Czy to ma sens? 33lata wierzyłem w Boga i czułem jego obecność a przez ostatni rok wszystkie plagi egipskie mnie doświadczają . Codzienne modlitwy próżny błagania nie przynoszą ukojenie zmartwień. Ogromne kłopoty finansowe śmierć dziecka i niepełnosprawność brata bliźniaka stres płacz ból teskonota i cierpienie. Kiedyś człowiek odczuwał oparcie w Bogu przez innych ludzi którzy pomogli pocieszyli i byli wsparciem . Czemu w tych czasach gdy człowiek szuka pomocy czy to finansowej czy też duchowej lub wsparcia rozmowa nie może na nikogo liczyć.? Czuję się tak jak bym teraz musiał przejść przez piekło aby po śmierci dostać się do nieba. Już trzy razy myślałem o samobójstwie Ale zawsze gdy przypomniałem sobie o dzieciach i rodzinie nie potrafiłem i chciałem żyć bo mam dla kogo . Boli mnie to ze wszystko się zmieniło przez ostatnie 15lat. Wszyscy gonią za pieniędzmi kariera . Stają się czasem bezwzględni w tej pogoni zapominając o bliskich rodzinie przyjaciołach i o wszystkim do okola. Gdy od miesiąca szukałem pomocy w rozwiązaniu moich problemów na różnych forach spotykałem się tylko z pogardą oszustwem kombinatrorwtwem zlodzieji i cwaniaków którzy chcą wykorzystać człowieka nawet jeśli nic już nie ma. Ja też byłem głupi bo byle już w stanie zrobić wszystko , choć nadal jestem bo dla rodziny i dzieci mogę i życie poświęcić. Ale nie zmienia to faktu ze w tym pięknym kraju który kocham i kochałem nikt nie jest w stanie mi pomóc. @

"Lecz kto wytrwa aż do końca, ten będzie zbawiony." (Mat. 24:13)

"Wy bowiem jesteście przez wiarę strzeżeni mocą Bożą dla zbawienia, gotowego objawić się w czasie ostatecznym. Dlatego radujcie się, choć teraz musicie doznać trochę smutku z powodu różnorodnych doświadczeń. Przez to wartość waszej wiary okaże się o wiele cenniejsza od zniszczalnego złota, które przecież próbuje się w ogniu, na sławę, chwałę i cześć przy objawieniu Jezusa Chrystusa." (1 Ptr 1:5-7)

"Jak bowiem wzeszło palące słońce, wysuszyło trawę, a kwiat jej opadł i zginęło piękno jego wyglądu, tak też bogaty zmarnieje na swoich drogach. Błogosławiony człowiek, który znosi próbę, bo gdy zostanie wypróbowany, otrzyma koronę życia, którą obiecał Pan tym, którzy go miłują." (Jak. 1:11-12)

"Oto za błogosławionych uważamy tych, którzy wytrwali. Słyszeliście o cierpliwości Hioba i widzieliście koniec przygotowany przez Pana, że Pan jest pełen litości i miłosierdzia. (...) Cierpi ktoś wśród was? Niech się modli. Raduje się ktoś? Niech śpiewa." (Jak. 5:11-13)

Zawsze mnie zastanawiało czy więcej ateistów produkuje bieda i cierpienie czy bogactwo i powodzenie.

Ateistów produkuje zwątpienie, a do zwątpienia prowadzi tak bieda jak i bogactwo. Biedny traci wiarę, bo nie widzi na horyzoncie nadziei, a bogaty nie widzi już przed sobą żadnego horyzontu (osiągnął to do czego dążył),a nie czuje się szczęśliwy - jest rozczarowany "niebem". Chyba najłatwiej utrzymać wiarę, pozbywając się szczególnych oczekiwań wobec życia, a przede wszystkim - innych ludzi.

Życie będzie zabawne, gdy uświadomisz se prawdę, że świat po brzegi wypełniony jest ludźmi, którzy mają Cię gdzieś Martin Lechowicz

Kard. Newman powiedział jasno: nie wierzą ci, którzy nie chcą wierzyć. Szuka się więc, gdzie zlokalizowane jest owo: nie chcę. Ono jest bowiem ukryte, zracjonalizowane. Wiara/niewiara to wybór wolny, więc oparty o 'chcę'.

To.może zdradzać materialistyczne podejscie do.wiary "wierze aby sie powodzilo w zyciu" a jak sie nie powodzi to juz wiary nie ma. Apostoł ma taka odpowiedz na to""Jeżeli tylko w tym życiu w Chrystusie nadzieję pokładamy5, jesteśmy bardziej od wszystkich ludzi godni politowania. "

