Otóż nie. Zasada Sola Scriptura nie jest ani sprzeczna z Pismem, ani z tradycją apostolską (rozumianą jako niezidentyfikowany ustny przekaz Pawła).Faktyczna niespójność zachodzi wtedy, kiedy treść bazowa podlega negacji explicite. Podam przykład:

 Wielu bowiem pojawiło się na świecie zwodzicieli, którzy nie uznają, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele ludzkim. 

Jest to jawna i bezdyskusyjna speczność z przekazem Pisma. Klasyka gatunku Wszystkie cytaty które podał Barney nie spełniają tego warunku. Zauważ, że sama zasada jest podana w bardzo ogólnej formie, co na wstępie wyklucza jej bezpośrednią sprzeczność z Biblią. Aby wykazać powyższe, musicie uciekać się do nowej semantyki, której implikacje wychodzą poza jej założenia.

2 Tes 2,15
5 Przeto, bracia, stójcie niewzruszenie i trzymajcie się tradycji, o których zostaliście pouczeni bądź żywym słowem, bądź za pośrednictwem naszego listu.
A jednak jest.



Nie. Wystarczy sięgnąć to tego, co protestanci podają jako treść tej zasady. Za to aby ją obronić trzeba bawić się w przeinaczanie znaczeń słów czy tworzenie nowej semantyki.

Yarpenie, przecież obydwaj doskonale wiemy, że nie potrafisz zidentyfikować zawartości tych pouczeń. Dlatego operowanie pojęciem "sprzeczności" jest w tym kontekscie bezzasadne. Przejście od ogólników do szczegółów pokazuje, że wasze dywagacje to kolos na glinianych nogach. Jedynym atutem którym dysponujące, to zbieżność terminów. A to niestety za mało
I poddać ją modyfikacji aby pasowała do waszych założeń Zawsze warto upewnić się Yarpenie, jakie konotacje niosą za sobą określone zasady. Dlatego proponuje zostawić świat bajek i fantazji na rzecz realnej rzeczywistości.

Nieistotne. Istotne jest, iż nalezy trzymać się tradycji (traditio po łacinie przekaz) niezależnie czy została przekazana ustnie, czy na piśmie.
Po co to paplanie? Zacytowałem Ci, co jest rozumiane pod tą nazwą.

Wymowna nieistotność Jeżeli treść pisemą można zdiagnozować, to jest przynajmniej grunt do tego, aby się jej trzymać. Natomiast kiedy nie sposób zweryfikować składowych przekazu ustnego, to i nie ma podstaw do tworzenia argumentów za Tradycją. Ale rozumiem, że sama nomenklatura jest tutaj najważniejsza

Tobie Chyba się wydaje, że Pismo Święte powstało jako coś w rodzaju katechizmu, w którym Apostołowie spisali wszystko, czego nauczali...

Wszystko co istotne do zbawienia

Zatem sprawdzam:
1) Czemu w takim razie nie ma w Biblii "sola scriptura"?
2) Gdzie powyższa teza jest w Biblii?

ad1. Dlaczego nie ma według Ciebie? To pewnie dlatego że ją ignorujesz ( percepcja selektywna/redukcyjna, efekt potwierdzenia - błąd konfirmacji).

ad2. Każdy kto wzywa imienia Pana będzie zbawiony/przez wiarę jesteście zbawieni (por Jana 6:47, 17:3).Można jeszcze kilka dorzucić, ale wierzę że to wystarczy

Wszystko co istotne do zbawienia masz skondensowane tylko w Biblii (w powyższych wersach). To dzięki jednej decyzji Kościoła

To ja poproszę o zacytowanie fragmentów Pisma Świętego, w których zapisano zasadę sola scriptura.

Przecież ostatnio jasno stwierdziłem, że zasada Sola Scriptura jest obecna, ale implicite, a nie explicite. Dlatego kryteria o których rozprawiasz nie mają tutaj zastosowania. Podobnie jest z opcją krzyża, Trójcy i innych nauk za którymi stoją takie lub inne przesłanki. Świadomość powyższego, pozwala spojrzeć z większym dystansem na wszystkie nauki, które reprezentuje tryb prawdopodobny.

Mnie interesuje rzeczywistość, a nie protestanckie "domniemania", które mają uzasadnić biblijnie niebiblijną zasadę.

Czy Twoja "rzeczywistość" odzwierciedla absolutną i bezwarunkową prawdę?

Absolutna i bezwarunkowa prawda jest taka, że sola scriptura wymyślono w średniowieczu, a na sztandary wciągnęli ją protestanci. Z Biblią ma tyle wspólnego, że wskazuje na Pismo Święte jako rzekomo jedyny autorytet w kwestiach wiary.

Mieszasz opinie z prawie faktami. Formalnie rzecz biorąc, średniowiecze to faktyczny początek funkcjonowania tej zasady. W podobnej formule rozpoczęły swój żywot niektóre nauki sygnowane logo Kościoła, które jakimś trafem odnosicie do Biblijnej fazy zarodkowej Nie inaczej jest w naszym przypadku. Okres apostolski to rzeczywisty punkt docelowy naszej zasady.Tam znajdujemy Słowo Boże potwierdzone ustaleniami Kościoła, który odchodząc od czystego przekazu ewangelicznego, wszedł na tory spekulacji, wciskając w gorset Tradycji nieukonstytuowane Pismem dogmaty wiary. Wykorzystując naukę o sukcesji apostolskiej, dokonał jej scalenia z nomenklaturą listów Pawłowych, co stało się faktycznym, a zarazem arbitralnym nośnikiem do utrwalania pod sztandarem Tradycji niebiblijnych nauk. Sola Scriptura to de facto powrót do korzeni czystości wiary i do świadectwa Pisma o samym sobie. Redukcja zbędnych naleciałości jest istotą naszego postulatu.