Nie rozumiem tej sagi z witoldem, ponieważ wg mnie witoldm jest 100% robotem. Tzn ktoś wrzuca w jakiś program kilka haseł i ta maszyna produkuje tekst.

https://pl.wikipedia.org/wiki/The_Postm ... _Generator

Nie jest robotem. Ma 40 kg (?) spisanych dzieł swoich i w pewnym momencie (bardzo późno) się zorientowałam, że forum służy ich rozpowszechnianiu. Ja zaczęłam przeszkadzać, więc się bardzo zdenerwował (symptomatyczne). Masz rację, że wszystko sprowadza się do kilku spraw, ale prorocy tak mają. Krzyś nam tłumaczył, że prorok ma określone charyzmaty, więc skupia się na tym co Bóg do niego mówił. Zgadza się to z moją wiedzą w tym zakresie. Mamy tu mechanizm racjonalizacji i wchodząc w rozmowę wkręcasz się w proroczy świat i umożliwiasz mu głoszenie. Byle ktoś się odezwał. Na to nakłada się problem z rozumieniem i on miał fazy lepsze i gorsze; w gorszych opuszczał forum i wracał po długim czasie pisząc czytelniej. To znów nie robot. Nie reagowaliśmy, bo był spokojny i nikomu nie wadził. Niech sobie pisze...Założyłam mu po cichu akwarium, by nie rozsiewał sałaty o tym samym po całym forum. Trochę to było mu nie na rękę, coś tam bąknął, ale się pogodził. Teraz jednak zaczął walkę o większą przestrzeń dla siebie i zabrał się za krytykę tych, którzy mu to utrudniają. No to na akcję rodzi się reakcja. Mnie tam się to składa na człowieka a nie robota. Nawet wypowiedzi w tym wątku są wewnętrznie sprzeczne, ale to mi się też składa, podobnie jak projekcje. Nie wiem co się stało. Być może ktoś go podpuszczał na privie i nabrał odwagi, by stanąć do walki. Może być i inna przyczyna, ale nie dochodzę. Nie sądzę, by był robotem.
Jego problemy wiarą rozumiem, jeśli złożę w całość to co mi się sklada.

Do głoszenua Ewangelii jest Kościół i obiekty Kościoła. Forum raczej jak inne fora, pozwalają na nie zobowiązujące
rozeznania. Można tam też coś z Ewangelii głosić w odpowiednim temacie. Lecz pytający charakter jest dopuszczalny. Nawet jak są to pytania niezbyt wyważone. Po to są niki, by ktoś incognito mógł bez krępacji o coś pytać. Był tu nawet ktoś pod swym imieniem i nazwiskiem. I sam miałem problemy zrozumieć to co przekazywał. Choć się starałem, jakoś mnie to ciekawiło, czemu tak, a nie inaczej. Widzę że są osoby nie tolerancyjne, więc zawsze będą się do czegoś czepiać. Powtarzam sprawdzanie, to nie to samo co chęć głoszenia, inaczej proroctwo. Ono ( proroctwo ), nigdy nie może być zaprogramowane, przez tego co tak pisze. Potem dopiero się okazuje co jest czym. Zresztą co to by mi dało. Merss może snuć domysły wolno jej to. Czytam Ciebie odkąd przyszłaś na forum. Przed tobą, był tu niezły atak ateistów, potem też, lecz i tak nie aż taki. Przypisz to sobie jako zasługę, piszesz więcej ode mnie. Jak tak patrzysz interesownym wzrokiem. Mnie to nic do tego. Sam prezentuję tylko patrzenie oczami. Łatwiej podglądać kogoś, zamiast samemu przeżywać. Mniej się chce coś zmyślać, bo widać lepiej sens, lub jego brak.
Choć po prostu przyznam, że zmyślać mi się nie chce. A to czego doświadczam, to wolę wiedzieć skąd się bierze. Nawet gdy jest to szatańskie, to czy nie lepiej to sprawdzić. Zamiast żyć i dusić to w sobie, a potem być ofiarą jego ataku. Przyjmuję że to są byty istniejące, za Kościołem. Więc o co się pyrkać. Są, to trzeba je znać by wiedzieć co się dzieje. By nie ulegać bez sensu temu, co nikomu nie służy. Nie da się tego inaczej, nic o tym nie mówiąc. A nic nie mówiąc, to po co Kościół. Można sobie biblię od czasu do czasu poczytać, będzie to samo.
Tak samo po co forum dyskusyjne. Można po prostu wchodzić na inne pozycje Katolika i je czytać. Nie wyjaśniać je sobie, też będzie, zlikfidujcie forum, nie będzie niewygodnych pytań i dyskusji.
Trudno to uznać, niby pytaj, ale nie tak jak pytasz. A jak będziesz pytał jak my chcemy, to tobie odpowiemy. A jak będę pytał jak wy chcecie, to po co mi w ogóle o cokolwiek pytać. Znam to przecież tak jak to wy znacie wtedy.

