Pani traktuje Jezusa Chrystusa - zbawcę ludzkości, jak jakiegoś człowieczka, który to heroicznie oddał życie i wspaniałomyślnie nauczał ludzi na ziemi.

Jezus Chrystus jest prawdziwym Bogiem i prawdziwym człowiekiem. Umarł za nasze grzechy, ale to nie znaczy, że możemy robić cokolwiek. On nam otworzył drzwi do nieba, ale to czy ten próg przekroczymy, to zależy od naszej współpracy z Łaską Bożą.

Nie jesteśmy protestantami i nie uważamy, że zbawianie dostajemy "za frajer", bo Jezus za nas "załatwił sprawę" - to jest szatańska obietnica darmowej wolności i darmowego zbawienia[/b].

Na jakiej podstawie stosujecie tak nieprawdziwe oskarżenia.
Myślę, że nie potraficie czytać ze zrozumieniem lub robicie to celowo.
Na poprzedniej stronie napisałam " Słowo stało się ciałem I zamieszkało między nami"
Czy to za mało, by zrozumieć?

głoszenie, że Jezus na krzyżu zapłacił za nasze grzechu jest na wyrost

Jednak głoszenie, że Jezus na krzyżu zapłacił za nasze grzechu jest na wyrost.
Jezus dał światu prawdę wiary. Trzy lata chodził z Apostolami i nauczał. Poświadczają te nauki Ewangelie. Jesteśmy zbawieni przez wiarę, ale przez taką wiarę jakiej świadectwo prawdy nauczał Jezus.
Jeżeli pragniemy być pojednani z Bogiem, to przyjmujemy te nauki. Stają się one naszym autorytetem w naszych wyborach, intencjach.

Napisała Pani:
To umniejsza Jego Ofiarę.
Tutaj Pani pisze, że zbawiamy się przez wiarę oraz przez przyjęcie Jego nauk. Nie wiem, czy Pani tak uważa, ale uznawania, że człowiek zbawia się swoimi siłami to jest herezja pelagianizmu. Zbawiamy się dzięki łasce Bożej - ona jest do zbawienia niezbędna. Tak czy inaczej w tym, co Pani pisze nie ma odniesienia do Jego ofiary, ba, umniejszyła Pani jej. Za to odniesienie do człowieka, że wiarą może się zbawić. Jest tutaj niebezpieczne niedomówienie.

Ponawiam pytanie, proszę go nie ignorować:
Kto mógłby zadość uczynić swoją ofiarą nieskończonemu Bogu, jak nie jednorodzony Syn Boży Jezus Chrystus?

Barney, faktycznie przeczytałem ponownie. Chodziło o "majestat Boży", o Boga. Nie o "jakiś tam majestat", ale zjadłem jedno słowo ("Boży") i można było to odczytać, że jakąś nadrzędną wartością jest jakiś majestat.

Tak, Jezus nas zbawił bez jakiejkolwiek zasługi z naszej strony. Chodzi o to, że zbawienia nie ma "za frajer", że wymaga to jeszcze wypełniania Woli Bożej.

Na jakiej podstawie stosujecie tak nieprawdziwe oskarżenia.

Ponawiam pytanie, proszę go nie ignorować:
Kto mógłby zadość uczynić swoją ofiarą nieskończonemu Bogu, jak nie jednorodzony Syn Boży Jezus Chrystus?

Oczywiście, że zbawieni jesteśmy Łaską jaką Bóg udzielił światu ale przez wiarę Jezusa Chrystusa

Jezus swoje życie nie złożył w ofierze Bogu, bo sam był Bogiem.

Barney, zadośćuczynienie za nasze grzechy jest konieczne, abyśmy mogli stać się dziećmi Bożymi. Wyraźnie pisałem, że chodzi o Boga, Pan się uparł, że chodzi o majestat, mimo, że nawet kontekst wskazywał co innego.

3) Aby przebłagać Boga i zadośćuczynić za nasze grzechy oraz aby wspomóc dusze w czyśćcu cierpiące i dlatego zwana jest ofiarą przebłagalną

Oczywiście, że zbawieni jesteśmy Łaską jaką Bóg udzielił światu ale przez wiarę Jezusa Chrystusa

Jezus swoje życie nie złożył w ofierze Bogu, bo sam był Bogiem.

Barney, majestat, majestat Boży, Bóg - to wszystko odnosi się do tej samej istoty. Nie wiem, jakim cudem Pan to wszystko od siebie separuje.

Zadośćuczynienie jest wynagrodzeniem za popełnione grzechy.

Wiemy, jaki tu jest kontekst. Jezus ofiarował Siebie za nasze grzechy. On odkupił nasze grzechy, bo tylko On mógł to zrobić. Dlatego nazywamy go Zbawicielem.

Pan dokonuje antropomorfizacji Boga, z czymś tak bezsensownym nie ma sensu dyskutować. Bóg na obraz człowieka to pogańskie wypaczenie i nie ma sensu tego typu rzeczy ciągnąć, żeby nie gorszyć ludzi.

Ciekawe, ze taka interpretacja ofiary Chrystusa jest nieobecna u wszystkich starozytnych Ojców Kościoła, nawet na Zachodzie. Pojawiła się ona po raz pierwszy u św. Anzelma z Canterbury na przełomie XI i XII w. i nigdy nie przyjęła się na chrześcijańskim Wschodzie.

