W naturze wszystkie barany są wolne i niezależne od kultury. Słabsze barany giną rozszarpane przez drapieżniki, słabe baranki zostają porzucane przez matkę. Ultraliberalna opoka, chociaż jeszcze nie raj, bo co by nie mówić trzeba żyć w stadzie i nie można się doczłapać do stirnerowskiej ziemi obiecanej.

Analogia ze stadem jest jak najbardziej trafiona, człek zwierzęciem stadnym jest.
Stado jest formą organizacji społecznej i jako takie warunkuje istnienie cywilizacji, bez stada jednostka jest niczym.

Tylko w naszym stadzie rządzą k.... i złodzieje

państwo istnieje tylko teoretycznie - ch.. d... i kamieni kupa i robimy "łaskę" innym (jak to nasi podsłuchani spece mówią)

Chciałbym , jak to ładnie określasz k i z to zawody bardzo poważane.
Chciałbym co by co by tacy profesjonaliści rządzili .

A wyciąganie wniosków na jakikolwiek temat z rozmów prywatnych przy kielichu niema wielkiego sensu.

Właśnie w tym kontekście przypomniał mi się taki jeden myśliciel - teoretyk anarchoindywidualizmu w odmianie liberalnej, a więc Max Stirner. W liberalnej, bo w odróżnieniu od anarchoindywidualizmu socjalistycznego Stirner uważał, że własność to nie jest kradzież i powinna być nieograniczona dla jedynego. Napisał zresztą taki traktacik Jedyny i jego własność. Nawet go kiedyś przeczytałem i choć trudno się zgodzić z tak redukcjonistyczną wizją człowieka to polecam. Szczerze mówiąc, choć gość piszę na tematy głębsze i językiem filozoficznym to co do sedna poglądów przypomina Korwina.

Właśnie z kwestią niemożności interwencjonizmu w zakresie likwidowania biedy jest ten problem, że dochodzi do kryminalizacji biedy, a więc państwo de facto musi ponosić większe koszty na walkę z przestępczością. Co za tym idzie nieraz interwencja przynosi większe oszczędności w długofalowym okresie, np. interwencja, która zapobiega masowym zwolnieniom, które doprowadzają do biedy i mogą doprowadzić do patologii, ubóstwa i kryminalizacji.

W tym przypadku błędnie uważają liberałowie, którzy sądzą, że po prostu rynek ma to uregulować. To założenie byłoby prawidłowe, gdybyśmy żyli w próżni, bez przestrzeni społecznej, psychologii ludzi i państwa.