Zakładam ten temat w przekonaniu, że środek cieżkości forum powinien leżeć w naszych katolickich sprawach, a nie w ciągłym udowadnianiu przeróżnym hejterom i mądralom, że nie jesteśmy wielbłądami.
Takie życie w "oblężonej twierdzy" też rodzi pewne patologie - jedną z nich może być brak rozmowy o faktycznych problemach by nie zostało to wykorzystane przez owych hejterów i mądrali.

Błędy w kulcie maryjnym - nie mam wątpliwości do samej maryjności, ale jednak jest wiele niewłaściwości w praktyce. Ostrzegał przed nimi Sobór Watykański II, a papież Paweł VI wydał nawet dokument w którym je omawia („Marialis cultus”).Zapewne istnieją ludzie, u których formy kultu skierowane do Maryi przesłaniają Jezusa. Ludzie Ci uprawiają „kult własnego pomysłu” (Kol 2,23) zamiast wsłuchiwać się w Magisterium Kościoła.
Kimberly Hahn, protestancka teolog która konwertowała na katolicyzm, w arcyciekawej książce W domu najlepiej tak pisze o tym zagadnieniu:
„(…) uświadomiłam sobie, że niektóre formy kultu maryjnego, koncentrujące się na Maryi z pominięciem Jezusa, mogą być sprzeczne z nauką katolicką na jej temat. Być może ci biedni ludzie, nawet nieświadomie, obrażają Najświętszą Pannę. Próbują oddawać jej cześć, a jednocześnie ignorują jej podstawową misję prowadzenia nas do Syna.”

Nie ukrywam, że inspirowałem się wykładem ks.prof. Celestyna Napiórkowskiego "Maryja w misji Ewangelizacyjnej Syna" (niestety, już jest niedostępny w Sieci, kto chętny, prześlę na mail).

Pierwszy błąd, jaki wymienia o.Napiórkowski to:

1
Nadużywanie, legendaryzacja i mnożenie cudowności
Czasem błąd ten przyjmuje postać wyolbrzymiania lub subiektywnej interpretacji zdarzeń, opisów „apokryficznych” bez źródeł w Biblii i prawdzie historycznej.
Maryja tak opisywana staje się niewiarygodna, a przy tym daleka i nierzeczywista, przestaje być realnym wzorem chrześcijanina, osobą która doświadczała zwykłych codziennych zmartwień, kłopotów i przeciwności.

Dla mnie czymś takim jest Licheń. Mamy tam "cudowny obraz" Maryi która zamiast Jezusa trzyma Białego Orła. Byłem tam i cały ten Licheń zrobił na mnie bardzo negatywne wrażenie a poza tym po wyjeździe zacząłem być bardzo grzeszny.

Nie wydaje się, aby Matka Boża pozwalała na zbyt długie wpatrywanie się w Nią. Chyba tylko kwestią czasu jest, kiedy przekieruje to spojrzenie na Syna. W stosownym momencie. A Mateczkę czcić będziemy zawsze.

Problem jest też z odmawianiem różańca ,zwłaszcza z nowenną pompejańską.
Ludzie przeważnie - aż mnie świerzbi żeby napisać zawsze - uważają że to ilość paciorków w znanej nam formule ,decyduje o przychylności Maryi i Boga.
Tzn, że 3 różańce dziennie to wielka ofiara z ich strony ,dlatego też zwana jest "nie do odparcia".Tym sposobem zrażają się do modlitwy nic nie dostając.Sam sens i intencja schodzi przeważnie na plan dalszy.
Mój proboszcz wyznał ostatnio ,że gdy słyszy od kogoś przy spowiedzi ,że oddalił się od relacji z Jezusem ,ale nie wie dlaczego gdyż odmawia właśnie w/w nowennę + litanie L ,oraz modlitwy x,y,z w ramach pokuty nakazuje wstrzymać odmawianie wszystkich modlitw i odnowienie relacji z Bogiem w modlitwie tradycyjnej np. akty strzeliste itp.

