Dziękuję bardzo za te słowa a szczególnie końcówkę, dziękuję za modlitwę za mnie, to naprawdę miłe
Ma ksiądz rację, problemem mojej wiary jest brak wiary, to jedynie iluzja. Sądziłem, że apologetyka bardziej zbliży mnie do wiary. Powiedziałem sobie:" Jestem jak niewierny Tomasz, muszę dotknąć by uwierzyć". Przeczytałem kilka książek, dużo artykułów wybitnych autorów - apologetów katolickich czy protestanckich. Co mi wyszło po prawie 4 latach? Że jeśli Jezus nie jest Bogiem, to Bóg nigdy w historii się nie objawił ludziom. Jest tak wiele potężnych (tak potężnych) argumentów na prawdziwość ST i NT, historyczności Chrystusa. Przecież Jezus, wywarł największy wpływ na całą naszą cywilizację, nawet niewierzący i innowiercy muszą z tym się zgodzić. Mógłbym pisać o tych argumentach sporo, jestem pewien, że mógłbym nawet napisać opasłą książkę na temat racjonalności chrześcijaństwa. Co chce powiedzieć...Że nawet tyle informacji nie zbliżyło mnie za wiele ku Bogu. Nie żyję wiarą, chociaż chciałbym. Co to za katolik (chociaż wolę formę chrześcijanin) co do kościoła nie chodzi (kilka razy w roku) Zresztą samo chodzenie do kościoła nic nie da, kiedy nie ma się relacji z Bogiem. Brak mi jednak do niego zaufania. Sądziłem do niedawna, że moja wiara jest mała, błąd - ona nie istnieje. Tak jak ksiądz napisał: Za dużo wiedzy, ona faktycznie zasłania wiarę. Ciężko będzie to wykorzenić tak po prostu, jednak postaram się. Nie ma chyba innej możliwości niż modlitwa.

Dziękuję jeszcze raz i Pozdrawiam

Zapomniałbym. Jest jeszcze jedna sprawa. Co jakiś czas rozmawiam o Bogu ze znajomymi, miałem mnóstwo takich rozmów. Co najdziwniejsze, większość ludzi z którymi rozmawiałem powiedziało mi, że mam ogromny dar mówienia o Bogu. Rozmawiałem z protestantami, z najbliższymi, z ateistami czy nawet Świadkami Jehowy, ci ostatni byli tam zdziwieni, że od wielu miesięcy próbują mnie do siebie zwerbować, powiedzieli, że jeszcze nigdy nie spotkali się z osobą w moim wieku mówiącą tak niesamowicie o Bogu. Rzadko kiedy przy mnie dochodzili do słowa. Oczywiście zaprzestałem spotkań, miałem dosyć ich "słodzenia", nie tylko jeśli chodzi o mnie, ogólnie. To dziwne uczucie. Mam przecież problemy z wiarą, z zaufaniem Jezusowi a kiedy zaczynam o nim, o chrześcijaństwie rozmawiać czuję się natchniony. Słowa same wychodzą, nie zastanawiam się nad nimi i wszyscy słuchają. Są tacy którzy mówią, że bardziej to do nich przemawia niż nawet słowa jakiegoś profesora teologii. Są i tacy którzy twierdzą, że powinienem tym się zająć, że nie mogę zmarnować takiego daru. Ja sam czuję wtedy, że to nie przypadek, to niesamowite a jednocześnie paradoks. Jak człowiek taki jak ja, czyli ktoś kto nie ufa do końca, nie ma praktycznie wiary, potrafi momentami tak mówić o Bogu, o jego miłosierdziu, że słuchają mnie wszyscy? Sam wtedy jestem tym zaskoczony. Nie piszę tego żeby się pochwalić czy coś podobnego. Po prostu są chwile kiedy czuję, że to moje powołanie. Kiedyś zupełnie kwestia Boga mnie nie interesowała, nic a nic, nagle z dnia na dzień zacząłem zajmować się apologetyką. Ale wracając do sedna. Jak to możliwe, że ja człowiek nie ufający Bogu potrafię tak o nim opowiadać? Jak to możliwe, że w tych chwilach całkowicie mu ufam? Wiem jedno, otrzymałem naprawdę wielki dar mówienia o Chrystusie. Problem polega na tym, że to po prostu z logicznego punktu widzenia nierealne
To ostatnie moje pytanie, już więcej nie zadam innych tutaj, bo w zasadzie nie mam innych pytań. Jeszcze raz dziękuję

Szczęść Boże!

Pozwolę sobie wyprowadzić kolegę z błędu. Trochę chyba się zamotał.

[Ciach... Dział Duszpasterstwo jest dla Katolików, a tu są Pytania do Kapłana i odpowiedzi Kapłana. A Ty nie jesteś Katolikiem ani tym bardziej Kapłanem. (x Marian)]


Jeżeli się gdzieś mylę to proszę Księdza o poprawę mojej osoby.

(Jeśli zostaniesz Katolikiem to możemy podyskutować.)

Pozdrawiam

Proszę księdza czy poprawne teologicznie jest nazwanie Maryi małżonką Ducha Świętego?

Ja się z takim określeniem jeszcze nie spotkałem. Gdzie to spotkałeś?

Ja też się spotkałam, ale na stronie od której raczej nie można
wymagać poprawności teologicznej http://ostrzezenie.wordpress.com/
"Jej Koronacja w Niebie była bardzo szczególną Boską Manifestacją Jej roli w przyszłości w Zbawieniu świata.

