No więc jeśli naturą duchową danego ducha nazywasz zespół cech tegoż konkretnego ducha, to owe cechy mają również tą samą naturę co duch...czyż nie?
Zatem jeżeli Biblia nigdzie nie mówi o dziedziczeniu ducha Adamowego, to dlaczego ty twierdzisz, że dziedziczymy jego(Adama) duchową(czyli niematerialną) naturę czyli duchowe co do natury cechy Adama...toż sam potwierdzasz, że człowiek(zatem i Adam), to duch, dusza i ciało zatem która z tych trzech "części" Adamowej natury jest tą duchową, którą dziedziczymy po Adamie poprzez naszych rodziców ?
No to teraz wytłumacz mi, która z owych trzech "części" ludzkiej natury(duch, dusza czy ciało) nie pochodzi bezpośrednio od Boga, tzn jest dziedziczona aż od Adama ?
No ale już przecież mówiliśmy, że nie dziedziczymy ducha Adamowego...zatem skąd pochodzi nasz duch...odpowiesz ?

Nie zrozumiemy się, gdyż Ty stosujesz równanie duch = natura duchowa, a ja duch ≠ natura duchowa.
Dziedziczymy to co duch Adama przyjął w wyniku upadku: grzech, duchową śmierć, złość, kłamstwo, morderstwo, pychę itd. [Mk.7.21-23].

Żadnej z tych rzeczy nie dziedziczymy od Adama, gdyż każdy z nas jest odrębną istotą duchową/cielesną. Dziedziczymy upadłą naturę, która przejawia się tym co napisałem powyżej i o czym mówił Pan Jezus [Mk.7.21-23].

Tylko ja tak mówiłem.
Co do pytania: Bóg jest stwórcą, ale nie widzę związku.

A w jaki sposób to dziedziczymy Gregorze jeżeli to duch Adama przyjął to wszystko, a my tegoż "obciążonego" ducha nie dziedziczymy...?
Przez którą z tych trzech "części" ją dziedziczymy...?
No to jeżeli Bóg jest Stwórcą naszego ducha, to nie stwarza go przecież martwego(oddzielonego od Siebie) no nie?

Biblia podaje fakty co do tego dziedziczenia upadłej natury, że jest ona przekazywana z pokolenia na pokolenie u wszystkich ludzi, ale nie opisuje sposobu jak to się dzieje. Jedno jest pewne, dzieje się to w rzeczywistości duchowej, która jest dla nas zakryta.

Nie spotkałem się w Biblii z odpowiedzią na Twoje pytanie.

Tak było w Edenie. Po upadku w grzech stało się coś w rzeczywistości duchowej co spowodowało, że każdy człowiek(duch) od poczęcia posiada upadłą naturę duchową. Dawid opisał to tak [Ps.51.7]: Oto urodziłem się w przewinieniu I w grzechu poczęła mnie matka moja
Dlatego od poczęcia pozbawieni jesteśmy chwały Bożej/oddzieleni od Boga, aż do momentu nowego narodzenia.
A Ty co o tym myślisz?

Greckie słowo "apolesai" występujące w Mt 10,28 nie oznacza tylko "zniszczyć".Słowo to, oznacza także postawienie kogoś/czegoś w trudnej, lub niekomfortowej sytuacji, a więc niekoniecznie zniszczenie.Żeby się o tym przekonać, wystarczy zobaczyć do Septuaginty.Kilka przykładów:

Hi 2,3
"(3) Rzekł Pan szatanowi: «Zwróciłeś uwagę na sługę mego, Hioba? Bo nie ma na całej ziemi drugiego, kto by był tak prawy, sprawiedliwy, bogobojny i unikający zła jak on. Jeszcze trwa w swej prawości, choć mnie nakłoniłeś do zrujnowania go, na próżno»."

Słowo oddane w Biblii Tysiąclecia jako "zrujnowanie" w tekście hebrajskim "leballe'o" Septuaginta przetłumaczyła właśnie przez słowo "apolesai". Jak widać, greckie tłumaczenie Hi 2,3 pokazuje, że "apolesai" nie musi oznaczać zniszczenia kogoś/czegoś, nawet jeśli przetłumaczymy tu słowo "apolesai" jako "zniszczyć" (jak w Mt 10,28). Hiob był przecież zrujnowany przez Boga, postawiony w bardzo niekomfortowej sytuacji, ale nie był unicestwiony.

