To Duch Święty jest martwy?

Co to znaczy olbrzymi?

Nie odnosiłem się do katolickich modlitw - to ogólne stwierdzenie.

Miejsce, w który Pan Bóg umieszcza duchowe życie. Bez niego serce jest martwe jak kamień.

Zadałeś pytanie do odpowiedzi. Czy Ty czytasz to co piszesz?

Chce.
Doskonała relacja to ta najlepsza w danym momencie.

I tak i tak.

Ci ludzie w zaświatach mnie nie znają, ich cała uwaga skierowana jest na Boga i jego chwałę bo weszli już do odpocznienia, które mieli przygotowane.

Jak wyżej.
Poza tym nie mają prawa sądu i rozliczania mojego życia. To należny do Pana Jezusa, bo tylko Bóg bada serce.

Poprzez osobiste ich poznanie i zobaczenie czy postępują wg prawdy Ewangelii.

Pan Bóg jest życiem i pełnią wszystkiego więc chce, aby człowiek całą swą uwagę skierował na niego, gdyż tylko w relacji z Panem Bogiem możesz otrzymać zbawienie i życie wieczne.
Dlatego ludzie w zaświatach nie mają żadnej roli do spełnienia w kwestii kontaktu miedzy mną a Panem Bogiem.
Poza tym każde dziecko Boże ma swobodny dostęp do Boga w każdym miejscu i czasie.

Nie wiesz? Zapytaj. Lubisz przecież zadawać pytania.

Których ludzi dotyczy to pytanie?

Muszę przyznać, ze BARDZO spodobała mi się Twoja odpowiedź, @Gregor, na to pytanie.

Czyli ludzie będąc blisko Boga tracą zainteresowanie, życzliwość i miłość do innych, a nie jeszcze bardziej kochają bliźnich?
Przeraźliwa wizja.
Dorośnij.

Jeżeli nie słyszysz wewnętrznego głosu i nie odpowiadasz na ten głos, to jesteś martwy - duchowo.

Nie. Jeśli słyszysz wewnętrzny głos i jesteś zobligowana do odpowiedzi to należy zróżnicować czy mamy do czynienia z własnym głosem wewnętrznym, pokusą czy objawami wytwórczymi. Głos Boga (czwarty rodzaj głosu dochodzącego do człowieka) pozostawia człowiekowi wolność, więc u ciebie odpada. Ty nie wiesz czym jest posłuszeństwo, bo odeszłaś od Kościoła (Bóg nie tylko nie wyprowadza człowieka z KK, ale też nie uczy go innej nauki a taką nam prezentujesz). Nie jesteś w stanie Go usłyszeć, bo słyszą to osoby wyćwiczone w pokorze i prowadzone przez mądrych kierowników duchowych. U samego mistyka te głosy Boga i pokusy są wymieszane, bo Zły zawsze siada na tym co najświętsze. Współpraca z kierownikiem duchowym uczy nadal pokory. To czego nie potrafiła św. Faustyna (dopust Boga) to bezbłędnie wychwytywał jej kierownik duchowy. Święci wykazywali zresztą w stosunku do siebie niepewność.
Normalny śmiertelnik czyta Boga poprzez wydarzenia i sam Jezus mówi o czytaniu znaków czasu.

Nie ma maszerowania człowieka samodzielnie ku zbawieniu, ponieważ skażenie grzechem pierworodnym czyni człowieka bezbronnym. Obiektywizacji dokonuje grupa, czyli wspólnota ludzi wierzących i posiadających tego samego ducha. Tak samo działa się w sprawach świeckich; grupa współpracujących wypracowuje w miarę obiektywne stanowisko w niejasnej sprawie.

Kościół wypracował przez ponad 2000 lat swego istnienia procedury pozwalające oczyścić głos pochodzący od Boga od innych głosów.

Upieranie się człowieka przy swoich głosach wskazuje na:
a) chorobę psychiczną; brak wówczas elastyczności pozwalającej to zakwestionować. człowiek nie jest zdolny do zakwestionowania tego co słyszy jako objaw wytwórczy. Nauczył się bowiem, że należy wierzyć temu co widzi czy słyszy...a tak nie musi być. brak składników odżywczych tu nawet się wpisuje w zły odbiór rzeczywistości
b) brak samopoznania; człowiek bezrefleksyjnie przyjmuje glosy i pracują wyobrażenia. Nie wie czym jest samopoznanie czy wyłapać swe głody emocjonalne na które zresztą zwykle siadają pokusy diabelskie;
c) brak umiejętności różnicowania pokus i natchnień
d)pychę zaciemniającą widzenie spraw Bożych

