Popełnił spory błąd, ogłaszając tę qusai-dogmatyczną wypowiedź.
Dogmatu nie ogłasza się byle kiedy.
Ogłasza się jedynie w takiej sytuacji, gdy Kościół (Lud Boży) swą wiarą podziela zawartą tam prawdę.
A w tym przypadku jest przecież akurat odwrotnie.
Nie da się zaprzeczyć.

Można usuwać diakonise i apostołki z historii Kościoła oraz umniejszać rolę kobiet. Zaprzeczać autentyczności ich powołań.
Ale czy to zmieni wiarę Ludu Bożego, który nie podziela przekonania o tym, że kobieta nie może być kapłanem?

Chyba nie zmieni.

A nie lepiej wstrzymać się z ogłaszaniem kontrowersyjnych twierdzeń, które w ostateczności dzielą Kościół?
Pochopne ogłaszanie niezrozumiałych prawd nie służy jego jedności.

Dogmat ogłasza się także w momencie, kiedy jakaś grupa wiernych zaczyna popadać w herezję i trzeba jasno i ostatecznie określić jakie jest prawidłowe nauczanie. Dlatego właśnie, ponieważ część wiernych, w tym thorwald, wyznaje błędne przekonania na temat kapłaństwa kobiet, Jan Paweł II wydał ostateczne orzeczenie na ten temat jasno stwierdzając, że Kościół nie ma władzy wyświęcania kobiet na prezbiterów. I jasno zapisał, ze katolicy, w tym thorwald, ma przyjąć to orzeczenie jako ostateczne.

Yarpenie,

W niektórych krajach - i to szczególnie w tych, które wymagają reewangelizacji - nie ma powołań, nie ma księży.
Rozpraszają się ostatnie stada wiernych Kościoła.
A my tu zastanawiamy się, co ma mieć w majtkach głoszący Słowo Boże.
Czy to nie małostkowe, nie przyziemne?

Wiesz co to jest Reszta?

Nie wiem.
Co?

Reszta Izraela to Nowe Jeruzalem, wierni Bogu. Nie chodzi o ilość, a o jakość.
Wiesz, że jest ciasna brama do królestwa Bożego, prawda?

Mówisz o Kościele silnym prawdziwością wiary, ale nielicznym.
Dobrze zrozumiałem?

Poniekąd tak, bo jak (edytowałam) napisałam, ciasna jest brama do Królestwa Bożego.

Papież Benedykt XVI miał wizję Kościoła małych wysp radykalnego chrześcijaństwa. I ta wizja zaczyna się powoli pojawiać. Kolosy państwowe postawione na glinianych nogach rozlecą się. Thorwald, odpadniesz z takimi poglądami.

Co to znaczy poniekąd?
Nieliczny, elitarny Kościół to zaprzeczenie explicite tego, w co wierzymy - naszego credo.
Kościół ma być przecież powszechny!

Dlatego powinno przyświecać jego pasterzom włączanie w jego ramy coraz szerszych rzesz wiernych, a nie tworzenie powodów, aby ci wierni czuli się wystawieni poza margines.

Zapomniałeś, thorwaldzie, że Kościół nie ma władzy wyświęcania kobiet na kapłanów? Tu nie ma znaczenia, że są kraje, gdzie jest mało powołań i brakuje księży. Gdyby Kościół miał od Boga władzę wyświęcania kobiet na prezbiterów, to by tak czynił, ale po prostu nie może, bo jej nie otrzymał. Pretensje i żale skieruj do Boga, a nie do papieża i biskupów.

Pan Jezus nikogo nie nawracał na siłę. Zapraszał: jeśli chcesz to pójdź. Wymagał. A dyskomfort psychiczny to należy leczyć u lekarza psychiki, nie duszy. I mylą ludzie psychikę z duchowością i żądają ustępstw, pogubili się a oskarżają ortodoksyjnych chrześcijan i żądają dopasowania się do 'świata'. Drzwi Kościoła są otwarte, można zaglądać i towarzyszyć wierzącym. Zaproszenie pozostaje aktualne: jeśli chcesz, wejdź. Może się nawrócisz? Rozmiękczenie prowadzi donikąd, mamy tego przykłady.

Chrześcijanie mają być solą. Potrzeba jej niewiele. Światło daje blask na dużą odległość. Zwietrzała sól jest bezużyteczna. A lampy bez oliwy nie dają światła.
Rola kobiet w tak pojmowanym Kościele jest znaczna. Nie muszą przemawiać z ambon i czuć frustrację spowodowaną brakiem akceptacji płci manifestowaną poprzez żądanie funkcji kapłańskich. Walka z mężczyznami o stołki/godności/przywileje należy do 'świata'.

A może trzeba po prostu się lepiej przyjrzeć.
I wtedy posiadanie takiej "władzy" się dostrzeże...