Jestem trochę niedoinformowana, a temat mnie ostatnio trochę zaskoczył.

Dowiedziałam się, że kobiety oprócz zostania matkami czy zakonnicami mogą też zostać dziewicami konsekrowanymi; zaskoczyło mnie to, bo nie jest to zbyt popularne i się o tym nie mówi. Jeszcze bardziej się zdziwiłam, dowiedziawszy się, że niektóre dziewice konsekrowane noszą habit. To chyba jeszcze mniej popularne, ale czy ktoś wie, jak to z tym jest? Wiem, że taka kobieta musi wyrazić chęć noszenia habitu i czyni to chyba za zgodą biskupa. Czy wówczas upodabnia się do zakonnic z konkretnego zakonu czy istnieje specjalny habit dla dziewic konsekrowanych?

Wiem, że to dziwne pytanie, ale temat chyba dość oryginalny.

Kobieta może żyć samotnie, zostać żoną albo osoba konsekrowaną (poświęconą Panu Bogu przez złożenie ślubów).
Konsekracja ma też wiele dróg.

Można być zakonnicą (klauzurową lub czynną, habitową albo bezhabitową).

Można być świecką kobietą konsekrowaną w instytucie świeckim, czyli być członkinią wspólnoty o konkretnym charyzmacie, z pełna strukturą, duchowością, prawodawstwem; złożyć śluby, mieszkać raczej osobno, pracować zawodowo itp., nie wyróżniać się w środowisku; więcej np. tu: http://www.instchrkr.katowice.opoka.org.pl/ lub tu: http://www.kkis.episkopat.pl/0.

Można być konsekrowana dziewicą albo wdową. Możliwości jest jeszcze więcej.

Dziewice konsekrowane, o ile mi wiadomo, nie powinny nosić pełnego habitu, ale coś uproszczonego (czytałam o „namiastce”). I to generalnie na liturgię. Często nie noszą kompletnie żadnych oznak zewnętrznych, nie jest to wcale konieczne. Byłam z taka dziewczyna na rekolekcjach i model bez habitu dominuje. Tak, decyduje biskup. Mozę się nie zgodzić.
Na pewno nie wolno nosić habitu w takiej postaci, który wprowadzałby w błąd, kopiował istniejący habit zakonny konkretnego zakonu itp. Nie należy naśladować zakonnic, zacierać różnic, wymagać by tytułować się siostrą itd. (były już z tym pewne problemy) .
Tekstów o dziewicach konsekrowanych i o instytutach świeckich, ba, całych stron na ten temat jest w polskim necie multum.

Spotkalam sie z okresleniem dziewica seraficzna w odniesieniu do sw. Katarzyny z Sieny i sw. Gemmy Galgani, ale nie wiem co to oznacza. Czy to jakis zakon, czy moze cecha powolania (np. osoba ofiarowujaca swoje cierpienie Bogu w sposb szczegolny), czy moze jeszcze cos innego?

Nie wiem, na pewno jednak nie chodzi o zakon. Św. Katarzyna ze Sieny była po prostu tercjarką dominikańską. Trzeci zakon, tzw. zakon świecki. Nie była zakonnicą. Ani dziewicą konsekrowaną w dzisiejszym rozumieniu.

Przydałby się solidny kontekst, a i profesjonalny komentarz do źródła, w którym ta "dziewica seraficzna" się znajduje. Może to jest coś z historii duchowości, tam była także np. kontemplacja seraficzna... na czuja nie rozgryziemy, to jest kwestia terminologii.

Może te linki się przydadzą
https://www.deon.pl/religia/kosciol-i-s ... owane.html
http://konsekrowane.org/dziewice/ov-info.php
http://konsekrowane.org/dokumenty/ov-info.pdf

Określenie "seraficki" jest szczególnie ważne w duchowości franciszkańskiej - Zakon Seraficki, Franciszek Seraficki. Chociaż miłość seraficzna pojawia się w odniesieniu też do innych świętych - np. śwTeresa z Avila też płonęła miłością seraficzną. Św. Bonawentura w sześciu skrzydłach serafickich z widzenia Izajasza widział sześć cnót przełożonym potrzebnych (pragnienie sprawiedliwości, dobroć, cierpliwość, przykład życia, przezorna rozwaga, pobożność). Bł. Honorat Koźmiński interpretował je jako ducha seraficznej bogomyślności, seraficznego poświęcenia; ducha seraficznej pokory, ducha seraficznej wzgardy świata; piąte skrzydło, ducha seraficznego zapału, ducha seraficznej miłości Boga i bliźniego.

Dzięki! Super! Wasze informacje naprowadziły mnie na coś takiego
"Serafickość, seraficki Franciszek, duchowość seraficka," w: Leksykon Duchowości Franciszkańskiej, wyd. II, Kraków-Warszawa 2016, 1774-1784

Dla przykładu
str. 1774: https://www.academia.edu/31171944/Seraf ... 4-1784.pdf

Szkoda, że cały tekst nie jest dostępny.