Co sądzicie o Polce, która przeszła z katolicyzmu na islam np. jej motywy?
https://www.youtube.com/watch?v=fw9Do9-y-6I&t=930s

Ona opowiada, że przeszła z imprezowego trybu życia na tzw skromny. Katolicyzm to chyba w tej sprawie nie decydował, raczej brak odniesienia religijnego (tu porzuciła kulturowy katolicyzm). W tej skromności jednak zwraca na siebie uwagę. Widzi to, że ludzie ją obserwują, dziwi się i czuje się zauważalna. To jednak naturalne, że odmienność jest zauważalna przez innych. Załóż buty od innych par czy wielki różowy kapelusz i osiągniesz to samo.
Nie była przywiązana do katolicyzmu, nie znała go. Wybrała tak jak czuła. islam stanął na jej drodze . To był ów motyw o którym wspomnia: o czuciu. Tymczasem katolicyzm z wyboru to szukanie prawdy a nie dobrego samopoczucia. Koran daje większe poczucie bezpieczeństwa. Najpierw rządził imprezowy tryb życia a teraz normy ustala system religijny, taki bardzo konkretny. On reguluje całe życie. Katolicyzm jest znacznie trudniejszą drogą, bo wybory wiążą się z większą niepewnością. Człowiek masowy nie wybierze najtrudniejszej drogi. To już też cecha osobowości. Katolicyzm jest propozycją dla ludzi kochających wolność ale różnicujących to z samowolą.. Koncentruję się na osobowości poszukującej prawdy. Człowiek wciąż napotyka się z niepewnością, bo dobro i zło musi przeinterpretować z ogólnych zaleceń etycznych na konkret swego życia i za wybory odpowiada.
Tak bardzo ogólnie. Przyczyny takich wyborów są często nieuświadomione i człowiek podaje to tam, gdzie sądzi, że mówi o czymś innym. Kluczowe słowo dotyczące wyboru to poczucie bezpieczeństwa. Jest inne, ale jej to odpowiada i potwierdza dobry wybór.

Obejrzałam połowę filmu, na resztę było mi szkoda czasu. Wybrała to wybrała, po co tym się afiszować? To skromność? Tu katolicyzm też patrzy głębiej niż na okrycie głowy. Możesz założyć ten wielki różowy kapelusz tam, gdzie uchodzi, bo masz do siebie dystans i poczucie humoru. Skromny ubiór zaznaczysz dyskretniej, tak, by nie zwracać na siebie uwagi. To już inna kultura a ona chce narzucić Polakom multikulturowość. Arabom da się w ich cywilizacji?

Katolicyzm kulturowy porzuca się. Nie ma odniesienia do wyborów życiowych. Porzuciła go prowadząc imprezowy tryb życia.

Dokładnie tak
Katolicyzmu nie znała, nie poznała też Jezusa a w chrześcijaństwie to najważniejsza jest relacja miłości pomiędzy kochający Bogiem a człowiekiem odpowiadającym na tę miłość.
Chrześcijaństwo a katolicyzm w szczególności jest drogą doskonalenia i wciąż głębszego poznawania Boga Zbawcę. Wciąż aktualne jest wezwanie Wypłyń na głębię.

Przyznaję bez bicia, że materiału nie wysłuchałem. Komentuję na podstawie opisu, komentarza, charakteru kanału, miniaturki i innych cech zewnętrznych, tudzież metainformacji. W opisie tego materiału czytamy:
"Bohaterką odcinka jest Kamila Dudkiewicz - redaktor naczelna bloga „Muzułmanka w świecie”, wolontariuszka w Islamskim Centrum Kultury w Krakowie, aktywistka, muzułmanka. Czego nauczyły ją uchodźczynie? Co dał jej islam, a czego nie dało chrześcijaństwo? Dlaczego wspiera strajk kobiet?"
Jest to typowa dezinformacja na temat tego, jak zły jest Kościół, a jak wspaniały jest wszystko pozostałe. Widać jak na dłoni hasełka, do których odwołuje się świat (szczególnie ten otwarty i postępowy): uchodźcy, kobiety i życzenia wobec życia.
Najważniejszym zdaniem (pytaniem) jest "Co dał jej islam, a czego nie dało chrześcijaństwo?", to mówi wszystko. Ta biedna kobieta jest pogubiona. Porzuciła Kościół, bo nawet nie miała pojęcia czym on jest. Skoro człowiek szuka religii, aby się w niej samorealizować, czy czegoś od niej dostać, to to jest postawienia konia przed wozem. Religia, Bóg nie jest po to, aby nam dogadzać. Celem człowieka jest rozumowe poznanie Boga, a następnie wykorzystanie wolnej woli (jedno i drugie mamy od Boga) w tym celu, aby oddać chwałę Bogu i pełnić Jego Wolę. Tamta kobieta ma niestety odwrócony porządek rzeczy i jest pogubiona. To, że zmieniła religię na fałszywą i mniej wymagającą, jest skutkiem tego pogubienia. Prawdopodobnie nikt jej nigdy nie wytłumaczył po został stworzony człowiek.

