Jak stwierdziłem wcześniej:


z chrześcijańskim pozdrowieniem

Podałam do odsłuchania ten wykład, bo dopiero w nim się dowiedziałam, za kogo SJ uważają Jezusa
Uważam, że Jeżeli ktoś Boga Ojca o którym świadectwo prawdy wydał Jezus, utożsamiamia z opisem Boga ujętym w starych pismach, to może wyciągać takie obrażliwe Boga i niedorzeczne wnioski.

Według wydania Strażnicy z 1 mają 1992 roku strona 10 pisze:
Księga Objawienia 9:1-12 także mówi o szarańczy, które Jehowa wysyła pod wodzą "króla, anioła otchłani" czyli samego Jezusa Chrystusa. Jego imiona Abbadon( po hebrajsku) i Apolion( po grecku) znaczą zagłada i niszczyciel.

Wydanie 1930 Strażnicy str.144
Jezus Chrystus jest najwyższym urzędnikiem Jehowy, posiadający wszelką moc w niebie i na ziemi i upoważnionym jako przedstawiciel Jehowy do wytępienia.
Przeto tytuły " Abbadon i Apolion" muszą się też odnosić do niego.

Nie wiem czy SJ zdają sobie z tego sprawę jak bardzo obrażają Boga.

Nie wiedzą. Ty też nie przyjmujesz tego co napisałam o tobie, ale ja wiem, że ty tego nie przyjmujesz. Skoro ty jesteś inna i denerwuje cię to co jak piszę o twej inności, wskazując na błędy (krytykujesz katolicyzm, więc mam punkt odniesienia, by wskazać, że go wcale nie znasz) to powinnaś rozumieć, że ludzie są różni. Chcesz akceptacji siebie w zakresie inności a innym tego odmawiasz? Nie chodzi jednak o to, by czynić za nich rachunku sumienia, bo oni tego i tak nie przyjmą. Ty też nie. Mechanizmy obronne stają na granicy spójności wewnętrznej człowieka. Może być spójny wewnętrznie jako niewolnik, wolny, żyjący w prawdzie lub matrixie.
Boga nie można obrazić. To człowiek wyrządza sobie krzywdę w sensie zbawczym, ale nie Bogu. W sensie zbawczym przyjmujemy jednak wiarę a nie pewność. Nie wolno więc mówić o pewności zbawienia a ty o tym mówisz. Stąd nasze rozmowy; zrozumie że siebie nie zna i żyje w matrixie, ktoś czytający skorzysta, czy było to tylko pierze.

Można człowieka zniewolić i czyni to zły duch lub jego ludzki emisariusz lub człowiek sam szuka zniewolenia, by by zrzucić na swego pana odpowiedzialność na swe życie i dobrze się czuć w roli niewolnika. Powrót jest bardzo trudny, bo myśli a następnie wybory człowieka zmieniają. Pojęcia są definiowane na opak, więc i wiara jest tylko pozorna. Kiedyś każdy z nas stanie przed Sądem i odpowie za swe wybory. Boga to nie obrazi, gdy zechce wybrać inaczej. Bóg będzie jedynie świadom, że nie wykorzystał poligonu, który dano człowiekowi do trenowania życia i tę świadomość uzyska wówczas i człowiek.

Oczywiście, że Boga nie można obrazić, jednak Bóg nas miłuje i pragnie nas zbawić.
Gdzie ja mówiłam o pewności zbawienia?
Owszem, pisałam o łasce zbawienia, bo jesteśmy zbawieni łaską Bożą przez wiarę.
Wiara, to prawda, która jest nam dana przez Jezusa Chrystusa.
Jeżeli ci co nazywają siebie chrześcijanami nie przyjmują tej prawdy lecz nadal posilają się opisami Boga według formy pojmowania ujętej w starych pismach, to w jakiego Boga oni wierzą?
Tylko prawda o naszym Ojcu wydana przez Syna Bożego Jezusa jest podstawą naszej wiary - w jakiego Boga wierzymy i jakiemu Bogu oddajemy cześć i chwałę. Czy prawdziwemu? Czy temu co poprzez kłamstwo żądał dla siebie chwały od ludzi.

