Myślę że warto zająć się praktycznym przypomnieniem, kiedy działa w nas DŚw. Bo najczęściej wszystko to co się dzieje z nami złego, to brak reakcji na działanie DŚw. Przyda się upowszechnić to zagadnienie, nawet w celu lepszej komunikacji słownej no bo.
Mówimy i. No właśnie mówimy i mówy i nic.
Przykładów jest wiele, ogólne przestrogi, jakoś są zbyt ogólne dla wielu, nie powodują zmiany zachowań. Przykazania, jakoś stają się formalnością, a nie pomocą w naszych działaniach. Dlatego!

Podam jeden z przykładów na początek, myślę że każdy poda je swe inne.
Otuż robię coś, ze słowną aktywnością włącznie i. Widzę bliski finał więc. Więc już bez koncentracji, a ta pozwalała na widzenie tego czy robię coś bezbłędnie. Czyli właśnie i widzenie mowy DŚw. Który powoduje coś takiego, źle z tobą, nie skończysz tego dobrze. Nawet gdy zwolnisz, robiąc to ( kończąc ), znacznie wolniej.
Tu pojawia się przeciwnik DŚw i. No ale ja będę uważał zwolnię zrobię i będę miał to z głowy.
Tu po pierwszym ostrzeżeniu ( działaniu DŚw ), które często zamiast przyjąć olewamy, za to stosujemy się do drugiej myśli. Będę uważał skończę.
Czym to się kończy? Najczęściej nawet zniszczeniem tego, co z mozołem już uczyniliśmy wcześniej.
To przykład łatwy do zrozumienia, lecz liczę na to. Że stanie się całą gamą innych momentów, gdzie następuje bezmyślne zgaszenie tej pierwszej pszestrogi DŚw.
To na otrzeźwienie tym, co chcą za wszelką cenę coś przeforsować. Można by później tylko dać do zrozumienia, w razie potrzeby takiej osobie. Odsyłając do tego tematu, by sobie przypomniał do czego zmierza. Taki temat otrzeźwiacz, jak by co.
Może takie odesłanie już samym nim, zastopować zacietrzewienie w dyskusji.

Zapraszam więc do podawania innych przykładów, działania DŚw.
By pomóc tak innym do tłumienia w zarodku, no właśnie, nawet w chwilowej ślepocie. Przejżenie, otrzeźwienie, że przeginają. Więc warto sobie odpuścić. Bo nic już tak misternie wcześniej czynionego, nie da się na ten moment dopowiedzieć, uczynić.
To może bez dwuznaczności, pomóc w takich sytuacjach.
To tyle wstępniaka, zapraszam.

Hm..
No jest cały artykuł na ten temat na deonie
tudzież http://sopocko.pl/artykuly/37-aby-duch- ... s-dzialac/

a także: https://opoka.org.pl/biblioteka/T/TD/gk ... uchsw.html

Także wiele, wiele innych źródeł.

Myślę że warto się o nie oprzeć i wtedy opisać działanie Ducha Św. w nas - jeśli ktoś oczywiście ma takie spostrzeżenia w sobie.

Miałem początkowo odnieść się do każdego wymienionego daru.
Dla mnie właśnie to, to puste frazesy. Ponieważ te dary mogą mieć ludzie innych wiar a także ateiści. Ładnie ubrane i podane na tacy.

Bo to są wskazówki, na których trzeba się oprzeć. By umieć dostrzegać więcej. Tak jak wskazał to - PeterW. W innych wiarach, religiach, też to może występować. Tylko że chodzi tu o to, by to umieć dostrzec i właściwie podejść do takich upomnień. Ateista też będzie nazywał to intuicją i może z tego korzystać. Lecz tu chodzi, o właściwe przygotowanie w tym celu. By w pełni z tego korzystać. Człowiek tupu ateisty, jeden raz pomyśli właściwie w takich sytuacjach. Innym razem pomyśli że może inaczej do tego podejść. No bo nie formował się, do takich stałych zachowań. W innych religiach będzie podobnie, jeśli jest tam nacisk na formację w podobnym sensie. To człowiek może w miarę celnie odpowiadać, na takie swe myślenia. Jeśli nikt na to nie zwraca uwagi, to w takim temacie nic lepszego w tej religii człowiek nie zyska. Tak że chodzi tu o prawdziwe kierwanie się i pomoc w tym względzie, a nie o samą możliwość.
Dlatego prosiłem o przykłady, a nie o gdybanie.