Hi 5,11
"(11) wysoko podnosi zgnębionych, smutni się szczęściem weselą."

W tekście hebrajskim jest tutaj słowo "qedoriim", które Septuaginta przetłumaczyła za pomocą czasownika "apololotas", który jest formą słowa "apollymi". To znowu pokazuje, że słowo "apollymi" nie musi oznaczać zniszczenia kogoś/czegoś. Zgnębieni nie są zniszczeni, tym bardziej, że zgodnie z tym wersetem Bóg podnosi ich na duchu.

I jeszcze jeden werset, np. Ez 37,11

"Wyschły kości nasze, (...)"

Septuaginta tłumaczy ten fragment tak: "osta hemon apololen" co można przetłumaczyć jako "nasze kości zmarniały".W tym tekście występuje słowo "apololen", które jest formą słowa "apollymi" z Mt 10,28 i znowu widać, że nie musi ono posiadać znaczenia oznaczającego zniszczenie czegoś. Ich kości zmarniały, ale nie zostały unicestwione.

Jak więc z powyższych wersetów widać, słowo "apolesai" występujące w Mt 10,28 nie musi oznaczać zniszczenia.Słowo to może oznaczać trudne położenie kogoś lub czegoś. W tym przypadku określenie położenia duszy za pomocą słowa "apolesai" ("zatracić") w Mt 10,28 nie oznacza jej zniszczenia, ale jedynie określa jej opłakany stan, wynikający ze znalezienia się jej w beznadziejnej sytuacji, czyli wiecznego potępienia.




Biblia mówi wprost: "Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny" oraz "i pójdą ci na mękę wieczną" ?

Potępieni w piekle nie będą "zniszczeni" jak to sobie wymyśliłeś, ale będą cierpieć wieczne męki o czym wyraźnie naucza tutaj Chrystus oraz mówi o tym również apokalipsa:

Ap 14,10
"(10) Ten również będzie pił z wina zapalczywości Boga, nierozcieńczonego, nalanego do kielicha jego gniewu, i będzie męczony w ogniu i siarce przed świętymi aniołami i przed Barankiem."

Ap 20,10
"(10) A diabeł, który ich zwodził, został wrzucony do jeziora ognia i siarki, gdzie jest bestia i fałszywy prorok. I będą męczeni we dnie i w nocy na wieki wieków."



Nocy, łez i cierpień nie będzie w niebie o czym wyraźnie mówią zacytowane przez ciebie fragmenty.Natomiast w piekle, noc, łzy i cierpienie będzie jak najbardziej o czym dobitnie naucza Chrystus w Ewangeliach:

Mt 8,11-12
"(11) Lecz powiadam wam: Wielu przyjdzie ze Wschodu i Zachodu i zasiądą do stołu z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim. 12 A synowie królestwa zostaną wyrzuceni na zewnątrz - w ciemność; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów»."

Mt 13,41-42
"(41) Syn Człowieczy pośle aniołów swoich: ci zbiorą z Jego królestwa wszystkie zgorszenia i tych, którzy dopuszczają się nieprawości, (42) i wrzucą ich w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów."

Mt 14,49-50
"(41) Tak będzie przy końcu świata: wyjdą aniołowie, wyłączą złych spośród sprawiedliwych (50) i wrzucą w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów."

Mt 22,13
"(13) Wtedy król rzekł sługom: "Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie go na zewnątrz, w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów"."

Mt 25,30
"(30) A sługę nieużytecznego wyrzućcie na zewnątrz - w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów".

Te wersety zaprzeczają również Twojej tezie, jakoby ludzie w piekle mieli zostać zniszczeni.Nie płacze się i nie zgrzyta zębami jak się nie istnieje.



I znowu, wersety te mówią, że nocy nie będzie w niebie.



No popatrz, a Chrystus miał "nieco" inne zdanie.On nauczał, że piekło istnieje i jest wieczne, oraz że potępieni będą tam cierpieć wieczne męki.



