Jest coś takiego jak Protokół przedślubny i tam miałem prawo to napisać. Po dwóch tygodniach jak proboszcz douczył się stwierdził, że kościół rzymskokatolicki nie dopuszcza grzechu zdrada jako powód do unieważnienia małżeństwa i musiałem wykreślić moją wolę by zawrzeć ślub kościelny, co też uczyniliśmy.

Myślę, że to jakże przykre, bolesne doświadczenie wyjdzie Tobie na dobre.
Tak bardzo tego chciałeś uniknąć. Wygląda to tak, jakbyś podświadomie wiedział, że będziesz musiał się z tym niechcianym doświadczeniem zmierzyć.
To jest czas próby dla Ciebie.
Spadła zasłona zauroczenia, zakochania, która jest zawsze iluzją o drugim człowieku. Teraz widzisz, żonę prawdziwiej, a więc jako grzesznego, słabego człowieka. I co Ty na to? Czy przezwyciężysz naturalną niechęć do grzechu, brudu? Czy wybaczysz jej to? Myślę, że się Tobie to uda, czego Ci z całego serca życzę!
Jeśli Bóg jest na pierwszym miejscu, to wszystko jest na właściwym miejscu. Żona to nie jest bogini. Nie może stać na miejscu Boga.

W odnisieniu do protokołu przedślubnego, to jeszcze nie jest tak źle. Dobrze, że nastąpiła zmiana myślenia przed ślubem. Tzn. rozumiem, że przestałeś tak myśleć a nie, że nadal myślałeś, ale wykreśliłeś wolę, tylko po to, aby był ślub sakramentalny. Słyszałam o przypadku, że pewien mąż myślał, iż jego małżeństwo mogłoby nie być ważne, gdyby żona nie zaszła w ciążę w ciągu pierwszego miesiąca po ślubie.

Z pojęć jakich używasz, widać że mało rozumiesz doktrynę katolicką. Nie bardzo ci wierzę teraz w te modlitwy i bycie praktykującym katolikiem.

Akurat ślub brałem dzięki Bogu tylko raz i to 6 lat temu. Wtedy z proboszczem się zrozumieliśmy i napisałem jak to wyglądało. Od zapytał o przyczyny rozwodu, ja zaproponowałem zdradę, on się zgodził. Później musiałem się z tego wycofać bo inaczej nie dałby nam ślubu. Zapisu nie ma, bo go wykreślono ale żona była świadoma jak ważna dla mnie była wierność.

Wiara to pojęcie względne. Do kościoła uczęszczam co niedzielę i święta, modlę się 2 razy dziennie. Przestrzegam dekalogu, szanuję bliźniego, kościół uważam za Dom Boży ale również każde miejsce bo Bóg jest wszędzie i to w Boga należ wierzyć a nie w księży to to są też tylko ludzie. W Bogu pokładam nadzieję i w tym duchu wychowuję moje dzieci. Nie jestem żarliwym katolikiem, nie uczęszczającym na wszystkie nabożeństwa i nie należę do żadnej ze wspólnot i tez nie angażuję się w życie kościoła przez różne akcje czy pielgrzymki. Jak mam problem to szukam pomocy w modlitwie i PŚ. Modlę się szczerzę zarówno prosząc jak i dziękując za każdy dzień, inaczej była by to strata czasu. Czy robię źle, nie wiem, każdy ma swoje poczucie i potrzebę wiary.

Od momentu wykrycia zdrady sypiasz jeszcze z żoną czy z powodu ładunku emocjonalengeo jest to narazie z twojej strony wykluczone?

Sypiam, bo żyje w przekonaniu że bez bliskości nie będzie miłości, lecz zbliżenia są z flashbackami obrazu zdrady. Przez zmuszanie się do wielu czynności i gestów przełamuje swoje zniechęcenie.

Dziwne że nie zrobiłeś sobie dłuższej kwarantanny.

Runął Ci ideał, spadł z piedestału i roztrzaskał się na milion kawałków. Ty także mogłeś być tym co zdradziłby żonę. Zbudowałeś sobie relację na imaginacji, swojej własnej, zaplanowałeś sobie, poukładałeś, modliłeś się abyś z tych schodów nie spadł ale spadleś i to jak boleśnie. Ty tego teraz nie jesteś w stanie dostrzec, tego co widzą inni. Tego że w Bogu pokłada się ufność we wszystkim co może się zdarzyć, a nie tylko w tym co my byśmy chcieli aby się zdarzyło a przed innym Panie Boże uchowaj...

To oczywiste że będziemy nadal i zawsze modlić się o takie rzeczy aby Bóg nas jednak uchował. A jest to sporą walką i wyzwaniem, a także trudną próbą zachować ufność szczegolnie w takich chwilach, zdać się na Boga.



Po raz kolejny wymieniasz wspołżycie jako wręcz podstawowy środek do okazywania sobie bliskości. Ale kobiety postrzegają bliskość w innych wymiarach. Nie poprzez seks. Tutaj widać różnice w psyche mężczyzny i kobiety. A czy ona nie czuje sie do tego wręcz w pewien sposób zmuszona? Ma tak wysokie libido? Kobiety często zgadzają się na współżycie z powodu który jest poza wspołżyciem. Może ona czuje się używana.