Nadałaś sobie zbawczy nick, który swa genezę zawdzięcza temu co opisywałaś w świadectwie i skomentowałaś: ja już nie wierzę, ja wiem. Zareagowałam prosząc o uwiarygodnienie tego doznania. Jak odróżniasz Boże działanie od szatańskiego zwiedzenia i swoich myśli? Milczenie. Myślenie człowieka ma to do siebie, że jest omylne. Skąd wiesz, że twoja wiara jest rzeczywista a nie pozorna? Putin uderzając na Rosję odwołał się do Jana i jego słów o tym, że najwyższym dobrem jest umrzeć za przyjaciół.
Zarzucasz Kościołowi, że szerzy ideologię, prowadzi zbrodnicze wojny etc. Skąd wiesz, że to prawda? Też pytałam. Wszyscy wiedzą jak jest odpowiedziałaś. To myślenie w schematach propagandy.
Nie widzisz nie tylko siebie, ale całej złożoności człowieka. On jest dobry i zły, gada rozumnie i bezrozumnie, wierzy prawdziwie lub fałszywie, modli się do Boga lub do siebie i myśli, że do Boga.
Jeśli jednak człowiek utracił poczucie grzechu, został ukształtowany w płynnej etyce i takim też postrzeganiu świata to ma realny problem z rozpoznaniem Boga w chwili sądu. On nie jest w stanie przyjąć żadnej prawdy poza swoją.

Aby rozumieć należy konfrontować, poddawać w wątpliwość, bo rzecz rozumie się także wiedząc, czym ona nie jest. Wiara więc poza Kościołem obarczona jest ryzykiem wpadnięcia w iluzję.

Łaska Boża buduje na naturze, więc brak usposobienia natury skutkuje tym, że łaski są marnotrawione a pokusy szatańskie przyjmowane jak natchnienia. Antychryst będzie czynił takie cuda, że zwiedzie i wybranych. Nie będą potrafili rozpoznać fałszu. Będzie traktowany jak drugi Jezus, bo wówczas będzie też kościół dla wszystkich, ale bez krzyża. Ten antykościół będzie posiadał wszelkie cechy Kościoła, ale w wypaczonej postaci. Nie będzie jednak wymagał osobistej zmiany i przyznania się do osobistego grzechu. Grzech już dziś jest usprawiedliwiany i z człowieka zdejmowana jest odpowiedzialność za poczynione złe wybory życiowe. Nie widzi się nic złego w rozdwojeniu człowieka: w kościele/zborze wierzący a poza nim ateista żyjący w innej etyce. Ileż to celebrytów woła ze sceny o miłości a chodzi o bilety na ich koncerty czy filmy. Pomieszanie prawdy z kłamstwem jest najtrudniejszą drogą do odnalezienia prawdy.

Szafujesz pojęciem łaski, ale nie masz pojęcia ja ona działa, do czego uzdatnia i czego wymaga od człowieka, by ją mógł przyjąć. Jeśli tego nie wiesz to nie wiesz nic o sobie; używasz pojęć, których nie rozumiesz. Usprawiedliwiony w takim zakresie jest człowiek, którego niewiedza jest niezawiniona.
Biblia jest paradoksem, ewangelia mają charakter paradoksu, więc wymaga to interpretacji. Strażnikiem jest tu tradycja, ona obiektywizuje prawdę. Ty to też odrzucasz. Czynisz więc jedynym punktem odniesienia w wierze samą siebie.

Są ludzie, którzy są jak miód. Oni tego jednak nie wiedzą. Jeśli ktoś myśli, że jest tak dobry i tak optymistycznie nastawiony do tego, że się nie myli to on się myli, bo jego myślenie jest ukierunkowane na optymizm, który nie ma pokrycia w rzeczywistym widzeniu spraw. Chrześcijanin powinien być czujnym realistą i zabiegać, jak natarczywa wdowa, o zbawienie.
Istnieją dwa rodzaje chrześcijan: ci, którzy szczerze wierzą w Boga i ci, którzy równie szczerze wierzą, że wierzą. Można ich odróżnić po działaniu w przełomowych chwilach.
A prawda, zwłaszcza w obliczu zagrożenia winna być głoszona publicznie i nie powinno się jej sprzeniewierzać tylko dlatego, że kogoś może zgorszyć .(Akwinata)

Gregor,

Będę pomijał dalej "udawanie rozmowy".



