No cóż, jak widać, umiłowanie do spirytyzmu nie idzie, @wybrana, w parze z kompetencją biblijną.
Przeciwstawianie Królestwa Bożego które przyjdzie temu, które już jest, jest tego klinicznym objawem.
Właśnie cała Ewangelia pokazuje napięcie pomiędzy "już jest" i "przyjdzie". Dotyczy to nie tylko Królestwa, ale i naszego zbawienia i paru innych rzeczy.
Nie kompromituj się i poczytaj coś poważniejszego, a nie to spirytystyczne g...

Zacytowałem Ci fragment Nowego Testamentu, o którym stwierdziłaś, że jest źle przełożony. Proszę o wskazanie rzeczywistego źródła Twojej informacji, iż przekład jest błędny, bo w NT takiej nauki, iż ten fragment jest źle przełożony, zwyczajnie nie ma.

I jeden cytat w zle ujętej formie czasowej tłumaczenia jest dla ciebie podstawą dla tworzenia całej teologii?
Może przeczytasz Ewangelię w szerszej perspektywie tworzenia teologii?
Odwoływanie się do jednego wersetu i tworzenie prawdy jest ograniczeniem formy myślenia.

Jeżeli już chcesz dyskutować, to w końcu odpowiedź na pytanie- czy Bóg kusi do złego?
Czy ten złe przetłumaczony werset pozwoli Ci utworzyć teologię, że Bóg jest twoim kusicielem?
Czemu nie potrafisz odpowiadać na zadane ci pytanie?
Nie stać ciebie, by udzielić odpowiedzi? Ale na tworzenie teologi nie zgodną z Ewangelia - to ciebie stać.

A może Barney ci pomoże?

Kolejny raz proszę o źródło tej informacji.

Wybrana,

Jakub 1
12 Błogosławiony mąż, który wytrwa w pokusie, gdy bowiem zostanie poddany próbie, otrzyma wieniec życia, obiecany przez Pana tym, którzy Go miłują.
13 Kto doznaje pokusy, niech nie mówi, że Bóg go kusi. Bóg bowiem ani nie podlega pokusie ku złemu, ani też nikogo nie kusi.
14 To własna pożądliwość wystawia każdego na pokusę i nęci.
15 Następnie pożądliwość, gdy pocznie, rodzi grzech, a skoro grzech dojrzeje, przynosi śmierć.
16 Nie dajcie się zwodzić, bracia moi umiłowani!

Czy uważasz, że Magisterium i Papieże od 2000 lat nie zauważyli tego fragmentu?

wodzić
książk. 
prowadzić w różne miejsca

Mateusz 4
1 Wtedy Duch wyprowadził Jezusa na pustynię, aby był kuszony przez diabła.

Duch bierze człowieka za rękę i prowadzi, mówi żeby się zgłosić na sesję kuszenia do zakładu Diabła. Ale to nie Duch kusi.

Podobnie tutaj.

2 Kronik 18
18 Tamten zaś mówił dalej: «Dlatego słuchajcie wyroku Pańskiego. Ujrzałem Pana, siedzącego na swym tronie, a po Jego prawej i lewej stronie stały przy Nim wszystkie zastępy niebieskie.
19 Wówczas Pan rzekł: "Kto zwiedzie Achaba, króla izraelskiego, aby poszedł i poległ w Ramot w Gileadzie?" Gdy zaś jeden rzekł tak, a drugi inaczej,
20 wystąpił pewien duch i stanąwszy przed Panem powiedział: "Ja go zwiodę". Wtedy Pan rzekł do niego: "Jak?" On zaś odrzekł:
21 "Wyjdę i stanę się duchem kłamstwa w ustach wszystkich jego proroków". Wówczas [Pan] rzekł: "Możesz zwieść i to ci się uda. Idź i uczyń tak!"
22 Oto dlatego Pan dał teraz ducha kłamstwa w usta tych twoich proroków. Pan bowiem zawyrokował twoją zgubę».

