Nie powinno się czytać czyjejś korespondencji chyba, że adresat prosi o to, czy pozwala na to. Znałam pewną kobietę, której matka przeczytała list do niej od potencjalnego narzeczonego. Nie przypadł on matce do gustu i starała się potem go wybić córce z głowy. Wkrótce ta córka uległa wypadkowi, najprawdopodobniej przez nieuwagę spowodowaną złym stanem psychicznym wynikającym z włamania się do jej korespondencji. Ale to były dawniejsze czasy, gdy listy pisało się na papierze.

Tak wiec jak pisalem, wiec odpowiedz tez jest czysto hipotetyczna, "ktorys z grzechow glownych".
Jak podasz pobudki takich dzialan, to bedzie wiadomo do ktorego z grzechow glownych sie odnosza.
Ta, najczesciej uzywana wymowka to wlasnie ciekawosc, ale jej przyczyna moze byc kazdy z tych grzechow glownych i to samo dotyczy reakcji -odpowiedzi wspolmalzonka.
To sa szczegoly indywidualnych pobudek, ktore powinien poznac spowiednik, dlatego czesto pytaja dlaczego to czy tamto penitent zrobil, bo wlasnie w tych pobudkach kryje sie ten rzeczywisty grzech ktory przez to jest niezauwazany.

Ja uważam, że małżonkowie nie powinni mieć żadnych tajemnic. Jeżeli jedna strona zaczyna zaglądać do korespondencji drugiej strony to pewnie jest jakiś powód i nie jest to ciekawość . Ktoś, kto ma czyste sumienie nie musi ukrywać swojej korespondencji.
@sam2 który to grzech czytanie korespondencji małżonka bo ja też nie wiem?

Możliwe. Ale czemu przenosisz swoje wady na mnie? Widzisz, ja nie podzielam też tego twego błędu że znam odpowiedzi na wszystkie pytania i zawsze wiem co robić. Tak naprawdę mnie nie znasz, nic nie wiesz ważnego o mojej osobie, a insynuujesz na mój temat. Wypowiadam się na forum wtedy gdy uważam że mam coś do powiedzenia w temacie. Nie dzielę się tu swoimi trudnościami, pytaniami, wątpliwościami bo uważam katolicyzm za zbyt cenny by powierzać kwestie związane z tym jak wieść życie katolickie przypadkowym osobom na forum. Innymi słowy - ja się radzę, pytam, dzielę wątpliwościami ale nie tu. Tym bardziej że swoją prywatność uważam za ważną by wystawiać ją publicznie. A twój problem jest też taki że zakładasz niby wątki na tematy ogólne ale w istocie o o swoim życiu. Stąd odpowiedzi traktujesz osobiście. Bo ani ja nie zahaczałam o twoje życie małżeńskie, doświadczenia, problemy i troski z tym związane, ani twoją osobę, ani ci nie doradzałam. A ty - to nie pierwszy wątek - sprowadzasz rozmowę na swój temat. I się burzysz. Nie wiem czy to bardziej irytujące czy nudne.

Widzisz, sam sobie podpowiedziales, ale tego nie zauwazasz, a wlasnie zwrociles uwage na to ze nie zawsze ta strona pozornie winna sytuacji jest ta ktora pierwsza zrobila zle.
Czlowiek na tendencje do oceniania i analizowania tego co inni zrobili, ale nie zastanawia sie nad tym co sam robi.
Tu jest kolejny problem z ktorym malzenstwa sobie nie radza, czyli omijanie siebie jako tego zrodla pierwszego zla ktore pojawilo sie w malzenstwie.
Na to jest jedno lekarstwo, wybaczanie i nie ma innego.

@sam2 przepraszam Cię za niedyskretne pytanie. Ty masz żonę, czy tak sobie teoretyzujesz?

Ale akurat sam 2 ma rację w tym że zachowania jednego małżonka mogą być co najmniej współprzyczyną niewłaściwych zachowań drugiego - ja tak w każdym razie rozumiem to co napisał. Ani to kontrowersyjne, ani nawet szczególnie odkrywcze. Widzisz, słusznie zauważyłeś że jeśli jedne z małżonków zaczyna ukrywać korespondencję musi mieć ku temu powód. Czy coś na sumieniu, nieczyste intencje? Kto to wie i kogo to interesuje skoro w twoim kazusie nawet jego współmałżonek nie pyta go po prostu "dlaczego" - choć to powinien być punkt wyjścia - ale przystępuje do sprawdzania małżonka przekonany że wie już wszystko. To jest serio to co małżonkowie powinni robić? To jest ta szczególna wiedza która posiadają osoby w stadle małżeńskim pozwalająca im wypowiadać się nie w oderwaniu od rzeczywistości i życia? Serio, ale to wygląda raczej że osoby żyjące w małżeństwie wiedzę na temat problemów małżeńskich prędzej niż bogatszą maja jednostronną.

