Czymś różnym: https://pl.wikipedia.org/wiki/Unia_hipostatyczna

Chodziło mi o to, że wola nie jest zawieszona w próżni, jest czyjaś, konkretnego człowieka, o konkretnych cechach, konkretnej naturze. Wśród przeciwników konceptu wolnej woli panuje przekonanie, że wolna wola jest niemożliwa, bo każdy wybór jest czymś zdeterminowany/uwarunkowany, czyli mogę robić co chcę, ale nie mam wpływu na to, czego chcę. Problem w tym, że żeby wola w ogóle istniała, musi istnieć jakiś determinizm, jakaś baza, natura, bo w przeciwnym razie "wola" staje się pojęciem pustym, niczyim, maszyną losującą w lotto, która wypluwa z siebie decyzje w sposób pozbawiony jakiejkolwiek logiki.

Jeśli wolna wola ma być pojęciem sensownym, to musi opierać się na minimalnym determinizmie jakim jest własna natura. Przy czym ja jestem zdania, że wolność woli jest stopniowalna, tzn. małe dziecko ma mniej wolną wolę od dorosłego człowieka z tego względu, że natura dziecka jest w całości ukształtowana przez otoczenie plus wewnętrzne uwarunkowania, do których nie potrafi się refleksyjnie odnieść, jest w pewnym sensie "marionetką", natomiast w toku socjalizacji pomału staje się człowiekiem, w pełnym tego słowa znaczeniu, ponieważ rodzice, społeczeństwo dają mu narzędzia do tego, by w sposób refleksyjny mogło się do swojej aktualnej natury odnieść i ją modyfikować czy odkrywać (zależnie od przyjętej koncepcji natury). Im bardziej dojrzały człowiek, im lepiej siebie zna, im bardziej refleksyjnie, rozumnie żyje, tym więcej ma wolnej woli i ma to odbicie w jego życiu. Jest bardziej poukładane, a on sam bardziej usatysfakcjonowany ze swojego życia, czuje, że ma na nie realny wpływ, że je kształtuje.

Ale ja nie piszę, że mnie zmusza.
Piszę, że fakt zdeterminowania przyszłości (nieważne czy z Bogiem, czy bez) oznacza że wolnej woli nie ma.



To już wiem. Pytam, dlaczego nazywasz "możliwości", które są niemożliwe do wybrania, możliwościami.


To masz złe wrażenie.

Wola jest czymś pierwotnym. Musimy przyjąć za aksjomat wolną wolę. Wolność polega tutaj na istocie, że sama dyktuje rozumowi co powinien. Jakiekolwiek podważania wolności woli są wytworami naszego niedoskonałego rozumu, który nie jest w stanie uchwycić jej boskości, co wyrasta poza nasz zwierzęcy świat.

Człowiek o konkretnej naturze nie może postąpić wbrew naturze. W takim przypadku posługiwać się można wyłącznie zdaniami analitycznymi. Najbardziej znanym jest „kawaler to nieżonaty mężczyzna” albo „Bóg zna moje wszystkie wybory, więc nie mogę postąpić inaczej jak zgodnie z wyborem Boga” Treść orzecznika zawarta jest w podmiocie. Tutaj w pierwszym zdaniu naturą kawalera jest bycie nieżonatym mężczyzną. Nie interesuje nas wtedy żadna rzeczywistość, czy jest tak faktycznie, żadna prawda. Prócz pilnowania zgodności z naturą.



Z wcześniejszych przykładów. Pewien człowiek wybrając kiść bananów postąpił zgodnie z swoją naturą. Chcąc być w zgodzie z naturą, należałoby dalej rozważać wszystkie wybory czy są zgodne z jego naturą. Żeby w końcu zgodnie z prawdą powiedzieć, że wybór kiści bananów również jest zgodny z jego naturą. No chyba że idąc na skróty, przyjmuje się zdanie analityczne jak wyżej i dalej już nie docieka się natury człowieka.