A jednocześnie:
Psalm 12
2 Ratuj, Panie, bo nie ma pobożnych,
zabrakło wiernych wśród ludzi.
3 Wszyscy mówią kłamliwie do bliźniego,
mówią podstępnymi wargami i z sercem obłudnym.
4 Niech Pan wygubi wszystkie wargi podstępne
i język pochopny do zuchwałej mowy.
5 Tych, którzy mówią: «Naszą siłą język,
usta nasze nam służą, któż jest naszym panem?»
6 Wobec utrapienia biednych i jęku ubogich -
mówi Pan: «Teraz powstanę
i dam zbawienie temu, który go pożąda».
7 Słowa Pańskie to słowa szczere,
wypróbowane srebro, bez domieszki ziemi,
siedmiokroć czyszczone.

Oraz:
Liczb 23
19 Bóg nie jest jak człowiek, by kłamał,
nie jak syn ludzki, by się wycofywał.
Czyż On powie coś, a nie uczyni tego,
lub nie wykona tego, co oznajmił?

Czy mam rozumieć, że Bóg nigdy nie kłamie, ale może wysłać kłamców z poleceniem by kłamali?

Czy mam rozumieć, że Bóg może zaprowadzić kogoś na kuszenie, ale sam nie kusić?

wodzić
książk. 
prowadzić w różne miejsca

Bóg rozumiem nie kusi, tylko prowadzi (za rączkę) do kusiciela. Aby:

Rodzaju 4
2 A potem urodziła jeszcze Abla, jego brata.
Abel był pasterzem trzód, a Kain uprawiał rolę. 3 Gdy po niejakim czasie Kain składał dla Pana w ofierze płody roli, 4 zaś Abel składał również pierwociny ze swej trzody i z ich tłuszczu, Pan wejrzał na Abla i na jego ofiarę; 5 na Kaina zaś i na jego ofiarę nie chciał patrzeć. Smuciło to Kaina bardzo i chodził z ponurą twarzą. 6 3 Pan zapytał Kaina: «Dlaczego jesteś smutny i dlaczego twarz twoja jest ponura? 7 Przecież gdybyś postępował dobrze, miałbyś twarz pogodną; jeżeli zaś nie będziesz dobrze postępował, grzech leży u wrót i czyha na Ciebie, a przecież ty masz nad nim panować».

I jeszcze jedno:
Jakub 1
2 Za pełną radość poczytujcie to sobie, bracia moi, ilekroć spadają na was różne doświadczenia.
3 Wiedzcie, że to, co wystawia waszą wiarę na próbę, rodzi wytrwałość.
4 Wytrwałość zaś winna być dziełem doskonałym, abyście byli doskonali, nienaganni, w niczym nie wykazując braków.

Nie krępuj się. Możesz ignorować dalej niewygodne Ci wypowiedzi. Olewaj użytkowników na forum, taką masz kulturę osobistą. W końcu nie musisz weryfikować swoich nieomylnych opinii z nikim. Co my marni "nie-wybrani" możemy powiedzieć Twojej skromnej "wybranej przez Boga" osobie, która doznała szczególnego zaszczytu, co stawia Ją ponad nami "miernotami"?
Może się uda kogoś słabego w wierze na tyle zmącić, żeby popadł w wątpliwości.

To jest typowa dość taktyka sekt - sekciarz wybiera dosć oczywisty cytat czy prawdę i ją atakuje. Dzięki temu robi wrażenie, że jest w posiadaniu jakiejś nowej "wiedzy", ktora go odróżnia od innych.
Dzięki temu karmi pychę potencjalnych wyznawców, którzy są dumni, że "wiedzą" co innego niż reszta.
Prosty, skuteczny, manipulacyjny mechanizm. Z pełnym brakiem poszanowania dla prawdy.
Po pierwsze, to ten, kto usiłuje po tysiącach lat chrześcijaństwa wyjechać z jakimiś nowymi tezami, sprzecznymi z dotychczasowym nauczaniem, "tworzy nową teologię". I na nim ciąży obowiązek udowodnienia swoich twierdzeń.

Po drugie, udowodnij, że ktoś twierdzi, że Bóg jest "kusicielem" (słowo to jest synonimem diabła). Bo absolutnie teologia katolicka niczego takiego nie zakłada, to Twoja własna (e tam, własna - wyczytana u jakiegoś sekciarza) interpretacja.