W przeciwieństwie do ziemskiej Gehenny, w piekle "robak ich nie ginie i ogień nie gaśnie" (Mk 9,48)

Gregorze...żeby była jasność...mi nie chodzi o techniczny sposób przekazywania tego co twierdzisz, że "duch Adama przyjął w wyniku upadku" ale o "nośnik" tego czegoś. Co jest nośnikiem tejże rzeczywistości, która wg ciebie ma cechy duchowe ale z natury duchem nie jest, bo stwierdziłeś wcześniej, że tego co jest w nas cielesne(materialne ciało) także nie dziedziczymy od Adama, gdyż każdy z nas jest odrębną istotą duchową/cielesną...? ? ?
No jeśli nie spotkałeś się w Biblii z odpowiedzią na pytanie przez którą z tych trzech "części" ją dziedziczymy, to może chociaż wiesz/znalazłeś w Biblii co z naszej natury cielesno-duchowej stanowi o tym, że jesteśmy potomstwem Adama...?
No czekaj, czekaj Kolego...ale przecież kilka razy potwierdzałeś jako niby biblijnie prawdziwe, że(cyt): duch i jego natura to dwie różne kwestie i
duch ≠ natura duchowa więc nie wciskaj mi teraz jako prawdziwe, że coś co się stało w rzeczywistości duchowej jest jednak kwestią/dotknęło ducha...bo przeczysz sam sobie :P
Ty wiesz co ja myślę, bo przecież sam napisałeś że stosuję równanie duch = natura duchowa... :D

Biorąc pod uwagę wypowiedź Dawida z [Ps.51.7], to można przyjąć, że nośnikiem jest grzech. Ma on naturę duchową i uśmierca ducha jak i ciało.

Skażony grzechem duch, dusza i ciało. Rozejrzyj się dookoła. Wszystko złe co czyni człowiek na tym świecie jest wynikiem upadłej natury odziedziczonej po Adamie.
Pan Bóg już przed potopem postawił diagnozę tego stanu [I Mojż.6.5-6] i Pan Jezus to potwierdził [Mk.7.21].

Niczego Ci nie wciskam. Wyrażam tylko własne zdanie, którego nie musisz przyjmować.
Poza tym nie ma tu żadnej sprzeczności. Duch człowieka zmienił swoją naturę ze świętej/żywej na grzeszną/martwą.
Bóg stwarza nas jako istoty duchowe, które zamieszkują ciało, ale jak to się dzieje, że rodzimy się z upadłą naturą tego nie wyjaśnia. Coś dzieje się w rzeczywistości duchowej, że dochodzi to tego upadłego duchowego stanu. Z pewnością rolę tu odgrywa grzech jako element duchowy, który wpływa na zmianę natury i rodzi śmierć zarówno w aspekcie duchowym jak i cielesnym. Jak dla mnie te fragmenty mówią o przyczynie takiego stanu [Ps.51.7] oraz [Rzym.5.12-21]

Grzech panuje nad rodzajem ludzkim poprzez śmierć.
Tylko dzięki zbawieniu/nowemu narodzeniu w Chrystusie to panowanie zostaje złamane nad człowiekiem i zostaje on przywrócony do duchowego życia wiecznego i w pewnym momencie stanie się tak z ciałem.

Skoro temu nie zaprzeczyłeś, to znaczy że taki masz pogląd.
Pytanie jednak dotyczyło innej kwestii.

Dawid nie sugeruje nawet, że grzech jest "nośnikiem" jego natury więc nie wiem skąd ci przyszło to do głowy...ale pomijając. Jeśli uważasz , że to grzech jest nośnikiem, to powraca pytanie dlaczego ten grzech, który uśmierca stworzonego przez Boga ducha każdego człowieczego po Adamie, nie uśmiercił także stworzonego ducha Człowieka zrodzonego z Maryi...? ? ? (tylko nie mów mi tu o różnych ojcach, bo ojcem bezwzględnie każdego ludzkiego ducha jest Bóg, a nie człowiek)
Zatem Chrystus nie odziedziczył nic(powtarzam nic) z upadłej/grzesznej natury Adama ale posiadał naturę Adam sprzed upadku, bo grzech Adama nie miał władzy ani nad Jego człowieczym duchem(nie mógł go uśmiercić), ani nad Jego ciałem, o czym świadczą słowa samego Chrystusa Ja życie moje oddaję, aby je [potem] znów odzyskać. Nikt Mi go nie zabiera, lecz Ja od siebie je oddaję. Mam moc je oddać i mam moc je znów odzyskać. (J 10:17-18)
Chłopie...logika się kłania. Jeżeli duch(Gregora) zmienił swoją duchową naturę z żywej na martwą, to Gregor jest martwy/grzeszny czyli natura duchowa Gregora a Gregor to nie dwie różne kwestie jak wcześniej twierdził Gregor :-D
Tak, panuje ale nie nad wszystkimi, bo gdyby śmierć panowała nad naturą Chrystusa jak panuje nad twoją/moją, to On nie mógłby powiedzieć, że nikt Mu życia nie zabiera, lecz On sam od siebie je oddaje...
Mam taki pogląd i dowiodłem ci, że twój jest mylny gdyż martwy duch(Gregor) = martwa natura duchowa Gregora...
Domyśliłem się jednak od czegoś trzeba zacząć..