Została ukoronowana w wielkiej czci i chwale dla roli, nie tylko jaką odegrała jako Boża Matka i jako małżonka Ducha Świętego, ale roli Matki Zbawienia, obdarzonej mocą zniszczenia szatana."

Jest to prywatne objawienie, od którego trudno wymagać poprawności teologicznej.

Proszę księdza, jednak zaintrygował mnie ten tytuł,
bo również się z nim nie spotkałam i poszperałam trochę w sieci.
Znalazłam coś takiego:

Z dzieła J.H. Newmana pt. Rozmyślania i modlitwy. Sen Geroncjusza, Warszawa

"Dzień pierwszy
Rozważmy chwalebne tytuły św. Józefa
Był on prawdziwym, godnym małżonkiem Maryi, zastępującym w widzialny sposób niewidzialnego Małżonka Maryi, Ducha Świętego. Dziewiczy był, a dziewictwo jego było widzialnym zwierciadłem dziewictwa Maryi. Był cherubinem, mającym strzec nowego raju ziemskiego przed atakami wszelkich wrogów."

Na stronie podają, że ten tekst jest wg. w.w. Rozmyślań,
więc nie mam pewności, czy dokładnie takie sformułowanie zostało użyte przez
kard. Newmana ( jednak jest na tyle oryginalne, że nie wydaje mi się aby zostało wprowadzone przez autorów stronki )

http://gdynia.piusx.org.pl/index.php?op ... 12&lang=pl

...poza wcześniej wymienioną wordpress.com

@ks. Marian

Być może "Małżonka..." nie jest używane. Ale "Oblubienica Ducha Świętego" to już słyszałem częściej. To może nie całkiem synonimy, ale jednak coś podobnego. Znalazłem też to:

http://www.lichen.pl/pl/252/homilia_jana_pawla_ii

Bądź pozdrowiona, Córko Boga Ojca,
Bądź pozdrowiona, Matko Syna Bożego,
Bądź pozdrowiona, Oblubienico Ducha Świętego,
Bądź pozdrowiona, Przybytku Trójcy Przenajświętszej. Amen.

Być może tylko dla nas jest to określenie ( małżonka Ducha Św. )
zaskakujące, bo mało używane?
Wydaje mi się, że chyba jednak nie powinno nas szokować, bo chodzi tu o porównanie związku pomiędzy Maryją i trzecią Osobą Trójcy do doskonałego duchowego małżeństwa.

Oto fragment modlitwy Św. Jana Eudes:

Je vous salue, Marie, Fille de Dieu le Père,
Je vous salue, Marie, Mère de Dieu le Fils,
Je vous salue, Marie, Epouse du Saint-Esprit[małżonko Ducha Św.]
Je vous salue, Marie, Temple de toute la Divinité.
[...]Et béni soit le Saint Esprit, qui vous a épousée [...Duch Św. który Cię poślubił ]
Et bénis soient à jamais tous ceux qui vous bénissent et qui vous aiment.
Que la Vierge Marie nous bénisse avec son tendre Fils.
Amen.
http://www.spiritualite-chretienne.com/ ... ere_2.html

A poniżej źródło, które może być najbardziej istotne, bo
pochodzi od doktora Kościoła:

"Petite couronne de Notre Dame du bon-conseil

Vierge Marie immaculee et Mere de Bon Conseil uni au choeur de tous les anges du Paradis, je remercie la tres-sainte Trinite de la sublime gloire qu‘ elle vous a donne en vous rendant la fille bien-aimeedu Pere eternal, la digne Mere d’un Fils qui est Dieu, et la cherie Epouse du St.- Esprit [drogą małżonką Ducha Św. ]
A.M. Liguori

A oto coś naszego rodzimego świętego:

„Biorąc określenia z języka świata stworzonego o. Maksymilian pisze, iż Duch Święty mieszka w Niepokalanej, zamieszkuje w Jej duszy, żyje w duszy Niepokalanej, żyje w istocie Niepokalanej, zapładnia Niepokalaną, a dzieje się to wszystko w sposób bez porównania ściślejszy, bardziej wewnętrzny, istotniejszy niż w małżeństwie ludzkim”
Artykuł „Niepokalane Poczęcie” (Niepokalanów, 17.02.1941), art. cyt., 684.
http://ptm.rel.pl/index.php?option=com_ ... &showall=1

I jeszcze z Traktatu o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny
de Montforta:

"...gdyż odkąd Duch Św., substancjalna miłość Ojca i Syna poślubił Maryję,
by ukształtować Jezusa Chrystusa, Głowę wybranych i J. Chrystusa w wybranych, odtąd nigdy jej się nie wyrzekł, ponieważ zawsze była wierną i płodną."

Pytanie moje jest następujące.
Mam pewne problemy z wiarą od jakiegoś czasu, często nachodzą mnie złe myśli, bardzo natrętne, i czasami wyryka mi się ze coś " jest poświęcone szatanowi" , nie są one szczere zaraz nagle nachodzą mnie wyżuty sumienie że szystko jest poświęcone Bogu.
Pytanie jest następujące czy nawet jak takie zajście miało miejsce, to czy Bóg ma dużo większą władze od złego?

Witam.

mam kilka pytań które nurtują mnie od dłuższego czasu
1. czy ksiądz wiedząc ,że dany człowiek jest homoseksualistą może zabronic mu wejścia do kościoła ? czy homoseksualista nie ma prawa do wiary ?
2. czy ksiądz może odmówić chrztu dziecku wiedząc ,że zostało poczęte przez in vitro?

1a. Nie mogę zabronić.
1.b. Ma takie samo prawo jak każdy człowiek.
2. Czy dziecko ma być napiętnowane przez winę rodziców