U Mateusza Ewangelisty jest znany fragment: "Co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela." Co oznaczają słowa "Bóg złączył"? W Izraelu przełomu er instytucja małżeństwa była instytucją świecką, (por. Pałubicki, Iluk, Małżeństwo i rodzina w starożytnym judaizmie ...). Co więc miał na myśli Jezus
kierując do żydów tamtych czasów słowa "Bóg złączył"? Czy "Bóg złączył" znaczy, że lokalna gmina żydowska uznała danego mężczyznę i kobietę za małżonków, czy, że dwoje ludzi poczuło do siebie miętę, czy wreszcie, że dwoje ludzi oddało się uciechom cielesnym?, czy jeszcze coś innego? Jaki fakt możnaby uznać za wyczerujący znamiona wydarzenia określanego jako "Bóg złączył"? Jeśli tak, to dlaczego któryś z tych przypadków miałoby się określić jako "Bóg złączył"?
Sensownie brzmiało by natomiast takie zdanie: "Co człowiek złączył ("człowiek" czyli na przykład lokalna gmina żydowska uznała) Bóg ("Bóg" czyli, jak to jest w Pięcioksięgu Mojżesza, kapłan, który wystawia list rozwodowy) niech nie rozdziela.
Czy więc te słowa "Bóg złączył" można uznać za autentyczne?
Szczepan

["Szczepanek"]U Mateusza Ewangelisty jest znany fragment: "Co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela." Co oznaczają słowa "Bóg złączył"? W Izraelu przełomu er instytucja małżeństwa była instytucją świecką, (por. Pałubicki, Iluk, Małżeństwo i rodzina w starożytnym judaizmie ...).

"Świeckie" w tym sensie, że w samej ceremonii nie uczestniczył kapłan. I tylko w tym sensie jest to prawda w każdym innym jest to bzdura. Im dalej w przeszłość tym mniej czynności wspólnotowych, które nie zawierały albo bezpośrednich treści i ceremonii albo wyraźnych konotacji religijnych. Wtedy po prostu ludzie nie wymyślili sobie innych źródeł prawomocności, więc wszystko, co miało współokreślać wolę lub zachowania wielu osób z definicji odnosiło się do Boga. Potem ludzie zaczęli wymyślać sobie inne źródła prawomocności ale doprowadziło to tylko do erozji pewności postaw.
Wracając do tematu: niezależnie od tego, czy akt zaślubin odbywał się przy obecności kapłana czy nie, nie wpływało na to, że odbywał się on przed Bogiem, i że Bóg tylko mógł nadać mu początek, tak jak tylko Bóg nadaje początek człowiekowi, choć akt płciowy odbywa się bez Jego fizycznego udziału.

Drogi Attylo, niestety nie jest to odpowiedź na moje pytanie " Co miał na myśli Jezus ...".
Z poważaniem
Szczepanek

W Izraelu jeśli ktoś zawierał małżeństwo to cała rodzina ,nawet cało okoliczna społeczność o tym wiedziała.
Oczywiście była to uroczystość świecka ale małżeństwo jako "instytucja" założona przez Boga była niejako prze Boga błogosławiona.
A kiedy Jezus przyszedł na ziemię rozwody w śród żydów ,wielożeństwo było czymś naturalnym .
Dlatego powiedział te słowa do faryzeuszy ponieważ chcieli go wystawić na próbę.
I w ten sposób dał tez chrześcijanom wzór jak powinno wyglądać małżeństwo.
Jeden mąż i jedna żona .

Moim zdaniem rozwiązłość obraca sie z czasem przeciw nam .Sama zaobserwowałam jak jeden rozwód osoby potrafi pociągnąc za sobą nastepne w innych rodzinach ,taka jest istota grzechu.Bóg dał nam przekazana także abysmy byli wzorem dla innych .

Nie bardzo rozumiem pytania. Przecież wystarczy przeczytać kontekst obu miejsc gdzie występuje ten zwrot (Mt 19,6 i Mk 10,9), by otrzymać wyczerpującą interpretację.