Dawid wskazuje na duchową rzeczywistość jaką jest grzech, z którym się stykamy już w trakcie poczęcia. Grzech rodzi śmierć, więc na "nośnik" jak najbardziej się nadaje.
Skoro uważasz inaczej, to zaproponuj inny "nośnik".

Duch Jezusa nie był stworzony, gdyż On pochodził z Nieba i jest Duchem odwiecznym. Nawet Twoje wyznanie wiary, które wypowiadasz na każdej mszy mówi o tym fakcie.
Grzech więc nie uśmiercił, gdyż Jako Syn Boży miał świętą naturę duchową i został poczęty za sprawą Ducha Św. W naturze duchowej był więc nieskalany.

Te słowa świadczą o tym, że gdy przyszła Jego godzina oddał życie z własnej woli, a nie pod przymusem.
Kilkukrotnie to mówiłem, że Jezus przybrał normalne- ludzkie ciało, które było skażone grzechem i w wyniku tego podlegało takim samym słabościom i ze swej natury było śmiertelne. W przeciwnym razie nie byłby człowiekiem i nie mógłby doświadczyć wszystkiego tak jak my - z wyjątkiem grzechu. Biblia jasno to stwierdza.

Do duchowych rzeczy należy przykładać duchową miarę, a nie logikę.
Gregor może być duchowo: martwy albo żywy. Tak samo sahcim. Życie duchowe, to duchowa społeczność z Bogiem w wyniku nowego narodzenia. Kto jej nie ma, ten jest martwy duchowo. Prosty przykład: Szatan istnieje i działa, ale jest martwy duchowo.
Każdy kto rodzi się na nowo, rodzi się z Boga i ma w sobie Jego życie - życie wieczne.
Istnienie ≠ życie wieczne.

Biblia niestety nie potwierdza Twojej interpretacji słów Jezusa, który przyjął ciało ze śmiertelniczki, aby być podobnym do nas z wyjątkiem popełnienia grzechu, ze względu na swoją świętą/boską naturę duchową.

Przedstawiłeś swój pogląd nie poparty żadnym fragmentem Pisma. Przyjmuję to do wiadomości.
W przeciwieństwie do Ciebie ja poparłem Pismem swój pogląd.

Skoro mamy inne punkty widzenia, to może zakończmy tę dyskusję?
Tak czy inaczej ważne jest , abyś miał świadomość następującego faktu: czy jesteś martwy czy żywy duchowo?
Mi nie musisz odpowiadać.

