Powstaje ciekawy projekt świeckiego tłumaczenia Ewangelii.

Synopsa stanowi formę publikacji zestawiającą ze sobą teksty paralelne z różnych dzieł literackich. Stanowi podstawowe narzędzie porównywania tekstów podobnych. Synopsy stosowane są najczęściej w biblistyce, choć nie są ograniczone wyłącznie do tekstów biblijnych i chrześcijańskich.
Zapoznając się z treścią ewangelii kanonicznych zauważyć możemy, że trzej pierwsi autorzy w odróżnieniu od Jana dysponują niemal identycznym materiałem ułożonym w podobnym porządku. Prezentują wspólny punkt widzenia (gr. synopsis) przez co zwie się ich synoptykami. Wszyscy trzej korzystają z tego samego schematu kompozycji oraz ze wspólnych założeń chrystologicznych. Trzy pierwsze ewangelie stanowią w istocie odmienne redakcje jednej i tej samej wersji tradycji, jednego tekstu bazowego. Ustalenie kolejności autorstwa, poszczególnych redakcji, stanowi podstawę problemu synoptycznego, a główne narzędzie, służące do pracy nad tekstem ewangelicznym, stanowi właśnie synopsa.

Może ten sposób tłumaczenia Ewangelii wniesie „nowe światło” na ich zrozumienie. Tak jak uczyniła to Ewangelia wg Judasza, czy też Ewangelia wg Marii Magdaleny?
.
.
.

Zapowiada się bardzo ciekawie. Autor wydaje się wiedzieć co robi, podaje szereg konkretnych przykładów, niemniej nie mam wiedzy bo to rzetelnie ocenić.
Interesujące są te przykłady "błędów" w tłumaczeniu w aktualnych wersjach Biblii. Często zmieniają one sens danego zdania!

Odnosząc się do pytania zadanego w temacie wątku: wątpię. Po pierwsze, zapozna się z tym jedynie garstka pasjonatów, a 99,9% społeczeństwa nawet nie będzie wiedziała, że takie nowe, miejmy nadzieję, wierniejsze oryginałowi, tłumaczenie jest dostępne. No chyba, że nagłośnią to media. Niemniej i tak mało kto zdecyduje się na przeczytanie (domyślam się ekstrapolując wiedzę religijną Polaków, że mało który z nich miał Biblię w ręku dłużej niż przez chwilę). Po drugie albo trzecie, nowe tłumaczenie nie będzie oficjalnym kościelnym, a więc dla "prawdziwego katolika" będzie bezwartościowe, więc "na wszelki wypadek" po nie nie sięgnie. Bo i po co mącić sobie w głowie, prawda?

Znamienne, że w takim, wydawać by się mogło, ważnym temacie, który wisi tu od 10 dni, NIKT się nie wypowiedział! Pokazuje to poziom zainteresowania sprawą...

Też mnie to zdziwiło. Próba dokładnego tłumaczenia ewangelii powinna ciekawić, a nie wzbudzać lęk. Chyba jest jednak tak, jak zauważyłeś, że współczesny katolik po prostu mało czyta, a dużo słucha. To trochę tak, jak zachowuje się małe dziecko zamykam oczy i smoka nie ma.
Zapewne będzie tak jak z ewangeliami Marii Magdaleny i Judasza, że świat katolików ich „nie widzi”.

Pozdrawiam
.
.
.

Nie wiem co na to protestanci, ale katolicy mają ułatwione zadanie. Skoro Kościół nie zatwierdza, to znaczy, że nie należy się tym interesować. Proste.
No ale może choćby ktoś krytycznie na to spojrzał? Może wytknął jakieś błędy? To byłoby ciekawe. No ale nie spodziewam się takiego fachowca na forum. Niemniej sprawa jest jak najbardziej w temacie forum i mam nadzieję, że jednak ktoś poza nami dwoma się wypowie...

ROTFL

Eksperci się znaleźli w liczbie dwóch plus K. Sykta.

Po pierwsze: polski świecki (choc nie kompletny, bo nie obejmuje wszystkich Ew) istnieje od ładnych paru dziesiątek lat. Mowa o przekładzie Witwickiego. Jak widać, nie tylko katolicy mają ten fakt w głębokim niedomówieniu, skoro próby K.Sykty autor tematu określa jako nowatorskie.

