Czyli może tą właściwą świadomością (duszą) jest właśnie ten "nikt"? Posiadanie iluzji jest dowodem na to, że się istnieje.

A nie myślałeś nigdy o tym, że treść świadomości (którą możesz sobie nazwać pustą, wsio rawno), jest po prostu obrazem mentalnym Twojego ciała. Czyli Ty jesteś Twoim ciałem, które jest świadome swojego istnienia? Czy Twoje ciało też postrzegasz jako puste, bo nieustannie się zmienia.

Posiadanie iluzji jest posiadaniem iluzji i niczym więcej. To poprzez utożsamienie się z czymś stajesz się tym czymś. Na przykład katolik utożsamia się ze swoją wiarą i atak na wiarę bierze za atak na samego siebie. Tak właśnie tworzy się tożsamość. A poza tą tożsamością niczego nie ma.

@przepraszam, dopuszczasc myśł, ze Budda mógł sie pomylic?

Coś kręcisz.

Skoro utożsamiam się z czymś, to musi istnieć:
a) ten, który się utożsamia
b) to, z czym się utożsamia

Mnie nie interesuje teraz ta "iluzoryczna" tożsamość, np. jestem Polakiem, ale ten, kto się z Polakiem utożsamia. To jest właściwe JA, właściwy podmiot. Ty zaś twierdzisz, ze tego podmiotu nie ma, ale jest iluzja, co jest wewnętrznie sprzeczne. Dlatego poleciłam Ci zejście na ziemię, czyli do poziomi ciała. Czy Twoje ciało istnieje?

Podaj mi choć jedną jedyną rzecz która istnieje i nie przestaje istnieć. Ja takiej nie znajduję, dlatego dziwi mnie twoja pewność istnienia wiecznego JA.

Ja nigdzie nie napisałam, że istnieje wieczne Ja. Ja po prostu nie mam takich wymagań do bytu jak Ty. Dla mnie Ja (osobowość/dusza) nie przestaje być realna przez to, ze przestaje istnieć czy przez to, ze jest zmienna.

Wierzę w istnienie wiecznego życia, wiecznej zmiany, transcendencji. Jednak to jest tylko forma, schemat, treścią życia są te tymczasowości, którym Ty odmawiasz wagi. A to jest jedyne, co w życiu się liczy.

Nie wiem, co rozumiesz przez słowo "realna", dlatego trudno mi odpowiedzieć.

Realna znaczy, że istnieje naprawdę, a nie jako iluzja. Iluzja z definicji musi być czyjaś. Ja jestem tym, co iluzjom ulega.

To jest masło maślane. Realna bo istnieje naprawdę. Ale co to znaczy, że istnieje naprawdę.

Czyli udawanie że nie rozumie sie języka polskiego i żadanie definicji w nieskońćzoność. Sposób znany z innego forum , kßórego nie będę reklamował.
Sam używasz słowo "iluzja" - relanosć to zapreczenie iluzji, Jak mozesz uzywac "iluzja" jak nie wiesz co to realnośc?

Doświadczam, więc jestem (naprawdę).

Jestem , wiec doświadczam

Ja też doświadczam i co z tego? Jaki to ma związek z istnieniem duszy?

Realne rozumiem jako to, co nigdy nie przestaje istnieć, jest niezmienne, stałe itd. Mówienie że realne to przeciwieństwo iluzji a iluzja to przeciwieństwo realności nic nie daje poza biciem piany.

Czyli realna byłaby liczba Pi: nigdy nie przestaje istnieć, jest niezmienne, stałe itd.
natomiast długopis, którym piszesz jest iluzją?

Żeby było śmieszniej - iluzją liczby Pi. Wszyscy jesteśmy iluzjami liczby Pi. Przepraszam wyznaje odjechaną filozofię.