Św.Tomasz tak definiował znaczenie tego fragmentu:
"Chrystus w poprzedniej prośbie uczył nas prosić o przebaczenie za grzechy, w tej natomiast, gdy mówi „I nie wódź nas na pokuszenie”, uczy nas prosić, byśmy mogli unikać grzechów, to jest abyśmy nie byli prowadzeni na pokusę, przez którą wpadamy w grzech."/Wykład pacierza, Prośba VI/

Staropolskie (zgoda, dziś często źle rozumiane) sformułowanie "nie wódź nas na pokuszenie" NIE oznacza oczywiście namawiania kogoś do złego, tylko wystawienie kogoś na próbę (na przykład tłumaczenie Paulinów tłumaczy współcześnie „nie dopuszczaj nas do pokusy”. W ŻADNYM tłumaczeniu nie znajdziesz tu "nie kuś nas". To byłoby bez sensu, bo czytamu u św. Jakuba "Kto doznaje pokusy, niech nie mówi: Bóg mnie kusi. Bóg bowiem ani nie podlega pokusie do zła, ani też nikogo nie kusi."/Jk 1,13/

Święty Tomasz wyjaśnia, że "wodzenie na pokuszenie" w Ojcze nasz nie oznacza skłaniania do złego:
"człowiek poddany zostaje próbie, czy jest w nim gotowość do dobrego, na przykład do postu czy czegoś w tym rodzaju. Wtedy cnota twoja jest wielka, gdy jesteś chętny do czynienia dobrze. I w ten właśnie sposób Bóg próbuje czasem człowieka, nie dlatego, że jego cnota jest przed Nim ukryta, ale aby wszyscy ją poznali i aby wszystkim został dany przykład. Tak Bóg wystawił na próbę Abrahama (Rdz 22,2) i Hioba (Hi 1,12). I tak Bóg często spuszcza utrapienia na sprawiedliwych, aby, gdy je znoszą cierpliwie, okazała się ich cnota, i aby w niej wzrastali: „Kusi was Pan Bóg wasz, aby jawne było, czy Go miłujecie, czy nie” (Pwt 13,4). Tak Bóg kusi, prowokując do czynienia dobrze.
Jeśli chodzi o drugi sposób, to cnota jest próbowana przez pobudzenie do zła. I jeśli się człowiek dobrze opiera i nie przyzwala, wtedy jego cnota jest wielka: jeśli zaś ulegnie pokusie, wtedy cnota jego jest już żadna. W ten sposób jednak Bóg nie kusi nikogo, bo jak mówi św. Jakub (1,13): „Bóg nie podlega pokusie do złego i sam nikogo nie kusi”. Lecz człowiek jest kuszony przez własne ciało, przez szatana i przez świat.
(...)
I dlatego Pan uczy nas prosić, abyśmy nie byli wprowadzeni w pokusę przez zgodę: „Pokusa nie jęła się was inna, jak ludzka” (1 Kor 10,13). Bowiem być kuszonym jest rzeczą ludzką, ale zgadzać się na nią jest rzeczą diabelską."/Wykład pacierza, Prośba VI/**

Po trzecie, próbowanie człowieka czy narodu przez Boga ma oczywiście solidne wsparcie w Piśmie Świętym. Na przykład Bóg na przykład wystawił Abrahama na próbę, każąc mu złożyć Izaaka w ofierze. Czytamy o tym explicite: "A po tych wydarzeniach Bóg wystawił Abrahama na próbę."/Rdz 22,1/
Wspomina o tym także Nowy Testament:
"Dzięki wierze Abraham, wystawiony na próbę, ofiarował Izaaka, i to jedynego syna składał na ofiarę, on, który otrzymał obietnicę,"/Hbr 11:17/
Czemu? Wyjaśnia to sw.Jakub:
"Za wszelką radość poczytujcie, bracia moi, gdy w rozmaite pokusy wpadacie. Widząc, iż doświadczenie wiary waszej sprawuje cierpliwość."/Jk 1,2-3/

Podobnie, Bóg wystawiał Izrealitów na próbę:
"A oto narody, którym Pan pozwolił pozostać, aby wystawić przez nie na próbę Izraela, wszystkich tych, którzy nie doświadczyli żadnej wojny z Kananejczykami (...)Byli oni przeznaczeni do wypróbowania Izraelitów, by można było poznać, czy będą strzec przykazań, które Pan dał ich przodkom za pośrednictwem Mojżesza."/Sdz 3:1.4/

