Oj Donaldzik.. Widzę że wymiękasz.. Kiedyś miałeś w opisie "w pełnej łączności.." teraz już nie i dziwne pytania o straszenie piekłem... Będę złośliwy.. Czyżbyś się chciał na siłę pozbyć swoich dawnych wątpliwości tak by było po Twojemu? Rogaty buntuje Twoje sumienie?
Myślisz że jak zmienisz status to już będzie wszystko wporzo? Tylko to cholerne sumienie.. Tylko wykpienie tego piekła zostało?

Ktoś gdzieś kiedyś powiedział, że największy tryumf szatana to jak człowiek przestaje wierzyć w jego istnienie..
Innymi słowy nie zaczarujesz rzeczywistości by była na twoje życzenie.
Twoje skłonności powinieneś ujarzmiać, a nie szukać sobie łatwych usprawiedliwień. Jeśli upadłeś, to powstań, nie leż w błocie wmawiając sobie że tak jest fajnie

a czy to poczucie pierwszeństwa dla religi wynikało od ciebie czy od kogoś z twojego otoczenia...?
eee...gdyby to
"narzucanie kościelnego światopoglądu" było źródłem problemu jaki ma donaldzik, to takie same skutki powinny się ujawniać także u innych wrażliwych dzieci no nie...?
a za co niby ten donaldzik miałby być ukarany i trafić do PIEKŁA skoro tenże donaldzik chce żyć w normalnym homo związku...?
twoje uczucia, twój problem...
jest takie stare powiedzenie: dobrymi chęciami piekło jest wydrukowane...

Link do całości artykułu, a poniżej fragment:
http://www.katolik.pl/o-leku--strachu-i ... 16,cz.html



Pascal pisał: "Pierwszą rzeczą, jaką Bóg obdarza duszę, którą naprawdę tknąć raczy jest zgoła niezwyczajna zdolność poznawania i widzenia sprawiająca, że dusza rozważa rzeczy i samą siebie w zupełnie nowy sposób. To nowe światło budzi w niej lęk (bojaźń) i przynosi jej niepokój niwecząc pociechy, które dawały jej to wszystko, w czym znajdowała upodobanie" (O nawróceniu grzesznika w: Rozprawy i listy). Co to znaczy, że nowe światło niweczy pociechę? To nie tak, że nam tę pociechę zabiera, jak mama cukierki niegrzecznemu dziecku. Zabiera w ten sposób, że nas już to przestaje bawić. Zaczynamy rozumieć, że wiele rzeczy, do których tęskniliśmy i których pragnęliśmy, będące w pewnym momencie naszego życia niesłychanie ważne i istotne, staje się właściwie mało znaczące i nudne.

Zdaniem Simone Weil, jednej z najmądrzejszych myślicieli minionego XX stulecia, kłamstwo literatury polega na tym, że w literaturze to co złe, wydaje się ciekawe, bogate, interesujące, a to co dobre - jawi się jako mdłe i szare. W życiu natomiast jest dokładnie odwrotnie.

Myślę, że współczesne środki masowego przekazu, które nazywam czasami "środkami masowego rażenia", też odwracają ten porządek. Zło podobno jest ciekawsze, ale przemiana serca powoduje, że pokazuje swoją prawdziwą twarz i zaczyna cię nudzić. Zło jest nudne i banalne.

Pamiętam, że będąc jeszcze uczonym na księdza, strasznie się bałem jak to będzie, kiedy siądę w konfesjonale. Wyobrażałem sobie naiwnie, że będzie to jak doświadczenie lekarza, który w każdym widzi jakąś chorobę. Nie będę więc widział w ludziach nic prócz grzechów i jak ja wtedy dam sobie radę? Muszę wam powiedzieć, że najbardziej dotkliwym doświadczeniem spowiednika jest doświadczenie potwornej nudy grzechu. Naprawdę, kiedy grzeszymy, jesteśmy tak banalni, jak romanse dla nastolatek. Wiemy jak to się skończy, ale grzeszymy z nudów lub braku wyobraźni, z braku błysku tej iskry Bożej, która pozwoliłaby nam zrobić czasem coś dobrego. I powiem więcej: z braku bojaźni Bożej. Nie z lęku przed Bogiem, ale z braku bojaźni Bożej, która ma moc przemiany serca i postawienia rzeczy na nogach, tak, jak jest naprawdę, czyli tak, jak widzi je Bóg. Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą (Mt 5,8) - a więc już znamy istotny, wyjściowy warunek mądrości: czystość serca.

Od siebie dodam, że lęk przed piekłem, który prowadzi do skruchy i przestawienia priorytetów w swoim życiu nie jest niczym złym.
Lękać się trzeba grzechu. Ojciec Pio mówił, że straszną rzeczą jest spotkać się z Bogiem Sprawiedliwym. Tego typu słowa mogą budzić lęk, niepokój po to, aby wstrząsnąć. Jeśli więc lęk przed sprawiedliwością Bożą spowoduje przewartościowanie spraw w życiu człowieka, jego opamiętanie, to nie ma co się dopatrywać w lęku zła.