Prawda Cię nie interesuje?



Czyli Jezus, Apostołowie i Prorocy zapisywali każdą jedną informację jaką mieli w głowie na piśmie?
I nigdy nic nie było przekazywane wyłącznie ustnie?



...
Po co przedstawiasz podstawy swojego przekonania?
W jakim innym celu jak by przekonać?
Czemu to służy, jeżeli nie przekona?



Jak mogą Osoby Boskie być niezależne i samodzielne, jeżeli Bóg jest niezłożony?



"To są litery". Co się za nimi kryje?



Co oznacza sformułowanie "A jest w B"?
Wklej cytat gdzie jest napisane o tych "niebiosach niebios".



Co to oznacza?



Masz problem ze zrozumieniem treści zdań, pytań?
Co to znaczy "ogarnąć"? Wiedzieć wszystko?
A czy wiedzieć coś zamiast nic to jakaś wartość?

Możesz powiedzieć "nie da się Boga ogarnąć".
Ja pytam ponownie "odpowiedź na jakie istotne pytanie na temat Trójcy Świętej chciałbyś ogarnąć"?
Czegóż Ci brak?



Czyli praca Świętego i Doktora Kościoła Katolickiego są dla Ciebie tak bezwartościowe, że nawet nie warto w nie zajrzeć by zobaczyć czy aby przez przypadek nie zgodzisz się z tym co jest tam napisane?

Tomasz z Akwinu przedstawił podstawy swojego przekonania.
Jak masz wyciągać wnioski i decydować do kogo Ci bliżej w swoich przekonananiach, skoro nie chcesz nawet spróbować przeczytać tego ze zrozumieniem?

Ludzie na tym forum czytają subiektywne dywagacje filozoficzne Gregora.



Tomaszowi z Akwinu się nie udało nic sensownego powiedzieć na ten temat?
Ale Gregor poznaje Trójjedynego Boga osobiście w codziennym życiu?
Jak to się robi?



"Litery".
Jak się poznaje Boga?



Marek 5
9 I zapytał go: «Jak ci na imię?»
Odpowiedział Mu: «Na imię mi "Legion",
bo nas jest wielu».

Nie-Marek 5
9 I zapytał ich: «Jak wam na imię?»
Odpowiedzieli Mu: «Na imię nam "Legion",
bo nas jest wielu».

?

&&&&&&&

Wybrana,

Jedno pytanie.
Nigdy w życiu się nie pomyliłaś?

Są wybiórczo zaprogramowani przez organizację.
Może powinni obejrzeć ten materiał:
https://youtu.be/_5QN3Vwgx2w

Prawdę, a nie półprawdę mam w Biblii.

To co jest na piśmie jest ponadczasowe/niezmienne i dostępne dla każdego chrześcijanina na przestrzeni wieków. Z resztą Izrael dostał na piśmie wszystko to czym miał się kierować w życiu społecznym i z Panem Bogiem.
Już Rzymianie znali tą prawdę: verba volant, scripta manent - słowa ulatują, pismo pozostaje.

Służy zrozumieniu przez czytających/adwersarzy.

A kto tak stwierdził o Panu Bogu? Jakiś człowiek, który poznał Pana Boga?
Co do niezależności Osób to masz ją przedstawioną w Biblii - to fakt.

Niepojęty fenomen Pana Boga.

Np.
[I Krl.8.27]:Lecz czy naprawdę zamieszka Bóg na ziemi? Oto niebiosa i niebiosa niebios nie mogą cię ogarnąć, a cóż dopiero ten dom, który zbudowałem?!