Dokładna analiza traktatu Anzelma "Cur Deus homo?" [Dlaczego Bóg stał się człowiekiem] wskazuje jednak na znacznie subtelniejszą koncepcję [dość trudną do zrozumienia w szczegółach], której od powyższej w uproszczonej [i e karykaturalnej] wersji dzieli wyraźny dystans]. Popularne ujęcia tak rozumianego "anzelmizmu" przejęła w XVI w. Reformacja – i to jeszcze w ogromnie przerysowanej wersji [podobnie uczynili katoliccy janseniści].

Naprawdę jednak jest tak, ze Jezus w bardzo różny sposób określa cele swojej misji:

– mówi o sobie "Oblubieniec" wskazując na to, ze przyszedł, aby poślubić ludzkość zgodnie z Odwiecznym planem ["Syn opuścił ojca, aby połączyć się z Kościołem, swoją Oblubienicą, i stać się z nią jednym ciałem" – starozytny komentarz św. Ambrożego z Mediolanu, przejęty w średniowieczu przez św. Gertrudę z Helft]

– w Przemienieniu na górze ukazuje swoją chwałę odpowiadając na pytania i wątpliwości Apostołów; św. Tomasz z Akwinu komentuje to tak, że w ten sposób pokazał nam, że celem jego misji jest wprowadzenie człowieka do chwały samego Boga

– nade wszystko jednak Jezus mówi o swoim Zmartwychwstaniu, zapowiadając je wielokrotnie, to zaś wskazuje na paschalny charakter naszego zbawienia: przejście z niewoli grzechu do pełni zycia w Bogu idąc za Jezusem w mocy Jego Ducha.

Św. Paweł mówi bardzo jasno:

Fil 3,10 […] przez poznanie Jego: zarówno mocy Jego zmartwychwstania, jak i udziału w Jego cierpieniach – w nadziei, że upodabniając się do Jego śmierci, 11 dojdę jakoś do pełnego powstania z martwych. 12 Nie [mówię], że już [to] osiągnąłem i już się stałem doskonałym, lecz pędzę, abym też [to] zdobył, bo i sam zostałem zdobyty przez Chrystusa Jezusa.

Gdyby Jezus umarł "zamiast nas", to po byłyby jeszcze potrzebne cierpienia chrześcijan? Kazdy, kto zgłosił akces do Jezusa powinien od razu wrócić do Edenu – i sprawa byłaby załatwiona. Ale tak nie jest: Jezus niczym Pasterz przeprowadza swoje owce przez "ciemną dolinę" cierpienia i śmierci do obficie zastawionego dla nas stołu w Królestwie Bozym. On osobiście daje przykład i daje moc, aby to Przejście mogło się dokonać w kazdym z nas.

Rz 6,5 Jeżeli bowiem przez śmierć, podobną do Jego śmierci, zostaliśmy z Nim złączeni w jedno, to tak samo będziemy z Nim złączeni w jedno przez podobne zmartwychwstanie.

To jest zupełnie inna koncepcja niz prawne kompensowanie "nieskończonej winy" jakąś "nieskonczoną zapłatą", bo Bóg nie jest obrażalski i nie "żąda satysfakcji" niczym urażony arystokrata. Ci, którzy w ten sposób wierzą są w wielkim błędzie i szczerze jest mi ich żal. Ich Bóg nigdy nie będzie Miłością, a zawsze będzie straszliwym i po ludzku tylko sprawiedliwym Sędzią. Stąd się później brały takie kazania jak owi słynni "Grzesznicy w ręku rozgniewanego Boga" – protestancka klasyka z 1szej połowy XVIII wieku.

Owszem Jezus płaci cenę i jest "okupem’ za nasze winy, ale nie w takim sensie, że Bóg wypłacił ten okup diabłu, albo tez że Bóg żądał takiej zapłaty za grzech Adama [w myśl porzekadła "ta zniewaga krwi wymaga"], ale w takim, ze Jezus-Goel chcąc wykupić nas z niewoli diabła musiał ponieść w trakcie trwania akcji ratunkowej tak wielkie "koszty" tzn. ofiarę z samego siebie. To myśmy go umęczyli, a nie diabeł, ani też Bóg, to myśmy go zabili. To wszystko było potrzebne, aby Jezus mógł złączyć się z nami w naszym beznadziejnym położeniu i podźwignąć nas do zamierzonej dla nas "od załozenia świata" chwały nieba. Jeśli więc już komuś okup został "wypłacony", to nam właśnie: z Krzyza bowiem wypłyneła Krew i Woda: sakramentalne dary Chrztu i Eucharystii, które dokonują naszego zbawienia. Jezus wydany za nas i nam dany całkowicie, bezgranicznie i bezwarunkowo.

Barney, przytoczyłem naukę Magisterium Kościoła Katolickiego.

...która w najmniejszym stopniu nie wspiera Twoich tez.

Niestety, takie podejście jak Twoje pokutuje w kaznodziejstwie - trudniej jest bowiem wgłębić się w subtelne rozróżnienia soteriologiczne niż - opowiedzieć o "obrażonym Bogu" którego obrażone ego trzeba koniecznie zaspokoić przez zabicie kogoś - albo grzesznika, albo zupełnie niewinnego Syna Bożego.
No i łatwiej z tego zrobić regułki do nauczenia na pamięć...
A że przedstawia to Boga w fałszywym i fatalnym świetle - to zdaje się wielu nie martwić.

Podejście jurydyczne jest całkowicie obce pojęciom żydowskim (a więc i chrześcijańskim). To dużo bardziej subtelna sprawa i warto się w nią wgłębić.
Zapraszam: https://www.youtube.com/watch?v=Dn7b8e4p9uE

Istotnie tylko Jezus mógł nas zbawić, ale nie ma to nic wspólnego z "majestatem".