Ślepy prowadzi ślepego i w końcu obaj wpadką kiedyś do dołu. Słuchanie się co twierdzą ŚJ do niczego dobrego nie prowadzi. W KK bowiem jest prawda.

Yarpen dobrze cytował, ale może dobrze jest specjalnie zwrócić uwagę na fragment, będący bezpośrednią odpowiedzią na pytanie. Pismo mówi o Chrystusie:
"W Nim zostało wszystko stworzone: i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi... Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone. On jest przed wszystkim i wszystko w Nim ma istnienie" (Kol 1, 16-17)

Bóg jest bytem prostym, jednorodnym, wszechogarniającym
Bóg jest miłosierny, sprawiedliwy, wszechmocny
Czy można być miłosiernym i sprawiedliwym - nie , gdyż miłosierdzie zawiesza prawo kary
Czy można być wszechmocnym i sprawiedliwym - nie gdyż sprawiedliwość ogranicza wszechmoc prawem
Czy można być miłosiernym i wszechmocnym - nie gdyż miłosierdzie jest ukierunkowane na dobro a wszechmoc nieograniczona i bilansowo (statystycznie) neutralna
Tak więc jedynym logicznym wyjściem aby uniknąć sprzeczności wewnętrznej bytu Boga jest trójca jego osoby..
Szczęść Boże

grzech10
Co do Trójcy Świętej to prawda, tak Boga określamy i rozpoznajemy.
Natomiast w wyjaśnieniach jako sprzecznych ze sobą. Sugerujących sprzeczność atrybutów Boga. Nie ma żadnych sprzeczności, chociaż tak to wyjaśniasz. Owszem w twych wyjaśnieniach jest sprzeczność. Tylko że, kto tobie dał prawo sprzecznościami wyjaśniać niepojętość dla ludzi bytu Boga.

Zapomniałeś w nich o prostej kwestii.
Bóg tak samo jak my, jest wolny w swych decyzjach.
Nikt nie zmusi Boga do używania wszechmocy w każdych okolicznościach, jeśli sam Bóg tego nie zechce. Więc żadne ograniczenia na Boga nie działają. Owszem ogranicza się On sam, zgodnie ze swoją wolną wolą. Lecz to nie jest powód braku wszechmocy u Boga. Chciałbyś to sprawdzić? Jeśli tak, to wystarczy że grzesząc powiesz Bogu że jest miłosierny, więc obowiązkowo tobie wybaczy twój grzech. A zobaczysz co się wtedy stanie.
Choć osobiście odradzam takich prób z Bogiem, czy na Bogu.

Zarówno przesłanki ("czy można... nie") jak i wniosek są błędne. Osoby Trójcy mają tę samą naturę, więc gdyby istniały sprzeczności o jakich piszesz, Trójca by ich nie rozwiązywała.
Na szczęście takich sprzeczności nie ma

Ale są różne od Siebie i dlatego mamy do czynienia z trzema bogami. Typowa triada bóstw, pogański zwyczaj.

Gdybyś pojął właściwie(rozumnie) wypowiedź odnośnie jedności natury trzech osób Boga, to nie pisał byś o jakichś bogach... :dokitu:

Nie. Z trzema osobami boskimi.
Myślę, że częste nieporozumienie bierze się z tego, iż dziś politeizm praktycznie nie istnieje (przynajmniej w Europie) i dlatego niewiele osób orientuje się, czym był i czym się różnił od monoteizmu. „Bóg” w politeizmie był kimś zupełnie innym, niż podpowiada nam nasza intuicja po dwóch tysiącleciach chrześcijaństwa. Wyobrażony świat bogów pełen był rywalizacji istot wprawdzie ponadnaturalnych, ale dalekich od wszechmocy i doskonałości, o przeróżnych namiętnościach i (bynajmniej nie wspólnych) dążeniach.
Rzymianie nie widzieli nic zdrożnego w dołączaniu do swojego panteonu bóstw podbitych narodów. Nie mieliby też oporów z dołączeniem Boga chrześcijańskiego. Problemem była wyłączność, jaką wyznawcy Jezusa rezerwowali dla swojego Boga. Bóg całkowicie niepoznawalny, wszechmocny, wszechwładny i doskonały nie pasował do świata „bogów” Olimpu – kłócących się i godzących, więzionych przez innych, podobnych sobie „bogów”.
Monoteizm chrześcijański mówi, iż jest tylko jeden Bóg w trzech osobach – każda w pełni będąca tym, kim są wszystkie trzy razem. Ten Bóg jest jedyny i wszechmocny, doskonale ze sobą zgodny, z nikim innym nieporównywalny.
Ilustruje to klasyczny rysunek, będący mapą pojęć:

Osoby Boskie są oddzielne - jak każda osoba są indywidualnościami, ale jednocześnie są istotami nieskończenie doskonałymi. Te dwa pojęcia „nieskończoność” i „doskonałość” powodują, iż nie jesteśmy w stanie ogarnąć rzeczywistości Boga swoimi zmysłami (w doczesności nie spotykamy się ani z nieskończonością, ani z doskonałością).
Myśli istot doskonałych są doskonałe – a doskonałość jest tylko jedna. Implikuje to ich doskonałą jednomyślność, która w połączeniu z miłością łączy je w doskonałej wspólnocie Trójcy
(Pisząc te słowa, nie sugeruję jednak, iż tajemnica Trójcy wyczerpuje się całkowicie w obrazie doskonałej wspólnoty)
Nie ma najmniejszego podobieństwa (prócz powierzchownych skojarzeń).

Mylenie Trójcy z triadą to duży błąd. Różnice są zasadnicze. Aby je przybliżyć, przyjrzyjmy się przykładom (podawanym przez różnych entuzjastów poglądu, jaki wyraziłeś):

Anu, Enlil i Ea
Anu, Enlil i Ea (a właściwie Enki – imię Ea nadali mu Babilończycy) to typowe bóstwa politeistyczne (byli zresztą przywódcami znacznie większej grupy duchów) z klasycznym „podziałem kompetencji” – Anu władał Niebem i złymi mocami, Enki był personifikacją podziemia (a później także morza), a Enlil władał powietrzem. Bogowie ci – podobnie jak ci z panteonu greckiego – mieli swoje interesy, namiętności, a nawet rodziny (np. Enlil był mężem Ninlil i ojcem Nanny, Nergala, Nisaby, Ninurty i Ningirsu).
Doprawdy, trudno byłoby się doszukać podobieństw do Trójcy.

Brahma, Wisznu i Sziwa
Te trzy imiona nie oznaczają różnych bogów, lecz różne formy jednej istoty. Czytamy o tym w świętej księdze hinduizmu o nazwie Puranas:
O trzej Panowie! Wiem, że uznaję tylko jednego boga. Powiadomcie mnie, który z was jest prawdziwy, bym mógł tylko do niego wysyłać uwielbienia.
Trzej bogowie – Brahma, Wisznu i Sziwa objawili się mu i odpowiedzieli:
Naucz się, wielbicielu, nie ma między nami różnicy. To, co ci się wydaje, to tylko pozory. Jeden byt występuje pod trzema formami poprzez akty kreacji, ochrony i destrukcji, ale jest jeden.
Jako ciekawostkę dodam, iż była w historii chrześcijaństwa herezja, która podobnie pojmowała Trójcę; jej przedstawiciele głosili, iż trzy osoby nie są rzeczywiste, ale są odmiennymi przejawami jednej osoby Boga. Sabelianiści (bo oni wyznawali ten pogląd) wierzyli na przykład, iż Ojciec wcielił się w Syna i umarł na krzyżu.

Poniżej Hinduskie wyobrażenie Brahmy, Wisznu i Sziwy jako trzech manifestacji jednej istoty (świątynia w Ellora)


Aby uniknąć nieporozumień i zaakcentować całkowitą odmienność koncepcji Trójcy od koncepcji sebelian, papież Urban VIII zabronił przedstawiania Trójcy w postaci osoby z trzema twarzami.