Insyniacje i pomowienia. Za ktore powinnas przeprosic. Snujesz nieuprawnione domysly bez żadnych podstaw. Zarzucajac mi rzekomo ze ja robie to na Tobie. To sie nazywa projekcja i hipokryzja.

Sięganie po cudzą korespondencję jest, sachol, sięganiem po cudzą własność, po coś, co do mnie nie należy.
Jest włamywaniem się w prywatność, a może i - zależnie od treści - w intymność.
Pytałaś o wymiar zła. No to odpowiadam. Nie kradnij, nie wyciągaj łap po cudze (np. informacje), nie wymuszaj, nawet jeśli ten ktoś jest z rodziny.

A skoro ignorujesz, jak wspomniano, przykłady pozytywne, to Twój problem. Nie pasują do Twojego stanowiska, najwyraźniej.
Twoim problemem bywa chyba też to, ze dość często zadajesz pytanie, ale masz w sobie gotową odpowiedź (tezę do obrony)- i gdy pojawiają się sprzeczne z nią posty, ignorujesz, okopujesz się lub atakujesz. Na przykład idziesz w atak personalny. Co Ci do tego, czy i kto jest mężatką czy nie? No cóż, Twój problem.

Ok, zrobiłaś już rachunek mojego sumienia. Teraz może zajmij się własnym.

Tak mam zone od ponad 35 lat i dopiero gdy zaczalem zauwazac swoje wlasne zlo ktore w malzenstwie czynilem, zaczalem czuc sie naprawde szczesliwy w malzenstwie.

Wydaje się, ze zajmujemy się czymś, co jest już sytuacją w pewien sposób nieuporzadkowaną. Można rozważać - i mieć różne zdania - , czy - nawet mając powód - współmałżonek powinien czytać bez pozwolenia korespondencję współmałżonka, ale to jest rozważanie o zachowaniu w sytuacji nienormalnej.

Nienormalność sytuacji polega na tym, iż jedno z współmałżonków pragnie zataić korespondencję przed współmałżonkiem (wyjąwszy sytuacje oczywiste - na przykład korespondencję w sprawie prezentu dla wpsółmałżonka )

A skąd to założenie? Skąd ten znak równości między niechęcią do ujawnienia korespondencji małżonkowi a intencją zatajenia czegoś. Serio Barney ale z moich obserwacji wynika raczej że pierwsza przyczyną częściej jest żal do małżonka i robienie mu na złość niż w istocie chęć ukrywania czegoś - w domyśle zdrada, flirt. Jeśli bowiem małżonek ukrywa swoją korespondencję to nie obwieszcza tego wszem i wobec, zwłaszcza małżonkowi. Tym samym ta nienormalna sytuacja o której piszesz jako o pewniku to w istocie podejrzenie drugiej strony, niewykluczone że u niego nabierające wręcz pewności. Ale jak pisałam już co prawda w innym temacie do opowieści jednej strony podchodzę z dystansem - można rzec że z zasady dziele ja co najmniej na pół. Bo to że ktoś w cos wierzy nie oznacza jeszcze że to prawda I moim zdaniem bardziej nienormalne jest przypisywanie z góry negatywnych intencji bez przewidzenia możliwosci wypowiedzenia się w temacie przez osobę niby najważniejszej wśród ludzi. - "ma powód", "zataja" "robi tajemnice" "pewnie jest powód i nie jest to ciekawość". Wydaje mi się że na większe zrozumienie paradoksalnie niekiedy można liczyć u obcych niż u najbliższych.

Jakiego prawa dotyczy pytanie? Jeśli już, to w jakim celu miałoby być przeprowadzana taka akcja? Korespondencje są różnego typu; niektóre listy są prawnie zastrzeżone tylko dla adresata i nawet jak ktoś miałby ochotę podzielić się treścią korespondencji, to ze względu na zastrzeżenia prawne nie powinien tego robić.

Ciekawi mnie poprostu to zagadnienie, w kontekście bycia małżonków jednym ciałem.