Żona ma 33, ja 34. Przez współżycie rozumiem również pieszczoty bez stosunku. Teraz ktoś zapyta co to pieszczoty? A ja powiem przytulanie, całowanie, a czasem nawet samo leżenie obok siebie bo na więcej nie pozwala mi mój umysł przywołując obraz zdrady. Idę spać do drugiego pokoju, następne dnia wracam.
Niestety ale mężczyźnie moje Panie również przeżywają zdradę co jest powodem skrajnych wahań nastrojów.
Sądzę, że każdy zdrowy człowiek zarówno płci męskiej jak i żeńskiej potrzebuje bliskości w różnej formie, a tym bardziej ludzie młodzi.

Zona sama mówi, że chce się kochać i okazuje to przez mowę ciała, że pragnie mojego dotyku, pieszczot by nie czuła że ja czuje do niej obrzydzenie. Sama "uwodzi" mnie bym zwracał na nią uwagę i kochał się z nią. Jedną z tych rzeczy jaką chciałbym zostawić z tego dramatu to jest to wzajemne pożądanie bo to nabrało innego znaczenia.
Ciężko wam zrozumieć również moje zachowanie ponieważ nie przechodzicie takich wahań nastroju. W skrajności nienawidzę i każę żonie się do mnie nie zbliżać a za pięć minut mam ochotę przytulać, wybaczyć, bo taki ma przypływ dobrych emocji.
Odczuwam, że żona byłaby teraz w stanie zrobić wszystko bym tylko jej nie zostawił, a ja bym mógł ją testować,zniewolić i wykorzystywać, ale to nie JA i nie mógłbym żyć z przekonaniem, że kogoś wykorzystuję do tak haniebnych celów, a tym bardziej osobę którą kocham. Sugestie używania kogoś, bez jego woli to gwałt moralny lub fizyczny. Napisałem to byście nie szli w tym kierunku bo to jest niemoralne, nieetyczne i wypaczające wyobraźnię osób to czytających.

Mam ochotę sam wyjechać na kilka dni by sprawdzić, czy za żoną zatęsknię i czy naprawdę ją jeszcze kocham- co zostało: miłość czy tylko przywiązanie ?
Ciężko mi to zrealizować ze względu na dzieci jak i pracę, dlatego zostają mi samotne noce w drugim pokoju jak nie mam ochoty na przebywanie z żoną.
Tak jak już wielokrotnie to pisałem, to trzeba przeżyć jako osoba zdradzona, żeby to zrozumieć.

Nie potrzeba doświadczyć zdrady aby to zrozumieć, to się nawet podświadomie czuje czego możesz doświadczać. To zrozumiałe co przeżywa mężczyzna, nawet biologicznie jest to uwarunkowane. Meżczyzni mają czasem tendencję idealizowania swoich wybranek, a tymczasem inny samiec ''splugawia'' ten ideał, bierze to co do niego nie należy, a bolesnym ciosem jest to że ideał na to pozwolił i chciał tego co gorsza. To w pewien sposób umiejsza kobietę w oczach mężczyzny.

W Twoim przypadku to także zawiedzione nadzieje. Może także nie powienieś na razie podejmować fizycznej bliskości z żoną, bowiem mam wrażenie że to pożądanie jest wyrazem jakiejś desperacji, rozpaczy.

To oczywiste że przechodzisz huśtawki nastrojów, uczucia i emocje szaleją w Tobie i są skrajnie zmienne, ale miłość nie bazuje na uczuciach i emocjach, wiesz że w/g chrześcijańskiej nauki miłość to coś więcej, miłość to postawa i decyzja.

Gdybym mówił językami ludzi i aniołów,
a miłości bym nie miał, (...)


Miłość nie pamięta złego

Wszystko znosi,
wszystkiemu wierzy,
we wszystkim pokłada nadzieję,
wszystko przetrzyma.

Być może długa droga przed Tobą, droga do przebaczenia. A także droga do postawy pokory także względem siebie samego, bardzo trudne rzeczy. Pokory w tym sensie że trzeba pokonać urażoną miłość własną i urażoną dumę. Bo to najczęściej krzyczy w człowieku, opóźniając przebaczenie. Kiedy ujrzysz w żonie człowieka, słabego, jak Ty i ja i każdy z nas. Stań się dla niej skałą.

Wydaje mi się, że decyzje dotyczące bliskości intymnej między małżonkami najlepiej zostawić im samym i nic im nie sugerować, zwłaszcza jeśli do niczego wzajemnie się nie zmuszają i jakaś skłonność ku sobie nawzajem występuje.

Powtórzę, co napisałam: jedźcie razem na rekolekcje dla małżeństw.
Bliskość fizycza powróci, kiedy ducha naprawicie.Pozdrawiam



Otóż to. Czytając tego posta i przemyślenia autora wątku, przypomniał mi się Stanisław Wokulski.

Ja rownież uważam ze konieczne sa jakieś rekolekcje lub poprosyu skorzystanie ze spotkań w poradni rodzinnej. Moze u was jest w Parafii lub gdzie niedaleko?

Polecam zajrzec na strone sychar.org, oraz sluchanie np. Konferencji ks. Dziewieckiego, Pulikowskiego lub o. Szustak tez mowil o zdradzie