Zeus, Posejdon, Hades
W panteonie greckim było 12 bogów. Nijak nie tworzyli trójcy (ani nawet triady). Bogowie greccy walczyli, krzywdzili się wzajemnie, zawierali sojusze i kierowali się namiętnościami.

Ozyrys, Izyda i Horus
Nie wiem, na jakiej podstawie niektórzy twierdzą, że postacie te tworzą trójcę (a nawet trójkę czy triadę). Ozyrys jest kim innym niż jego żony (a zarazem siostry), Izyda i Neftyda, i jego dwaj synowie – Anubis i Horus – i nie tworzy z nimi jakiejś wyjątkowej grupy.
W literaturze antytrynitarnej chętnie zamieszcza się zdjęcia artefaktów zawierających wizerunki trójek (czy też triad) bogów. Jest to tym łatwiejsze, że mamy mnóstwo dzieł zawierających wyobrażenie jednego, dwóch, trzech i więcej postaci bogów pogańskich. Nic łatwiejszego niż wybrać spośród nich jedynie te zawierające trzy postacie i przedstawić ich zdjęcia.
Poniżej kilka zdjęć rzymskich dzieł:


Artemida



Apollo i muzy


Ołtarz pokoju, Rzym, Pole Marsowe


Wenus i Mars (Dom Wettiuszów w Pompejach)


Jak widać, rzeźby czy wizerunki mogą przedstawiać różną liczbę osób. Jednak w broszurach antytrynitarnych próżno szukać owego zróżnicowania – za to z pewnością znajdziemy tam te z nich, które przedstawiają trzy postaci, jak poniższy wizerunek Demeter, Tryptolemosa i Persefony:

Ulubiona ilustracja antytrynitarystów, przedstawiana jako wizerunek rzekomej „trójcy rzymskiej” – Demeter, Tryptolemos i Persefona


Co gorsze, „dowodząc” tą metodą, można znaleźć w jednym i tym samym kręgu kulturowym kilka różnych „zestawów” bogów tworzących rzekome "trójce” (co samo w sobie falsyfikuje ich podobieństwo z jedyną, wszechmocną i niepowtarzalną Trójcą w chrześcijaństwie). Na przykład władca Egiptu, Mykerinos, kazał sporządzić 8 różnych rzeźb przedstawiających różne „triady bogów” (w tym samego Mykerinosa, którego również uważano za bóstwo). Również w innych okresach sporządzano podobne wizerunki. Oto niektóre z nich:


Bogowie egipscy Amon-Ra, Ramzes II i Mut


Bogowie egipscy – Mykerinos, Hathor i bogini jednej z prowincji Egiptu


Bogowie egipscy Horus, Ozyrys i Izyda

Kończąc ten temat, chciałbym się podzielić jeszcze jednym spostrzeżeniem. Otóż gdybyśmy nawet przyjęli (tylko na chwilę, bo to wyjątkowy absurd), że w innych religiach istniały trójce (a nie trójki czy triady) bogów pogańskich – czy to prowadzi nas do wniosku, jakoby Bóg Trójjedyny był nauką błędną? Gdyby rozumować w ten sposób, musielibyśmy także przyjąć, iż błędną nauką jest w ogóle monoteizm – bowiem „istniały pogańskie kulty monoteistyczne”.
Powiem więcej – w każdym człowieku jest pewna „intuicja Boga” wynikająca z tego, iż zostaliśmy stworzeni na Jego „obraz i podobieństwo”. W wielu religiach znajdujemy okruchy prawdy, bo człowiek własnym rozumem szuka Boga. Klemens Aleksandryjski w V części swoich Kobierców podaje przykłady takich intuicji wśród największych mędrców starożytności. Nie odnosili się oni do bożków pogańskich, ale rozmyślali o Bogu. Niektórzy z nich doszli do wielu prawd na drodze rozumowej. Chyba to właśnie miał na myśli św. Paweł, kiedy w Liście do Rzymian pisał: "Albowiem od stworzenia świata niewidzialne Jego przymioty – wiekuista Jego potęga oraz bóstwo – stają się widzialne dla umysłu przez Jego dzieła" (Rz 1,20a).

