Robertson..
Wytłumacz co oznaczają te słowa:
1 Na początku było Słowo1,
a Słowo było u Boga1,
i Bogiem było Słowo.

Rzekł do Niego Filip: «Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy». 9 Odpowiedział mu Jezus: «Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: "Pokaż nam Ojca?" 10 Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie?

I bez wodolejstwa.

Było. Z 17 razy na forum. Ile można?

W nieskończoność. Wszyscy wiemy, że śJ nie zobaczy w Biblii niczego poza tym, co mu wskazało Ciało Kierownicze. Nawet jeżeli zostanie zmuszony do przeczytania na głos fragmentu, który zaprzecza nauczaniu Towarzystwa Strażnica.

Rozumiem, że nie czytasz z uwagą wszystkich komentarzy, w tym moich, czy przede wszystkim moich. Niemniej zagadnienie prologu z ostatniej ewangelii było już wałkowane. I uczciwie jeśli chcesz poznać nasz punkt widzenia, wraz z ułomnościami i nadużyciami w interpretacji prologu, zajrzyj sobie do artykułu w internecie:"Jana 1:1 a grecki rodzajnik określony "ho".
Niestety nie zamierzam po raz kolejny powtarzać wszystkiego co wiem n a ten temat, i co ujawnia wasze nadużycia. Z tej przyczyny zachęcam cię do uważnego zapoznania się z podanym artykułem.
I przypominam, że wyjaśniałem zagadnienie "pokaż nam ojca" w powiązaniu do kwestii "obrazu", jakim jest yios tj.syn. Naprawdę gdybyś ujawnił ułomności w moim wyjaśnieniu, uznałbym za zasadne użycie kolejnych wyjaśnień.
W kwestii Jana 14:7-11, żeby rozmowa miała sens wyjaśnij mi, czy jeden jest drugim? W kwestii zagadnienia "pokaż nam ojca" dostałeś odpowiedź, która ujawnia sens istnienia jako "obraz". Bycie nim nie jest równoznaczne z byciem równym temu, którego się jest obrazem, nawet odbiciem itp.
Jeżeli idzie o kwestię: "ja jestem w ojcu, a ojciec we mnie", to jest to to samo co wypowiedź, "ja i ojciec stanowimy jedno". Tylko, że takie s a m o jedno z nimi stanowimy wszyscy, co wyjaśniałem, czy co ujawnia Jana 17:20-22. Nie ma sensu wszystkiego powtarzać.
I przypominam, obraz to obraz. Ukazuje w lepszym lub gorszym stopniu. Jest jednak obrazem. I tym, czym jest "obraz" wyjaśniałem. I pewne jest, że yios jako obraz theos, miał prawo powiedzieć, że kto widzi jego, widzi drugiego. Jak czytamy w 2 Kor.4:4 jest on tymKTÓRY JEST OBRAZEM BOGApodkr.moje
To wiele, i mało. Za mało, żeby ujawniać siebie jako bycie równym. I powtarzam yios, sam nigdy nie nazwał siebie równym. Nigdy siebie za takiego nie uważał, i nigdy nie został nazwany równym.
I jak napisałem ukażcie wersety, że nazwał siebie równym, lub został tak nazwany. Uważam, że nie ma takich wersetów, z tej przyczyny podtrzymuję stanowisko, że chociaż wielki, nie jest największy. Ważny, nie jest najważniejszy. Wzniosły nie jest najwznioślejszy. Jak sam powiedziałojciec większy jest niż ja. Większy to większy. Możecie ujawnić nieprawdę mojego stanowiska, poprzez ukazanie, że posiada identyczna naturę, jest równy, zamiast oddawać się specyficznym spekulacjom, wbrew oczywistym wypowiedziom natchnionego słowa.