Gregorze, pomyśl trochę...toż grzech sam w sobie jest w stanie śmierci/jest martwy i bez "nośnika" nie ma możliwości rozprzestrzeniania się więc nie może sam być nośnikiem... 8O Grzegorze...skoro grzech "rodzi" śmierć(jako oddzielenie od Boga), to przecież Ap.Paweł ci wyjaśnia który z "elementów" jego ludzkiej natury oddziela go od Pana Boga (patrz 2Kor 5:6 oraz Rzym 7: 18-24)
Czy ty udajesz, że nie rozumiesz, czy to naprawdę przerasta twoje rozumienie...toż wyżej na pytanie skąd pochodzi nasz(ludzki) duch sam odpowiedziałeś, że Bóg jest stwórcą naszego(ludzkiego) ducha zatem jeśli twierdzisz tutaj, że to nie Bóg stworzył ludzkiego ducha Chrystusa czyli ten pierwszy z trzech "elementów" natury ludzkiej, to tym samym zaprzeczasz, że Chrystus był w pełni człowiekiem... 8O
Nie kompromituj się Gregorze...słowa o których mówisz potwierdzają pochodzenie Jego boskiej natury(Bóg z Boga, Światłość ze Światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego. Zrodzony a nie stworzony, współistotny Ojcu, a przez Niego wszystko się stało.)
Słowa "mam móc je oddać i mam móc je odzyskać" mówi o posiadaniu pełnej władzy nad swoim ciałem...ty nie masz tej pełnej władzy(mocy) nad ciałem aby było ci ono w pełni posłusznie...Po pierwsze czy przybrał oznacza odziedziczył ? a po drugie jeśli wg ciebie
"żadnej z tych rzeczy(chodzi o ducha, dusze i ciało) nie dziedziczymy od Adama, gdyż każdy z nas jest odrębną istotą duchową/cielesną , to czyim grzechem to ciało było skażone...hę ?
No I tym przykładem także potwierdzasz, że duch(szatan) = natura duchowa
No I co z tego, że przyjął ciało ze "śmiertelniczki" jeżeli panował w pełni nad ludzkim ciałem tak, że kiedy chciał sam przywracał je do życia...ty nie masz pełnej władzy nad swoim ciałem i pomimo, że nie chcesz musisz się z nim rozstać...

Masz coś na poparcie tego twierdzenia?
Jedynym elementem, który powoduje śmierć duchową i w konsekwencji fizyczną jest grzech. Jeśli grzech jest martwy to nie wywołuje żadnych skutków. Biblia jasno mówi, że grzech rodzi śmierć, a nie że grzech jest w stanie śmierci. Śmierć to stan ducha/ciała, a grzech jest powodem takiego stanu. I dlatego uważam go za nośnik.

Pamiętaj, że to pisze człowiek, który został usprawiedliwiony i narodził się na nowo, a więc jego natura duchowa się zmieniała z grzesznej na święta, a ciało pozostało bez zmian.
Istotne jest aby znać powód oddzielenia.
1. Ad II Kor.5.6 - w ciele mieszka grzech, dlatego fizycznie jesteśmy oddaleni od Pana. W Edenie ciało nie stanowiło przeszkody - do czasu.
2. Ad Rzym.7.18-24 - tu własnie Ap. Paweł doskonale opisuje różnicę między dwoma naturami. Świętą naturą duchową i grzeszną naturą cielesną. Jasno ten konflikt opisał w [Gal.5.17].

A Ty skąd masz informację, ze Jezus miał ludzkiego ducha, skoro jest on Bogiem i nie narodził się ze związku mężczyzny i kobiety?
To Syn Boży - odwieczny Duch przybrał ciało człowieka i Syn - Duch pozostał niezmienny.

A więc mówią właśnie o Jego istocie/naturze duchowej, która się nie zmieniła gdy przyszedł na świat.
Nie istnieje zatem coś takiego jak "ludzki duch Jezusa".

Owszem. Mam władzę tylko w 50% - czyli mogę je dobrowolnie oddać za czyjeś życie.
Poza tym Jezus miał moc je odzyskać gdyż otrzymał taki rozkaz od Ojca. Źródło tej mocy było więc w woli/rozkazie Ojca.
Poza tym to nie Jezus zmartwychwstał sam z siebie tylko został wzbudzony mocą przez Boga, która została Mu udzielona [Ef.1.19-20].

W tym kontekście nie widzę różnicy.

Grzechem popełnionym przez pewnego człowieka.
[Rzym.5.12,18]:Przeto jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć, tak i na wszystkich ludzi śmierć przyszła, bo wszyscy zgrzeszyli;18. A zatem, jak przez upadek jednego człowieka przyszło potępienie na wszystkich ludzi,(...)

Tym przykładem potwierdzam, że Syn Jutrzenki miał nieskalaną naturę duchową - do czasu, a potem stał się Szatanem z grzeszną naturą duchową.
Syn Jutrzenki i Szatan to ten sam duch tylko z inną naturą duchową.

Już powyżej pisałem dlaczego Jezus mógł tak uczynić. Źródłem Jego mocy, aby wziąć życie z powrotem nie było On sam tylko Ojciec, który wydał Mu taki rozkaz. Ta moc pochodziła od Boga, a więc ostatecznie to Bóg wzbudził Go z martwych jak stwierdził Ap. Paweł [Ef.1.19-20].