Trójca Święta ma problem na trzech płaszczyznach

1. Sama w sobie jest zupełnie nielogiczna( wystarczy że nawet napiszę słowo ,,trójjedyny'' i już mi podkreśla go na czerwono), absurdalna i sprawia że katolicyzm, prawosławie czy protestantyzm to religie w zasadzie politeistyczne, ostatecznie nie można jej pojąć

Skoro mamy do czynienia z trzema osobami boskimi to znaczy tyle samo co właśnie z trzema bogami, wymienione pogańskie triady to też przecież trzy osoby i każdy wie że to trzy odrębne od siebie bóstwa. Co jest nielogicznego w moim rozumowaniu? Zdaję sobie przy tym sprawę że:

a) Trójca Święta nie oznacza że te trzy osoby są ,,częścią'' Boga(Ojciec to 1/3 Boga, syn 1/3 i Duch 1/3) ale te trzy osoby to Bóg w pełni(?), problem właśnie w tym że mimo wszystko odrębne osoby...

b) Trójca Święta to nie trzy wcielenia jednego Boga

a zdaję sobie sprawę dlatego bo wystarczy chodź pobieżnie zapoznać się z katolicką wykładnią na ten temat i łatwo dojdziemy do wniosku że punkty a i b odpadają(chodź jeśli dobrze się zastanowimy mogą brzmieć nawet sensowniej od oficjalnie przyjętego nauczania.... nieważne! nie o tym)

Jeśli się mylę to wypadałoby wykazać, udowodnić że trzy osoby boskie nie oznacza że to trzech bogów, że trzy osoby wcale nie oznacza że to trzy różne istoty...tylko że... właśnie to dokładnie oznacza mamy tutaj jak widzicie oczywisty absurd i nielogiczność, problem nie do przeskoczenia. Koncepcja antytrynitarna jest łatwo przyswajalna i przystępna dla każdego, trynitarna może być utrzymana jako ,,prawda'' jedynie, że tak już trochę brzydko ujmę, w kółku wzajemnej adoracji. A więc mamy absurdalną Trójce która prowadzi do absurdu takiego że nieograniczonego Boga ogranicza się do skończonej(Bóg jest też nieskończony) ilości osób czyli dokładnie trzech. Ogranicza się bo dokładnie jest określona ograniczona ilość tychże osób, ograniczona liczba jest ograniczeniem dla bytu nieograniczonego tak czy nie? mam rację czy ja nie mam racji?!

Antytrynitarna koncepcja wychodzi na przeciw takiej ,,wizji'' i nie ogranicza się Boga do jakiejś liczby osób, ogólnie mamy Boga którego w pełni nie ogarniemy a który po prostu jest jeden, jedyny wyjątkowy i niepowtarzalny Ojciec


2. Nigdzie i nigdy Bóg nie twierdził o sobie że jest ,,trójjedyny'' na co dowodem jest fakt że Naród Wybrany nie znał takiego Boga, mówi się przecież o jednym, jedynym bogu a nie trójjedynym. Wyznawcy Judaizmu to przecież antytrynitarze prawda? Jak to możliwe że to co w większości w chrześcijaństwie jest właściwie jednym z najważniejszych dogmatów jest zupełnie obce i nie do zaakceptowania protoplastom chrześcijan? możliwe dlatego bo Bóg Abrahama, Izaaka, Jakuba to nie ,,bóg w trójcy świętej jedyny'' Trójca nie ma związku z Pismem Świętym więc jest jawną herezją