Ile trzeba być w katolicyzmie, aby go poznać?

Panowie może warto zapytać gdzie byli Wasi nauczyciele i przewodnicy duchowi w życiu tej kobiety zanim opuściła Wasz kościół?
Kto ponosi odpowiedzialność za to, że nie poznała katolicyzmu?
Tylko ona?
Czy ci nauczyciele zrobili wszystko, aby mogła świadomie dokonać wyboru?
Nie mówię już o świadectwie wiary innych współwyznawców.
Najprościej jest "rzucić kamieniem" w nią i wydać wyrok: winna, biedna i pogubiona.
Miała jakieś tam pytania, na które nikt nie udzielił jej odpowiedzi. Może i tak by odeszła, ale dziś już tego się nie dowiemy.

O jakim szukaniu prawdy mówisz?
Przecież w rzymskim katolicyzmie prawda jest podawana na tacy i masz w taką prawdę wierzyć bez powątpiewania.
Tu nie ma miejsca na szukanie prawdy tylko na ślepe posłuszeństwo temu co kościół naucza i jego nauczycielom, choć z tym ostatnim to już niej jest tak dobrze. Nawet czytając Biblię musisz przyjąć jedyną, słuszną jej interpretację.
Wiesz, gdybym nie był kiedyś katolikiem, to może wziąłbym to co mówisz za dobrą monetę.

Wolność wiąże się z prawem wyboru i ponoszeniem z tego tytułu odpowiedzialności. Tak dzieje się od czasu Edenu.
W rzymskim katolicyzmie nie ma miejsca na wybór wynikający z wolności i to od samego początku życia. Ktoś decyduje, że jesteś członkiem tego kościoła. Masz praktykować wiarę i relację z Bogiem w sposób z góry ustalony i ubrany w formy obrzędów, liturgii jakby Pan Bóg i/lub Jezus tego oczekiwali.
A co najważniejsze katolik swoje własne zbawienie oddaje w ręce innych ludzi, którzy posiadają patent i wyłączność dysponowania środkami niezbędnymi do osiągnięcia tegoż zbawienia (choć do końca wynik jest niepewny).
Czyli de facto człowiek w tej kwestii jest uzależniony od innego człowieka. Takiej relacji nie można nazwać wolnością.

Tymczasem biblijna wolność chrześcijańska to m.in.:
- otrzymanie ducha synostwa, a nie ducha niewoli [Rzym.8.15]
- świadomość bycia uwolnionym przez Jezusa od konsekwencji grzechu - wiecznej śmierci.
- posiadanie życia wiecznego [I Jana 5.11-13]
- posiadanie nieograniczonego dostępu do Boga w każdej chwili i bez pośredników [ Ef.2.18, 3.12]
- swobodny dostęp do tronu łaski [Hebr.4.16], gdzie choćby w każdej chwili i miejscu można osobiście uzyskać oczyszczenie z każdej nieprawości/grzechu poprzez krew Jezusa [I Jana 1.9], lub uzyskać pomoc.

To tylko niektóre aspekty wolności, o których naucza Biblia. Wolność ta wypływa z duchowego odrodzenia na podstawie upamiętnia i wiary w Ewangelię oraz żywej relacji z Jezusem, a zaprzeczeniem tej wolności i pułapką jest niewłaściwa, wypływająca z błędnych religijnych zasad, relacja z innym człowiekiem, przed czym przestrzegał Ap. Paweł [I Kor.7.23]:Drogoście kupieni; nie stawajcie się niewolnikami ludzi.