Ty napisałaś wyraźnie, że nie musisz wierzyć, bo już wiesz. W tym momencie się zdradziłaś z tym, że żaden Duch Święty do ciebie nie przemawia. On najpierw pomógłby ci zrozumieć siebie.
Uzdrowienia i których pisałaś nie muszą pochodzić od Boga. Może to być możliwość samego organizmu, który dopóki żyje to ma pracujące systemy naprawcze, złego ducha. Jeśli człowiek pokorny przypisze to Bogu to pozwala sobie na niepewność, że tak być nie musiało, gdy to orzeknie Kościół. Pozostaje wolny, ale zmienia go to na lepsze, gdy rzeczywiście to była łaska. To jest bowiem uzdrowienie, powinno prowadzić ku zbawieniu. Nie będzie więc wieszał psów na Kościele.

Duch Święty działa dyskretnie i nie pozostawia na swym dziele pieczęci z podpisem. Dobrzy lekarze mawiają; nie wiem skąd to wyleczenie. Dzisiejsza medycyna nie zna odpowiedzi.

Gregor,



Czyli co?
Na czym ono polega?
Czas na "synonimy"?



Czytam.
Pytania służą różnym celom.



Czyli Judasz czy Szatan mieli "doskonałą relację" z Bogiem?



Bóg jest u Ciebie czasem JEDNĄ osobą, a czasem TRZEMA?
Taki Bóg Oscylujący?
Kiedy jest jedna osoba, a kiedy trzy?



Trochę brzmi jak jakaś "Nirvana"?



Czym jest "Miasto Święte - Jeruzalem Nowe"?
"I w jego świetle będą chodziły narody,
i wniosą do niego królowie ziemi swój przepych".



A to o czym jest?

Jan 5
45 Nie mniemajcie jednak, że to Ja was oskarżę przed Ojcem. Waszym oskarżycielem jest Mojżesz, w którym wy pokładacie nadzieję.

Mateusz 19
28 Jezus zaś rzekł do nich: «Zaprawdę, powiadam wam: Przy odrodzeniu, gdy Syn Człowieczy zasiądzie na swym tronie chwały,
wy, którzy poszliście za Mną, zasiądziecie również na dwunastu tronach, sądząc dwanaście pokoleń Izraela.

Mądrości 3
1 A dusze sprawiedliwych są w ręku Boga
i nie dosięgnie ich męka.
(...)
8 Będą sądzić ludy, zapanują nad narodami,
a Pan królować będzie nad nimi na wieki.

Daniel 7
22 aż przybył Przedwieczny i sąd zasiadł, a władzę dano świętym Najwyższego, i aż nadszedł czas, by święci otrzymali królestwo.

1 Koryntian 6
2 Czy nie wiecie, że święci będą sędziami tego świata?

Jan 8
10 Wówczas Jezus podniósłszy się rzekł do niej:
«Kobieto, gdzież oni są?
Nikt cię nie potępił?»
11 A ona odrzekła: «Nikt, Panie!»
Rzekł do niej Jezus:
«I Ja ciebie nie potępiam. -
Idź, a od tej chwili już nie grzesz!».

Skąd takie mówienie:
Nikt Cię nie potępił? => I Ja Ciebie nie potępiam
?



I nie ma możliwości by Bóg dał komuś taką umiejętność?
Np. Ojciec Pio?





Coś w tym stylu?:





Czyli narzędzia stały się niepotrzebne, bo spełniły już swoją funkcję? Przeszkadzają?

Co z tym Mojżeszem i Eliaszem?
Przyśnili się Apostołom?
A może to Hologramy?



Gdzie Oni byli przez setki lat?
Co porabiali?
A może?





Wierzysz w to?
Czy byłoby potrzebne zadawać pytania komuś kto sam sobie je zadaje?

Może jeszcze trochę i w końcu nabierzesz nawyku RZETELNEGO sprawdzania swoich zdań zanim je wyślesz i dasz radę sam bez "rozmów stopkami i synonimami i wymówkami"?



A których nie?

Droga sędzino, oceń własną herezje w
jakiej trwasz.

Serio wybrana? Serio?
A jak się nazywa kogoś, który odrzuca prawdy wiary, zastępując je swoimi wymysłami? *)





*) To o Tobie

Marss.
Szczególnie podkreśliłaś wielkość mocy złego ducha a moc Ducha Świętego umiejszyłaś.

Ok wybrana...zatem jeżeli masz w Piśmie napisanym z natchnienia Ducha Świętego tak:
Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak. Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego. Mt 1, 18
to z natchnienia jakiego ducha twierdzisz, że to nie za sprawą Ducha Świętego ale za sprawą Józefa, Maryja znalazła się brzemienną...?