Głosisz w tym momencie herezje apolinaryzmu, potępioną przez Sobór Konstantynopolitański I w 381 roku.Z tego co napisałeś wynika, że ludzka natura Jezusa jest niekompletna - nie posiada duszy rozumnej.Chrystus, jako prawdziwy człowiek nie tylko miał, ale musiał mieć duszę ludzką, duszę, która co do swej istoty jest taka sama, jak dusza każdego z nas.



Ehhh... następna herezja.

J 2,19-22
"(19) Jezus dał im taką odpowiedź: «Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo». (20) Powiedzieli do Niego Żydzi: «Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty ją wzniesiesz w przeciągu trzech dni?» (21) On zaś mówił o świątyni swego ciała. (22) Gdy więc zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus."

W Biblii czytamy zarówno to, że Jezus zmartwychwstał, jak i to, że został wskrzeszony.Jest to spowodowane tym, że tak jak wszystkie działania Boga, zmartwychwstanie, jest dziełem całej Trójcy Świętej.A więc Jezus jest zarówno wskrzeszanym, jak i wskrzesicielem.Tak że twierdzenie, że Jezus sam nie zmartwychwstał, jest sprzeczne z Pismem.

Oczywiście...nauczanie Ap.Pawła do Rzymian 7:7-8 gdzie tłumaczy wyrażenie, że "gdy nie ma Prawa, grzech jest w stanie śmierci"
Jak widzisz grzech sam w sobie nie jest nośnikiem...
No więc skoro nawet święty Paweł apostoł mówi ci, że w ciele mieszka grzech, to czego ci jeszcze brakuje żeby pojąć iż to ciało jest nośnikiem grzechu, a nie sam grzech... :roll:
Dziwne to twoje pytanie skąd mam informacje że Jezus miał ludzkiego ducha...? 8O Toż w Piśmie masz słowa Jezusa: Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego(Łk 23:46), które odnajdziesz także w Psalmie 31...
Przypominam twoje słowa: człowiek to duch, dusza i ciało jeśli zatem uważasz, że w Jezusie(Synu Człowieczym) ten pierwszy "element" - duch - nie był stworzony ale odwieczny, to albo przyjmujesz, że duch każdego innego człowieka też nie jest stwarzany ale odwieczny(!!) i wtedy Jezus byłby co do natury ludzkiej w pełni człowiekiem takim jak my albo pochodzenie tego pierwszego "elementu" natury ludzkiej Jezusa - duch - różni Go od innych ludzi gdyż dla wszystkich ludzi ten pierwszy "element" naszej natury jest stwarzany...
Hmm...Jeśli wg ciebie nie istniało coś takiego jak ludzki duch Jezusa, to po pierwsze; o jakim duchu mówił Jezus w ostatnich słowach, że oddaje go Ojcu, a po drugie co po opuszczeniu ciała stanowiło o tym, że Syn Człowieczy nie przestał istnieć jako człowiek... ?
No proszę...zatem mimo iż twierdzisz, że twój duch jest narodzony z Boga (tzn powinien pełnić już wolę Bożą), to jednak nie masz pełnej czyli takiej samej jak Jezus (100%) władzy nad swoim ciałem...ciekawe dlaczego to twoje ciało nie słucha w 100% twojego ducha tak jak to było w przypadku ciała Jezusa...czyżby nie było to wolą Bożą aby słuchało czy może źródło mocy nie jest to samo ??
No więc czemu wcześniej stwierdziłeś, że nie dziedziczymy ciała jeśli przyjął dla ciebie znaczy odziedziczył...??
Chłopie...ale jak ten grzech się znalazł w tym ciele jeżeli wg ciebie ani ducha, ani duszy ani ciała nie dziedziczymy po Adamie ??
No własnie...natura duchowa Syna Jutrzenki pozostała dalej naturą duchową w Szatanie pomimo, że jej duchowość nie ma już źródła w tym od którego wzięła poczatek ale w sobie...Nie z inną naturą, bo w obydwu przypadkach jest ona duchowa, ale z innym źródłem...u Syna Jutrzenki miała źródło w Bogu(duch), u Szatana(duch) w nim samym...
No więc właśnie tu widać różnicę pomiędzy twoim ciałem, a ciałem Jezusa...twoje ciało nie słucha twojego ducha tak, że gdy twój duch chce czynić dobro, to twoje ciało zawsze je czyni...w osobie Jezusa nie było tego rozdwojenia pomiędzy pragnieniami ducha i ciała które jest w tobie, i to co duch Jezusa chciał czynić zawsze było uzewnętrznianie przez Jego ciało...