No to sobie ulżyłeś. Wiarę wynosi się z domu rodzicielskiego. Potem należy przejść do samowychowywania. To jednak dom powinien wychowywać w kierunku samowychowywania. To przykład postępowania a nie wiedza na tacy wychowuje. Nie zdałeś egzaminu, więc pozostałeś na dziecinnym atakowaniu tego co nie znasz. Musiałeś nawet Biblię przystosować pod swoje myślenie. Z takim podejściem to odszedłeś i ty od katolicyzmu. Jest zbyt trudny i nie uszyty na twoją miarę, więc sobie trochę dostosowałeś Biblię do swych potrzeb (czytałam rozmowy w górnym dziale i to był często przypisywany ci zarzut). Wymienia się na model religijności dopasowany do swego chciejstwa. Sumienie źle ukształtowane jest trudno zmienić, więc dorabia się ideologię o złym katolicyzmie.
Prawdę zdeponowano w KK, czy ci się to podoba czy nie, w takim jaki jest, kruchym ludzkim tworzywie. Wybiera jednak sumienie: prawdę lub podróbkę. Nie moją jednak rzeczą osądzać, bo tron sędziego zajęty. Logika idzie w innym kierunku: zakwestionowanie KK niesie za sobą wyjaśnienie, że to zakwestionowanie to braki człowieka. A jeśli brakarz zaczyna to kwestionować to podaje się mu przyczyny; zawioniona lub niezawiniona niewiedza. W waszych przypadkach jest zawiniona.
Jak to rozsądzi Bóg to nie sprawa człowieka. Podać jednak należy jak sprawy się mają. Kiedy rezygnuje się z czegoś musi pojawić się oskarżenie i zwalenie winy na innego. To niedojrzałość. Stąd ataki na KK z przyczyn naturalnych. Na to siada zawsze pokusa, bo to miejsce w człowieku najsłabsze. Tak tworzą się schematy myślenia oparte o krytykę...by siebie wybielić.
Robaczek przyznałby ci rację, gdyby ją zobaczył w 1%, ale ja czytam niechęć do KK i nie będę wzmacniać błędu.
Chcesz atakować to powinieneś liczyć się z tym, że spotkasz się ze sobą tam, gdzie widzieć siebie nie chcesz a jesteś widziany. Schematy myślenia włączą na zaprzeczanie. Ta muzułmanka ma tak samo. Wybrała szeroką drogę i podane na tacy. Ty sobie sam przystawiłeś tacę i odłożyłeś na nią to co przeszkadza w Biblii. To jest regres. Pierwsze zdanie to zaczyna. Musisz sobie ulżyć, to bardzo silne.

Jest część kobiet, która chce mężczyzny władczego, odważnego, gdzie ona ma jasno wskazane miejsce, a islam produkuje takich mężczyzn a janopawłowy "katolicyzm" już nie.
Część ludzi, w tym kobiet już tak nie potrafi kontrolować swojego życia, że już lepiej by ktoś ją kontrolował niżby miała uleć samodestrukcji.

Mężczyźni tacy jacy są - produkują się sami, przy wsparciu samych kobiet.
Nie mieszaj do tego katolicyzmu, bo zaraz wyjdzie że jesteś gotów sprzymierzyć się z samym diabłem, byleby dokopać Kościołowi.

I ta kobieta i Gregor i Ty macie ten sam motyw. Żeby było prosto, łatwo i przyjemnie, zgodnie ze swoim mniemaniem o otaczającym Świecie.

Muzułmanie mają "prościej", bo zredukowali Jezusa do co prawda bardzo mądrego, pełnego Chwały, ale tylko proroka. Śmierć krzyżowa, Zmartwychwstanie i Odkupienie, to zbyt skomplikowane dla nich. Ich Bóg to w sumie bardzo prosty koncept - istota która dała prawo które należy wypełniać, ale on sam ma władzę którą wykorzystuje aby naginać go, zmieniać jak się mu tylko podoba, nawet oszukując. Sam wymaga bezwzględnego wykonywania nakazów nie ze względu na miłość do Boga i ludzi, ale ze względu na strach i nagrodę w Niebie.

Dla Gregora i jemu podobnych - nie do pomyślenia jest Kościół jako Mistyczne Ciało Chrystusa, kierowane przez Ducha Św., posiadającego grzesznych namiestników i nauczycieli. Zbyt to skomplikowane, więc znowu uproszczenie - każdy sobie generuje wiarę na swój obraz i podobieństwo.

Wespecjan muzułmaninem może i nie jest, ale jego Bóg jawi się tak trochę jak ten islamski, a nauki Kościoła nagina lub nawet i odrzuca ze względu na folklor, do którego jest przywiązany.

Peterw: Napisałem, że islam produkuje pewien typ mężczyzn, których pewien typ kobiet (pewnie nawet spora liczba) poszukuje, bo uznaje za atrakcyjny. Katolicyzm janopawłowy takich nie produkuje, bo przepraszał za świętą Inkwizycję i krucjaty, więc widać tu zmianę jakościową.
Zamiast być Kościołem wojującym posoborowie zrobiło Kościół pielgrzymujący, a na kogo poleci większość kobiet: na wojownika czy na pątnika?

Gdy męskość zanika w Polsce, baba szuka jej gdzie indziej.
Ale masz także rację w tym, że polski mężczyzna jest produktem wychowawczym przede wszystkim polskiej kobiety.

