Na wstępie zaznaczę, że chociaż straciłem wiarę w Boga, proszę o nieprzenoszenie mnie do części forum ogólnochrześcijańskiej, ponieważ chociaż nie ma we mnie wiary to jednak pochodzę ze środowiska katolickiego i nie uznaje protestanckich wersji chrześcijaństwa, a jestem tutaj żeby odzyskać wiarę.

Niedobrze dzieje się w moim życiu i w sumie nigdy się nie działo dobrze, jednak nie chodzi o to, że jestem zły na Boga.

Problem polega na tym, że zdałem sobie sprawę, że tak naprawdę nie mam żadnych podstaw do wiary. Bóg w żaden sposób się w moim życiu nie objawia, nie mówiąc już o tym, że go ani nie widzę ani nie słyszę, ale również nie czuję niczyjej opatrzności nad sobą.

Kościół zachęca do takiej postawy, w której człowiek ma uwierzyć na słowo w to co ta instytucja głosi,czyli że istnieje Bóg, Jezus istniał itd. ale z drugiej strony przecież do żadnych innych spraw my ludzie tak podchodzić nie możemy. Na wszystko potrzebujemy dowodu, żeby uznać coś za prawdę, dlaczego więc to takie dziwne, że i w kwestii Boga również tego potrzebujemy.

Nie rozumiem cytatu " Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli" - przecież jeżeli np. chcemy kupić samochód, najpierw chcemy go zobaczyć, żeby sprawdzić, że sprzedawca faktycznie ma samochód i nie jest oszustem.

Wybacz, ale wymogi regulaminowe są jasne. W dziale katolickim mogą pisać tylko katolicy, a Ty uważasz się za niewierzącego.



No i w ostatnim akapicie jest Twój problem. Uważasz że Biblia i nauczanie Kościoła jest oszustwem.

To znowu ty. Napisałem, że straciłem wiarę, ale chcę nadal być katolikiem. Specjalnie napisałem w dziale katolickim, bo liczyłem, że ktoś pomoże mi zrozumieć tą religię i pomoże pokonać mi moje zwątpienie.
Ciebie widzę to nie obchodzi. Już któryś raz wchodzę na to forum, żeby znaleźć Boga i zawsze ty stajesz mi na drodze, by porozumiewać się z ludźmi. Być może masz teraz swój szyderczy uśmieszek na twarzy, ale pamiętaj, jeżeli Bóg naprawdę istnieje, ukarzę cb za każdą złośliwość.

Tutaj TEŻ możesz porozmawiać na tematy wiary.

Wiary stracić się nie da, jeśli się ją ma. Natomiast jeśli się na etapie szukania wiary ulegnie złudzeniu, że Bóg się nami opiekuje. Na zasadzie robienia za nas wszystkiego czego nie potrafimy. Myślimy wtedy że to jest wiara. To to będzie przyczynkiem do tego, że wiary nie odnajdziemy. Bóg to dobry ojciec. W przeciwieństwie do rodziców nie daje nam gotowego, z finansami przede wszystkim. Bóg uczy nas robić trwały użytek z tego kim jesteśmy. Nie przyzwyczaja nas do darów, prezentów. Owszem daje stan początkowy, zwany wyjściowym. A dalej to nasza sprawa, byśmy dalej coś z tym robili. Poucza jak dalej się zachowywać, byśmy umieli to dalej sami pociągnąć. I to wszystko, a raczej aż wszystko. Bo samodzielne działania dają właśnie radość że się daje radę. I tylko tyle i aż tyle powinniśmy się spodziewać po Bogu. Bo tak zmierzamy nie do tego, że musimy ciągle na kogoś liczyć. tylko do tego że. Czy ktoś nas wspiera, czy nie wspiera, to my sobie radzimy ze swym życiem. To daje pokój i radość, bo nikt na czas kiedy coś jest nam koniecznie potrzebne, na czas nam nie da. Jeśli da to później po czasie. Jest to efekt tego, że człowiek jest panem siebie. Zna potrzeby swe tuż po zaistnieniu ich. Każdy inny człowiek potrzebuje czasu i wyjaśnień zanim w czymś nam pomoże. Bóg też nie może za każdym z nas chodzić ciągle, ma też swoje sprawy. Widać tu wprost że strategia nauczenia nas jak najlepszych działań, jest tą idealnie konieczną dla nas ludzi. Do tej strategii konieczne jest posłuszeństwo słowu Boga. Wtedy my najwięcej zyskujemy, przy najmniejszych swych nakładach.Wystarczy tylko się ciągle uczyć, co jest łatwiejsze od lekcji błądzenia. Czyli uczenia się na własnych błędach. Lub od ciągłego nieudacznictwa, brak owoców swoich działań, a co gorsza od strat z własnej winy. Tu nie da się dla swego dobra, unikać kierunkowi tej strategii. Choć łatwizna życia na czyjś koszt kusi. Jeśli to dobrze rozumiesz, to wiarę znajdziesz. A wiara ciebie umocni tak, że dasz radę umieć wiele więcej, to dostarczy upragnionej radości.

