Widzę to tak, że w czasie pontyfikatu Papieża Franciszka ogólnie jest o wiele łatwiej o dostęp do informacji. Wydaje mi się, że cywilnemu łatwiej znieść negatywne informacje, bo żyje też innym światem - nie tylko tym dotyczącym wnętrza Kościoła. W razie jakiegoś skandalu można wycofać się i po prostu nie angażować się w rozkminianie tego, co się Kościele dzieje. Duchowny o szczególnie wrażliwej duszy i głębokim zaangażowaniu w Kościół, jeśli podejdzie do negatywnej informacji o Kościele jak do 100% prawdy, uzna że jest w potrzasku, bo raczej nie ma jeszcze innego świata do mentalnego wycofania się. Możliwe, że będzie czuł potrzebę ucieczki, odcięcia się. Możliwe też, że będzie się czuł jak osoba zdradzona w małżeństwie. Kościół zdradzonym małżonkom oferuje różne formy pomocy (przynajmniej tak mi się wydaje), a co można zaoferować duchownym? Jak do tej pory chyba najlepiej sprawdza się modlitwa i post wiernych. Usłyszałam na "Moc w słabości", że o. Pelanowski prosi o nie. To, że obawia się o swoje życie (tak to odbieram) chyba nie świadczy dobrze o jego stanie psychicznym.

Zawsze mam problem z takimi sytuacjami zwłaszcza jeżeli kapłana zakonnika bardzo cenie.
Ale Paulini napisali https://ekai.pl/paulini-o-pelanowski-ro ... uszenstwa/
Pewnie cała awantura dotyczy tego kazania

https://www.m.pch24.pl/o--augustyn-pela ... 168,i.html

Depresja mogła też dopaść o. Pelanowskiego. Osobiście wątpię, żeby paulini "robili teraz z niego wariata". Osoby zakonne często popadają w różnego rodzaju fobie, uzależnienia, lęki, choroby... Samotność, stres, presja przełożonych, otoczenia, sporo obowiązków, odpowiedzialności. To nie jest jak się wydaje spokojne życie w ciepłym klasztorze, ale wiele trudu i poświęceń dnia codziennego.

Być może też jacyś "zatroskani wierni" poinformowali przełożonych o treści głoszonych kazań. Np. ktoś zauroczony pontyfikatem papieża Franciszka usłyszał coś, co go z nóg zwaliło i doprowadziło niemal do szału. Co robi? "Idzie na skargę" jak to się ładnie mówi ; "do proboszcza", w tym wypadku do przełożonego. Pojawia się jeden, drugi i trzeci i wszyscy od władz zakonnych "stanowczo żądają", żeby taki czy inny kapłan zmienił swoje kazania, żeby nie było w nim kontrowersji itd. I przełożeni nie mogą lekceważyć głosu oburzonych wiernych, więc najpierw upominają, a na sam początek zapoznają się z treścią danego kazania, rozmawiają, zwracają uwagę, ale jakiś zakonnik/kapłan nadal to czyni, ba, mówi jeszcze mocniej, dosadniej, bardziej kontrowersyjnie, co mają z takim niefrasobliwym kapłanem uczynić? Wierni się złoszczą, współbracia też mają tego dość, więc zakaz na jakiś czas głoszenia kazań wydaje się dobrym rozwiązaniem. Być może ochłonie, przemodli, przemyśli, porozmawia, uda się wywalczyć jakiś kompromis... Tak to widzę.

Inna sprawa, że dziś wielu wciąż chce słuchać tylko i wyłącznie o Miłosierdziu Bożym i niczym innym, a jak w Ewangelii Jezus mówi o karze piekielnej, to lepiej do tego nie nawiązywać... "bo nie można dzieci diabłem straszyć", bo trzeba się cieszyć z tych co do kościoła przychodzą, nie wolno zrażać do siebie parafian, raczej im dziękować za to, że są (łaskę Panu Bogu robią?).