Islam nikogo takiego nie produkuje, bo islam jest różnorodny. Rodzice w krajach muzułamańskich wysyłają swe dzieci do szkół katolickich, by w nich uczyły się właściwej etyki, etyki opartej o powinność. Mężczyzna muzułmanin to człowiek odpowiedzialny za innych. Tę odpowiedzialność zawsze można wypaczyć, podobnie jak katolicyzm, który nie różnicuje mentalności świata z chrześcijańską ortodoksją.
Zamordować sumienie może każdy i w każdym systemie religijnym. Chłopcy muzułmańscy wiedzą, że będą mężczyznami, katolicy wychowani w tęczowej etyce pozostaną osobami bez tożsamości.

Kiedy przyglądamy się intencjom, należy spojrzeć na upodobanie do sensacji. To są ludzie najbardziej podatni na wszelkie manipulacje. Im więcej sensacji odczytujemy, tym mniej Boga w sercu takiego człowieka. Może być nawet zawodowym sługą ołtarza czy łasuchem modlitewnym chodzącym do właściwego kościoła. Tu oskarżanie innych jest na porządku dziennym. Tacy ślepcy nie mogą być reformatorami czegokolwiek, bo widzą skrzywiony i uproszczony obraz świata. Jedni krytykują z pozycji ateistycznych, inni religijnych - wzorzec osobowości ten sam.

Tatarzy żyjący w Polsce od pokoleń zasymilowali się z Polakami. Zachowali swą wiarę i zwyczaje, weszli czasem w katolicyzm, ale czyta się szacunek do ludzi pozostałych przy islamie. Nie identyfikują się z terroryzmem.

Przewodnicy duchowi z reguły są w kościołach, a ludzie, którzy chcą korzystać z życia albo mają oczekiwania wobec religii, zamiast pełnić Wolę Bożą, raczej stronią od takich miejsc i od słuchania ludzi, którzy oferują im cierpliwe znoszenie przeciwności, zamiast poszukiwanie przyziemnych wygód. Do tego dochodzi to, że sfera publiczna jest mocno zeświecczona, nawet sam Kościół został zeświecczony - przyjął zasady Rewolucji Antyfrancuskiej po SWII - dzisiaj mamy tego przykre wykwity.

Nie wydałem na niej żadnego wyroku. Mi jest jej szkoda, za takie osoby modlę się dzień w dzień i mam nadzieję, że powróci ona i inni pogubieni ludzie na łono Kościoła.

Jak zwykle usiłujesz pozycjonować optimum (i siebie?) w jakimś środku.
Tymczasem:
"Obyś był zimny albo gorący! A tak, skoro jesteś letni i ani gorący, ani zimny, chcę cię wyrzucić z mych ust."

Przykład Gregora pokazuje, że protestanci uznali że tylko oni najlepiej wierzą w Jezusa przekreślając cały historyczny Kościół i wszystkich grzeszników z tamtego okresu choć sami są też grzesznikami tak jakby tylko jeden rodzaj grzeszników wierzył w ich mniemaniu prawidłowo bo skoro liczy się sama wiara. Więc nie dociera do nich że od początku istnienia Kościoła poprzez po drodze min. Kościół średniowiecza tak krytykowany i poprzez wszystkich papieży (którzy tak się ponoć mylili) każdy wierzy w Jezusa. No chyba że do prostych słów Pana Jezusa że wystarczy uznać Jezusa za Pana i Króla protestanci dołożyli swoje jakieś warunki i wydumane kryteria tej wiary bo przecież nie uczynki podobnie trochę jak ówcześnie faryzeusze podokładali do Dekalogu swoje przykazania.

To bądź taki a nie wymagaj od innych jak faryzeusz.
W stosunkach międzyludzkich obowiązuje przykazanie miłości i roztropność a nie skrajności a więc dobre relacje ponad podziałami. Są sprawy, w których możemy współpracować dla wspólnego dobra. Z muzułmanami można, ze śJ już nie, bo oni izolują się od świata, ale biorą z niego co się da. Na spotkanie wigilijne dzieci nie przyjdą, na spotkania integracyjne też nie, ale paczki dla dzieci biorą.
Jeśli jednak ktoś zaatakuje świętość to nastąpi adekwatna reakcja: nie dotycząca wszystkich, ale błędu ślepca. Ktoś kto nie kocha siebie ma tylko wrogów. Wszędzie ich węszy. Nie ma wglądu w siebie, widzi cały świat i wie jaki jest.

Ech, protestantyzm jest religią prymitywną. Przekonałem się o tym osobiście. Pół biedy gdyby prymitywizm tej religii objawiał się tylko w postawie wiernych, ale autorytety i ojcowie tej religii wyrażali te same poglądy co protestanci. Wystarczy przywołać Lutra który mówił że inwazja islamu na Europę to kara Boza na katolach. Uważam protestantyzm za bardziej szkodliwy od islamu