Podajemy wszelkie możliwe powody dla których warto lub nie warto wierzyć w Boga. Co dobrego lub złego jest w tym, że człowiek jest religijny lub areligijny?
Jaką wartość ma religia w twoim życiu lub jej nie ma i dlaczego?

Problem jest niezwykle rozległy i zawiera w sobie ciekawy system analizy zjawiska. Należy bowiem zanalizować osobno każdy system opisów aspektów nieistniejących i zastanawiać się nad przyczynami przyjęcia i odrzucenia każdego takiego systemu z osobna.
Ot, chociażby:
1. Dlaczego wierzę/nie wierzę w krasnoludki?
2. Dlaczego warto wierzyć/nie warto wierzyć w UFO?
3. Co jest dobrego a co złego w tym, że człowiek wierzy we Wróżkę-Zębuszkę?
4. Jaką wartość ma w moim życiu wiara w Świętego Mikołaja a może nie ma?
Itd.
Istnieje nieskończona liczba opisów zjawisk czy postaci nieistniejących realnie i należałoby dla każdego z tych opisów zadać serię pytań. Czy naprawdę warto? Czy może wystarczy wszystkie załatwić jedną konkretną odpowiedzią: Nie zaprzątam sobie głowy opisami odrealnionymi. No chyba, że zaczynają stanowić jakiś życiowy problem, ale wtedy należy się zastanowić, jak się ich pozbyć a nie czy warto je analizować i w nie wierzyć.

Warto czy nie warto wierzyć w Boga? Zadałeś tak to pytanie, jakby wynikała z tego jakaś korzyć. Wart czy nie warto. Czyli co, jak wierzę to będę mieć z tego konkretny, wymierny zysk?. A jak nie wierzę, to zysk przejdzie mi obok nosa?.
Nie ma nic przede wszystkim złego w tym, że człowiek wierzy lub nie wierzy w Boga. Dla jednych jest on potrzebny, bo taki człowiek ma mało wiary w siebie. Dla drugich zbędna, bo wierzy w siebie i drugiego człowieka. Wyimaginowana pomoc duchowa nie jest mu potrzebna.

Religia to tylko jakiś system praktyk, który określa relację pomiędzy sferą świętości, a określoną grupą. Manifestuje ona swoją wiarę w czynnościach religijnych, wspólnotach kościelnych.
Dla osób, które się w tym odnajdują ma wartość zapewne ogromną, ale dla niewierzących nie przedstawia ona (religia) żadnej wartości.
Na świecie istnieje około 10 tys. religii i wyznań.

Wierzę w Boga ponieważ On sprawił, że jestem świadom jego istnienia. Wiara jest łaską.

I to jest bardzo dobra odpowiedź. Jednocześnie na jej podstawie można sformułować odpowiedź na pytanie przeciwne.

Nie wierze bo nie mam takiej potrzeby, wole sensowne i logiczne wytlumaczenia, niz te bajkowe... A religii jest mnostwo jak ktos juz slusznie tu zauwazyl.. i najgorsze ze kazda uwaza sie za ta jedyna i prawdziwa. Jednakze rozumie ludzi ktorzy potrzebuja wiary... coz nie zyjemy w najpiekniejszym ze swiatow.. wiec wielu z nas potrzebuje takiej protezy w formie religii.

Wiara nie jest czynnikiem ,który się rozumie tylko doświadcza.
Dopiero nabywając to doświadczenie, staramy się je zrozumieć.
Stąd nasze niezrozumienie w wielu sprawach.

Skoro jest to rodzaj doświadczenia a nabywanie doświadczenia jest tak wartościowe i istotne, to dlaczego "użytkownicy wiary" czyli teiści poprzestają na pojedynczym źródle "doświadczenia" czy "łaski". Dlaczego nie sięgają po praktycznie nieograniczone (ok. 10 000 różnych systemów religijnych) zasoby "doświadczenia" oraz tej upragnionej "łaski"?
Z powyższej wypowiedzi jasno i bez niedomówień wynika, że rozumienie przychodzi wraz z nabyciem doświadczenia. Więc należy nabyć jak najwięcej różnorodnego (bogatego) doświadczenia a nie zaskorupiać się w jednym jej źródle.
I ostatnie - w jaki sposób dokonuje się poprawnego wyboru źródła "doświadczenia" skoro wiedza przychodzi dopiero później? Czyżby decydował tu przypadek?

Nie wierzę,ponieważ nie mam takiej potrzeby.I wszelkie znaki na Ziemi i Niebie, dodatkowo, utwierdzają mnie w tym.

