Dusza nie jest związana ani z ciałem, ani z mózgiem, bo po
śmierci opuszcza sobie spokojnie tak jedno, jak i drugie zabierając
ze sobą świadomość i zapis z przeżytego życia.

Co to znaczy "obejmie wpływem"?



Bo to jest "konstruowanie" ludzi ze względu na czyjeś potrzeby, a nie dla nich samych.

Obie części są biologicznie żywe. Nie pisałem o śmierci. Rozumiem, że zakładasz, iż po rozdzieleniu mózgu i ciała dusza nie egzystuje w żadnej z części?

Czy mózg nie należy do ciała? To jakaś nowa nauka, czy tylko wiara?

Pytam o lokalizację duszy względem ciała. Jeżeli podzielimy ciało na części i dokonamy ich przeszczepów, to czy w każdej z tych części pozostanie kawałek duszy?


Terapia genowa to modyfikacja genetyczna lecząca ludzi. Znanych jest ok. 5 tys. chorób o podłożu genetycznym, ich wyleczenie to "manipulacja" genetyczna - biologia molekularna. Dlaczego więc nie modyfikować komórek linii płciowej? Skoro wyeliminujemy genetyczne choroby dziedziczne, to czemu nie zmienić koloru oczu swojemu dziecku?

pozdrawiam

Piszę wyraźnie o rozdzieleniu tych dwóch części poprzez procedurę transplantacji.

Gdyby podzielić ciało np. na dwie części: mózg i resztę ciała i dokonać przeszczepu tych części, to z jaką częścią przemieści się dusza?

Teologiczna definicja człowieka zakłada, że posiada on duszę nieśmiertelną i wynikającą stąd świadomość odrębności.
Masz odpowiedź.

Żadna to odpowiedź. Przynajmniej nie na moje pytanie, brzmi ono:
Gdyby podzielić ciało np. na dwie części: mózg i resztę ciała i dokonać przeszczepu tych części, to z jaką częścią przemieści się dusza?
lub inaczej, czy można wskazać siedzibę duszy?
W dobie postępującego rozwoju inżynierii genetycznej, jest to pytanie, nad którym warto się zastanowić.

Niestety, jesli ktoś ma obraz człowieka i jego duszy podobny do XIX wiecznego żelazka z duszą, to będzie miał podobne problemy

Jak rozumiem, wskazujesz np. na sytuację, w której przenosi się mózg z jednego ciała do drugiego.

Załóżmy, że coś takiego będzie kiedyś możliwe. Moim zdaniem są cztery możliwości:
1) zabieg jest nieskuteczny, tzn. obie dusze opuszczają ciało i nowe ciało jest martwe;
2) nowe ciało będzie zamieszkane przez duszę poprzedniego właściciela mózgu;
3) nowe ciało będzie zamieszkane przez duszę poprzedniego właściciela reszty ciała, złączonej teraz z nowym mózgiem;
4) nowe ciało będzie zamieszkane przez obie dusze.

Ad. 1. Niemożliwość przeprowadzenia skutecznego zabiegu oznaczałaby, że dusza ludzka jest na tyle związana z integralnością ciała, że tak drastyczne operacje oznaczają śmierć człowieka. Moim zdaniem najbardziej prawdopodobna wersja.
Ad. 2. Oznaczałoby to, że dusza jest przede wszystkim - a może jedynie - związana z mózgiem. Na mój gust dusza w różnym stopniu jest istotą procesów życiowych wszystkich narządów (oczywiście bardziej mózgu niż np. nerki). Prawdopodobnie doprowadziło by to do istotnych zaburzeń w funkcjonowaniu człowieka z nowym ciałem.
Ad. 3. Raczej mało prawdopodobne, vide punkt 2.
Ad. 4. A to z kolei byłby istotny dowód naukowy na istnienie duszy, która może "związać się" nie tylko z mózgiem, ale również z resztą ciała. Jak by to w praktyce wyglądało - nie wiadomo. Ale też raczej mało prawdopodobne.

Tak czy siak, jakikolwiek rezultat eksperymentu nie mógłby dowieść nieistnienia duszy człowieka.

@Rafał Kozłowski
Chcesz się bawić człowiekiem? Inżynieria genetyczna nie na tym polega, by zamieniać ludzi mózgami. Z teologicznego punktu widzenia to zrywanie owoców z drzewa życia, to droga donikąd. Nic nie zbadasz. Nawet jak zamienisz ludzi mózgami, nie oznacza to, że dusza znajduje się w mózgu, ale korzysta z dostępnego mu oprogramowania. Na tej samej podstawie, czasem nie wiemy ile osób znajduje się w jednym ciele bliźniąt syjamskich.
Nic nie wiemy o przebiegu procesów myślowych, poruszamy się w obszarze hipotez o systemach myślenia (automatyczne, rozumowe) i pojęciach mózgowych (dziedzicznych i syntetycznych) a Ty chcesz ustalić, gdzie jest dusza? Nic nie wiemy o świadomości i podświadomości. Fantazjujesz.

pkt.1
Mógłby dowieść istnienia duszy, poprzez nieudane próby dokonania tak dużej transplantacji pomimo prawidłowych czynności medycznych. Ten wariant jest dla mnie, tak jak i dla Ciebie, najbardziej przekonujący.
pkt.4
Wariant "konfliktu dusz". Także się z Tobą zgadzam. Myślę jednak, że jest to wariant możliwy w przypadku utworzenia innego punktu odniesienia do istnienia duszy - jaki to punkt? Może świadomość?

Dziękuję Tobie za rzeczową i merytoryczną rozmowę.

pozdrawiam

Oj, to chyba sam Kotarbiński napisał
To się miłość nazywa
Miłość to dwie dusze w jednym ciele.
A wcześniej Arystoteles wydumał.
Przyjaźń to jedna dusza mieszkająca w dwóch ciałach.

Oj widzę , że będzie miał Rafał nowy problem


Rafał Kozłowski
A powiedz ty mi gdzie jest umieszczona Twoja świadomość, osobowość.
Konkretnie w jakim członku ciała

Tylko co to byłyby te "prawidłowe czynności medyczne"? Fizyczne połączenie mózgu z rdzeniem kręgowym? Zawsze lekarze mogliby w przypadku niepowodzenia twierdzić, że "tym razem coś nie zadziałało" i nadal upierać się, że duszy nie ma.

Jakimś pozorem dowodu na nieistnienie duszy (pozorem, bo takiego dowodu oczywiście być nie może, bo dusze istnieją ) byłoby stworzenie człowieka nie z gamet męskich i żeńskich, ale z czegoś innego.

Jednak nawet, gdyby to stworzenie bardzo przypominało człowieka, to jednak człowiekiem by nie było. No ale lekarze mogliby mówić: "zobaczcie, stworzyliśmy człowieka z materii nieożywionej, inaczej niż Bóg przykazał, więc nie ma w nim duszy, a jednak jest człowiekiem".

Błędem epistemologicznym jest próbować dowieść/zaprzeczyć istnieniu duszy przy użyciu nauk przyrodniczych. Przeczy to zasadzie separacji kompetencji nauk. To trochę tak, jakby przy pomocy chemii próbować dowieść twierdzenia Pitagorasa.