Raczej tych kazań
http://www.wydawnictwopaganini.pl/ojcie ... elanowski/

I okreslnie papieza Antychrystem

No i jak zakonnik publicznie określa Ojca Świętego Antychrystem, to co doprawdy w tym dziwnego, że dostał zakaz od przełożonych do wypowiadania się, czy głoszenia kazań? Absolutnie nic...

Niechby tak za ojcem Pelanowskim poszło w ślad dziesięciu, dwudziestu a może i stu innych kapłanów i każdy "na swojej Mszy" mówił takie rzeczy. Co by się działo? Bunt? Rozbicie? Zgorszenie?

Dlatego musieli interweniować przełożeni.

Ale o. Pelanowski nie ma zakazu. Wszak w oswiadczeniu nie było mowy o tkaim zakazie mowy.
Poztym krytyke Franciszka o. Pelanowski na sytonie paganini prowadzi od stycznia mamy grudizen i dopiero oswiadczenie .o. Paulinow sie okazalo.
Pozatym jesli pokusisz sie o lrzesluchanie tych nagran to zarzuty wobec Franciszka sa bardzo sensowne i wcale nie yakie oderwane od rzeczywistosci

Wybacz mi moją ignorancję, ale dlaczego Ci byli duchowni stanowią jakiś punkt odniesienia? Czym się różnią od innych osób, które krytykują Kościół/Kościół w Polsce? Jakbyś to wytłumaczył komuś kto przyjeżdża z zagranicy i czyta, że pan Obirek uważa tak, a pan Bartoś tak, i trzeba to zauważyć? Czy w czasach przed zrzuceniem sutanny to byli duchowni, którzy swoim nauczaniem zgromadzili wokół siebie wielu wiernych? Co było istotnego w ich działalności, że dalej się o nich pamięta? Można ich działalność na rzecz przyprowadzania wiernych do Kościoła jakoś porównać do działalności o. Pelanowskiego? Czy są osoby wierzące "podążające" za nimi mimo, że krytykują oni Kościół?

Znam te konferencje, bo dawno temu Brandi podała na nie namiary. O.A.Pelanowski pisze jednak nieprecyzyjnie, bo o ile sobie przypominam z tego co odsłuchałam na licznych konferencjach, że raz widzi w obecnym papieżu antychrysta, innym razem wskazuje, że ma wiele jego cech, więc kolejny papież będzie ich pełnią.

I jak to się ma to do głoszenia takiego przesłania...
Jedym z elementów, który bierze się pod uwagę jest posłuszeństwo. Przywołam na tę okoliczność św. M. Kolbego, który 18 września1919 na zebraniu Milicji Niepokalanej w Krakowie powiedział: chociażby NMP się ukazała i poleciła nam najwznioślejsze misje, skądże mamy mieć pewność, że to rzeczywiście Ona, a nie jakieś złudzenie lub podstęp szatański? Wszak wiemy, że szatan objawił się św. Katarzynie Sieneńskiej, (jeśli się nie mylę) nawet jako Pan Jezus Ukrzyżowany i przez jakiś czas ją zwodził. Otóż i w tym wypadku najpewniejszą próbą jest posłuszeństwo, to jest przedstawienie tego co czujemy przełożonemu we względnym 'forum' wewnętrznym lub zewnętrznym (to znaczy spowiednikowi lub proboszczowi względnie biskupowi) i ślepe wykonanie jego wskazówek. Jeżeli on zabroni, a Niepokalana będzie chciała, to potrafi Ona, jak przy objawieniu Cudownego Medalika lub w Lourdes osiągnąć swój cel. Pan Bóg jednak naumyślnie zezwala nieraz na takie przeszkody, aby więcej utwierdzić swe dzielo, jeżeli zaś nie jest od Niej, niech zginie co prędzej.