Czemu to robił?
"Albowiem jak niegdyś doświadczył ich w ogniu, wystawiając na próbę ich serca, tak i teraz nas nie ukarał, lecz chłoszcze Pan tych, którzy zbliżają się do Niego, aby się opamiętali."/Jdt 8:27/

Dlatego czytamy:
"Po nieznacznym skarceniu dostąpią dóbr wielkich, Bóg ich bowiem doświadczył i znalazł ich godnymi siebie. Wypróbował ich jak złoto w tyglu i przyjął ich jak całopalną ofiarę."/Mdr 3,5-6/
"Oto przetopiłem cię w ogniu jak srebro i wypróbowałem cię w piecu niedoli."/Iz 48,10/

Czynił to też z Ezechiaszem:
"To właśnie Ezechiasz zamknął górne ujście wód z Gichonu i poprowadził je prosto na dół ku zachodowi, do Miasta Dawidowego. Ezechiaszowi wiodło się we wszystkich jego przedsięwzięciach. Kiedy jednak przybyło poselstwo książąt babilońskich wysłanych do niego po to, by się dowiedzieć o cudownym znaku, jaki zdarzył się w kraju, Bóg opuścił go, wystawiając go w ten sposób na próbę, aby ujawniły się w pełni zamiary jego serca."/2Krn 32:30-31/

Zaś Dawid wręcz mówi Bogu, by go wystawił na próbę (biorąc pod uwagę sprawę Betszeby, chyba się nie udało...):
"Dawidowy. Oddaj mi, Panie, sprawiedliwość, bo nienagannie postępowałem i nie byłem chwiejny, pokładając nadzieję w Panu. Doświadcz mnie, Panie, wystaw mnie na próbę, wybadaj moje nerki i serce: Bo mam przed oczyma Twoją łaskawość i postępuję w Twej prawdzie."/Ps 26:1-3/

No i, last but not least, co powiesz na werset:
„Duch wyprowadził Jezusa na pustynię, aby był kuszony przez diabła”/Mt 4,1/

Czasem, gdy się czegoś nie rozumie, warto zajrzeć do pism żydowskich, szukając podobnych konstrukcji i ich znaczenia. Konstrukcja w Ojcze Nasz odpowiada konstrukcji w żydowskim traktacie "Berachot 60b", gdzie znajdujemy modlitwę wieczorną:

"[...] Bądź wola Twoja, Panie, mój Boże,
który kładziesz mnie spać w pokoju.
Daj mi udział w Twoim prawie.
Kieruj moje nogi do przykazań i nie kieruj ich do przestępstw.
Nie prowadź mnie (ואל תביאני) do grzechu, ani do nieprawości,
ani do pokusy (ולא לידי נסיון), ani do hańby.
Niech panuje nade mną skłonność do dobra
i niech nie panuje nade mną skłonność do zła.
Wybaw mnie od upadku złego i chorób złych.
Nie pozwól, aby niepokoiły mnie złe sny albo myśli dręczące. [...]"*

Jest oczywiste, ze owe "nie prowadź mnie" nie implikuje mniemania, że Bóg prowadzi do grzechu - jest to po prostu prosba o strzeżenie, żebym nie poszedł w kierunku złego.


*cytat za https://www.wegrzyniak.com/component/k2 ... pokuszenie
**cytat za https://pch24.pl/co-to-znaczy-i-nie-wod ... okuszenie/

Zarówno w Mt 6,10 jak i w Łk 11,2 mamy do czynienia z konstrukcją:
ελθετω [niech przyjdzie] η [rodzajnik] βασιλεια [Królestwo] σου [Twoje]
Oczywiście jest tu skierowanie do przyszłości, podobmie jak dalszy ciąg zdania (γενηθητω το θελημα σου [niech stanie się wola Twoja])

Zapewne Twoje twierdzenie (no, nie Twoje - tego od kogo czerpiesz...), jakoby rzekomo odnosiło się do czasu przeszłego wynika z tego, że ktoś niedouczony przeczytał gdzieś, że jest to tzw. aoryst (taki czas "nieograniczony" w niektórych językach, najczęściej przeszły dokonany). Tylko że ten ktoś nie doczytał, że jest to aoryst typu optativus, czyli tryb "życzący" (dokładnie to mamy w Ojcze nasz - pragniemy, my nadeszło Królestwo)

