

Exeter zrównuje człowieka ze zwierzęciem, nie widzi w człowieku wyjątkowości, nie widzi sensu cierpienia (to dostrzega się jedynie z punktu widzenia religijnego, podobnie jak to, że życie zostało podarowane i zostanie zabrane przez Boga). Inna wizja człowieka skutkuje innym patrzeniem na życie. To zrozumiale, że eutanazję będzie się wówczas postrzegało jako ulgę w cierpieniu chorego a sam chory poprosi o nią, bo widzi swą nieprzydatność dla społeczeństwa lub rodziny/uznaje, że ma prawo decydować o swym życiu i śmierci/nie widzi sensu cierpienia/choruje na depresję. Został ukształtowany w innych systemach etycznych, zdegradowany do biologiczności jak rzeczony pies.

@merss


No właśnie, bo sens (niechcianego) cierpienia dostrzega się głównie z religijnego punktu widzenia. A ten punkt widzenia przyjmuje tylko część społeczeństwa.

I sporo rozumie się to, to powinno się również rozumieć, dlaczego pozwala się ludziom decydować o własnym życiu.

Niech decydują...ale sami. Nie można zmuszać drugiego człowieka, by zabijał. Eutanazja jest prosta jedynie w papierologii. Będą o nią prosili depresanci, to dla nich logiczna kolej spraw.

O jakim zmuszaniu mowa?
Masz na myśli to, że realizacja eutanazji należy do czyiś obowiązków?(przyznam szczerze, nie do końca wiem, jak to wygląda, dlatego pytam)

Jeśli tak, to pracę podejmuje się dobrowolnie.
Rozwijał nie będę. Wiesz, jak ja na to patrzę.


Konsekwencja wolności (choć Ty pewnie posługujesz się jej inną definicją).
Również i Ty nie jesteś w stanie w pełni zrozumieć (mieć pewność, że rozumiesz), co tamta osoba czuje.
Nie powinno się oceniać zbyt pochopnie czyiś decyzji, jeżeli pragnie się, aby ocena była rzetelna (a może nigdy nie będzie?).

Wybacz, ale chyba sobie kpisz. Skoro każdy będzie miał prawo do eutanazji, to i lekarze będą mieli obowiązek takową wykonać, lub (per analogia do aborcji) jeśli sumienie im na to nie pozwoli, będą musieli wskazać gdzie taki "zabieg" można zrealizować, bo jeśli nie to niech sobie zmienią zawód. Przypomina Ci to coś czy nie bardzo?

Nawiązywanie do tamtej sytuacji pogrąża Twoją argumentację.

Dr Chazan w sposób niejawny podjął decyzję za kogoś (bo do tego się to sprowadzało).
To niedopuszczalne.

Z resztą, o ile jestem jeszcze w stanie zrozumieć sprzeciw wobec aborcji - bo tutaj sprawa tyczy też (w mniemaniu niektórych) człowieka, który sam o sobie decydować jeszcze nie może, o tyle w przypadku eutanazji tego problemu nie ma.

A pracę podejmuje się dobrowolnie, i to chyba dość naturalne, że z pracą wiążą się określone obowiązki.

I nie demonizowałbym tego na zasadzie, że bycie lekarzem zobowiązuje do wykonywania eutanazji, bo podejrzewam, że dotyczy to raczej wąskiej grupy osób, które świadomie się na to decydują.
Jeśli się mylę, to proszę, popraw mnie.

merss,


W jakimś sensie zrównuję człowieka ze zwierzęciem, uważając, iż wywyższanie nas ponad inne stworzenia, jest przejawem ludzkiej arogancji, oraz ułudą stworzoną przez ludzkie umysły.
Prawdą jest także to, że nie widzę sensu w samym cierpieniu. Sens nadają życiu zupełnie inne sprawy. I jeśli są one wystarczająco ważne i dają wystarczająco silną motywację, mogą uzasadniać życie w cierpieniu. Ale zdarzają się sytuacje, gdy cierpienie staje się nie do zniesienia, albo, gdy już nic nie może go przysłonić. Wówczas odmowa pomocy w odejściu jest ze strony społeczeństwa barbarzyństwem.
I tak to widzi coraz więcej ustawodawców w różnych krajach.

O pochodzeniu życia nie chcę dyskutować, pozostawiając Ci pełne prawo do dowolnej interpretacji i do życia zgodnie z przyjętymi założeniami.

Pod warunkiem że pacjent rzeczywiście będzie chciał by go zabić, a nie że chce tego po odpowiedniej socjotechnice..



Pracę kogo? Lekarza czy kata? Lekarz jest od leczenia, a nie mordowania.

Oraz, przecie chodzi te o to jak pozbyc się uciążliwego balastu jakim jest ciężko chory człowiek. W końcu płatników podatków jakoś nie przybywa więc może by tak zmniejszyc liczbę ich beneficjentów?
A socjotechnika jest przy tym żałosna.



Oczywiście. Przeraża mnie cynizm i bezdusznośc pod maską rzekomej chęci ulżenia cierpieniom pacjentów, co jeszcze w bzdurny sposób nazywane jest barbarzyństwem. Tak się relatywizuje zycie ludzkie i sprowadza kwestię do usuwania wadliwych sztuk towaru.