Zamiast papki, którą tu podajesz może coś z Prawdy (to wskazówka)

Czyli w temacie nic nie powiesz, bo niby będzie to pułapka, wygadasz się. I nici ze swych planów. No to widzę o co tobie chodzi. Nie o nauczenie się jak żyć, tylko o ukrycie swej osobowości. Czyli nie wierzysz w dobro i jego budowanie. Niezależnie od powodów tej nie wiary. Wolisz w ukryciu coś tam dla siebie czynić. Wybacz, ale mamy inne podejścia do życia. Wiara uczy jak żyć i to dyskretnie, a nie że z tej nauki robi ktoś sprzedajny towar, w jakimś celu. Niestety z nieufnością nie da się z jej cennych rad kożystać. I to jest powód, że nie jest taką jaką powinna z założenia być. Pomagać w każdej sytuacji. Coś mi przy okazji wyjaśniłeś.

To napiszę Ci innymi słowami odnośnie wszystkich twoich w tym temacie wypowiedzi, oraz cytatów do których się odniosłem.
Na dwa sposoby.
1 będąc złymi potrafimy dobre rzeczy dawać.
2 Piotr powiedział Jezusowi:

To jeszcze nie znaczy że ktoś jest zrodzony z Ducha. I wszelka mowa o tym jak to ładnie Duch Święty działa jest czczą gadaniną i papką.

Chcesz uchodzić na nauczyciela, jesteś głodny pochwał. Raz piszesz żeś zbawiony a za chwilę zaprzeczasz. Wikłasz się nieprzyjemnie, z niewiedzy głupoty zaczynasz pisać, ale wiedzę lekceważysz. Sentymentalizm ci ją zastępuje. O cierpieniu piszesz a cierpienie nie ma mocy zbawczej. Mijanie się z prawdą czasem wskazałam, czasem milczałam. DŚ działa dyskretnie, więc Kościół zaleca, by znakami od Boga się nie zajmować. Ty odtrabiasz na każdym nicku, że wierzyć nie musisz, bo wiesz. Jesteś jak nikt inny w tym towarzystwie przywiązany do owych znaków, bo one dają ci pocieszenie. Są fałszywe, bo pocieszają, ale natury skłonnej do mijania się z prawdą nie naprawiają.

Teraz będzie o prawdziwych charyzmatach. Nie należy wchodzić w bagno, bo zawsze się ubrudzisz. Nie jest prawdą, że można bezkarnie czytać wszystko, oglądać brudy świata i pozostać mentalnie z dala. Są jednak ludzie, którzy wyszli z bagna, znają wszystkie zakamarki. Inni pochodzą ze zdrowych rodzin, patologie poznali teoretycznie. Czasem zostali kapłanami, czasem pracują w patologicznych środowiskach. Zło się przylepia, więc trudno pozostać czystym w takich warunkach. Oni pomagają innym odzyskać wiarę w człowieczeństwo, wyprowadzają ludzi na prostą. Jeśli to czynią skutecznie to mają specjalne wzmocnienie DŚ. Na czas ich pracy dano im te umiejętności, które pozwolą im na skuteczność i nie skażą pychą, że są tak dobrzy. Dary DŚ są zawsze dawane dla wspólnoty, nigdy dla siebie. Wzmacniają człowieka tymi darami, których potrzebuje w pracy dla innych. Wśród innych człowiek może też sam dojrzewać. Nigdy sam.
DŚ jest bardzo dyskretny, więc należy pozwolić mu na to. Nie uruchamiać niezdrowej ciekawości zainteresowania sobą.

Dobry spowiednik zada pytania i ustali czy ma do czynienia z charyzmatykiem czy sekciarzem. Różnicowanie jest opanowane przez Kościół, więc to nie czcza gadanina.