Do Midmonkeya: treścią tego pytania nie jest małżeństwo, rozwiązłość czy rozwód, lecz logika tekstu Pisma świętego.
Wroćmy więc do cytatu z Mateusza:
"... A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył ..." itd.
Jezus najpierw definiuje sytuację (" ... nie są dwoje, lecz jedno ciało ..."), a następnie tęż sytuację określa mianem "Bóg złączył". Pytanie: co ówczesny żyd rozumiał przez słowa "Bóg złączył" zanim Jezus te słowa wypowiedział i zanim Koścół nierozerwalność małżeństwa zadekretował, podkreślam słowo zanim?
Do P.T. Dyskutanta "ja":
Jezus mógłby powiedzieć "Co więc Bóg złączył ..." tylko wtedy, gdyby ta norma była zapisana wcześniej, a przecież nie była, w dodatku był natomiast zapis o liście rozwodowym.
Jedyną moją odpowiedzią na tę sytację jest: fragment "Co Bóg złączył ... " nie mógł zostać wypowiedziany przez Jezusa po prostu dlatego, że ówczesny żyd by tego nie zrozumiał.

Przecież owo łączenie to cytat ze Starego Testamentu!

No właśnie, że "Bóg złączył ..." nie kwestionuję, jest to w ST, ale o rozdzielaniu lub nierozdzielaniu nie ma mowy. Jest tylko w Biblii Tysiąclecia odsyłacz do komentarza odredakcyjnego. Jeśli ktoś poda mi odsyłacz
do odnośnego miejsca w ST mówiącego o "nierozdzielaniu tego co Bóg złączył", posypię głowę popiołem i pokornie zamilknę.
Natomiast generalizowanie zasady "co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela" na rozmaite sytuacje byłoby oczywiście nie do przyjęcia, na co można dać przykłady. Choćby taki, może trochę dziwny: Bóg stworzył,
co się wydaje oczywiste, mężczyznę z napletkiem, podkreślam, złączonego z napletkiem. Żydzi natomiast praktykowali obrzezanie. Czy nie jest to ewidentne "rozdzielanie tego, co Bóg złączył"? Właśnie chrześcijanie odeszli od tej praktyki i, można rzec, zaprzestali tego "rozdzielania" powracając do tego co "Bóg złączył".

Sorry, ale nie kapuję o co Ci chodzi; Jezus użył takiego sformułowania w kontekście małżeństwa, a nie w ogólnym.
To co piszesz przypomina mi anegdotę z lekcji religii: katechetka pyta dzieci: Czy wolno psu obciąć ogon?
Dzieci na to chórem: Nie!
Dobrze, dzieci. A dlaczego?
Dzieci myślą, myślą...
Nagle wstaje mały chłopiec z drugiego rzędu i oświadcza:
Bo Pan Jezus powiedział, że co Bóg złączył, to człowiek niech nie rozdziela!

No właśnie mnie nie rozumiesz: Jezus użył pewnego, nazwijmy to, "twierdzenia ogólnego" po to żeby wzmocnić swoją naukę o małżeństwie. Takie twierdzenie można użyć wtedy, gdy jest ogólne, bo inaczej to użycie nie ma sensu.
Tak jak stwierdzenie: szyna kolejowa się wybrzuszyła w upały (dany fakt) ponieważ każde ciało rozszerza się pod wpływem temperatury (twierdzenie ogólne).
Pytam więc, jak żyd tamtych czasów mógł rozumieć takie właśnie twierdzenie ogólne, które poza tym nigdzie wcześniej (przed użyciem, moim zdaniem wątpliwym, przez Jezusa) nie było sformułowane. A że to jest "twierdzenie ogólne" to chyba nie ma wątpliwości, sam jego charakter wskazuje na to.

Nie wiem, jak wyglądał akt zaślubin u Żydów w tamtym czasie, ale przypuszczam, że tak jak dzisiaj małżonkowie musieli przy świadkach wypowiedzieć coś w rodzaju przysięgi, umowy. Na pewno Jezus jak i jego rozmówcy widzieli, jak to się odbywa i nikt nie brał pod uwagę jakiejś innej formy legalnego związku. Myślę więc, że skoro Jezus nie rozwinął tematu, oznacza to, że pod słowami "Bóg złączył" rozumiał właśnie to złączenie dokonujące się taką a nie inną przysięgą/umową.

Szczepanek...w mentalności każdego Żyda było zakodowane jako boskie prawo(przykazanie), że syn opuszczający ojca i matkę i łączący się z wybraną kobietą, czyni wolę Bożą przeznaczoną każdemu mężczyźnie, zatem nie było zaskoczeniem dla słuchaczy Jezusa to, iż powiedział "co Bóg złączył człowiek niech nie rozdziela", a co nazywasz "twierdzeniem ogólnym". Oni znali to "ogólne twierdzenie" bardzo dobrze, a to że wykorzystywali do maksimum precedens, na który Mojżesz zezwolił w szególnych sytuacjach, to już inna sprawa...

I to mi sie u zydow podoba...

a tak konkretnie to co...?