3. Jaki jest sens wierzenia w coś co z naszej perspektywy jest zupełnie absurdalne i nielogiczne i jaki to ma związek z naszym zbawieniem które jest priorytetem? Skoro Boga nie możemy pojąć w pełni( o czym ładnie nadmienił Barney pomimo tego że wcześniej pokazał ,,schemat Pana Boga'' i relacje tychże osób...jakby nieskończonego i nieograniczonego Boga dałoby się zobrazować na jakimś schemacie albo przy pomocy popularnej koniczynki...) to po co tworzyć ,,naukę'' na ten temat? po co chcecie to tłumaczyć? tłumaczycie coś co nie do końca rozumiecie, widzicie problem? jakie jest znaczenie typowo Trójcy dla zbawienia? Dlaczego Bóg miałby objawić swoje wyobrażenie o nim brzmiące tak niedorzecznie i który jednak wzbudza skojarzenie z pogańskimi triadami bóstw? Czy to zgodne z Bogiem który sam o sobie mówi że jest Bogiem zazdrosnym...

Ad King:
Ad1:
Trójca Św to wewnętrzna dynamika Boga, II Osoba Boska, czyli Logos jest perfekcyjną ekspresją, obrazem Pierwowzoru czyli Boga Ojca a łączy ich relacja czyli Duch Św. Osoby są równe boskością, ale nie tożsame.
Jeśli jesteś wierzący w Boga a masz problem z zaakceptowaniem że Bóg jest Trójcą, to spójrz na Wszechświat: jest jej najlepszą emanacją: wszędzie widzisz dynamizm, obiekty i ich zbiory połączone relacjami - jak w Trójcy Św. gdyby Bóg był unitarny, to skąd ten dynamizm w świecie?

Ad 2:
A wreszcie rzekł Bóg: Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam. (Gensis 1, 26)

Ad 3:
W poznawaniu człowieka (humanistyka, kultura), Wszechświata (nauki przyrodnicze) i Boga (Objawienie, teologia) chodzi o przybliżanie się do prawdy, wiadomo że się jej do końca nie ogaranie.

Kingu, przeczytaj jeszcze raz mój post. Tym razem czytając, spróbuj go zrozumieć, a nie myśl w trakcie czytania o polemice.

1. O, Duch Św to bardziej relacja niż osoba? hmm...sam widzisz nic tu się kupy nie trzyma. Nic mi po jakiejś tam ,,dynamice'' skoro to jest nielogiczne i słowo trójjedyny katolicki portal uparcie podkreśla mi na czerwono.
Bądź zwolennikiem Płaskiej Ziemi, powiedz do niego ,,spójrz na Wszechświat...''
2.Ten cytat nie mówi o ,,trójjedynym Bogu'' nic tu o trójcy nie ma
3.i antytrynitarna koncepcja miałaby być tutaj barierą nie do przeskoczenia...

Dobrze Barney, ale ty też przeczytaj mój ale teraz pora kończyć, czas na nocny bieg i spanie

I to i to, Deus caritas est, a czym jest miłość jak nie relacją?
Ojcowska Miłość do Syna - tak w zasadzie najkrócej można scharakteryzować Trójcę.


No to rzeczywiście jest dowód falsyfikujący...

Wiem, że i tak prawdopodobnie moje słowa niczego nie zmienią.

Spójrzmy prawdzie w oczy. Biblia tak samo jak dla ŚJ, dla katolików i dla większości innych denominacji służy jedynie do potwierdzania swoich nawet najbardziej nietrafnych założeń.

Powiem wpierw po ludzku:

"Łatwiej jest oszukać ludzi, niż wytłumaczyć że zostali oszukani."

Powiem też pewną ciekawostkę.

Dlaczego Trójca nie jest odnotowana aż do czasu powstania neoplatonizmu, który sam w sobie był religią? To neoplatonizm w IV wieku stworzył idee hipostaz i niedostępnego niepoznawalnego Boga. Te hipostazy to właśnie takie osoby boskie.