Odsłuchałam wiele konferencji o. Pelanowskiego i już wówczas czytałam to, że ojca męczy to posłuszeństwo, chciał je jakoś zracjonalizować. Słuchałam jako coś osobistego, ale uznałam, że to tylko moje odczucie. Napisałam nawet w tym wątku, że on nie rozliczył się z dzieciństwem. To taki żal, który sądził, że przepracował. Sława i powodzenie duszpasterskie, utalentowanie to są wszystko ogromne przeszkody dla człowieka. O tym też wspominał z zabawnej dykteryjce o tym jak wszystkich przepuszczał do ołtarza chcąc uchodzić za uniżonego a była to pycha. Uznał, ze poradził sobie i z tą przypadłością. Ja zapamiętuję takie sytuacje (niestety). Nie są to żadne prawdy objawione, ale nie zdziwiło mnie to odejście z zakonu. Nie wiem czy potrafił to ukryć, czy też zlekceważono problem, gdy był mniejszy. Gdzie byli wszyscy ci, którzy deklarowali przyjaźń? Takie sytuacje dojrzewają, nie pojawiają się z dnia na dzień. I bardzo chcę się mylić w tym co odczuwałam. Dał mi dużo i to pamiętam. Kiedy obie strony będą chciały, znajdą rozwiązanie. Nie uciekł do świata, ale na pustynię.

Nie. Ja pamiętam że mówi że jest nim lub za chwile dodaje ze lub jest jego poprzednikiem.

Nie pisałem, że stanowią punkt odniesienia - w jednym i tym samym popełnili kardynalny błąd jak ojciec Pelanowski - nieposłuszeństwo. Nie twierdzę, że paulin jest taki sam. Pisałem, że jedni i drudzy (skrajności) poprzez przesadzanie i kontrowersje prowadzą do podziałów i zamętu.

Tym się różnią, że kilkanaście lat byli zakonnikami, kapłanami, Obirek nawet wykładowcą na wyższej uczelni ; mieli wpływ na wielu wiernych, ich poglądy były na tyle kontrowersyjne, że zakazano im je głosić (Obirek zjechał pontyfikat św. Jana Pawła II, że aż przykro czytać)

Nie wiem kto za nimi podąża - być może nikt, a być może jacyś ludzie, którzy zrazili się do Kościoła poprzez słuchanie ich poglądów i ocen, że odeszli z Niego...

To ich łączy, że zarówno były jezuita Obirek jak i paulin o. Pelanowski krytykują papieży. Tamten św. Jana Pawła II, ten Franciszka. I obaj dostali zakaz do stawiania takich tez i mówienia o Namiestnikach Chrystusa w ten sposób. Czy muszę dodawać, że obaj nie posłuchali? O. Pelanowski poszedł na samowolę, jest wyświęcony, ale czy nadal jest zakonnikiem, to nie mam pewności, skoro od pół roku bodajże nie żyje w żadnym z paulińskich klasztorów. Urlopu też nie wziął, więc jasnym jest, że miejscem zakonnika nie jest życie poza klasztorem tak długi czas.

Spróbuj jeszcze raz przeczytać kontekst. Mam spisane te konferencje (ile się dało), ale nie sądze, bym takie zdania notowała. Jeśli zobaczę sprzeczność, po prostu zapamiętuję.

Nie, Ty tego nie napisałeś. Ja tak napisałam, bo widzę, że przywołuje się ich nazwiska relatywnie często, a ja nie potrafię wskazać ich tekstów dostępnych w internecie, które wskazywałyby, że byli kiedyś sprawnymi rybakami dusz dla Jezusa. Myślałam, że takie teksty gdzieś istnieją, tylko ja nie wiem, jak ich szukać.

Wskaz w ktorych konferencjach o. Pelanowski mowil ze Franciszek jest Antychrystem a potem temu zaprzeczal. Rowniez sluchala ich wiele. A z tego co pamoetam.to jedynie w jednej tak okresla papieza.

Porownywanie Obirka i Pelanowkskoego jest chyba totalnie chybione. Czy Obirek wykazywal jakies bledy teologiczno, doktrynalne Janowi Pawlowi II z tego co.czytam nie. A o. Pelanoeki owszem. Wiec albi mniszku doczytaj dosluchaj co konkretnie o. Pelanowki zarzuca papiezowi Franciszkowi bo Twoje wypowiedzi totalnie wykazuja nieznajomosc temtu.

Nie. Powód wyjaśniłam.