Wracamy do problemów z czytaniem ze zrozumieniem. W mojej wypowiedzi chodziło o wskazanie, że mamy cztery rodzaje głosów, które odbiera człowiek. Wielokrotnie pytałam cię o ich różnicowanie. Wiedziałam, że nie masz pojęcia o co pytam. W telegraficznym skrócie podałam te głosy a ty odczytałaś, że umniejszam głos Ducha Świętego... przez analogię -jeśli więc wrzucasz nam ścianę cytatów to ty uważasz, że to oznacza silniejszy przykaz. Nie, to oznacza brak umiejętności czytania ze zrozumieniem.
Jeśli uważam, że przypisujesz sobie mistycyzm i odbieranie przekazu Ducha Świętego to ja umniejszam nie Ducha Świętego, ale to co piszesz o sobie. To trochę dziwne, by uważać siebie za wybraną w tym zakresie. Nie sądzisz?

Wiedza o głosach wewnętrznych to wiedza przedmiotowa dotycząca nauk zajmujących się psychiką (psychologia, psychiatria) i nauk z zakresu duchowości. Powinna spotkać się w jednym miejscu, więc to tylko umiejętność szukania i uważność. W przypadku kierowników duchowych dochodzi łaska, która ma chronić penitenta. Osoby obdarowane charyzmatem mistycznym są jednak kierowane na badania dotyczące zdrowia psychicznego, by wyeliminować z obserwacji objawy wytwórcze i niestabilną i infantylną osobowość u której wyobrażeniom przypisuje się głos Boga, nie godzą się ze swoją tendencją do racjonalizacji.

Starzy mnisi uczyli, że jeśli ktoś uważa, że wysoko zaszedł w dziedzinie duchowości to z tej wysokości należy go szybko ściągać i dać użyteczną pracę przeciwnej myśleniu o swych doskonałych relacjach z Bogiem.

Ja jednak wolę słuchać głosu Boga niż głosu człowieka.
Ktoś, kto jest martwy duchowo, nie zrozumie o czym piszę.

Taka odpowiedź wyraźnie wskazuje na chorobę lub zwiedzenie. Po prostu wyjaśniam czytelnikom, że to co prezentujesz to jest bardzo szkodliwe, gdyby przytrafiło się katolikowi. Zatrzymuje bowiem w rozwoju duchowym (zwiedzenie szatańskie) lub mamy objawy wytwórcze (bardzo realne w psychozach). W obu przypadkach brakuje wolności i niepewności. Mamy pewność i pewien przymus odpowiedzi.
Duch Święty pozostawia człowieka w wolności, ale ani osoba zwiedziona, ani chora nie rozumie tego stanu wolności wyboru.

Kiedyś wypowiadał się o swych doznaniach mistycznych katolik i mocno krytycznie zareagowałam na jego wypowiedzi. Wydawało mu się, że dotknął nieba. Nie przyjął moich krytycznych uwag a pisałam, by zignorował te wizje. Nie potrafił, bo były tak piękne. Po jakimś czasie pojawił się z wypowiedziami dotyczącymi problemów z wiarą i tych dotyczących relacji. To było potwierdzeniem tego o czym pisałam. Nie można z tego czerpać do wzrostu w wierze, tym karmią się ludzkie głody emocjonalne, więc po jakimś czasie przyjdzie lądowanie na twardym podłożu.

W chorobie dzieje się inaczej, bo to objawy wytwórcze, które towarzyszą chorobie, ale mają charakter religijny. Są ważniejsze od przekazu biblijnego, bo dzieją się dla chorego realnie. Dają choremu pewność. Mądrzy chorzy czasem pytają zaufane osoby czy to zgodne z wiarą. Oni mają jednak punkt odniesienia: religię. Po prostu nie chcą odchodzić od katolicyzmu, ale mają ogromne problemy z wiarą. Kiedyś czytałam w literaturze pobożnościowej, że takie osoby Pan Bóg osobiście zaprosi do Siebie 'przenosząc je swoich plecach'; przebyli bowiem niewyobrażalnie trudne przeszkody w życiu i wznieśli się ponad chorobę. Tu należy mieć ogromny szacunek i widzieć wagę problemów z jakimi zmagają się chorzy, ale nie dawać się wciągać w ich wizje.

A skąd w Tobie tyle pychy, by myśleć, ze to co "słyszysz" to głos Boga?Kolejny stały, demagogiczny chwyt, użyteczny, jak nie masz argumentów merytorycznych.