Dlaczego wcześniej nie istniała nigdzie spisana taka koncepcja jak Trójca przed Orygenesem i Tertulianem(Ojców założycieli), który byli współczesnymi Plotyna - założyciela Neoplatonizmu. Czy to was nie dziwi? Czy to nie powinno budzić podejrzeń? Może byli pod wpływem neoplatonizmu. Nie można jednak powiedzieć, że mimo pisana o Trójcy Orygenes i Tertulian byli trynitarianami. Nie byli. Nadawali swoim spekulacjom intelektualnym zupełnie inny charakter niż współcześni trynitarianie. Między innymi uznawali oni podległą rolę Syna Bożego względem Boga Ojca. Nie uznawali oni równości między nimi.

Poza tym

Ireneus (Ojciec Kościoła) nie zgadzał się z twierdzeniami gnostyków, że Jezus nie umarł. Później katolicy na soborach w Efezie i Kaledonie gdzie zadecydowano, że Jezus-Logos nie mógł umrzeć. Wymyślili jego Boską i Ludzką naturę. To w 100% zgadzało się z gnostyckimi herezjami, jakie katolicy nie zwalczyli, oni je wchłonęli.

Jednak jest to inny Jezus od tego, o którym Jan pisał w swoim liście, że dotknęli oni Logosu. Czyli, że to Logos nie było takie jakie twierdzili gnostycy. Było to ciało. Był to człowiek. I ten człowiek umarł. Można go było dotknąć. A ktokolwiek twierdzi inną ewangelię niech będzie przeklęty.

Największym przekłamaniem trynitarian jest to, że uważają oni, że ich doktryna jest niezmienna. Że nie mieszają oni osób Boskich z naturą Boską. Jednak to robią. Nie da się w pewnych momentach tego nie pomieszać. Sami łamią własne zasady jakie wymyślili.

Przykładowo we fragmencie:

"A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa." Jana 17:3

O kim jest tu mowa? O Ojcu prawda? Do kogo on się zwraca jako do osoby?

Parafrazując:

Ojcze by poznali Ciebie, jedyną prawdziwą naturę Boską.

Ale przecież, te trzy hipostazy mają być równe.

Używacie w takich fragmentach koncepcji mówiących o czymś - o naturze Boskiej mimo tego, że musicie jej użyć tak jak osoby, gdyż Jezus kieruje swoje słowa do osoby. Więc mieszacie jednak osoby i naturę Boską. Mówicie, że tego nie robicie.

Zdefiniujcie słowo - Bóg. Nie zrobicie tego. Bo jakbyście raz użyli przykładowo, że Yahwe jest Bogiem musielibyście do fragmentów takich jak to powiedzieć, że Yahwe jest jedynym prawdziwym Bogiem. A kim jest Yahwe - jak stwierdzał Jezus - idę do waszego i mojego Boga - Yahwe. Boga Ojca.

Poza tym jest niby wiele fragmentów świadczących według trynitarian i jednościowców (niektóre zbory zielonoświątkowe) mówiących o tym, że Jezus jest Bogiem i musi nim być, mimo tego, że czytając Biblie harmonicznie, czyli wersety wcześniej i wersety później, udowadnia się, że dany fragment wcale nie mówi o tym, o czym pragnęłoby się by mówił.

Przykładowo fragment listu do Hebrajczyków 1:8 który mówi o

"Do Syna zaś8:
Tron Twój, Boże na wieki wieków,
berło sprawiedliwości berłem królestwa Twego. "

Nie każdy jest znawcą Hebrajskiego. Ten werset odwołuje się do psalmu 110 w Starym Testamencie i odnosi się do obietnicy Dawidowej. Dawid jest autorem tego psalmu i nie używa on tam słowa Boże. Użyłby on bardziej adekwatnego słowa panie i to nie z dużej litery, gdyż słowo tam zawarte to Adoni. Słowo Adoni zawsze odnosiło się do ludzi i do ziemskiej władzy w przeciwieństwie do słowa Adonai - który odnosił się jedynie do Jedynego Boga. Ale nie można wymagać od każdego olbrzymiej znajomości Hebrajskiego i 100% znajomości Biblii.

