To przestań okłamywać siebie i innych, że jesteś katolikiem, skoro odrzucasz XXI Sobór Powszechny.

Ty nie jesteś Pan katolikem skoro odrzucasz wprost nieomylne nauczanie Kościoła z Soboru Florenckiego i masz jeszcze butę mnie wykluczać z Kościoła.
Co za tupet i bezczelność.

Bez sensu piszesz. Kościół nadal wyznaje, iż poza Kościołem nie ma zbawienia.
Gdyby nie było Kościoła, nie mogli by zostać zbawieni również Ci, którzy nie ze swojej winy wiary nie przyjęli.
Jesli ktokolwiek zostanie zbawiony (nawet ateista) - zostanie zbawiony przez Chrystusa (Dz 4,10-12).
----------------------------
W I Liście świętego Pawła do Tymoteusza znajdujemy tajemnicze stwierdzenie:
"(…) złożyliśmy nadzieję w Bogu żywym, który jest Zbawcą wszystkich ludzi, zwłaszcza wierzących."/1Tm 4:10/
Z jednej strony potwierdza to znaczenie wiary dla zbawienia – z drugiej jednak, jeżeli Bóg jest Zbawcą „zwłaszcza” wierzących, to wygląda na to że nie tylko ich…
Są ludzie, którzy nigdy nie słyszeli o Prawdziwym Bogu. Są też tacy, którzy wprawdzie słyszeli, ale przedstawiono im wiarę w niekorzystym świetle lub po prostu niewiele im o niej powiedziano (np. wychowywali się w innej religii) – nikt ich nie próbował ewangelizować. Są wreszcie i tacy, których ewangelizowano, ale postępowanie nas, wyznawców Chrystusa, odstręczyło ich od chrześcijaństwa .
Nasze przekonanie o szansie (ale tylko szansie) zbawienia dla wszystkich tych ludzi bierze się raczej z tego, co wiemy o Bogu, niż z bezpośredniego objawienia. Jak Go (tj. Boga) znam, nikt nie będzię sądzony z tego, na co nie miał wpływu – raczej z tego, jak wykorzystał to, co otrzymał (Łk 12:48). Dokładnie tak, jak w przypowieści o talentach (Mt 25, 14-30).
Tę intuicję wyrażają teksty podane przez mnie powyżej - zarówno przed- jak i posoborowe.


--------------------------------------------

• Jeśli ktoś otrzymał szansę poznania Boga i ją świadomie odrzuci to będzie żył poza Bogiem (a to jest piekło)
• Jeśli ktoś otrzymał szansę poznania Ciała Jezusa (czyli Jego Kościoła) i ją świadomie odrzuci - to będzie żył poza Ciałem Jezusa (a to jest piekło).
• Jeśli komuś głoszono wiarę i ją odrzuci, zgorszony postępowaniem wierzących, to kto jest tu w większym niebezpieczeństwie potępienia?
  Dla ułatwienia odpowiedzi na pytanie:
  Rz 2:24 "Z waszej to bowiem przyczyny - zgodnie z tym, co jest napisane - poganie bluźnią imieniu Boga."
  Mt 13:41-42 "Syn Człowieczy pośle aniołów swoich: ci zbiorą z Jego królestwa wszystkie zgorszenia oraz tych, którzy dopuszczają się nieprawości, i wrzucą ich w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów."
  Mt 18:6-7 "Lecz kto by się stał powodem grzechu dla jednego z tych małych, którzy wierzą we Mnie, temu byłoby lepiej kamień młyński zawiesić u szyi i utopić go w głębi morza. Biada światu z powodu zgorszeń! Muszą wprawdzie przyjść zgorszenia, lecz biada człowiekowi, przez którego dokonuje się zgorszenie."