Jeśli nie wierzysz, zbadajmy wystąpienie ελθετω w takiej dokładnie formie innych miejscach:
"Jeśli dom na to zasługuje, niech przyjdzie do niego wasz pokój; jeśli na to nie zasługuje, niech wasz pokój do was powróci."/Mt 10,13 PAU/

"A Duch i Oblubienica mówią: Przyjdź! A kto słyszy, niech powie: Przyjdź! I kto odczuwa pragnienie, niech przyjdzie, kto chce, niech wody życia darmo zaczerpnie."/Ap 22,17/

Jak więc widzisz, we wszystkich miejscach Nowego Testamentu słowo to - w takiej formie - ma to samo znaczenie, dotyczące przyszłości.

Każdy, kto przyjmuje nauczanie Jezusa i wchodzi na drogę wiary, sprawia, że Bóg zaczyna królować w jego życiu. Wówczas możemy powiedzieć, że przybliżyło się do niego „Królestwo Boże”, ponieważ sam Jezus, który jest istotą królestwa Bożego i wszystko to, co się z Nim i z Jego królestwem wiąże (wiara, sprawiedliwość, wierność, a nade wszystko miłość), zaczyna uobecniać się w życiu takiego człowieka, oddziałując również na otoczenie.
Jezus powiedzial, że „przybliżyło się do was królestwo Boże”, to oznacza, że sam Jezus się zbliża i rzeczywistość z Nim związana. Bóg pragnie przyjść, aby królować w naszym sercu, czyniąc nas tym samym zdatnymi do tego, aby po śmierci móc wejść do Królestwa Bożego.
Ten proces wzrostu przemiany duchowej poprzez wzrost duchowy daje nam przepustkę do życia w pełni Królestwa Bożego w Niebie.
Ziemia jest przedsionkiem Królestwa Bożego.
Jeżeli teraz nie wiemy, że Ono jest nam dane, to czlowiek nie przyjął Ewangeli Królestwa Bożego.

Żydzi i Świadkowie Jehowy nadal czekają na Króla, który uczyni swoje Królestwo na ziemi w formie materialnej.

Barney, nie cytuj starych pism, bo w nich jest oczekiwanie materialnego Królestwa. Nie wiedzą, że Królestwo Boże już przyszło na ziemię w formie duchowej, a jej reprezentantem - Królem - jest Jezus.

Nowa ewangelia uważała duchowe osiągnięcia za prawdziwy cel życia. Życie ludzkie zyskało nowy dar moralnych wartości i boskiej godności.
Jezus nauczał, że wieczne rzeczywistości są wynikiem (nagrodą) sprawiedliwych wysiłków ziemskich. W wyniku uznania szlachetnego przeznaczenia człowieka, ludzki pobyt na Ziemi nabierał nowego znaczenia.
Nowa ewangelia potwierdzała, że ludzkie zbawienie jest objawieniem dalekosiężnego, Boskiego celu, który miał być wypełniony i zrealizowany w przyszłym przeznaczeniu, w niekończącej się służbie żyjących wiecznie synów Bożych.

Manipulujesz.

• Pisma ST cytowałem, żeby pokazać, że dopuszczanie próby na człowieka jest normalnym działaniem Bożym. I tu nic się nie zmieniło.
• Natomiast analiza językowa Nowego Testamentu udowodniła, że przytaczane przez Ciebie wymysły o rzekomym "czasie przeszłym" w "Niech przyjdzie Twoje Królestwo" to albo ignorancja Twoich "mistrzów", albo ich zła wola.
• Co to Królestwo, które "już przyszło" to powtarzam: poczytaj coś poważnego (a nie spirytystyczne g... w rodzaju "Księgi Uranti"). Królestwo Boże przyjdzie wraz z Chrystusem. Oczywiście, Ci, którzy przystają do Chrystusa, są już "w Królestwie" w tym sensie, że jest ono ich dziedzictwem.
  