[II Krn.2.5]:Lecz któż zdoła wznieść mu świątynię? Wszak niebiosa i niebiosa niebios go nie ogarną!

Fenomen Osób.

Poznania istoty Pana Boga.
Jednak nadejdzie taki czas kiedy ujrzę twarzą w twarz - więc spokojnie czekam, ciesząc się tym poznaniem jakiego mi On udziela w tym życiu.

Zwyczajnie nie budzi mojego zainteresowania. To nie jest prawda objawiona.
To co o Panu Bogu wiedzieć można jest zdecydowanie prościej przedstawione w Biblii niż w pracy Tomasza (pobieżnie ją przejrzałem).
Poza tym to nie filozofia doprowadza nas do poznania Pana Boga tylko Duch Św.
I w tym kontekście przypomina mi się też poniższa anegdota:

Któregoś dnia Pan Jezus przebywał razem z uczniami i zapytał ich:

A wy, za kogo mnie uważacie?

Szymon Piotr wstał i stwierdził:

Ty jesteś teofanią eschatologiczną, która podtrzymuje ontologicznie intencjonalność naszych relacji podświadomych i interpersonalnych.
Jezus otworzył oczy pełne zdumienia i zapytał:

Jak, jaaak?

Piotr zaś nie był w stanie powtórzyć, gdyż zapomniał.

Jeśli chcą, choć nie są filozoficzne.

Zwyczajnie. Poprzez Biblię oraz fakt, że Jezus żyje w duchowo odrodzonym człowieku, więc codziennie można Go poznawać.
Już kiedyś Ci pisałem - to kwestia osobistego doświadczenia.

Jak wyżej.

Pan Bóg nie wytłumaczył Mojżeszowi, że jest trynitarnej natury.

Gregor,



Co jest "półprawdą"?



Jak niezmienne i ponadczasowe, jeżeli uważasz, że Mojżesz widział jedną Osobę, a teraz mamy Trójcę?
To w końcu się zmieniło czy nie?

A to nie jest tak, że kiedyś było dużo analfabetów i nie było druku itd.?
Więc jak dostępne dla każdego?



Izrael/Jakub dostał wszystko na piśmie?
Abraham też dostał wszystko na piśmie?



Marek 13
31 Niebo i ziemia przeminą, ale słowa moje nie przeminą.

A gdzie to jest napisane w Biblii?
Sola Scriptura?
Więc na jakiej podstawie uznajesz to za prawdę?

Izajasz 55
11 tak słowo, które wychodzi z ust moich,
nie wraca do Mnie bezowocne,
zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem,
i nie spełni pomyślnie swego posłannictwa.

A różne Słowa Bóg przekazał ludziom "ustnie" zanim zostały przez kogoś zapisane?

Czy Noe, czy Adam i Ewa zapisali osobiście na piśmie swoje przeżycia?

A kto był świadkiem początku świata, żeby to móc opisać na piśmie ze swojego doświadczenia?



Po co ma człowiek rozumieć drugiego, jeżeli nie prowadzi to do przekonania do zgody i jedności?

adwersarz
1. prezydenta
książk.  osoba, która występuje przeciwko innej osobie w jakimś sporze

1 Koryntian 1
10 A przeto upominam was, bracia, w imię Pana naszego Jezusa Chrystusa, abyście byli zgodni, i by nie było wśród was rozłamów; byście byli jednego ducha i jednej myśli.
11 Doniesiono mi bowiem o was, bracia moi, przez ludzi Chloe, że zdarzają się między wami spory.

A Ty szukasz sporów?



Np. Tomasz z Akwinu?

O BOGU - CZĘŚĆ I

Artykuł 7
CZYŻ WIĘC BÓG JEST ZGOŁA NIEZŁOŻONY?

Bóg jest całkowicie niezłożony. Oto dowody:

Pierwszy opiera się o dotychczasowy tok myśli:
skoro w Bogu nie istnieje złożenie z części kwantytatywnych,
bo nie jest:
1) ciałem,
2) z formy i materii,
3) z natury i osobnika,
4) z istoty i istnienia,
5) z rodzaju i różnicy,
6) z podmiotu i przypadłości -
jasne, że w Nim zgoła nie istnieje żadne złożenie, że więc jest całkowicie niezłożony.

