Czy bóg jest doskonałym wiecznym bytem?

Czy doskonały wieczny byt może wykonać działanie (np: akt stworzenia).

Czy patrząc na narysowany na kartce okrąg, można dokończyć jego rysowanie skoro już został narysowany?


Czy nie jest sprzeczne, że doskonały bóg stwarza ?

Uważasz, że Boga trzeba najpierw "rozgryźć", żeby móc w Niego uwierzyć?
A możliwe jest, żeby Go tutaj do końca zrozumieć?

O ile prościej poznać Go poprzez Ewangelię, zaufać Mu, poczuć Jego Miłość i po prostu uwierzyć.

Tylko miłość i wiara są w stanie przybliżyć nas do Boga, choć częściowo zrozumieć. Stawianie przemądrzałych pytań nie zdaje się na wiele.

A czym jest doskonały, wieczny byt?

Czym jest doskonałość? Jeżeli jest tym, że nic nie może istnieć poza nią, to nie ma takiej doskonałości.

Jeżeli więc wierzymy, że jest jakaś doskonałość, to musi być zgodna z możliwością istnienia wielu bytów niezależnych w pewnym stopniu od niej. Taki własnie jest Bóg.

Tak.
I nie "bóg" a "Bóg" jeśli łaska.
Tak
Pewnie masz coś na mysli, ale wyjasnij coś - bo na razie to nic nie znaczy.
Oczywiście, że nie.

Niemożność stworzenia bytu przez doskonałe bóstwo w uproszczeniu wynika z tego, iż doskonałe bóstwo nie może robić nic ponad kontemplowanie samego siebie.

Co do stosowanej przeze mnie pisowni słowa bóg, niestety drogi forumowiczu Barney... nie, nie łaska.

Reg. III/11. Podpisywałeś zgodę? (merss)

Byt, który mógłby tylko kontemplować byłby doskonały?

Musiałbyś najpierw jakoś udowodnić przesłankę ("doskonałe bóstwo nie może robić nic ponad kontemplowanie samego siebie") zanim zaczniesz wyciągać z niej wnioski ("Niemożność stworzenia bytu przez doskonałe bóstwo").

Typowy bełkot pseudofilozoficzny.
Na razie Twój wywód ma tyle samo mocy dowodowej (i sensu...) Jak gdybym napisał:
Niemożliwość napisania postu na naszym forum przez blondyna w uproszczeniu wynika z tego, iż blondyn nie może robić nic ponad czytanie forum.

Tak. Teologia chrześcijańska (pogańska filozofia wcześniej czyniła podobne spostrzeżenia w idei "nieruchomego poruszyciela) twierdzi, że Bóg jest "niepasywny" (słowo "beznamiętny" znaczy w j. polskim coś węższego) - to znaczy niczemu nie ulega. Może jednak działać.
Nie można. Ale próbujesz oddać aczasowe istnienie Boga przy pomocy jakichś wziętych z rzeczywistości czasowej analogii. To Ci nie ma prawa wyjść.
A bo co? Bóg nie ma jakiejś "ograniczonej podzielności uwagi" jak człowiek. Może czynić tyle rzeczy jednocześnie, ile Mu się podoba.

@parrotpolly


Bełkot, który miał zabrzmieć mądrze. Nie wyszło. Kompletnie bezsensowne, niemożliwe do żadnego udowodnienia założenia, wiara bez żadnych podstaw.

@zefciu


Tak, ale Arystoteles (bo o nim mowa w tym kontekście jak sądzę?) miał coś zgoła innego na myśli - nieruchomy poruszyciel miał być źródłem dynamiki, gdyż ta opiera się na związkach przyczynowych, logicznym więc było, że jest jakiś punkt który dokonał pierwszego poruszenia całej struktury, a który dla pełności wywodu musi być statyczny. To coś innego niż te bajdy o których rozpowiada założyciel tematu, bo one nie mają żadnej treści.

Nie piszę o analogii między Arystotelesem a owymi bajdami, ale między Arystotelesem, a przyjętą w chrześcijańskiej koncepcją "ἀπάθεια" odnoszącą się do Boga.

Tak, faktycznie, źle to zinterpretowałem.

Pomijając fakt, iż uporczywie pominąłeś (jak każdy z powyżej wypowiadających się), moją uwagę o niemożności mówienia o akcie kreacji w momencie obcowania z doskonałością, to jeszcze rzuciłeś sobie (zakładam, że jako teista) pod nogi interesującą refleksję, jakoby wiara bez żadnych podstaw oparta na niemożliwych do udowodnienia przesłąnkach była czymś idiotycznym.

Mimo, że nie jestem zwolennikiem tłumaczenia interlokutorowi rzeczy, które w moim odczuciu powinny być łatwo przyswajalne dla każdego człowieka rozumnego, tutaj uczynię wyjątek aby moi rozmówcy mogli przyswoić sprzeczność zawartą w założeniu iż doskonałe bóstwo może działać...

Wyobraźmy sobie, że na imprezie chłopiec myśli sobie "to jest doskonała impreza" a następnie mówi do kolegi "zamówmy piwo i pizze".

Doskonały byt jest kreatorem, bo gdyby nie był kreatorem, to tej kreacji zabrakło by do doskonałości. Doskonały Byt stwarza świat najdoskonalszy z możłiwych

Czyli byt doskonały nie musi (a raczej nie może) być wszechmogący?


Przecież to nawet nie jest podobne do tego, co pisałeś wcześniej.
Powinno być tak:
Na imprezie doskonały chłopiec* myśli sobie: „jestem doskonały”, a potem mówi do kolegi (niedoskonałego): „zamówmy sobie bigos”. Według Ciebie jest to niemożliwe.

* Zakładamy, że taki istnieje. Jest niedoskonały, ale i tak najlepszy z ludzi. Chodzi tu o inną doskonałość.