W tym ważnym jednak dla was okresie świąt, chciałbym podkreślić wielkość [ojca i syna], poprzez prawdę, że [nasz ojciec w niebie]tak umiłował świat, ze syna swego jednorodzonego d a ł, aby każdy, kto w niego wierzy, nie zginął, ale miał żywot wiecznyJana 3:16
I chociaż musiało to się odbyć kosztem śmierci syna, wiemy, że zanim do niej doszło, gdy nadeszła pełnia czasu, theos, z e s ł a ł syna swegozrodzonego z niewiasty, zrodzonego pod prawem, aby wykupił tych, którzy podlegali prawu, abyśmy mogli otrzymać przybrane synostwoGal.4:4-5
Jest to jedny tekst w którym apostoł jako taki ukazuje znaczenie matki syna jednorodzonego w realizacji odkupienia. I wy teraz świętujecie narodziny "jednorodzonego". Mam świadomość wielkiego poświęcenia[syna], o którym czytamyZ głośnym wołaniem i płaczem za dni ciała swego zanosił on gorące prośby do tego, który mógł go wybawić od śmierci, i został wysłuchany dzięki swej uległości. A chociaż był synem, nauczył się posłuszeństwa przez to, co wycierpiał. A gdy wszystko wykonał, stał się sprawcą zbawienia wiecznego wszystkich, którzy go słuchają... Heb.5:7-9
I niezależnie od różnic uznajemy, że: "stał się sprawcą zbawienia wiecznego dla wszystkich...".

Mam lepszy pomysł:
Zamiast lać wodę, odsyłać do internetu czy też tworzyć kolejne elaboraty, wyjaśnij nam, świadku Jehowy, dlaczego św. Jan Ewangelista używał określeń "theos" i "ho theos" zamiennie wobec Boga Ojca i Jezusa, skoro wg. was je od siebie odróżniał i nadawał im inne znaczenie?

Nie miałbym nic poza kolejnym wyjaśnieniem, gdybyś chociaż raz odniósł się do moich wywodów, i ujawnił chociaż raz napisanych w nim nieprawdy. Ty zawsze pytasz, prawie nigdy nie odpowiadasz. Z tej przyczyny, ja zapytam.
Dlaczego ewangelista w prologu swojej ewangelii w stosunku do [logos] użył theos bez rodzajnika "ho", w stosunku do [ojca] theos z rodzajnikiem? Z jakich powodów w tym konkretnym przypadku, ujawniając prawdę o [słowie] w stosunku do niego użył samego theos, a w stosunku do theos[ojca] użył je z rodzajnikiem?
Jaka jest różnica pomiędzy jednym, a drugim użycie słowa theos?
Po co i w jakich przypadkach stosuje się to rozróżnienie, i czy jest ono istotne?
Teraz ty, raz jeden, wykaż swoją wiedzę i odpowiedz, na te pytania. Ty raz jeden. A jeśli nie masz wiedzy, podany przez ze mnie artykuł przynajmniej ci pomoże.
Moje zdanie wyrażałem i ty nie ujawniłeś w nim nieprawdy. I powtarzam inicjatorem naszego zbawienia jest theos ojciec, który zrealizował je za sprawą swego syna. Za jego pośrednictwem stworzył wszechświat itp.

Wdzięczni możemy być [synowi], o czym pisałem, żeW dniach swego życia w ciele z wielkim wołaniem i ze łzami zanosił on błagania oraz prośby do tego, który mógł go wybawić od śmierci, i ze względu na posłuszeństwo został wysłuchany; i chociaż był synem, nauczył się posłuszeństwa dzięki temu, co wycierpiał, a uczyniony doskonałym, stał się dla wszystkich mu posłusznych przyczyną wiecznego zbawieniaHeb.5:7-9 EIB Przekł.dosłowny

