Szczęść Boże.

Na antenie Radia Maryja bardzo często wymieniana jest lista ofiarodawców.
Zastanawia mnie ,jak pogodzić ten zacny postępek ,a także inne ,jak np. wmurowywanie listy ofiarodawców w Kościołach z Mt 6:3 ?
Zawsze uważałem ,że odbieranie choć małej 'chwały' za życia ,skutkuje pomniejszeniem wiecznej nagrody w Niebie. Przykład żyjącej w cieniu i ukryciu Maryi.Wierze w mądrość naszego Kościoła i chciał bym zrozumieć ,czym się kieruje w tym wypadku ? Być może jednak przesadzam doszukując się igły w całym.Tak mnie jakoś ,to zaczeło zastanawiac ,gdyż często słucham RM.

Pozdrawiam .

Józek, najlepiej byś zrobił kierując to pytanie do Radia Maryja.

Prosze ksiedza, dlaczego kiedy ktos zostaje wybrany na papieza to zmienia imie? To samo z zakonnikami. I dlaczego w takim razie ksieza nie zmieniaja imion?

Znalazłem taką informację przez Google:
Pierwszym papieżem, który zmienił swoje imię, był Jan II (533-535), ponieważ uważał, że jego dotychczasowe imię, Merkury (imię pogańskiego boga), nie licuje z jego wysokim urzędem. Ale i po nim jeszcze przez jakiś czas papieże zachowywali swe imiona chrzestne. Dopiero po Benedykcie VIII (1012-1024) zmiana imion przy obejmowaniu papieskiego urzędu stała się powszechnym zwyczajem
Poszukam jeszcze czegoś o zmianie Imion w Zakonach.. A oto co znalazłem:
Zmiana imienia nawiązuje do tradycji biblijnej - gdy człowiek otrzymywał nową misję od Boga wtedy otrzymywał też nowe imię. Podstawowym powodem nadawania innego imienia jest przyobleczenie się w „nowego człowieka”, który pozostawiając wszystko rozpoczyna nowe życie z Bogiem (w nomenklaturze mniszej określane jest to nawet „śmiercią przed śmiercią”). Przybranie nowego imienia oznacza również wykluczenie się z dotychczasowej społeczności. Wybór imienia zależy od zakonu do jakiego się wstępuje. Każdy z nich kieruje się swoimi, określonymi zasadami. Istnieją jednak trzy możliwości: 1) wybiera się imię, a przełożona je zatwierdza; 2) zostawia się imię nadane na chrzcie świętym; 3) sama przełożona nadaje inne imię. Jedną z najważniejszych reguł panujących w zakonach to posłuszeństwo, dlatego procedura zmiany imienia wygląda w ten sposób, że postulanka mówi jakie imię chciałaby otrzymać przy obłóczynach (obrzęd włączenia do zakonu oraz otrzymanie habitu zakonnego),ale i tak ostateczna decyzja należy do przełożonych. Zazwyczaj otrzymuje się imię, o które się prosiło. Wtedy to postulanka staje się nowicjuszką i zaczyna swoje właściwe życie zakonne. W zakonach klauzulowych siostry często mają imię z predykatem, czyli opisem, np. „od dzieciątka Jezus”, „od Miłosierdzia Bożego” itp. Zdarza się też tak, że siostry nie zmieniają imienia, tylko dodają dodatkowo drugie – Maria, Józefa, Teresa – to najpopularniejsze patronki. Natomiast np. u sióstr benedyktynek – można zostawić swe imię z chrztu lub zmienić na inne. Warunek jest jeden – patronką musi być osoba święta, a imię nie może się powtarzać we wspólnocie.
Chcesz coś więcej wiedzieć to poszukaj. Google Twoim przyjacielem.

Prosze juz nie szukac. Dziekuje. Myslalam, ze bedzie ksiadz od razu wiedzial. Dziekuje za informacje. W wolnej chwili postaram sie cos znalezc.

Witam wszystkich!Cieszę się,że trafiłam na te forum,bo widzę,że wiele jest tu ciekawych tematów.Mam nadzieję,że i ja znajdę tu pomoc dla siebie.Mam takie pytanie:czy jest możliwość korzystania z pomocy duchowej w formie np.takiej z jakiej my tu korzystamy?Otóż jestem osobą,która ma problemy z wypowiadaniem się na swój temat.Wolałabym zrobić to pisząc.Bardzo pogmatwałam swoje życie i wydaje mi się niemożliwym wrócić do Boga chociaż tak blisko jak byłam kiedyś.Potrzebowałabym pomocy-kierownictwa.Jednak ja nie potrafię mówić o tym,wolę napisać.Czy jest możliwość korespondencji internetowej z kapłanem,a może Ksiądz pomógłby mi w prywatne korespondencji?