W kwestii "Poza Kościołem nie ma zbawienia" warto przeczytać to https://opoka.org.pl/biblioteka/T/TD/po ... iolem.html

@Wespecjan: przeczytaj, przemedytuj te teksty przed i posoborowe. Odpowiedź tam jest i ja ją udostępniłem. A ze po prostu nie chcesz jej przyjąć od Kościoła - na to już nie poradzę.
Nie wiem tylko czemu nadal udajesz katolika...

Przecież nawet Pan w to nie wierzy, że dzisiejszy Kościól to wyznaje a tym bardziej praktykuje.


A Chrystus zbawia w Kościele bo On sam jest Kościołem, to Jego mistyczne Ciało"Dlaczego Mnie prześladujesz?" Pytał się Chrystus Szawła.

To pytanie pokazuje że widzi mnie Pan w innej religii, bo Pana wierzenia sa już bardzo różne od moich (przynajmniej w tych omawianych sprawach). Bardzo możliwe, że wyznajemy juz 2 różne religie, tylko ja nadal jestem katolikiem, bo chodzę na katolicka mszę, wyznaje całe Credo, uznaję potrzebę papiestwa i wszystkie dogmaty katolickie tak jak zostały wyjaśnione w nieomylnym nauczaniu.

Na pewno nie dla tych którzy czynią zło. Tylko człowiek uczciwy może osiągnąć zbawienie.



Sama wiara nie wystarcza. Wiara bez uczynków martwa jest” (Jk 2, 26)
Wiara, która nie ma przełożenia na czyn miłości Boga i bliźniego, jest czymś dziwnym, jest karykaturą wiary. Ewangelie raz mówi się o niemożliwości zbawienia bez realnej łączności z Chrystusem: „Kto uwierzy i ochrzci się, będzie zbawiony; kto nie uwierzy, będzie potępiony” (Mk 16,16). Innym razem powiada Ewangelia, że będziemy sądzeni z naszych czynów i w zależności od tego wejdziemy do chwały wiecznej albo zostaniemy odrzuceni (Mt 25)




Powiązanie z Kościołem Chrystusowym może być bardzo różne. Do Kościoła – według Soboru Watykańskiego II – należą lub są przyporządkowani „zarówno wierni katolicy, jak inni wierzący w Chrystusa, jak wreszcie wszyscy w ogóle ludzie, z łaski Bożej powołani do zbawienia.” (Konst. Lumen gentium 13; por. także 16)

Sobór Watykański II wyróżnia trzy różne formy powiązania z Kościołem ustanowionym przez Chrystusa. Inaczej mówiąc, według Soboru, istnieją trzy grupy przynależących do Kościoła. Pierwszą określa on mianem należących w pełni; druga to należący w sposób niepełny; trzecia zaś bardzo liczna grupa – to tzw. przyporządkowani do Ludu Bożego. Każda z tych trzech form powiązania z Kościołem, opisanych powyżej, umożliwia osiągnięcie zbawienia. Tak więc poza Kościołem nie ma zbawienia, jednak nie oznacza to, że poza kościołem katolickim nie można się zbawić.

https://www.teologia.pl/m_k/zag05-03.htm#0

A jeden ze złoczyńców który wisiał ,po Jego prawej stronie powiedział: «Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa». 43 Jezus mu odpowiedział: «Zaprawdę, powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju». Czy ten człowiek był w Kościele Chrystusowym?

Dzięki za szczegółową odpowiedź Barney. Mam do Ciebie jeszcze jedno pytanie:

Czy to prawda, że Kościół może z czasem zmieniać swoje nieomylne nauczanie według swojego uznania? Jako przykład podam, że w czasie Soboru Florenckiego nieomylnym nauczaniem było, że tylko formalny katolik może zostać zbawiony natomiast na II Soborze Watykańskim w ramach nieomylnego nauczania ustalono, że właściwie każdy może zostać zbawiony niezależnie od religii jaką wyznaje. Czy jedną nieomylność można przekształcić w inną nieomylność w Kościele?

Całe Uniwersum należy do Kościoła, wystarczy się urodzić i "żyć dobrze".
To było przed nakazem chrztu, który Pan Jezus ustanowił po swoim Zmartwychwstaniu:"Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony."