Krzysztofpl1, gdy wiodło ci się lepiej, to twierdziłeś, że jesteś wierzący, ale czy twoja wiara była szczera? Dlaczego tak szybko ją utraciłeś? Czy dlatego, że Bóg nie spełnia twoich próśb? Czy uważasz, że Bóg cię nie słyszy, lub nie chce ci pomóc?
Twoje kłopoty, to częściowo skutki twoich wyborów i twoich decyzji.
Są też sytuacje, których nie chcemy, na one nas doświadczają.
To nie Bóg sprawia, że cierpimy, ale jest to działanie złego. Bóg nie pragnie naszego cierpienia, ale mimo to, to cierpienie doświadczamy.
Tak jak nauczał Jezus"sługa nie jest większy od swego pana, ja doświadczyłem zła i wy też będziecie doświadczać"
Jezusa mimo, że był Synem Bożym - wyszydzano, upokarzano, zamordowano w okrutny sposób. Nie dlatego tak uczyniono, że Bóg pragnął karmić się cierpieniem swojego Syna, ale dlatego, że Syn człowieczy, w którym zamieszkał Bóg zaświadczył prawdę o Bogu - Ojcu dobrym, miłosiernym, kochającym, i tą prawdę byśmy uwierzyli - poświadczył życiem.
Kto uwierzy w ofiarę złożoną dla nas ludzi - będzie zbawiony przez wiarę, bo wszyscy grzeszymy, ale mimo naszych grzechów ta ofiara daje nam pewność i pełną ufność w nasze zbawienie - dane nam jako dar.
Jest to wyraz największej miłości Boga danej człowiekowi.
To nie ważne, czy przeżyjemy to życie bogaci, czy biedni, ale najważniejsza jest nasza wiara - byśmy jej nigdy nie utracili.
Nie zawsze rozumiemy działanie Boga, bo dopiero z perspektywy czasem można je ujrzeć i docenić.
Nie myśl o samobójstwie, bo takim działaniem nikomu żyjącemu nie pomożesz, na może utracić, to co najważniejsze - wieczność.
Cierpienie jakie doświadczamy na ziemi jest tylko taką łaskotką w porównaniu do cierpienia jakiego możemy doświadczyć wiecznie.
Sztuka życia, to pokonywanie problemów, bo one nam będą towarzyszyć do końca - raz większe, a raz mniejsze.
Modlitwa i wiara daje nam siłę i moc.
Jezus powiedział - "Zwyciężajcie, tak jak ja zwyciężyłem"
Życzę ci zwycięstwa w pełnym trwaniu w wierze, a Bóg wyprostuje ci drogę.

Wiem, że nie to chciałbyś teraz przeczytać, ale pamiętaj, że Bóg nie jest złotą rybką. Zastanów się, jaka jest Twoja modlitwa.

"Na nikogo" to lekka przesada. Owszem, jest ciężko, bo dzisiaj nie wszyscy rozumieją dylematy duchowe, ale są środowiska, w których można znaleźć ludzi pomocnych. Trzeba szukać.

Może potrzebujesz pomocy specjalisty (psycholog, psychiatra - nie bójmy się tych słów)?

Nie wszyscy. To, że istnieją takie fora, jest tego świadectwem (chociaż oczywiście i na katolickim forum może brakować miłosierdzia). To, że istnieją organizacje charytatywne, jest tego świadectwem. Wciąż gdzieś są altruiści.
Współczuję i życzę szczęścia, Bożego błogosławieństwa i pogody ducha.

Krzystof
Moje kondolencje z powodu dziecka. Przykro mi tez, ze zle Ci sie wiedzie.
Nie znam Twojej sytuacji i nie wiem kim jestes, ale jestes pewien, ze nie ma w Twoim zyciu ludzi, ktory wystarczy tylko poprosic a pomoga?

Jesli masz mysli samobojcze, idz do psychiatry, moze na poczatek pogadaj z rodzinnym. Taki sam lekarz jak kazdy inny, jest po to, zeby pomoc.
Bywaja momenty, ze na kilka miesiecy trzeba sie podeprzec lekami, dopoki nie staniesz psychicznie na nogach.

A co do wiary. Daj sobie czas.

Modl sie nie o pieniadze itp. tylko bys mogl wytrwac w wierze ten trudny czas, a wtedy dostaniesz to co ci naprawde potrzebne. Nie to co ty bys chcial, tylko to co rzeczywiscie jest ci potrzebne.

To trudne. Może być tak, że obniżony nastrój to objaw przyczyny, która tkwić może w niewłaściwym obrazie Boga. W takim okresie, gdy wszystko się wali ten obraz sprawia, że znajduje się winnego nie na dole, ale u góry. I mamy błędne kolo.
Farmakologia może pomoże, ale jeśli to problemy natury egzystencjalnej - nie bardzo pomoże. Nawet psychiatra wskazuje, by sobie poukładać wszystko w życiu. Dopóki są winni na zewnątrz, rozwiązanie jest zawsze połowiczne. Dopiero wewnętrzne pogodzenie się ze swym życiem prowadzi na prostą. Człowiek przyjmuje całe zło przeszłości jako swoją historę życiową. Nic nie wybiela, nadaje temu wartość. Przestaje porównywać się z innymi.

Sporo chorób bierze się z niezgody na siebie. Brak tej zgody widzi się w podatności na urazowość. Zaburzona jest spójność wewnętrzna, czyli jedność wszystkich sfer człowieka. W psychologii określimy to dojrzałością, w duchowości - mądrością, czyli umiejętności spoglądania na siebie oczami Boga i przyjęcia siebie takim jakim się jest a nie takim jakim chciałbym, by mnie inni i ja widzieli. Tego farmakologia nie załatwi, terapie psychologiczne też nie.

To teoria. Żadnemu człowiekowi na głowę tego wcisnąć nie można. Zareaguje obronnie. To robota własna, chcieć być prawdziwym a nie doskonałym.

Bo pożądasz. Pożądliwością ciała, pożądliwością oczu i pychą tego świata. Zmniejsz pożądanie, zmniejszysz swoje cierpienie.

Pan Jezus się zapytał: "Jaką korzyść odniesie człowiek, choćby cały światy zyskał a na duszy swej szkodę poniósł?"

Pomyślmy, cały świat nie jest wart tyle, żeby odnieść małą stratę na swej duszy. Czym jest dusza człowieka, dlaczego jest tak cenna?

Bzdura tak oczywista jak te głoszone przez płaskoziemców.
Utrata wiary to zjawisko normalne i powszechne, niezależne od woli.
Ale skoro fakty są sprzeczne z ideologią ...

Równie dobrze możesz się zastanawiać, czy więcej ateistów woli silniki benzynowe, czy diesle. Albo pomarańcze, czy mandarynki.
Dylemat godny mistrza od entropii, wg którego ruchy górotwórcze są powodowane ingerencją aniołów.