Nie ma wątpliwości, że wielce się poświęcił. Tak naprawdę poświęcili oboje, gdy jeden oddaje swoje umiłowane dziecko, drugi jako dziecko, czyni to chętnie, niemniej doświadcza porzucenia i śmierci. Jeden musiał patrzeć na niedolę drugiego, drugi jej doświadczać.
I o tym doświadczeniu czytamy w przytoczonych wersetach.patrz. Mt.26:34-46+Mk.14:32-42+Luk.22:39-46+J 12:27-28 i 17:9-26
Yios tj. syn zanosił: "błagania oraz prośby", do tego, który co?"mógł go wybawić od śmierci". I w istocie został wysłuchany! Za co? "ze względu na pobożność", ewentualnie "bojaźń". Nie ma wątpliwości, że drugi to syn. Niemniej: "nauczył się posłuszeństwa...przez to co wycierpiał". I co mu dało doświadczenie cierpienia poza nauczeniem się posłuszeństwa"?."Uczyniony [został] doskonałym" patrz. Heb.7:28 [oraz] stał się przyczyną naszego zbawienia. Został wysłuchany:"dzięki swej uległości" B.T. wyd.V To tłum.ma: "gdy wszystko wykonał" w przyp."a wydoskonalony pod każdym względem".Dosł. przez to co doświadczył "został uczyniony dojrzałym". R. Popowski ma za to, że "wytrwał do końca". I w istocie wytrwał stając się: "dla wszystkich okazujących [jak i on] posłuszeństwo przyczyną wiecznego zbawienia".
I w tym okresie waszego świętowania jego narodzin, jest okazja rozpamiętywać dzień jego narodzin, który niezależnie od rzeczywistego czasu, jaki miał miejsce, miał swój czas i doprowadził do śmierci za nas i poprzez nią przyczyną naszego wiecznego zbawienia. I to yios tj.syn: "zakosztował śmierci za każdego" Heb.2:9, i jak czytamy w wer.10 stał się "sprawcą [naszego]zbawienia".
Wszystko jednak co dla nas uczynił poprzedził dzień jego narodzin.

Nie kłam, świadku Jehowy. Pytanie jest inne:

Wyjaśnij nam, świadku Jehowy, dlaczego św. Jan Ewangelista używał określeń "theos" i "ho theos" zamiennie wobec Boga Ojca i Jezusa, skoro wg. was je od siebie odróżniał i nadawał im inne znaczenie?

Śmieci, bo tak trzeba określić tekst, który kolejny raz nie jest odpowiedzią na zadane pytanie, wywalam w niebyt i guzik mnie one obchodzą. Odpowiedz na powtórzone powyżej pytanie, które Ci zadałem, a nie te wymyślone przez siebie.

[quote="Yarpen Zirgin"]

Niestety w przypadku podobnych do ciebie ludzi, zawsze mam dylemat, czyNie odpowiadaj niemądremu jego głupotą, abyś się nie stał do niego podobnyPrzyp.26:4
CzyOdpowiedz niemądremu jego głupotą, aby nie pomyślał, że jest mądryPrzyp.26:5 B.T wyd.V

Przypominam, że odpowiadałem na powyższe pytania, w przeciwieństwie do ciebie, który zawsze unika odpowiedzi, ucieka przed nimi.
Upadnij człowieku w domu na kolana i poproś słowami Ps.119 wer.41 i 42 "Niech zstąpi na mnie twoja łaska...bym mógł dać odpowiedź tym, którzy mnie lżą...".B.T wyd.V "temu, który mi urąga".UBG Może zostaniesz wysłuchany.

A odpowiedzi na moje pytanie jak nie było, tak nie ma. Co nie dziwi, bo obala tezę, jakoby św. Jan Ewangelista chciał w J 1,1-3 wskazać różnicę między Bogiem Ojcem i Synem Bożym używając określeń "theos" i "ho theos".