Czyli wracamy do zagadnienia, czy lepsze jest szczere, bezinteresowne dobro, czy wynikające ze strachu przed karą...

sądzisz, że ktoś z wierzących ma wątpliwości co do tego iż jedynie szczere, bezinteresowne dobro jest tym, które wynika ze źródła Dobra, a to wynikające ze strachu jest tym skażonym grzechem...?

Proponuję czytać Pismo Święte, tam jest wszystko napisane. Dobro czyni się z Miłości do Boga, a wtórnie do drugiego człowieka, bo Miłość Boża, która w nas mieszka(ć może) rozlewa się przez Ducha Świętego i daje się tę Miłość dalej innym, stąd dwa najważniejsze przykazania Miłości Boga i bliźniego (z z nich zaś cała reszta )
Kolejna sprawa - czy Kościół straszy piekłem - odpowiedź krótka: NIE.
Kościół ostrzega, tak jak Pan Jezus - "„Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą”

Ciekawe co z tymi, którzy nie czują miłości do Boga, a nie chcą wylądować w piekle. Mają udawać?

Miłość joannobw, to nie samo uczucie czyli ohy, ahy, motylki itp...ale miłość, to przede wszystkim kreatywność w czynach czyli dzielenia się tym co w nas najlepsze z innymi...

joannabw

Nie, myślę, że szczera chęć miłości do Boga na początek wystarczy.
Trzeba się modlić o miłość. Człowiek jest jak naczynie, w które Bóg może wlać dane łaski, miłość także jest taką łaską. Ten, który kocha Boga i tak nie wziął tego od siebie, to Bóg w niego wlał tę miłość.
Ponadto nie o fajerwerki chodzi, Jezus powiedział, że ten go kocha, kto zachowuje Jego przykazania.

To nie "problem".
To szczescie.
Kto sie piekla nie boi jest glupcem.






Tak.




Tak.

Dlatego np. ci, ktorzy Boga odrzucaja sa zniewolonymi glupcami, ktorzy nie wzieli pod rozwage tego, ze beda cierpiec wiecznie.




A to wyklucza wolny wybor?!

?!

Czyz czlowiek wolny i madry nie bierze pod rozwage wszystkich dostepnych "danych", wszystkich mozliwosci?

Wolny wybor na tym polega: na wyborze miedzy "tak" i "nie".
Czlowiek bierze pod rozwage wszystkie "dane".
I wybiera.
Na tym polega wolny wybor.
Nie wiedziales o tym?



Tak.



Tak.




Bo brak Ci ufnosci w Boze Milosierdzie.




Jezeli rodzine i przyjaciol (w ogolnosci dowolnego czlowieka) milujesz bardziej, niz Boga, to NIE TRAFISZ DO NIEBA.
Tylko do piekla.
Jezeli zas Boga milujesz ponad wszystko inne (i wszystkich innych ludzi, chocby krewnych), to trafisz do Nieba i wtedy nie bedziesz sie zamartwial losem potepiencow.
Gdyz On- Bog bedzie Twoim Pocieszycielem i otrze Ci z oczu kazda lze (chocby ta po stracie krewnych).



Rodziny beda rozbite.
Ludzie podzieleni.
Jesli kto nie moze sie z tym pogodzic, ze nie wszyscy pojda do Nieba- nie nadaje sie do Raju i nie pojdzie do Raju.
Pojdzie do piekla.



Tak tak !
Jest KONIECZNY.
Bojazn Boza jest poczatkiem Madrosci- zaswiadcza Pismo.



Kosciol posoborowy straszy pieklem ZA MALO.
Prawie w ogole.
Dlatego swiat odchodzi od Boga i Kosciola.
Jezeli bowiem piekla nie ma lub wszyscy beda w Niebie, bo Bog "musi przebaczyc, bo taki Dobry, bo Milosierny", to "hulaj dusza piekla nie ma".
I jezeli tak (jw) to PO CO przestrzegac Przykazan?
Skoro "wszyscy trafia do Nieba" lub "piekla nie ma", to PO CO przestrzegac Przykazan Bozych?

Kosciol przedsoborowy byl madrzejszy, niz posoborowy.
Dlatego straszyl pieklem duzo i czesto.
Dlatego (miedzy innymi) ludzie byli przy Kosciele.
I byli lepsi.

oj chyba ubliżasz Świetym...

Sparafrazowałbym te słowa, bo mogą one wywoływać konfuzję.
Straszną rzeczą byłoby spotkać się z Bogiem Sprawiedliwym, nie wiedząc, że jest on Bogiem Miłosiernym oraz, że sprawiedliwość jest jedynie jego cechą, miłosierdzie zaś najgłębszą naturą.

Trzy wizje piekła:

http://www.apokalipsa.info.pl/swiadectw ... piekla.htm

Jestem tylko człowiekiem, więc i jestem skażona przez grzech. Miłość do Boga miesza się u mnie z lękiem przed utratą Boga, bo wiem czym to może skutkować, tak w życiu doczesnym , jak i wiecznym. To mnie mobilizuje do większej wierności, choć wiem, że i tak popełniam błędy.