Utkwił mi w pamięci telefon pewnej pani ("Rozmowy niedokończone" chyba to były), która z rozbrajającą szczerością wyznała na antenie, że nie umie się modlić i w związku z tym, kiedy już weszła do pewnego kościoła (może jako turystka), w którym była Figura Matki Bożej, postanowiła sobie porozmawiać z Nią tak: Matko, ależ śliczną sukienkę masz... I może takiej właśnie - dziecięcej postawy potrzeba nam przed Matką Bożą: Matko Pana, nie umiem modlić się, naucz mnie... Matko, ukaż mi Jezusa...

Gdyby kult Maryjny przysłaniał Jezusa ,Kardynał Stefan Wyszyński nie zawierzyłby Polski Maryi.Do Maryi zawsze się modliłam i się modle,ona jest matka, po matce ziemskiej,do niej mogę się wypłakać i wszystko jej powiedziec,a ona mnie zawsze wysłucha i ochroni od zła.

Moim zdaniem, można być spokojnym o czcicieli Matki Bożej. Jedyne co im "grozi", to wyzbycie się pychy. Niepokój - może ten byłby zasadny i owszem, ale w odniesieniu do tych, którzy uważają, że znaleźli Jezusa ..bez pośrednictwa Maryi.
Przykład z życia: bardzo chora kobieta (w szpitalu) wkoło odmawia swoje Nowenny (na szpitalnej pościeli porozkładane obrazki, wydruki modlitw przypisane nowennom) i pewnie kogoś może to dziwić, złościć... A być może właśnie tak jej łatwiej znosić chorobę, łatwiej przetrwać ten trudny czas - z różańcem w ręku, przy boku Maryi...
My przyglądający się z boku nie widzimy tego co najważniejsze, najważniejsze w człowieku jest przed nami zakryte... Łatwo o mylne oceny.
Bardzo bliską jest mi modlitwa różańcowa i tak wiele łask Pan za jej pośrednictwem zsyła.


Jaki cel towarzyszył Twojej pielgrzymce? Z jakim nastawieniem tam jechałeś, czego szukałeś?

https://www.youtube.com/watch?v=-O-PSFittv0

Muszę przyznać, że mam kompletnie odmienne wrażenia co do Lichenia. Jechałem tam uprzedzony negatywnie ("bizantyjska budowla", "dewocja maryjna") a znalazłem czystą chwałę Boga, porządek, spokój, miejsce do modlitwy, wiele zachęt do ewangelizacji. Wyjeżdżałem naprawdę podniesiony na duchu w swojej wierze.

Ja niestety miałem inne wrażenia. Dla mnie to był taki supermarket religijny, gipsowe figurki - taniocha, kicz i sztuczność.

Jak ktoś jedzie do Lichenia to zapraszam do małego kościółka a nie do mega wypasionej bazyliki i figurami w parku, które przypominają karykatury aniołów, nie wszystkie, ale można spotkać. Będąc młodsza byłam w Licheniu gdzie jeszcze nie było ów bazyliki, tylko nie duży kościół i tam można się pomodlić.
Choć polecam Jasną Górę, z chęciom do niej wracam. Co do kultu Maryjnego to uważam by KK spojrzał na KP jak czci Matkę Bożą, ba nawet przyjść do cerkwi by się pomodlić.

A mnie Licheń umocnił w Wierze. Szczególnym miejscem jest Wizerunek Matki Bożej w Bazylice. Tak samo z Częstochowy człowiek zawsze wraca pokrzepiony wiarą.