Do walczących z wiarą w Boga, wybaczcie że zacznę, na zasadzie polemiki z wami.
Nie wierzycie, więc nie zdajecie sobie sprawy czym jest wiara w Boga. Sądzicie bez żadnych podstaw a jedynie tylko na podstawie swych doświadczeń poznawczych z wykluczeniem wiary, której to nie doświadczyliście. Skąd więc u was to zaprzeczanie tego co nie poznaliście? Jest wśród was spora część wierzących w ewolucję, w to że to co zbadali czy zbadają naukowcy jest tym najwartościowszym, na czym się nie zawiedziecie, sami wiele poznaliście i tym się zaspokajacie. Najczęściej macie na to już dowody namacalne. Pytam was więc i co dalej, cóż z tego że żyjecie przyziemnymi rzeczami? Wszak żaden robot nie funkcjonuje na zasadzie wiary, lecz składa się z praktycznie istniejących części i tak działa że jak jemu dostarczą napędu, to wykona on czynność, lecz nic więcej. Po człowieku należy spodziewać się czegoś więcej! Czyżby ten wybrany przez was rodzaj istnienia, wam najbardziej odpowiadał, stąd wasz atak na wiarę w Boga? Jako coś co zagraża wam swym nieznanym wam znaczeniem. Nie pisał bym tego tekstu wymierzonego przeciw niewiernym, wsadzającym swe trzy grosze w temat którego nie znają, czy nie chcą znać, jeśliby te trzy grosze nie były atakiem na tych którzy, zasadnie upatrują sensu swego życia w wierze w Boga. Który nie daje się tak łatwo poznać, że trzeba w niego wierzyć. Lecz wierni za to w zamian mają niezwykłą frajdę, z poznawania rzeczy o których się nikomu wcześniej nawet nie śniło. Te rzeczy później są badane przez naukowców i tworzone do postaci praktycznego ich wykorzystywania. Czytelniku jeśli jesteś świadom tego tekstu to możesz sam siebie określić w gronie jakim jesteś, a w jakim wolał byś być? Bo nasz ludzki umysł nie znosi próżni.
Więc czy wśród wierzących, czy wśród naukowców , czy wśród konsumentów tego co inni tworzą? Ja uzasadniam to dlaczego w Boga wierzę i tym się kieruję najpierw w swoim życiu. Wiara w Boga jest pierwszym powodem kierunku mego życia, drugim nauka i wynalazczość, trzecim konsumpcja. Uważam ten potrójny kierunek życia za naturalną kolej rzeczy, jako nieodzowny wzór dla mnie. I nie wyobrażam sobie jego innej kolejności, było by to dla mnie, albo głupie, albo pasożytnicze. Oczywiście wiem że są ludzie, którzy wybierają z tych kierunków to co im wygodne, bądź naśladują innych, bez brania pod uwagę innych aspektów życia. Lecz ja ich nie atakuję słowem, nie sądzę, a staram się jak mogę ich zrozumieć i coś podpowiedzieć czego oni nie znają i nie korzystają z tego owoców. Dla tych którzy kierują się logiką zadam pytanie. Co w takim kierunku, w spędzaniu swego życia w wierze w Boga jest nielogiczne, absurdalne, czy nie na właściwym miejscu i dlaczego?

Parodoks wiary. Jak twierdzil jeden z filozofow... bardzo wierzacy - wiara jest irracjonalna, nie majaca nic wspolnego z rozumowym pojmowaniem swiata. I tak aby czlowiek mogl sobie radzic w tym swiecie, w walce z samotnoscia, smiercia.. tworzy sobie Bogow. Nie wszyscy jednak sa podatni na to, niektorzy wola spojrzenie bardziej racjonalne.. probujac znalec wytlumaczenie dla wielu wydawaloby sie nierzrozumialych spraw. Stad wsrod zwierzecia zwanym szumnie "czlowiek" sa tacy co tworza sobie Bogow i tacy ktorzy odrzucaja ich istnienie wolac widziec swiat poprzez "medrca oko i szkielko", czyli racjonalny sposob myslenia.

To takie biedne myślenie wierzących, że jak nie wierzysz w Boga to jesteś jak robot albo jesteś złą osobą bo nie masz żadnych zasad moralnych danych przez kościół. Nic bardziej mylnego. Ludzie nie wierzący są myślącymi ludźmi artyści pracują cieszą się z wychowania dzieci, podróżują przeżywają szczęście swoje jak i dzieci, sprawia im radość wychodzenie z psem. Architekci, artyści itd. Po prostu nie wierzymy, że jest Bóg który nam mówi przez duchownych co mamy robić, a co nie. Co jest dobre a co już nie. Twój pogląd jest bardzo stereotypowy i biedny.

Dla mnie w waszym życiu śmieszne jest samoograniczanie w rzeczach raczej przyjemnych dla oczu i uszu."Ratunku widziałem w telewizji nagą kobietę,zgrzeszyłem"albo "czy mogę słuchać tego zespołu", itp.Najlepiej nie oglądać późnych seansów filmowych,komputer najlepiej wykluczyć,noo... chyba,że dyskusje na forach katolickich.Typowa dziecinada

Swiete słowa, aczkolwiek pozostaje pytanie skąd się wzielismy.
Ja ze swojej strony podkresliłbym, ze Bóg to nie to samo co religia.

Zadałbym inne pytania, takie jak w tytule oraz dodatkowo, czy wyznaję przy tym jakąś religię. W Boga mozna wierzyć i bez religii. Wszak ponoć istnieje osobista relacja człowieka z Bogiem i posrednicy nie są konieczni, aczkolwiek swoją nieodzowność zawsze starają się wykazywac. Lapszy gram "handlu" niz kilo roboty.

ewolucja? http://www.filmy-dokumentalne.pl/histor ... -jestesmy/
Co do istnienia Boga to jak już można go podciągnąć pod energię która krąży gdzieś w okół nas. Niż postać która obserwuję nas i mówi nam co wolno a co nie i co jest dobre a co nie. Bardziej prawdopodobna jest karma niż Bóg katolicki