Drugi.
W zestawieniu ze swoimi częściami składowymi,
każdy skład [compositum] zawsze uchodzi za coś wtórnego i zależnego.
Wykazaliśmy zaś wyżej, że Bóg jest pierwszym bytem.

Trzeci.
Każdy skład musi mieć przyczynę.
Czemu? Bo rzeczy zasadniczo różne nie zejdą się w jedno inaczej, jak tylko za sprawą jakiejś przyczyny scalającej je.
Wykazaliśmy wyżej, że Bóg nie ma przyczyny, ale sam jest pierwszą przyczyną sprawczą.

Czwarty.
W każdym składzie musi być
strona aktualizująca - możność,
i strona aktualizująca - rzeczywistość,
a tego w Bogu nie spotkasz;
i faktycznie, gdzie złożenie, tam części i całość;
w takim razie: albo jedna z części jest stroną aktualizującą w stosunku do drugiej, albo przynajmniej wszystkie części wobec całości uchodzą za stronę aktualizowaną.

Piąty.
Każdy skład jest czymś [ma coś],
co nie przysługuje którejś z jego części,
czy to będą części jednorodne, czy różnorodne.
Jasne, gdy chodzi o części różnorodne;
żadna bowiem część człowieka nie jest człowiekiem,
ani też część nogi nie jest nogą;
co do części jednorodnych, to rzecz tak się ma:
pod jednym względem co powiesz o całości,
trzeba powiedzieć i o części,
np. część powietrza jest powietrzem,
a część wody, wodą;
atoli pod innym względem zak nie jest,
bo co można powiedzieć o całości,
nie można o części;
tak np. mówimy o danej masie wody, że ma dwa metry;
nie można jednak tego powiedzieć o jej cząstce.
Tak więc w każdym składzie jest coś, co nie jest nim.
To samo trzeba powiedzieć o podmiocie i jego formie:
podmiot ma coś, co nie jest nim samym;
(np. rzecz biała ma jeszcze inne właściwości czy cechy poza białością).
Gdy jednak idzie o samą formę, to poza sobą nic nie ma.
A ponieważ Bóg jest samą formą,
lub lepiej, samym istnieniem,
dlatego w żaden sposób nie może być złożony.
To miał na myśli Hilary, pisząc:
"Bóg sama potęga - wyklucza wszelką słabość;
Bóg - sama światłość - nie cierpi żadnej ciemności".

Na 1.
Dzieła Boże kryją w sobie ślady Boże tak, jak
w ogóle skutki kryją w sobie ślady przyczyny pierwszej;
co znaczy: naśladują ją.
Otóż z pojęcia swego skutki są zawsze w jakiś sposób złożone, gdyż, o czym niżej, co najmniej ich istnienie jest czym innym od ich istoty.

Na 2.
W naszym świecie faktycznie uchodzi za lepsze to, co złożone, a nie to, co proste. Czemu?
Bo jedno proste, niezłożone stworzenie nie zdoła zawrzeć i ujawnić całej doskonałości dobroci świata stworzonego;
uczynić to może dopiero zespół stworzeń.
Natomiast, jak to niżej zobaczymy, doskonałość dobroci Bożej zawiera się w czymś jednym niezłożonym.



Zdefiniuj "niezależność".
Zacytuj gdzie masz te "fakty".



Co to jest "Istota"?



Skąd wiesz, że nie jest skoro nawet nie czytałeś?
Umiesz oceniać "objawioność tekstu" nawet bez czytania go?
Jak to się robi?

"Duch" Ci mówi "nie czytaj tego"?
Jak to uzasadnia?



Czyli nie ma ani jednej informacji we wszystkich Jego tomach, która by nie była przedstawiona jaśniej niż w Biblii?



