Witam.
Nie wiedziałem, gdzie mam udać się z tym problemem (?), więc postanowiłem, że portal ten będzie chyba najlepszym rozwiązaniem.
Chodzi o to, że jakiś czas temu "wpadła mi w oko" pewna dziewczyna. Mieszka w tym samym akademiku, co ja, tylko że niżej. Co jakiś czas przychodzi do mojej sąsiadki, bo to jej koleżanka z roku. Dziewczyna jest ode mnie rok starsza. Ja jestem studentem I roku nauk o rodzinie, Ona jest na filologii.
Pewnego razu postanowiłem, że zapytam moją sąsiadkę o Nią. Zapytałem o imię i czy są razem na roku. Myślę, że na początek taki dyskretny gest jest w porządku. Pytanie do was, drodzy forumowicze. Co robić dalej? Czy możliwe, że sąsiadka dzieli się z Nią tym, o co ją pytam? Znajomy poradził, bym poczekał trochę i zobaczył, w jaki sposób ta dziewczyna na mnie po tym wszystkim patrzy, jak się zachowuje. To ponoć dużo pokazuje.
Dziwnie się z tym czuję, już długo nie byłem zauroczony i emocjonalnie zaangażowany w taki sposób.

Pozdrawiam!

Hm.. Na pierwszym roku chyba powinno być coś o podrywaniu.. W końcu od tego się (zwykle) zaczyna rodzina..


Owszem, często tak bywa, zwłaszcza jeśli jesteś z gatunku "ciacho"..



No cóż.. To przecież normalka..

Cóż.. czy jestem z gatunku "ciacho" to bym raczej nie powiedział xD
Czy takie działanie przez pośredniczkę, póki co oczywiście, ma sens?

Nie ma sensu.
Kobiety nie lubia niesmialych facetow.
Jak kolejny raz przyjdzie to zagadaj zqpros ja na kawe.
Bo poko co to podchody jak w przedszkolu.
Zycie jest za krotkoe na to

Skoro rozmawiales z sasiadka to chyba dasz rade tez rozmawiac z ta dziewczyna.
Musisz troche sie ostudzic z tym zauroczeniem to latwiej bedzie ci rozmawiac bo jak pewnie sam zauwazyles to ono wlasnie ci przeszkadza a w przyszlosci moze byc przyczyna bledow.

Faktycznie, macie rację, że to dość dziecinne podejście. Sugerujecie mi zatem, bym nie krępował się i zaproponował choćby spacer? Planowałem jeszcze dopytać sąsiadkę jaka Ona jest i dopiero potem ewentualnie działać.
Pozdrawiam

______________
Fakt faktem, na ogół nie mam problemu z nawiązywaniem kontaktu z dziewczynami. Rozmowa z nimi idzie mi nawet dobrze, potrafię żartować, pośmiać się trochę. Z tym, że mowa tu o takich "luźnych" kontaktach. Gorzej, jak w grę wejdą emocje.. Ktoś ma jakieś rady?

Po prostu zaproś ją gdzieś. Jeśli się zgodzi, to dalej już wiesz co robić a jeśli nie, to zdobędziesz nowe doświadczenie. Jeśli jesteś nieśmiały, napisz najpierw na facebooku. To chyba teraz dość akceptowalna społecznie forma początku znajomości

Tutaj byłabym ostrożna w osądzaniu.
Generalnie działanie przez pośrednika może być ryzykowne, bo nie zawsze jest pewność, ile można mu powierzyć. Spróbuj złapać osobisty kontakt z tą dziewczyną, zagadaj i ogólnie po prostu z nią rozmawiaj.

Zdecydowanie lepiej zagadac na fb niz wypytywac sasiadke.
Juz samo to ze szukasz porad obcych ludzi swiqdczy troche o jakiej twojej niedojrzalosci i nieporadnisci zyciowej.

Polecam zagadac doniej bezposrednio. Poki xo pielegnujesz w sobie uczucia do.wyobrazen o tej dziewczynie bo spodobala sie z wyglada a nawet z nia nie rozmawiales.
Takie gimanzjalne milostki. W pewnym wieku naprawde trzeba dojrzec i stac sie mezczyzna

Z tym fb to sprawa wygląda tak, że postanowiłem sobie, że albo zagadam w cztery oczy albo wcale. Poza tym, Ona chyba nawet nie ma fb.
Nie wiem tylko, jak zacząć rozmowę. Widuję ją średnio raz na 2 tygodnie, gdy wchodzę do akademika czasem się z Nią mijam.

Myślałem o zaproszeniu ją do kina. Choć chyba głupio tak, skoro nie rozmawiałem z Nią jeszcze. Prawdopodobnie będę pracować w kinie, więc jest to jakiś plus w całym tym przedsięwzięciu.

Skoro masz okazję pracować w kinie.. Zaproś obydwie. Jak będą razem u Twojej sąsiadki. Wpadniesz niby przypadkiem i.. Lepsze to niż tak jakoś z nienacka (zwłaszcza jak jesteś nieśmiały) zagadać do niej na ulicy..
Z resztą w ogóle możesz zacząć od rozmowy z obydwiema, potem jakoś tak "wyłuskasz" tą o którą Ci chodzi. Jej koleżanka wyczuje co się święci, a jak Twoja wybranka nie będzie miała nic przeciw, to rozpoczniecie samodzielne spotkania..

No nie wiem, czy by to wypaliło. Myślałem o rozpoczęciu rozmowy (przy okazji spotkania) zwykłym "Jak mija dzień?" Od czegoś trzeba zacząć. Niedawno, przy okazji dnia kobiet, wręczyłem tym moim sąsiadkom po tulipanie. Może wpłynęło to jakoś pozytywnie na postrzeganie mojej osoby.

Bez kombinowania. Zaproś ją i już.

Swoją drogą czego to już ludzie nie studiują.. Nauki o rodzinie, a poderwać nie potrafi. Zmień studia..

Kierunek ten wybrałem, by móc lepiej poznać człowieka i pracować z człowiekiem. Niekoniecznie muszę zakładać własną rodzinę, a podryw i umiejętności, czy też ich brak, nie mają nic do tego To jest inna materia.