Nie chcę teraz w okresie obchodzonych przez was świąt, zajmować wam niepotrzebnie czasu. Przypomnę tylko, że dyskusja na ten temat niczego nie wniosła. Przytaczałem wypowiedzi waszych uczonych z ich komentarzy jak.ks.Stanisław Mędala, czy jezuity Silvano Fausti. Jak i wypowiedzi Wiliama Barclaya, które ujawniają różnice. I nie widzę sensu wszystkiego powtarzać. A na twoim miejscu, wstrzymywałbym się o pisaniu o nie istnieniu różnicy pomiędzy nimi.
Już raz pytałem. Jeśli w istocie każda z tych osób tworzących theos, jest identyczna, to po co trzech? tj. trzy osoby? Jeśli istnieją pomiędzy nimi różnice, to co ma w sobie jedna z osób, czego nie ma inna?
I jeśli w istocie zależy ci na poznaniu istnienia różnic, i poznaniu naszego punktu widzenia, zapoznaj się z podanym artykułem Grzegorza Kaszyńskiego. Na jego stronie znajdziesz również sto dziewięćdziesiąt osiem przekładów, które oddają podobnie jak nasze tłumaczenie ten werset.
Poza tym, jak pisałem istnieje prosty sposób udowodnienia istnienia, pomiędzy nimi równości. Pokazania wersetu, który nazywa ich równymi. Gdyby taki istniał, stałby w opozycji do wypowiedzi :"ojciec większy jest niż ja". Niemniej przynajmniej by istniał. Uważam, że wersetów takich nie ma. Nie ma ani jednego. Jego istnienie poświadczałoby ich równość. Jego nie istnienie, przemawia przeciw ich równości. Przynajmniej jeden werset uwiarygadniałby wasze stanowisko. Jego nie występowanie w nowotestamentowych sprawozdaniach, przemawia przeciw.
Ukazanie wersetu w którym jeden ukazany jest jako posiadający identyczną naturę [ojca], ukazywałby pośrednio ich równość. Niestety takich nie znam, jak i wy ich nie znacie. To również przemawia przeciw ich równości. Zwyczajnie, gdyby nauka ta znajdowała nowotestamentowe uzasadnienia, byłaby w nim ukazana. Niestety nie jest.

Wczesnochrześcijańscy apologeci ukazywali theoitita yios tj.syna poprzez czynione przez niego cuda, i zmartwychwstanie.patrz. ks.infułat, były rektor jednej z waszych uczelni S.Rosa "Teologia Fundamentalna" część 1 Chrystologia str.18
Niestety na podstawie Dz.Ap.3:11-26, czy Ef.1:15-23, jaki kilku innych wersetów wiemy, że jedno i drugie stało się udziałem yios. tj.syna, poprzez moc udzieloną mu przez [ojca]. W tym i jego wywyższenie.
Tak to z zasady mogę z wykorzystaniem nawet samych wyjaśnień ukazanych na stronie G.Kaszyńskiego, ujawnić różnice i sens ich użycia w prologu ostatniej ewangelii. Uczyń to jednak sam.

Ale zdajesz sobie sprawę z tego, że kolejny raz się pogrążasz, bo tymi unikami jednoznacznie pokazujesz, że zadane pytanie jest dla Ciebie niewygodne i zrobisz wszystko, aby tylko na nie nie udzielić odpowiedzi?

Odpowiedz na jedno z moich pytań, to po raz kolejny odniosę się do twoich. Uwierz mi, że po raz kolejny się pogrążasz, i swoim unikaniem odpowiedzi na zadane pytania pokazujesz, że każde z nich jest ono dla ciebie niewygodne, i zrobisz wszystko, aby tylko nie udzielić na nie odpowiedzi.

Nie odpowiadam na pytania, które są próbą odwrócenia uwagi od niewygodnych kwestii. Ciągle czekam na odpowiedź:

Wyjaśnij nam, świadku Jehowy, dlaczego św. Jan Ewangelista używał określeń "theos" i "ho theos" zamiennie wobec Boga Ojca i Jezusa, skoro wg. was je od siebie odróżniał i nadawał im inne znaczenie?

Niestety nie odpowiadasz na niewygodne tobie pytania, unikasz analizy niewygodnych tobie wersetów, które ukazują wasze wypaczenia.

Odpowiedz na pytanie, z jakich powodów autor prologu w swojej ewangelii, uczynił rozróżnienie pomiędzy logosem, a [ojcem]. Przy pierwszym nazywając go theos, nawał go tak bez rodzajnika, przy drugim w odniesieniu [do ojca] użył theos z rodzajnikiem "ho"?
Uczynił tak bez powodu, czy z powodu?

Pytanie brzmi:

Wyjaśnij nam, świadku Jehowy, dlaczego św. Jan Ewangelista używał określeń "theos" i "ho theos" zamiennie wobec Boga Ojca i Jezusa, skoro wg. was je od siebie odróżniał i nadawał im inne znaczenie?

Oczekuję, robertsonie, że skoro jesteś tak wykształcony, to wreszcie skończysz z unikami i udzielisz na nie odpowiedzi.