. Jezuita Urbanus Holzmeister tak napisał o genezie świętowania 25 grudnia:
„Dzisiaj powszechnie się przyznaje, że obchodzimy 25 grudnia dlatego, iż w tym dniu mieli swoje święto poganie. Już Petavius [francuski teolog jezuicki, 1583-1652] słusznie zauważył, że 25 grudnia obchodzono ‚narodziny słońca niezwyciężonego’.
„Świadectwa o tym święcie: a) Kalendarz Dionizego Filokala, opracowany w roku 354 [n.e.] i zawierający uwagę: ‚25 grudnia N(arodziny) niezwyciężonego (Słońca)’; b) kalendarz astrologa Antiocha (opracowany ok. r. 200 [n.e.]): ‚Miesiąc grudzień (...) 25 (...) Narodziny Słońca; zaczyna przybywać dnia’; c) cesarz Julian [Apostata, 361-363 n.e.] ustanowił igrzyska, które obchodzono pod koniec roku ku czci słońca, nazywanego ‚słońcem niezwyciężonym’” (Chronologia vitae Christi, Pontificium Institutum Biblicum, Rzym 1933, s. 46).

na łamach watykańskiego dziennika L’Osservatore Romano.
Na temat daty obchodzenia Bożego Narodzenia można tam było przeczytać: „Prawdziwa data narodzin Jezusa jest z historycznego punktu widzenia ukryta za zasłoną niepewności, zarówno jeśli chodzi o rzymską historię i spis ludności cesarstwa z tamtego okresu, jak i badania prowadzone w kolejnych wiekach. (...) Data 25 grudnia została, jak wiadomo, wybrana przez Kościół rzymski w IV stuleciu po Chr. W pogańskim Rzymie dzień ten był poświęcony bogu słońca (...). Chociaż w Rzymie chrześcijaństwo zostało już uznane edyktem Konstantyna, ciągle jeszcze rozpowszechniony był — zwłaszcza wśród rzymskich żołnierzy — (...) kult boga słońca. Wspomniane święta, których najważniejszym dniem był 25 grudnia, głęboko zakorzeniły się w ludowych tradycjach. Kościół rzymski pomyślał o nadaniu tej dacie chrześcijańskiego znaczenia — zastępując boga słońca prawdziwym Słońcem Sprawiedliwości, Jezusem Chrystusem, ustanowił ją dniem Jego narodzin”.

I jeszcze we włoskim dzienniku La Repubblica zapytano: „Czyż europejskie Boże Narodzenie nie wywodzi się z Solis Invicti, święta obchodzonego 25 grudnia?”
Zwierzchnik Kongregacji Ewangelizowania Narodów, Josef kardynał Tomko, zauważył: „Kościół misyjny wykonywał dzieło inkulturacji na długo przed wprowadzeniem tego terminu”. Trafnym tego przykładem są wspomniane w cytowanym wcześniej dzienniku obchody Bożego Narodzenia. Pierwotnie było to święto pogańskie. W dziele New Catholic Encyclopedia przyznano: „Dzień 25 grudnia nie pokrywa się z datą narodzin Chrystusa, lecz ze świętem Natalis Solis Invicti, obchodzonym przez Rzymian ku czci słońca w porze przesilenia zimowego”.


„Data narodzin Chrystusa jest nieznana. W Ewangeliach nie podano ani dnia, ani miesiąca” (New Catholic Encyclopedia, tom III, strona 656).

(...). Według hipotezy H. Usenera (...), uznawanej obecnie przez większość uczonych, narodziny Chrystusa przesunięto na dzień zimowego przesilenia dnia z nocą (25 grudnia według kalendarza juliańskiego, 6 stycznia — według egipskiego), ponieważ w dniu, w którym słońce rozpoczyna swój powrót na północ, pogańscy czciciele Mitry obchodzili dies natalis Solis Invicti (narodziny Słońca Niezwyciężonego). Dnia 25 grudnia 274 roku Aurelian ogłosił boga-słońce naczelnym patronem cesarstwa i poświęcił mu świątynię na Polu Marsowym. Boże Narodzenie pojawiło się w czasie, gdy kult słońca był w Rzymie szczególnie rozpowszechniony

Geneza Bożego Narodzenia
NA TRZY dni przed świętami Bożego Narodzenia w roku 1993 papież Jan Paweł II przyznał, że nie mają one uzasadnienia w Biblii. O dacie 25 grudnia powiedział: „W starożytności poganie czcili w tym dniu narodziny ‚Słońca Niezwyciężonego’, które zbiegały się z zimowym przesileniem”. Jak więc zaczęto obchodzić Boże Narodzenie? Papież oświadczył: „Zastąpienie tamtego święta innym, ku czci jedynego prawdziwego Słońca, Jezusa Chrystusa, wydawało się chrześcijanom logiczne i naturalne”.