Oglądałam program na religia tv o ks Jakubie, który 10 lat po święceniach dowiedział się, że jego rodzice byli Żydami. Przeżył szok , bo nie wiedział,że został przygarnięty Zapragnął wyjechać do Izraela poznać kulturę ojców i studiować. Walczył z sobą długie lata, wyjechał mając ponad 60 lat. Obecnie nosi jarmułkę, czyta Torę po hebrajsku, spotyka się z rabinami. Zabroniono mu oczywiście wychodzenia z kampusu w niedzielę (chciał początkowo odprawiać Mszę św) wykonywania zewnętrznych, modlitewnych znaków.
Pytanie moje brzmi co w takiej sytuacji z kapłaństwem?, Czy jest możliwy powrót do Polski i podjęcie ponownie obowiązków kapłańskich?
Serdecznie pozdrawiam.

Jadziu, ja nie podejmę się kierownictwa duchowego przez internet w formie pisemnej. Tak można udzielać tylko niewielkich porad. A w rozwiązywaniu większych problemów duchowych konieczny jest kontakt osobisty w realu. Również spowiedź tak ważna w kierownictwie duchowym może być tylko w realu a nie przez internet. Poszukaj księdza, może jakiegoś zakonnika, który zgodzi się na przedstawianie przez Ciebie swoich problemów w formie pisemnej.

To jest sprawa tylko między ks. Jakubem a biskupem dla którego został wyświęcony. Każdy ksiądz w dniu przyjęcia święceń kapłańskich jest przypisany (czyli inkardynowany) do konkretnej diecezji i wszelkie sprawy musi załatwiać ze swoim biskupem.

Dziekuje za wyczerpujaca odpowiedz.
Czy wie ksiadz, ze jest ksiadz jedyna osoba duchowna, z ktora wdaje sie w dyskusje? W realu takie rozmowy konczyly sie klotnia. Zdarzylo sie, ze od razu doszlo do spiecia. Poza tym, ze mam defekt sluchu i czego nie doslysze to sobie dopowiem (na niekorzysc kaplana). Tak sobie mysle, ze o wiele latwiej jest rozmawiac-przepraszam za okreslenie- z nickiem, niz z czlowiekiem w zywe oczy. Druga sprawa: co sie powie w gniewie tego sie juz nie cofnie, a moze zaognic atmosfere. W przypadku tresci pisanych mozna je zredagowac, ocenzurowac czy poprawic.
Tak mnie naszlo kiedy czytalam prosbe Jadzi...

Pozdrawiam.

Szczęść Boże!

Zwracam się do Księdza z pytaniem, na czym polega różnica między proboszczem a administratorem parafii. W Internecie znalazłem jedynie informację, że administrator zastępuje proboszcza w wyjątkowych sytuacjach, np. w przypadku ciężkiej choroby proboszcza.
Jednak praktyka nominacji dokonywanych przez biskupa pokazuje często, że ksiądz X zostaje zwolniony z obowiązków proboszcza danej parafii z powodu osiągnięcia wieku emerytalnego i zostaje skierowany do Domu Księży Emerytów, a jakiś ksiądz Y zostaje mianowany administratorem tej parafii. I ewentualnie dopiero po kilku latach ten ksiądz Y zostaje mianowany proboszczem tejże parafii.
Stąd też mam dwa konkretne pytania:
1. Czy takim sposobem biskup chce niejako sprawdzić, czy ksiądz Y nadaje się na proboszcza i temu służyć ma początkowe mianowanie administratorem, a dopiero potem proboszczem?
2. Czy proboszcz ma większe prawa niż administrator? Jeśli tak, to co może proboszcz, a czego nie może administrator?

Pozdrawiam,
Maximilian

Dlaczego właściwie nastąpił podział na kościół wschodni i zachodni, skąd tyle niechęci po obu stronach? Może ksiądz zna jakieś ciekawe strony z tymi zagadnieniami?

Maximilianus, administrator parafii ma te same prawa i obowiązki co proboszcz. Może tylko to, że administratora biskup może zmienić w każdej chwili, proboszcz jest w zasadzie nieusuwalny, muszą być jakieś poważne przyczyny aby go zmienić. W czasach PRL-u gdy proboszcz parafii musiał mieć zatwierdzenie władzy państwowej biskupi mianowali administratorów bo oni nie musieli być zatwierdzani przez żadną władzę. A obecnie to biskupi mogą mieć różne powody mianowania administratorów. Nieraz jest to co napisałeś w punkcie 1, a nieraz po prostu biskup chce mieć trochę więcej czasu aby poprzenosić kilku proboszczów, aby tego jednego mianować proboszczem w tej parafii.
Proboszcz nie ma większych praw od administratora, jest tylko bardziej stałym na tym stanowisku, trudniej go odwołać.

Mareta, Wpisz w Google temat "Schizma Wschodnia" a znajdziesz b. dużo odnośników na temat przyczyn podziału Kościoła na Wschodni i Zachodni.