Po drugie: trudno w tym wypadku mówić o świeckim przekładzie, gdyż to co oferuje K.Sykta sensu stricto przekładem Ewangelii, ani nawet Synopsy - czyli części wspólnej dla trzech Ewangelistów - nie jest.
K. Sykta przedstawia owe części wspólne, tłumaczy na polski, ale na podstawie jakich słowników greki to czyni nie podaje jak i mozliwych wariantów tłumaczenia, również.
To niewątpliwie mankament.

Po trzecie: jest rok 2015, internet na dobre zagościł pod strzechami i niezależnie od wyznawanego światopoglądu, każdy chętny i zainteresowany może taką analizę samemu sobie sprawić. Co jest w oryginalnym tekście a jak jest przekładany, co więcej, może również sprawdzić w ilu wariantach tekstowych i jakich manuskryptach poszczególny frag występuje. Słowniki do greki i to dobre, są dziś w necie za free.

I po czwarte: Ew wg Judasza i Ew wg M. Magdaleny rzuciły na cokolwiek światło?
Chyba tylko w opinii bywalców onetu itp portali, bo jak na dzień dzisiejszy to mainstream niezależnie od swiatopoglądu uznaje to za dość późne dzieła i obrazujące rozwój gnostycyzmu raczej, aniżeli chrześcijaństwa.

A po piąte to ja mam wrażenie jakby autor tłumaczenia używał Google Translate.. Innymi słowy co tam gramatyka, co tam stylistyka, co tam zrozumienie tekstu: ważne tłumaczenie 1:1 i robienie z siebie..inteligentnego inaczej. Jak to było..



Tu oczywiście "śpiewanie" zamieniłbym na "tłumaczenie starożytnych tekstów"

Nie wiesz co piszesz. Od lat są dostępne on line nie tylko słowniki, ale także interlinie, jeśli ktoś się obawia konfesyjnych przekłamań, co ostatecznie jestem w stanie zrozumieć, może korzystać z nich za darmo.

Piszę o nowym projekcie i do niego się odnoszę. Nie pisałem nic o nowatorskości. Przeczytaj zanim coś napiszesz. Synopsa.pl


Zakładam, że autor wskaże „narzędzia” jakimi się posługiwał.


To po co tłumaczyć jakiekolwiek książki. Są przecież słowniki i translatory? - gdyby oczywiście posługiwać się Twoją logiką.


Zmieniła choćby sposób spojrzenia na postać Judasza i rolę kobiety w nauczaniu wiary. Jeżeli bowiem Maria Magdalena nauczała apostołów, to jej roli nie można nie doceniać. Czyż nie jest to historyczne wypaczenie roli kobiety?



Cóż to zmienia. Tłumaczenie nie jest sprawą prostą. Warto zatem przyglądać się takim projektom o jakich piszę.
.
.
.

Oczywiście że nie pisałeś, za to ja napisałem o: " mozliwym nowym świetle"
To są oczywiście moje słowa.


Gdybyś kiedykolwiek, nawet po amatorsku, ale poważnie, zajmował się jakimkolwiek tekstem powstałym w języku martwym, to nie pisałbyś nic o mojej logice, albowiem zdawałbyś sobie sprawę z tego że nie ma doskonałych przekładów w tej materii i czasami jedno słowo bywa temat niekończących się rozważań lingwistycznych. I nie jest to tylko specjalność religijnych przekładów NT.



O i tu się kłania logika.
Piszesz tak, jakby pomimo moich (i nie tylko moich zastrzeżeń) obie Ew źródłem historycznym w pełnym tego słowa znaczeniu. Gdy tym czasem tak nie jest.
O zmianie spojrzenia będziesz mógł napisać wtedy, gdy taka zmiana rzeczywiście nastąpi, tj zostanie wykazane, że wzmiankowane dzieła bezapelacyjnie można będzie datować na pierwszy wiek.
Na dzień dzisiejszy jest to tylko słabiutka hipoteza robocza i nic więcej.

Teksty te nie weszły w skład kanonu Pisma Świętego. Nic nowego zatem nie wniosą. Nie wiem kto chce tłumaczyć tak zwane pseudoewanelie Judasza i Marii Magdaleny, być może masoni rytu szkockiego. Nie wiem. Pozdrawiam

Nareszcie ktoś to powiedział.

O ile dobrze rozumiem, autorzy chcą pokusić się o przekład interlinearny. Człowiek nieobeznany z tekstem oryginalnym zobaczy bełkot. A mam wrażenie, że człowiek obeznany z tekstem oryginalnym... również zobaczy bełkot, bo greka jest na antypodach łaciny w kwestii jednoznaczności, polszczyzny również - czuję, że skończy się albo na frywolnej żonglerce semantyką, albo grzechu filologa nr 1 - braniu najpowszechniejszych znaczeń danych słów.