Przykro mi, ale wiarę da się utracić. Niestety.

Rozumiem że masz na to dowód. Śmiało napisz.

Wg mnie dobry Bóg właśnie opiekowałby się swoim stworzeniem. To my decydujemy, czy chcemy wykorzystać zdolności czy nie, ale to Bóg decyduje, czy mamy zdolności czy ich nie mamy, więc jeżeli ktoś nie potrafi sobie w życiu sobie poradzić, bo jest za głupi, to twierdzisz, że Bóg przechodzi obok tego obojętnie? Brzmi trochę jak deizm.

1 Tym 4,1
Duch zaś otwarcie mówi, że w czasach ostatnich niektórzy odpadną od wiary, skłaniając się ku duchom zwodniczym i ku naukom demonów.

Wystarczy?

Chamome
Nie przechodzi obojętnie, lecz nie czyni za nas ciągle tych samych spraw. Raz umarł Chrystus na Krzyżu za nas. By nam pokazać jak ono może wyglądać. Inne nauki też były na tej zasadzie. Bo jeśli raz tobie coś nie wyszło, to szukaj przyczyny i nie mów że jesteś nieudacznikiem. Nikt tak nie ma by nie mógł swego błędu poprawić. Potrzebna jest do tego własną wolną wolą czynić, a nie Boga jak można się sugerować. Bóg nie zrobi za nas każdej roboty, wystarczy że raz ją zademonstruje. To byś lepiej to zrozumiał.

Yarpen
Wystarczy. Jeśli chodzi o czasy ostateczne. Tylko ja nie pisałem, ani autor tematu o czasach ostatecznych. Nie wiemy kiedy i dla kogo one ( te czsy ostateczne ) są już aktualne. Przyjdą niespodziewanie jak złodziej. Ja tego na tym etapie uczenia się wiary przez autora, nie powinienem nawet poruszać. Ciebie diabeł podkusił by licytować się wiedzą z biblii. Jeśli już teraz piszesz to co piszesz. Nie uczy się jazdy samochodem, gdy jeszcze samochodu nie zbudowano. To taki wydźwięk.

Już są czasy ostateczne:

Hbr 1,1-2
(1): Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków, (2): a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna. Jego to ustanowił dziedzicem wszystkich rzeczy, przez Niego też stworzył wszechświat.

1 J 2,18
(18): Dzieci, jest już ostatnia godzina, i tak, jak słyszeliście, Antychryst nadchodzi, bo oto teraz właśnie pojawiło się wielu antychrystów; stąd poznajemy, że już jest ostatnia godzina.

Ale to raczej skutek, a nie przyczyna.

Yarpen
Robisz podobny błąd jak - Irbisol.
Nie chodziło mi wykazanie całej prawdy o wierze w Boga. Lecz na sprawdzeniu, co spowodowało że autor pisze o utracie wiary w Boga. Pozatym uważam że nie wolno od razu zaczynać od najtrudniejszych spraw, budowanie na nowo, wiary w Boga u autora tematu. On sam rozstrzygnie z kim chce swą wiarę budować. Bo jego dobro jest ważniejsze od tego, co znamy zapisane w biblii.

Szkoda, że nie stać Cię na przyznanie, iż nie miałeś racji twierdząc, że wiary nie można stracić.