Wiki:
Filozofia
(stgr. φιλοσοφία od:
stgr. φίλος – „miły, ukochany” i
stgr. σοφία – „mądrość”,
tłumaczone jako „umiłowanie mądrości”) – systematyczne i krytyczne rozważania
na temat podstawowych problemów i idei,
dążące do poznania ich istoty,
a także do całościowego zrozumienia świata.

Czy nie to się dzieje gdy dyskutujesz o wersetach Biblii?
Jeżeli to nie doprowadza do poznania Boga, to po co dyskutować na forum?



Tomasz z Akwinu pisze językiem, który może być odbierany jako zawiły (z jakichkolwiek przyczyn), ale dla mnie to nie wystarczający powód by odrzucić tak bogate treści.

Ty odrzucasz wszystko co masz problem zrozumieć?



Po co Bóg dałby Piotrowi zapomnienie?



Zdefiniuj "filozofię".



Czyli "litery".
Jeżeli to jest kwestia "osobistego doświadczenia"
i "nie da się tego wytłumaczyć"
to po co rozmawiać z innymi
i opisywać swoje opinie?



Wypowiadasz zdanie, które może być fałszywe.
Kto Ci to objawił?
Czy w Biblii jest napisane, że "Pan Bóg nie wytłumaczył Mojżeszowi, że jest trynitarnej natury"?
Co z Sola Scriptura?

Czy może chcesz wyrazić zdanie:
"Ja, Gregor prywatnie nie widzę w Biblii dowodów na to, żeby Pan Bóg tłumaczył Mojżeszowi swoją trynitarną naturę i zapisał to na piśmie."
?

Tutaj czy przypadek?:
Pytanie o imię, odpowiedź?

Wyjścia 3
Lecz gdy oni mnie zapytają,
jakie jest Jego imię, to cóż im mam powiedzieć?»
Odpowiedział Bóg Mojżeszowi:
«JESTEM, KTÓRY JESTEM».

Marek 5
I zapytał go:
«Jak ci na imię?»
Odpowiedział Mu:
«Na imię mi "Legion",
bo nas jest wielu».

Jeszcze:

Wyjścia 3
15 Mówił dalej Bóg do Mojżesza:
«Tak powiesz Izraelitom:
"JESTEM,
Bóg ojców waszych,
Bóg Abrahama,
Bóg Izaaka i
Bóg Jakuba
posłał mnie do was.

Czyli Mojżesz i Hebrajczycy znali historię o Abrahamie i o tym jak "Pan ukazał się Abrahamowi pod dębami Mamre (...)
Abraham spojrzawszy dostrzegł trzech ludzi naprzeciw siebie. (...)
A oni mu rzekli: «Uczyń tak, jak powiedziałeś»."
?

Mamy też takie coś:


Liczba pojedyncza i liczba mnoga?

Przysłów 11
13 Obmówca chodząc wyjawia tajemnice,
duch wierny zamilczy o sprawie.

Liczb 12
7 Lecz nie tak jest ze sługą moim, Mojżeszem.
Uznany jest za wiernego w całym moim domu.

Marek 4
11 On im odrzekł:
«Wam dana jest tajemnica królestwa Bożego,
dla tych zaś, którzy są poza wami,
wszystko dzieje się w przypowieściach,
12 aby
patrzyli oczami, a nie widzieli,
słuchali uszami, a nie rozumieli,
żeby się nie nawrócili
i nie była im wydana
[tajemnica]».

Mateusz 16
15 Jezus zapytał ich:
«A wy za kogo Mnie uważacie?»
16 Odpowiedział Szymon Piotr:
«Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego».
17 Na to Jezus mu rzekł:
«Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony.
Albowiem nie objawiły ci tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie.

"Jakie jest jego imię"
"Jak Ci na imię?"
"za kogo mnie uważacie"

Ale dla Ciebie tajemnicy nie było żadnej w Biblii?
Wszystko było zawsze jawne?
Jakie Pisma miał dostępne Abraham?

Jak dla mnie Gregorze to jeszcze nie dodałeś kim wg ciebie była ta jedna Osoba, która objawiła się Mojżeszowi jako "cały Bóg" skoro stwierdziłeś iż żadna z osób boskich czyli tych będących jedynym Bogiem to nie była ? ? ?