Przytoczony fragment przez Ciebie dotyczy konkretnie Prawa Mojżeszowego.
W Edenie Bóg jednak ogłosił Prawo dotyczące spożywania z drzew. Adam i Ewa znali to Prawo i je złamali, więc grzech przyniósł śmierć i był jak najbardziej jej nośnikiem do wszystkich ludzi już od samego początku.
Potwierdza to również Ap. Paweł [Rzym.5.14]:Lecz śmierć panowała od Adama aż do Mojżesza nawet nad tymi, którzy nie popełnili takiego przestępstwa jak Adam, (...).

Ale my nie rozmawiamy co jest nośnikiem grzechu tylko co jest nośnikiem śmierci duchowej/fizycznej.
Pamiętasz jak Dawid opisuje okoliczności swego poczęcia?
W Edenie grzech nie mieszkał w ciele ludzi - do czasu upadku. Grzech przyszedł z zewnątrz (jak wirus) powodując śmierć duchową i zamieszkał w ludzkim ciele.

Nie dziwne, tylko zapominasz, że Jezus był Bogiem w ludzkim ciele. Posiadał więc boską naturę duchową i to Go różniło od ludzi. Połączył w sobie boską naturę duchową (niestworzoną, odwieczną) z ludzką naturą.

Jezus używając takiego zwrotu mówił o sobie. Podobnie powiedział Szczepan [Dz.7.59]:(..),Panie Jezu, przyjmij ducha mego.
- czyli przyjmij mnie.

Część jego ludzkiej natury - dusza.

O czym Ty w ogóle mówisz?
Jezus miał władzę z rozkazu Ojca. Ja takiego rozkazu nie otrzymałem jak
dotąd.

Bo to są synonimy i zależy od kontekstu. Nie dziedziczymy czyli nie jesteśmy klonami Adama. Każdy jest niepowtarzalny w swym wyglądzie. Wszyscy jednak posiadamy fizjologicznie takie samo ciało: Adam, Gregor sahcim. Ot i różnica, ale czasem jej nie ma.

A to pytanie do Pana Boga.
Biblia tego nie tłumaczy w jaki sposób grzech przeniknął do człowieka, powodując śmierć duchową i cielesną. Mamy podane tylko fakty.

Tu mamy różne zdania.
Duch to osoba i ona nadal istnieje. Zmieniła się jej natura i dlatego ten duch już nie nazywa się Synem Jutrzenki tylko Szatanem. Zmiana imion mówi o zmianie duchowej natury.

Bo On przychodząc na ziemię był nadal Bogiem(Duchem) w ludzkim ciele, a ja Bogiem nie jestem - stąd ta różnica.

Tak się składa, że ja pisałem o czym innym. Kwestii duszy w ogóle nie poruszałem w swoich wypowiedziach. Tak więc stwierdzenia o posiadaniu lub nie przez Jezusa duszy rozumnej nie znajdziesz w moich wypowiedziach.
Musiałeś je źle zrozumieć.

I z tym się zgadzam, bo opisałeś aspekt człowieczy Jezusa.

Oczywiście, że sam zmartwychwstał, ale dzięki mocy Bożej i o niej mówi własnie Ap. Paweł w [Ef.1.19-20].
Warto czasem spojrzeć na kontekst i paralelne fragmenty. Tu dodałby jeszcze ten [Jana 10.18]:Nikt mi go /życia/ nie odbiera, ale Ja kładę je z własnej woli. Mam moc dać je i mam moc znowu je odzyskać; taki rozkaz wziąłem od Ojca mego.
Zaznaczony tekst wskazuje, kto był inicjatorem faktu, że Jezus miał moc odzyskać życie. Pamiętaj, że On wyparł się swojej boskości i stał się sługą. Jak powiedział, nic sam nie mógł czynić od siebie lecz tylko to, co widział u Ojca [Jana.5.19].
Tak więc jako sługa otrzymał rozkaz, aby odzyskać swoje życie dzięki mocy Bożej.
Nie dopatruj się Simon herezji tam, gdzie jej nie ma.