Wg Księgi Wyjścia II przykazanie brzmi:

"Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie! 4 Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią! 5 Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył, ponieważ Ja Pan, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze występek ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia względem tych, którzy Mnie nienawidzą. 6 Okazuję zaś łaskę aż do tysiącznego pokolenia tym, którzy Mnie miłują i przestrzegają moich przykazań. "

1) Dlaczego Katolicy wbrew przykazaniu adorują figurki podobizn bóstw / swiętych: Jezus, Maryja, Jan Paweł II

2) Dlaczego Katolicy uprościli II przykazanie z Pisma Świętego pochodzącego od Boga - do wzywania jego imienia niepotrzebnie??

Nieprawda. W Księdze Wyjścia nie ma podanej informacji, ze akurat ten fragment stanowi II przykazanie. Takie II przykazanie mają protestanci (poza luteranami), prawosławie i anglikanizm.


Katolików nie obowiązuje protestancka wersja II przykazania. Natomiast co do czci figur i obrazów Kościół naucza:

2131 Opierając się na misterium Słowa Wcielonego, siódmy sobór powszechny w Nicei (787 r.) uzasadnił - w kontrowersji z obrazoburcami - kult obrazów przedstawiających Chrystusa, jak również Matkę Bożą, aniołów i świętych. Syn Boży, przyjmując ciało, zapoczątkował nową "ekonomię" obrazów.

2132 Chrześcijański kult obrazów nie jest sprzeczny z pierwszym przykazaniem, które odrzuca bałwochwalstwo. Istotnie "cześć oddawana obrazowi odwołuje się do pierwotnego wzoru" 60 i "kto czci obraz, ten czci osobę, którą obraz przedstawia" 61 . Cześć oddawana świętym obrazom jest "pełną szacunku czcią", nie zaś uwielbieniem należnym jedynie samemu Bogu.

Obrazom nie oddaje się czci religijnej ze względu na nie same jako na rzeczy, ale dlatego, że prowadzą nas ku Bogu, który stał się człowiekiem. A zatem cześć obrazów jako obrazów nie zatrzymuje się na nich, ale zmierza ku temu, kogo przedstawiają 62 .

60 Św. Bazyli, Liber de Spiritu Sancto, 18, 45: PG 32,149 C.

61 Sobór Nicejski II: DS 601; por. Sobór Trydencki: DS 1821-1825; Sobór Watykański II: konst. Sacrosanctum Concilium, 126; konst. Lumen gentium, 67.

62 Św. Tomasz z Akwinu, Summa theologiae, II-II, 81, 3, ad 3..



Nie jest to prawda. Katolicy przyjęli fragment, który u protestanci wydzielili jako II przykazanie, za część I przykazania, które zakazuje posiadania cudzych bogów obok Jahwe. Tak samo uczynili zresztą również również luteranie.

http://www.dyskusje.katolik.pl/viewtopic.php?p=818666#p818666

Siódmy sobór powszechny w Nicei ewidentnie wydał prawo sprzeczne z Pismem Świętym, w którym czarno na białym jest zapisane:
4 Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią! 5 Nie będziesz oddawał im pokłonu

Fragment ten będąc bądź nie, drugim przykazaniem, wyraźnie mówi że nie wolno tworzyć podobizn Boga - czy to na płótnie, czy w kamieniu.

1) Dlaczego Katolicy wbrew przykazaniu adorują figurki podobizn bóstw / swiętych: Jezus, Maryja, Jan Paweł II

2) Dlaczego Katolicy uprościli II przykazanie z Pisma Świętego pochodzącego od Boga - do wzywania jego imienia niepotrzebnie??

Rozumiem.
Dwojako to można interpretować.

Ponieważ II Sobór w Nicei na to zezwolił

?

Nie można. Zakaz jest jednoznaczny.

@Prisoner- proszę nie używać koloru czerwonego. Jest zastrzeżony dla moderacji. Reg. III/10.

Można. Zakaz absolutnie nie jest jednoznaczny.
"4 Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią! 5 Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył, ponieważ Ja Pan, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze występek ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia względem tych, którzy Mnie nienawidzą. 6 Okazuję zaś łaskę aż do tysiącznego pokolenia tym, którzy Mnie miłują i przestrzegają moich przykazań. "
Tak sformułowane zdanie można odnieść do wszystkiego co jest na niebie, ziemi, w wodach i pod ziemią. W pierwszej kolejności trzeba się domyśleć, że chodzi o bóstwo, w drugiej kolejności tego, czy Autorowi chodzi o podobizny innych bóstw, czy Jego własne. Nie ma tu żadnej jednoznaczności.

Wg Księgi Wyjścia II przykazanie brzmi:

"Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie! 4 Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią! 5 Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył, ponieważ Ja Pan, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze występek ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia względem tych, którzy Mnie nienawidzą. 6 Okazuję zaś łaskę aż do tysiącznego pokolenia tym, którzy Mnie miłują i przestrzegają moich przykazań. "

vs

"Nie będziesz brał imienia Pana Boga swego nadaremno."

Pytanie:

1) Dlaczego Katolicy wbrew przykazaniu adorują figurki podobizn bóstw / swiętych: Jezus, Maryja, Jan Paweł II
2) Dlaczego Katolicy uprościli II przykazanie z Pisma Świętego pochodzącego od Boga - do wzywania jego imienia niepotrzebnie??

W Talmudzie zawarto wzmianki o pojawieniu się, po powrocie Izraelitów z niewoli w Babilonie, tradycji niewymawiania tetragramu[103]. Głośne wymawianie imienia zarezerwowano dla kapłanów. Tetragram włączono do błogosławieństwa kapłańskiego wypowiadanego codziennie w świątyni oraz podczas Dnia Pojednania[104]. W innym traktacie (Sota 37b-38a) napisano, że tetragram wypowiadano w świątyni, natomiast poza jej terenem jego substytut – Adonaj[105]. W Jomie 39b jest mowa, że zaprzestano wymawiania na głos tetragramu po śmierci Symeona Sprawiedliwego[p]. Pod koniec istnienia Drugiej Świątyni nawet kapłani zaczęli niewyraźnie wypowiadać imię Boże, o czym świadczy traktat Kidduszin 71a. Według niego rabin Tarfon w latach swej młodości poszedł razem z wujem do świątyni, zbliżył się „do podium i wytężył słuch, aby uchwycić słowa arcykapłana. Posłyszał tylko, że Imię wymówiono tak, że zagłuszył je śpiew pozostałych kapłanów”[106]. Co ciekawe, ten sam traktat informuje o istnieniu tradycji przekazywania przez mędrców swoim uczniom oryginalnej wymowy tetragramu – raz lub dwa razy na siedem lat[107]. Były jednak czasy, gdy każdy mógł, a nawet powinien był wymawiać imię podczas przekazywania pozdrowień[108]. Według traktatu Sanhendryn 90a każdy, kto wymawia Imię, nie będzie mieć działu w przyszłym świecie[109][q]. Według Pesachim 50a dopiero w przyszłym świecie będzie można bez przeszkód wymawiać tetragram na głos.
Dostępna jest też pozatalmudyczna wzmianka o istnieniu zakazu wypowiadania tetragramu. Józef Flawiusz w dziele Dawne dzieje Izraela, w swoim komentarzu do objawienia przez Boga swojego imienia Mojżeszowi, napisał: „I wyjawił mu Bóg swoje imię, którego dotąd nie znał żaden człowiek; tego imienia nie wolno mi tu podać”[110].