Ja w swoim życiu nie spotkałam się w tzw "kulcie ludowym" z jakimś bałwochwalstwem Maryi.
Maryja jest dla mnie trochę niedostępna, i na pewno nie z powodu źle wyobrażonego jej wizerunku. To bardziej takie patrzenie jak porównują księża Bóg Ojciec i nasz rodzic - tata i zapewne matka rodzicielka i Maryja. Niestety moja mama (nawet do dzisiaj, chociaż już wiele lodów przełamano) była taka posągowa, taka święta, dobra, wręcz bezgrzeszna. Taki wizerunek utrwalił się w mojej rodzinie dzięki mojemu tacie. Mamę należało traktować z bardzo wielkim szacunkiem wręcz jakąś bojaźnią. Nie będę opisywała naszej relacji w rodzinie, ale w skrócie jakoś tak to widzę. Wiem, że pomaga i dba ale nie wypada się naprzykrzać. Ale to w modlitwie pompejańskiej nauczyłam się właśnie "naprzykrzać". Odmówiłam i to niejedną i naprawdę wiele otrzymałam. Na pewno ta długa modlitwa uczy mnie wytrwałości w proszeniu "ponieważ naprzykrza mi się ta wdowa, wezmę ją w obronę, żeby nie przychodziła bez końca i nie zadręczała mnie."
Jeżeli chodzi o Licheń, to tak jak Barney byłam źle nastawiona i to przez jednego kapłana, co do tego miejsca. Wymyślał tak jak Andy72 "taniość, kicz i sztuczność" i bardzo mile mnie zaskoczyło to miejsce. Żadnej taniości ani kiczu ani sztuczności nie zauważyłam. Kiedy weszłam do głównej nawy, aż ciarki przeszły po plecach.
Niezapomniane wrażenie wywarły na mnie ławki, które miały wyrzeźbione husarskie skrzydła na oparciach. Naprawdę poczułam dumę, chwałę, sławę w tej świątyni.
Bogu niech będą dzięki za Nią.

Czas na następny błąd:

2.Przeciwstawianie miłości Maryi rzekomej surowości Boga
Jest to bardzo częste (a przy tym kompletnie chybione) „ludowe” uzasadnienie maryjności. Osoby propagujące takie podejście często posługują się odniesieniem do ludzkiej rodziny, w której ojciec jest osobą surową a matka ma „miękkie serce”. Tymczasem przecież nikt nie jest miłosierniejszy od Boga - to Maryja jest Jego odbiciem a nie odwrotnie .
Typowym przykładem jest w tym kontekście pieśń Serdeczna Matko, zwłaszcza trzecia zwrotka:

Zasłużyliśmy, to prawda przez złości,
By nas Bóg karał rózgą surowości:
Lecz kiedy Ojciec rozgniewany siecze,
Szczęśliwy, kto się do Matki uciecze.

Podobne treści można niekiedy spotkać w szacownych objawieniach prywatnych, choćby takich jak objawienie w La Salette:
„Jeśli mój lud się nie opamięta, pozwolę aby ręka Syna mego spadła nań; a jest ona tak silna, tak ciężka, że nie utrzymam jej już dłużej.”
(Oczywiście wiem, że błąd może wynikać z niewłaściwego rozumienia tych słów... Wielu jednak rozumie je tak, że stawiają zarówno Maryję, jak i Jezusa w skrajnie fałszywych miejscach)

Oczywiście, w ST znajdujemy niekiedy podobne obrazy, np. w Ez 22,29-31 czytamy: „Lud tej ziemi mnoży gwałt i rozbój, krzywdzi ubogiego i nędzarza, a bezprawnie uciska cudzoziemca. I szukałem wśród nich męża, który by wystawił mur i stanął w wyłomie przede Mną, by bronił tej ziemi i przeszkodził Mi w jej niszczeniu, a nie znalazłem takiego.” Łatwo jednakże zauważyć, że podobieństwo jest bardzo powierzchowne - Bóg mówi tu po prostu że szuka kogoś sprawiedliwego co dałoby Mu „pretekst” do okazania Łaski. Jest to podobna konstrukcja jak „targ” Abrahama z Bogiem o oszczędzenie Sodomy i Gomory (Rdz 18,23-33)

Kicz jest tęsknotą za pięknem, cały Licheń w zewnętrznej formie jest taka tęsknotą za zagubionym pięknem katolicyzmu. Sam kościół to najgorszy ze wszystkich projektów budowy, "skiczowana" bazylika św Piotra w Watykanie. Dlaczego taki projekt wybrano? To trudne pytanie, wydaje się jednak, że cały Licheń swej nieco "jarmarcznej" architekturze jest nie tylko tęsknotą, ale i protestem. Słowa Barneya o atmosferze tam panującej potwierdza wiele osób i Andy nie ma przypadku w związku atmosfery z formą zewnętrzną, lecz to już inny temat .....