A co z tymi, którzy byli dobrymi ludźmi,a którym nie dane było słyszeć Ewangelii,i zeszli z tego świata, bez chrztu?

Nie będę już powtarzał tego co opisywałem w tym (zamkniętym już) watku. Jak ma Pan czas i ochotę to zapraszam mniej więcej od tego momentu:
viewtopic.php?p=1168568#p1168568
ale polecam też strony wcześniejsze.

Nie wiem wprawdzie skąd teza o nieomylności tego zapisu Soboru Florenckiego; nie ma żadnych przesłanek, że było to orzeczenie o randze dogmatu.
Ale na chwilę zostawmy to; zmierzmy się z samym tekstem. Czy możesz zacytować orzeczenie, które masz na myśli?

Ja tez sie nie będę powtarzał i odpowiadał na to co już Pan odpowiedzi dostał. Dodam tylko jeszcze że : Emerytowany papież Benedykt XVI powiedział między innymi, że nie może sobie wyobrazić tego, że jego sąsiad, dobry i uczciwy człowiek, będzie potępiony tylko dlatego, że nie wierzy.

Dlatego odpowiedź Kościoła wcale nie brzmi „nie”. Kiedy zestawisz sobie teksty Soboru Watykańskiego II, to widzisz, że ten problem jest inaczej rozwiązany. W Dekrecie o działalności misyjnej Kościoła Sobór uczy, że „wiadomymi tylko sobie drogami może Bóg doprowadzić ludzi, nieznających Ewangelii bez własnej winy, do wiary, bez której niepodobna Mu się podobać”. Wierzymy, że Bóg prowadzi ludzi – wierzących, inaczej wierzących, niewierzących – do zbawienia sobie znanymi ścieżkami.

Więcej pod tym linkiem Pan się dowie.

https://www.przewodnik-katolicki.pl/Arc ... a-zbawieni

Niech Pan proszę odpowie na proste pytanie: Po co Kościół skoro można zbawić się poza Kościołem?

Wespecjan. Wydaje mi się że nie potrafisz przeskoczyć pewnej bariery rozumowej.

1) Katolik (od urodzenia) wierny Kościołowi - tak - ma szansę na zbawienie.

2) Katolik który przystąpił kiedyś tam do Kościoła - tak - ma szansę na zbawienie.

3) Katolik który przestał wierzyć, przystąpił do innego wyznania czy religii na skutek swojego lenistwa, przekory, buntu itp - kiepsko z nim może być.

4) Człowiek będącym wiernym innego wyznania czy religii, albo i niewierzący od urodzenia, zachowujący naturalne prawa, moralność, kierujący się miłością w życiu, szukający Boga - tak - może być zbawiony, gdyż swoją postawą niejako staje się członkiem Kościoła - wierzy inaczej, ale to "inaczej" nie jest z jego złośliwości, czy buntu, tylko niezrozumienia.

Ty w swoim rozumowaniu zatrzymujesz się na punkcie 3, uważając że wszyscy z punktu 4 to tak specjalnie i na złość są inno/niewierzący, że na złość omijają kościoły katolickie, bo tak. Że w zasadzie to kiedyś tam byli katolikami, ale przestali.
Poza tym Ty z uporem maniaka chcesz mówić Bogu co ma robić.
Jak ktoś zauważył, Ty jesteś ten drugi syn, który nie może zrozumieć o co chodzi z jego marnotrawnym bratem. Rozszerzmy tą przypowieść (zmodyfikujmy) o przypadek, kiedy syn marnotrawny, skruszony, wraca do Ojca, ale ma pecha i łamie po drodze kończyny, a wrodzy ludzie go dobijają. Syn marnotrawny oryginalny czym będzie się różnił od tego z tej mojej wersji?

Zadałem proste pytanie: po co Chrystus zakładał Kościół skoro można się zabawić poza Kościołem?