1antyk
O działaniu DŚw, wiemy z nauczań Kościoła. Zesłanie DŚw było. Obecnie Dśw działa nadal. Nie ma jednak przydzielonego miejsca i czasu na stałe, czy stałej osoby. Dlatego tak jak - merss napisała, działa dyskretnie.
Każdy człowiek zmaga się w swym życiu z problemami. Mają one przebieg walki duchowej, najpierw w swym wnętrzu. Zanim człowiek podejmie decyzję i fizycznie coś uczyni. W tej walce duchowej są myśli, które prowadzą do rozeznań co jest co. Nie zawsze trafnych.
Teraz w działaniu DŚw. chodzi o to, by wykazać kiedy i jak do tego dochodzi. Otóż można z pierwszej myśli czerpać informację, która sprawdza się bądź nie. Można znając siebie, wiedzieć że nasze pierwsze myśli są raczej błędne. Więc nie poprzestajemy na tej pierwszej. Jeśli wiemy że się śpieszymy, ponaglamy, za czymś gonimy. To tym bardziej, te pierwsze myśli stopujemy, szukając innych rozwiązań.
Lecz jest też coś takiego jak rozproszenie, gdy opcji pojawia się nam w myślach zbyt wiele. Wtedy możemy zawiesić się w myśleniu, być nie zdecydowani bez wyboru. Tu każdy szuka tego złotego środka, na swe możliwości diagnostyczne. Choćby znamy powiedzenie, do trzech razy sztuka, trzecia myśl jest tą najtrafniejszą. I tak u każdego bywa to trochę inaczej.
Teraz działanie DŚw. obiawi się trafną decyzją po przemyśleniu, wtedy gdy nawet danych mamy nie wiele, albo wcale. Tak bez danych możemy i podejmujemy decyzje, gdy wyboru nie mamy, często jest to wtedy gdy czas nagli. Myślimy wtedy choćby, niech się dzieje wola nieba. I okazuje się że choć można tu mówić o losowej, przypadkowej decyzji. To jest ona trafna i najlepszym, nie wygłówkowanym rozwiązaniem. No bo wyśmienicie się to sprawdziło.
Może być też i druga strona medalu. Że coś nas piknęło by wybrać tak, lecz myślimy co tam pierwsze koty ( myśli ) za płoty. Zrobię inaczej, bądź wprost odwrotnie. Okazuje się potem, że ta pierwsza myśl była słuszna. Tak to uczymy się siebie, jak reagujemy na to co się w naszych myślach pojawia.
Znając tą reakcję uczymy się działania DŚw. By umieć wybrać to co jest zgodne linią podpowiedzi, działania DŚw. Udane decyzje to takie, które nie powodowały potem kolizji z ich powodu. To jest cykl działania DŚw. który można w sobie wyodrębnić i tym się kierować w życiu. Mówiąc innym że kieruję się podpowiedziami DŚw. W różnych sytuacjach do tego dochodzi. Znajomość tych sytuacji, była by wskazówką dla zagubionych, którzy nie umieją sami wybadać siebie i pójść za DŚw.
Jest to droga na skróty, lecz dla niektórych jest niezbędną, by wprost nie zwariować. By zobaczyć światełko w tunelu że można. Są to sprawy mocno dyskretne, nie przyzna się osoba czemu ulega. Więc to światełko jest dla niej dyskretnym ratunkiem. Są to jak wynika z tego opisu, sprawy nie widoczne, a diametralnie i precyzyjnie skuteczne, oraz konieczne.
DŚw. to nie tylko sensacyjne rozwiązania w całkowitym zagubieniu, w dyskretny sposób. To też stały tok poszukiwań, by nie poprzestawać na jednym, by nie przyzwyczajać się do jednego rozwiązania.
DŚw. to ciągły wzrost w jego prowadzeniu nami. Ważne by jemu pozwalać na to, zwłaszcza bardzo ważne wtedy, gdy nie mamy rozeznania w tym, jak to działanie wygląda u nas. Zwykle nie umiejąc rozpoznać DŚw. lękamy się że zrobimy kolejny i to jeszcze gorszy błąd. To jest ten moment, gdy doda odwagi świadectwo innego człowieka, jak DŚw. u nich zadziałał.
To jeszcze bardziej uściślony temat, oraz jego znaczenie dla wielu.

Aby wygrać w totka stosuje się dwa systemy
1. stałe numery
2. dużo kuponów z różnymi lub zamiast tego tzw systemem
W ten sam sposób mówią tzw Jasnowidze. Mają swój stały temat i dużo gadają na różne.
Dlatego powiem tak:
Że gdybyś się stosowała do tego co sama napisałaś, to nie było by Cię tutaj. Zrozumiała byś nauki Pawła i Piotra i całego wyboru 12. I dlaczego nie pozwalamy deptać naszych "kwiatów".

Witoldm. Podałem pewien cytat o Piotrze. Tu jest wyraźnie napisane, że objawił mu Ojciec który jest w niebie. Ojciec też jest Duchem i też jest ŚWIĘTY, oraz działa i to cały czas.To działanie jest także pośród niewierzących w Boga, aż podda wszystko pod stopy Syna.
Jeśli mamy rozmawiać o tym, to okej, ale nie jest to tożsame z działaniem, przez duże "D"

Możesz wytłumaczyć jakoś komunikatywnie, o czym gadasz?
Bo powyższe, to jakiś bełkot (nie w sensie potocznym, ale w sensie zdefiniowanym przez o.Bocheńskiego http://100-zabobonow.blogspot.com/2008/04/belkot.html czyli "Mowa ludzka pozbawiona sensu"). Zakładam, że chcesz coś powiedzieć, ale wyraź to jakoś zrozumiale.

Wyraźniej się nie da. Sory.

1antyk
kolejny twój bełkot. Zrób nam przyjemność i opuść ten temat

Nawet jeśli i zwyczajnie nie jestem wstanie inaczej?
Teraz też dajesz świadectwo o swoim ojcu.

No to teraz oficjalnie.
Masz zakaz pisania w tym temacie. Powód prosty. Rozwalanie tematu jakimiś demagogicznymi wypocinami.