O, sancta simplicitas.

Tyle niepewności...tyle trudności... tyle możliwości...
dlatego interesujące jest czy wyjdzie z tego coś sensownego, ciekawego i wnoszącego czy też będzie to niezrozumiały bełkot...
Zobaczymy, być może, za kilka miesięcy.

Jako człowiek, który swoje życie związał z filologią klasyczną, od razu Ci mówię, że niezrozumiały bełkot.

Ale co się ludzie pojarają, to ich.

Właśnie próby amatorskich tłumaczeń, gdzie nagle każdy staje się fachowcem, wnoszą dużo zamieszania. Tłumaczenie, to nie tylko lingwistyka. Ważny jest kontekst historyczny i kulturowy. Używane słowa z biegiem czasu mogą nabierać zupełnie innych kontekstów. Kulturowy aspekt wartości jest konieczny w sposobie tłumaczenia.
Zauważ: Jeżeli badania z zakresu antropologii kulturowej wykazały by błędne zrozumienie wyznawanych wartości danej kultury, to tłumaczenia historycznych tekstów dotyczących tej epoki i tej historycznej kultury przestają być aktualne.
Każde, moim zdaniem, tłumaczenie, które opiera się na nowych bądź usprawnionych technikach jest warte zainteresowania. Tłumaczenie zatem żadnego historycznego tekstu nie jest nigdy zakończone, jakoż nie znamy być może wszystkich faktów historycznych.


A dlaczego na I wiek? Ostateczna wersja ewangelii kanonicznych to proces ciągły zaledwie zaczynający się w I wieku, nawet nie jest pewne czy w I wieku powstały, a są na to duże wątpliwości.
Zamieszczam dwa ciekawe teksty:
Ewangelie powstały w II w.
Kiedy napisano ewangelie kanoniczne
Ewangelia Judasza napisana została w II wieku, choć badania C14 wykazują, że dokument pochodzi z III-IV wieku, dlaczegoż więc nie należy uznawać jej poprawności? Wnosi ona nowe światło na postać Judasza opisując go w sposób diametralnie różny niż opisy kanonicznych ewangelii. Idąc dalej tym tropem, kościół w swoich naukach nie przedstawia historycznej prawdy. Podobnie jest z postacią Marii Magdaleny, która w dwóch ewangeliach: Marii Magdaleny i Filipa przedstawiana jest jako przywódczyni ówczesnego kościoła, a jej relacje z Jezusem jako szczególnie bliskie.
Czy nie jest to zatem powód do ciągłych badań nad tekstami w celu wyjaśnienia zarówno interpretacyjnych, jak i historycznych różnic?



No pewnie, że nie weszły. Nie czyni to jednak z nich tekstów nieważnych. Wybór przez kościół czterech kanonicznych ewangelii nie ma żadnego znaczenia dla prawdy historycznej. Jeżeli nadto założymy, że stan niejako wyróżnienia owych czterech ewangelii nastąpił w II wieku, to o istnieniu pozostałych wiedza mogła być znikoma.



Chcesz powiedzieć, że Nowy Testament na którym opiera się kościół katolicki to tekst powstały w wyniku frywolnej żonglerki semantycznej? Jakoś go trzeba było przecież zinterpretować.
Wydaje się, że właśnie zestawienia różnych tekstów wydają się być dobrą drogą w ustalaniu historycznej i znaczeniowej poprawności. Nadto synopsa.pl będzie „nieczuła” na wpływ interpretacji semantycznej kościołów.
.
.
.

Bynajmniej, chcę powiedzieć, że jest to zbiór tekstów powstających w określonej tradycji, pod kątem której należy na nie patrzeć.



To jest właśnie sposób, w jaki NIE NALEŻY patrzeć na teksty religijne, bo inaczej wyjdzie fuszerka, którą podnieci się grupa szukaczy taniej sensacji - a na seminariach naukowych jeśli się o tym wspomni, to tylko dlatego, że atmosfera zrobiła się grobowa i trzeba trochę rozluźnić nastrój.

To już nawet nie kwestia czyjejś religijności, czy jej braku, a podstawowej antropologii religii.

Spróbuj zinterpretować Homera w oderwaniu od świata greckiego. Wyjdzie bełkot. Podobnie jest z interpretacją Biblii w oderwaniu od tradycji judeo-chrześcijańskiej.