„Inaczej mówiąc, data urodzin Jezusa została zmyślona, sfałszowana” — napisał dziennikarz Nello Ajello na łamach gazety La Repubblica. Kiedy dokonano tego fałszerstwa? Pewne wydawnictwo watykańskie donosi: „Święta Bożego Narodzenia obchodzono po raz pierwszy w 354 roku”.
A co z przypadającym na 6 stycznia dniem Trzech Króli, upamiętniającym wizytę magów u nowo narodzonego Jezusa? We wspomnianej publikacji czytamy: „Wiele dowodów przekonuje nas, iż podobnie jak ze względu na rzymskie święto urodziny Jezusa zaczęto obchodzić 25 grudnia, tak na wybór daty 6 stycznia również miały wpływ uroczystości pogańskie. I rzeczywiście, w Aleksandrii w nocy z 5 na 6 stycznia poganie czcili urodziny boga Aiona (bóstwa czasu i wieczności). (...) Wygląda na to, że Kościół chciał to święto schrystianizować”.
Jezus nigdy nie upoważnił swych naśladowców do łączenia prawdziwego wielbienia z pogańskimi zwyczajami. Przeciwnie, polecił im nauczać ‛wszystkiego, co on im nakazał’ (Mateusza 28:19, 20). A ówczesnych przywódców religijnych zapytał: „Dlaczego (...) przestępujecie przykazanie Boże dla waszej tradycji?” (Mateusza 15:3, BT). To samo pytanie można by dziś zadać rzekomym chrześcijanom, którzy kultywują pogańskie obyczaje.
Czyli Boże narodzenie jest niczym inny jak zasymilowanym pogańskim świętem w komercyjnych celach pozyskania nowych bez względu na jakość. Ilość jest ważna:)

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ps. następny temat będzie o Wielkanocy. A kolejny o święcie zmarłych

A teraz porównajmy to z zarzutem i niech każdy sam osądzi, czy Jacek J. wskazał dowody, które potwierdzają jego prawdziwość:



Ankieta:
Czy Jacek.J przedstawił dowody na to, że Boże Narodzenie, czyli uroczystość upamiętniająca narodziny Jezusa Chrystusa, jest świętem pogańskim, które zostało włączone do chrześcijaństwa w ramach synkretyzmu religijnego?

1. Tak.
2. Nie.

Zapraszam do odpowiedzi.

Aha... Uzupełnię cytaty o źródła, bo tekst nie jest autorstwa Jacka.J i nasz świadek Jehowy "zapomniał" je podać de facto przypisując sobie cudze teksty:













Jedyny tekst autorstwa Jacka t:

Pogląd o pochodzeniu pogańskim 25 grudnia jest zupełnie zarzucony przez większość współczesnych historyków (wywodził się z XIX wiecznych błędnych koncepcji badań historycznych). Jesli kogoś interesują fakty, a nie luźne zestawienia mające udowodnić z góry przyjętą tezę, zapraszam do opracowania, które umieściłem tu: http://analizy.biz/marek1962/bozenarodzenie.pdf

czyli kluczowa w tej sprawie wypowiedź JP II to luźne zestawienie z góry przyjętej tezy?

Ciekawa sprawa jest z tym cytatem wypowiedzi św. Jana Pawła II: Poza rokiem nie ma żadnej informacji, która pozwoliła by zidentyfikować przemówienie/dokument i sprawdzić do dokładnie i w jakim kontekście zostało powiedziane.

homilia św. Jana Pawła II z Pasterki w Bazylice św. Piotra, 25 XII 1997 r.

O, to ciekawe, bo zacytowałeś Przebudźcie się! 8 grudnia 1995, w którym datowano ten tekst na rok 1993 r.

chochlik:) ten wpis miał pójść nie na to forum, ale do podobnego tematu

Tym niemniej dalej nie wiadomo gdzie i kiedy św. Jan Paweł II miał wypowiedzieć słowa, które przytacza Towarzystwo Strażnica.

To po prostu bzdura - pisał o tym Benedykt XVI w Duchu liturgii:


To wszystko jednak nie jest ważne, ponieważ Jacek J i tak ma w nosie nauczanie papieży.
Niestety, na argumenty odpowiedzieć nie umie.

Jan Kasjan (360-435), mnich, teolog, asceta:

"1. W krainie egipskiej istnieje pewien zwyczaj starodawny, związany z dniem Epifanji. Kapłani tej prowincji określają ten dzień jako pamiątkę bądź to chrztu bądź to narodzenia Pańskiego według ciała; obchodzą tam więc te dwie tajemnice nie podwójnie, jak w prowincjach zachodnich, lecz w tej jednej wspólnej uroczystości." (Rozmów dwadzieścia cztery X, 2)

Mamy tu dowód, że na Zachodzie ("jak w prowincjach zachodnich"), czyli w Rzymie, obchodzono OSOBNO dwa święta: święto Narodzenia Pańskiego oraz święto Epifanii Pańskiej. Natomiast w Egipcie - pisze Jan Kasjan w V wieku - obchodzi się jednocześnie święto Narodzenia i Chrztu i jest to "zwyczaj starodawny". A zatem na początku V wieku Boże Narodzenie obchodzone jednocześnie z Epifanią jest już zwyczajem starodawnym w Egipcie. Te same święta w Rzymie obchodzone były osobno.

Odnośnie daty, w zwykłej Wikipedii czytamy:

"Najstarszym znanym obecnie autorem, który pisał o narodzinach Jezusa Chrystusa w grudniu, jest Hipolit Rzymski. W datowanym na 204 rok Komentarzu do Księgi Daniela (4,23,3) napisał on: Pierwsze przyjście Pana naszego wcielonego, w którym narodził się w Betlejem miało miejsce ósmego dnia przed kalendami styczniowymi (tzn. 25 grudnia). Dzień 25 grudnia jako datę dzienną narodzin Chrystusa podał też rzymski historyk chrześcijański Sekstus Juliusz Afrykański w swojej Chronographiai z roku 221[11]." (hasło: Boże Narodzenie)