J 14, 12
"Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem, i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca."

Ja nie znam żadnego świętego, który by prześcignął Jezusa w cudach,w ich liczbie i wielkości. Może nie znam odpowiedniego. Pytanie więc jak w temacie.

A skąd pomysł że chodziło o cuda?

Wystarczy przeczytać wszystkie posty tego usera i wychodzi sposób myślenia. Zawsze chodzi o to samo; zamiast zabrać się za interpretację teologiczną i zacząć szukać co Bóg miał na myśli to czyta się literalnie i bach - patrzajcie, Bóg gada głupoty.
Jest lepszy tekst - Pan chwali nieuczciwego rządcę. Czy Bóg namawia do oszustw, w tym podatkowych? A może mamy inne klucze interpretacyjne?

Osobiście znam poniższą interpretację do przypowieści o nieuczciwym zarządcy:

W Palestynie zarządców majątków zatrudniano na dwa sposoby: wyznaczając im stałą, regularną pensję lub pozwalając im na pobieranie prowizji od transakcji finansowych.
W tym wypadku zarządca zmieniając zapisy dłużne i obniżając zadłużenie tych ludzi pozbawił się swojej prowizji/zysku.
W ten sposób w oczach Pana wymierzył sobie karę, a zarazem ze strony dłużników mógł liczyć na ich wdzięczność.

No właśnie. Tyle, że interpretacja wymaga cofnięcia się w czasie. Prawdopodobnie ten rządca nie byl opłacany przez swego pana. Miał odbierać daninę od poddanycha potem oddać swemu panu konkretną ilość dóbr, resztę zachować dla siebie. Jeśli włodarz zrezygnował ze swej części daniny, to oczywiście pan go pochwalił. Wyglądałoby jednak na to, że to byl nieuczciwy człowiek i to usprawiedliwia złożenie go z urzędu.

O tym mamy jasno powiedziane na samym początku przypowieści. Rządca roztrwaniał majątek swego Pana.
Nie mamy jednak podanych konkretnych przyczyn odwołania go z urzędu tylko mamy opis ratowania sytuacji przez tego człowieka. I właśnie za tą próbę otrzymał pochwałę. Wykazał się sprytem grając na dwa fronty.

W kategoriach ludzkiego pojmowania synowie ziemscy są więc sprytniejsi grając na dwa fronty.
Synowie/córki światłości tacy nie są, gdyż mają żyć w prawdzie, a to nie zawsze ułatwia życie.

Pewnie ze chwali. I nic dziwnego. Rzadca jest obrazem czlowieka ktory patrzy w przyszlosc. Obecnie rzadka umiejetnosc bo jak ktos krzyknie - hulaj dusza piekla nie ma - to tysiace mlodych ludzi wychodzi na ulice.
A patrzenie w przyszlosc to wspolzycie ze wszystkimi - czyli milosc.
A jaka to jest milosc jezeli niektorych chcemy sie pozbyc.

No to skoro nie chodziło o cuda, to o co chodziło?

Napisano, że chodzi o dzieła Boże. Przyklad. Małgorzata Maria Alacoque miała widzenie podczas którego dowiedziała się, że za grzechy ówczesnej społeczności Bóg ześlę karę 500 lat pod butem islamskim. Podjęła dzieła pokutne i żaliwie się modliła o zmianę decyzji Boga. Po jakimś czasie dowiedziała się, że jej wyrzeczenia i modlitwy zostały wysłuchane i zmiana polegać będzie na tym, że pojawi się król, który nie przypisze sobie zwycięstwa - jak to mają w zwyczaju królowie - ale uzna to za dzieło Boga. Dożyła czasów, gdy owo wydarzenie stało się faktem. Ów król po zwycięstwie użył parafrazy Veni, vidi, vici Juliusza Cezara, ale ów król powiedział to w formie Venimus, vidimus, Deus vicit (Przybyliśmy, zobaczyliśmy, Bóg zwyciężył), gdy wysłał papieżowi Innocentemu XI zdobyczną chorągiew Mahometa. Gdy omawiasz to wydarzenie w kontekście historycznym, niewiele wynikalo. W duchowym inaczej widać i jeszcze więcej, bo doszło do świata muzułmańskiego.

Dzieł Bożych nigdy nie oceniamy statystycznie i czas Boży też nie ma charakteru linearnego, ale spiralny.

Moze to ze Jezus przyciagal ludzi poprzez cuda jakie czynil jest podobne do przyciagania przez dziewczyny ktore maja sliczne wlosy i zgrabne nogi. Ale pozniej to nie jest decydujace dlatego chodzi o "dziela Boze" ktore sa caly czas dokonywane przez swiadkow wiary w o wiele wiekszym zakresie. Juz sw Pawel przyciagal ludzi na o wiele wiekszych obszarach niz Jezus a obecnie Chrzescijanstwo jest na wszystkich kontynentach. Dzieki takim o ktorych Jezus powiedzial: "kto we Mnie wierzy".

Jak najbardziej właściwa uwaga. W wersecie tym czytamy: ...pisteuon eis eme ta erga ha ego poio kakeinos poiesei wierzący we mnie d z i e ł a gr. erga, które ja czynię, i on uczyni..." I użyte tutaj greckie słowo ozn. dzieło, działanie, praca, zajecie, rzecz, sprawa itp. Może dotyczyć dzieł Boga [cudów]objawionych poprzez działanie swego Syna itp. Samo w sobie dotyczy jednak: dokona większego działania, pracy, rzeczy, sprawy, jako :"ja".

Spokojnie, nie ma co chwalić dnia...