  Na tej zasadzie Żydzi też je mieli od czasów Mojżesza - dlatego Jezus mówi:
  Mt 21:43 BT5 "Dlatego powiadam wam: Królestwo Boże będzie wam zabrane, a dane narodowi, który wyda jego owoce."
  
  Chrześcijanie je niejako w "zadatku", jako dziedzice - stąd "królestwo Boże pośród was jest."/Łk 17,21/.
  Rz 8:17 BT5 "Jeżeli zaś jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami: dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa; skoro wspólnie z Nim cierpimy, to po to, by wspólnie mieć udział w chwale."
  
  Właśnie tak należy rozumieć przytoczony wyżej Mt 21,43:
  Ga 3:29 BT5 "Jeżeli zaś należycie do Chrystusa, to jesteście też potomstwem Abrahama, dziedzicami zgodnie z obietnicą."
  
  Ale go jeszcze nie przyszło, nie królują w nim , bo to nastąpi przy końcu czasów:
  Mt 25:31.34 "Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale, a z Nim wszyscy aniołowie, wtedy zasiądzie na swoim tronie pełnym chwały. (...) Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: „Pójdźcie, błogosławieni u Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane dla was od założenia świata!"
  To samo wyraża wiele innych fragmentów, choćby przypowieść o pannach mądrych i głupich.
  Łatwo poznasz, kiedy będzie Królestwo:
  Ap 21:4 BT5 "I otrze z ich oczu wszelką łzę, a śmierci już nie będzie. Ani żałoby, ni krzyku, ni trudu już nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły."

I tu podzielam Twoje zdanie.

A teraz ponownie zaczynasz sam sobie zaprzeczać słowom, które sam napisałeś powyżej.

Przy końcu czasów, Jezus nie przyjdzie, by tworzyć na tej ziemi Królestwo Boże, lecz przyjdzie na sąd- sąd ostateczny.
Wtedy wszyscy mieszkańcy ziemi będą osądzeni. Jedni ożyją po śmierci ciała do życia wiecznego, a inni ożyją na sąd.
Mateusza 25:31 mówi o przeznaczeniu zbawionych ludzi i nie zbawionych.
Pierwsze rzeczy życia ludzi przeminą.
Będą żyli z Chrystusem na nowej ziemi w swoich przemienionych chwalebnych ciałach.

Po prostu nie rozumiesz Pisma, a zwłaszcza różnicy pomiędzy zadatkiem Królestwa w doczesności a Jego nastaniem w czasach eschatologicznych.

Czy zauważyłaś, że od jakiegoś czasu Twoje wpisy NIE opierają się na Piśmie, tylko na jakichś naukach, które gdzieś przeczytałaś? I nawet fragmenty Pisma, które WPROST zaprzeczają temu, czym się zafascynowałaś, już nie są w stanie Cię zawrócić z tej drogi do nikąd.

Tylko na Piśmie. Na prawdzie czystej i nie pokrętnej.
Królestwo Boże ma się urzeczywistniać już teraz w naszym życiu a nie w przyszłości.
Są to Prawa Boże, które mamy wypełniać już teraz każdego dnia.
Są nimi - Kochać Boga i bliźniego swego jak siebie samego.
To prawa oparte na miłości i miłosierdziu.

Jak na Piśmie, skoro właśnie zanegowałaś treść modlitwy, której nauczył nas Chrystus, bo nie pasuje Ci do poglądów?

Żebyśmy się dobrze zrozumieli i by czytający nas zrozumieli,
chciałabym zadać pytanie i prosiłabym o odpowiedz na nie.

Czy Królestwo Boże urzeczywistnia się na ziemi?
Czy dopiero ma przyjść?

Nie, wybrana. Wszyscy doskonale widzą i rozumieją, że ponieważ prośba, którą Chrystus zamieścił w modlitwie, którą mamy odmawiać, nie pasuje Ci do poglądów, to zanegowałaś te słowa Boga.
Byłaś proszona o źródło, z którego masz tę informację, że fragment "przyjdź Królestwo Twoje" został źle przetłumaczony, ale go nie wskazałaś, a zamiast tego ciągle robiłaś powtórki ze swoich poglądów. Oznacza to, że to Ty sama uznałaś się za osobę władną do decydowania o tym, jak ma wyglądać tekst Pisma Świętego i uznałaś, że masz prawo je poprawiać.