Szkoda fatygi. @Gregor, przyciśnięty do muru argumentami, nie przyznaje, że się mylił, tylko wycofuje się. Albo tak, jak wyżej, albo formułką "niech każdy zostanie przy swoim zdaniu" itd. I na końcu tej sztuczki pisze "z chrześcijańskim pozdrowieniem", żeby zniechęcić do dalszego przyciskania go do tego muru.
Opanował to do perfekcji, choć jest dość powtarzalny.

Domniemania co Pan Bóg mówił, a czego nie mówił lub chciał/nie chciał przekazać "do publicznej wiadomości".

Biblia chyba opisuje coś więcej niż tylko spotkanie Pana Boga z Mojżeszem przy krzaku?

Co to jest "kiedyś"?
Na różne sposoby Słowo Boże docierało do niepiśmiennych.
Był czas, kiedy znano grekę i Septuagintę czytano w zgromadzeniach chrześcijan.

Izrael - lud wyprowadzony z Egiptu.

Biblia jest tą podstawą.
Rzymianie/poganie umieli trzeźwo myśleć i wyciągać wnioski z życia.

Liczy się efekt końcowy - zapis. Wierzysz mu czy jakimś dywagacjom?

Choćby po to, aby nauczyć się szanować odmienne poglądy.

Twój Kościół uznaje jego dzieło jako prawdę objawioną?

Wiesz, Pan Bóg przedstawia siebie w prostych słowach.
Przeczytaj to co napisał Tomasz losowemu człowiekowi i zobacz co z tego zrozumie i czy to wpłynie na jego życie.
Nie wiedza, ale poznanie miało/ma dla Pana Boga znaczenie, za co dziękował Pan Jezus [Mt.11.25]:W tym czasie odezwał się Jezus i rzekł: Wysławiam cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom.

To kim jest.

Tomasz przedstawił swoje subiektywne dywagacje. Twój Kościół uznaje je za prawdę objawioną?

Duch mówi: skup się na tym co w 100% jest prawdą, gdyż to ja Cię w nią wprowadzę i pouczę. Mowa o Biblii.

Czy można przedstawić coś jaśniej niż Pan Bóg w swoim Słowie, skierowanym do prostaczków?

Więc korzystaj z tego jeśli chcesz.

Sam podałeś jej definicję. Jednak ona odnosi się do ludzkiego rozumu, a nie do duchowego poznania. Poczytaj sobie Marka Aureliusza. Był z przekonania wyznawcą i praktykiem filozofii stoickiej. Jednak to nie doprowadziło go do poznania Pana Boga/Jezusa i był prześladowcą chrześcijaństwa, choć jego niektóre stwierdzenia są zadziwiająco "chrześcijańskie".

Jeśli czytałeś, to przedstaw przykład.

W danym momencie (spotkanie przy krzaku), na podstawie Pisma, tak mogę powiedzieć.

Tylko jeden z nich to JHWH - ten, z którym Abraham rozmawiał o Sodomie.

O jakiej tajemnicy mówisz?

Był tą samą Osobą, którą wyznajesz w słowach: Wierzę w jednego Boga, (...)
Pan Bóg objawia się człowiekowi stosownie do okoliczności i wiary jaką posiada. Na ten moment Pan Bóg objawił się Mojżeszowi tak, aby on mógł to zrozumieć.
Z resztą Pan Jezus postępował tak z uczniami [Jana 16.12]:Mam wam jeszcze wiele do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie;

Co ty pleciesz. Sam sugerowałeś żeby zakończyć dyskusję.
Masz amnezję?
Proszę bardzo przyciśnij mnie do muru...

Dzięki, trudno o lepszą demonstrację tego, o czym pisałem
I jeszcze na koniec wyparcie faktów...

Gregorze...wyżej stwierdziłeś, że to żadna z osób, które ja wyznaję jedynym Bogiem więc jak moxe być dla ciebie tą samą Osobą...?