Pomijają oni to, że w wersecie 8 jest mowa, że został namaszczony - czyli obdarowany:

"9 Umiłowałeś sprawiedliwość, a znienawidziłeś nieprawość,
dlatego namaścił Cię, Boże, Bóg Twój
olejkiem radości bardziej niż Twych towarzyszy. "

Musiał być obdarowany? Za uczynki? Czyż nie był wcześniej równą Bogu osobą? To nie ma sensu.

Dalej ten fragment ma jeszcze mniej sensu:

W rozdziale 1 mowa była o aniołach i to niszczy teologię ŚJ, żeby nie było, że ktoś posądzi mnie o bycie ŚJ. Mimo tego Jezus został uczynionym wyższym od aniołów. Mówicie - bo był poniżony ok... Nie ma tego w piśmie, ale rozważmy co jest dalej w liście do Hebrajczyków, który jest niby dowodem na Trójcę.

"Czym jest człowiek, że pamiętasz o nim,
albo syn człowieczy, że się troszczysz o niego; " Hebrajczyków 2:5

Syn człowieczy jest postawiony obok człowieka. Jakże to? Może dlatego, że Paweł uważał, że jest człowiekiem. Naszym Panem zmartwychwstałym, ale jednak człowiekiem? Czy to nie jest tak nieracjonalne by zakładać? Przeczytajmy jednak dalej:

"10 Przystało bowiem Temu, dla którego wszystko i przez którego wszystko, który wielu synów do chwały doprowadza, aby przewodnika ich zbawienia udoskonalił przez cierpienie4. 11 Tak bowiem Ten, który uświęca, jak ci, którzy mają być uświęceni, z jednego [są] wszyscy. Z tej to przyczyny nie wstydzi się nazwać ich braćmi swymi, mówiąc:
12 Oznajmię imię Twoje braciom moim,
pośrodku zgromadzenia będę Cię wychwalał5.
13 I znowu:
Ufność w Nim pokładać będę.
I znowu:
Oto Ja i dzieci moje, które Mi dał Bóg6. "

Jest to fragment o tym, że nasz przewodnik i brat Jezus Chrystus ma nas prowadzić. Jest powiedziane słowo przewodnik w stosunku do Jezusa.

Kościół Katolicki w przeciwieństwie do protestantów jednak uznaje coś co nazywa teozą. Można to przeczytać części pierwszej, sekcji 2, rozdział 2, artykuł 3 katechezy.

Właśnie mowa tam jest o takim fragmentach jak to, że mamy być ogólnie rzecz mówiąc stać się Synami Bożymi.

Jednak logika jaka tam jest zawarta jest błędna. To poprzez zmartwychwstanie mamy się złączyć z Jezusem, a nie poprzez to, że się narodził. Tak twierdzi Biblia, że jeżeli zmartwychwstanie nie miało miejsca nasza wiara jest nic nie warta jak stwierdzał Paweł w swoich listach.

Nie ma żadnego sensu, oprócz tego, że uznało się to za aksjomat, gdyż tak stwierdził sobór Efeski, że to nieśmiertelne Logos musiało zejść na ziemię, byśmy mogli stać się Synami Bożymi. Wręcz przeciwnie. Logos nie mogło umrzeć, tak więc i zmartwychwstać, przez co w wiarę w nasze zmartwychwstanie jako Synowie Boży mielibyśmy być uświęceni.

Jest wiele taki fragmentów, które niby na pierwszy rzut oka świadczą o Trójcy, jednak po dogłębnym ich przestudiowaniu w kontekście świadczą wręcz przeciwko autentyczności Trójcy jako dogmatu.

Proponuję, abyś najpierw uzupełnił wiedzę na temat wypowiedzi o Trójcy sprzed IV wieku, a potem się wypowiadał.