Odpowiadam tylko dlatego że widzę w tym absurd. Dlatego że znów dalej, toczy się jakaś gra.
To tylko me luźne sugestie, jak by co.
Obym się mylił.

Osobiście nie kupuje tej ściemy. Ale Ok. Będziemy się przyglądać. Powiedzmy ze wierze w twoja deklaracje. Ale będę miał na ciebie oko.
A odnośnie twojego rakiem wycofania to: ja z niczego cię nie skreśliłem. Ja po prostu przeczytałem twoja deklaracje ze nie wierzysz w … a to nie tylko dyskwalifikuje cię z działu katolickiego ale również z chrześcijańskiego. Całe chrześcijaństwo wierzy w ciała zmartwychwstanie i życie po śmierci. Przeczytaj sobie credo.
Jak to Barney napisał nawróć się chłopie. Dopóki jesteś w drodze.

Mamy poczekalnię i żadna moje zasługa, ale to zasługa wstępnej selekcji. Tak postanowiono ukrócić wchodzenie niektórym osobom, by zapewnić innym odpoczynek po pracy. Początkowo się dobijały różne osoby, ale po co skoro staną pod murem? Mamy też inne uwarunkowania zewnętrzne. Ludzie odchodzą od wiary wcale nie zadając sobie żadnych pytań: cicha apostazja sytych ludzi jak to określał o. Pio. Jeszcze niedawno walczyli, więc wchodzili z pytaniami.
Mogą sobie hejtować do woli pod filmikami salwatorianina. Skoro hejtują to i oglądają. Nasze forum należy do tego samego zgromadzenia.
https://www.youtube.com/watch?v=ofQ4K6iEbxc
https://www.youtube.com/watch?v=4wRjQnZ5jUY

I jeszcze kilka chwil... 35 lat stanie się faktem. Spory kawałek czasu. Ach, książkę mógłbym napisać. 21 stycznia Roku Pańskiego 1987 z Bożej woli na świat przyszedł mniszek_pospolity...

Ile analiz, gdybań, rozważań, myśli. Te najniższego lotu mam już Bogu dzięki za sobą (choroba to kara Boża za opuszczenie zakonu w formacji początkowej, nonsens). Liczy się tu i teraz. Zawsze. Jesteśmy w drodze...

Boża Opatrzność jest Tajemnicą. Nie odgadnie się Jej. Co by było gdyby... Śmierć taty, choroba mamy, moje pobyty w szpitalu.

Msza Święta dzisiaj, dwie intencje - rocznica śmierci taty i dziękczynno - błagalna z okazji 35 urodzin. Nawet dzisiejszy psalm "jakby pode mnie". A pieśń na dziękczynienie? Cudo. Nie umiem dziękować Ci Panie, bo puste są moje słowa (ale czy nie małe?)...

35 lat. Optymista powie : Nie pierwsze, ale i nie ostatnie. Pesymista : Niestety nie pierwsze i pewnie ostatnie.
A ja? Na pewno nie pierwsze, może nie ostatnie. Kto może wiedzieć poza samym Bogiem?

Nie ma tygodnia, żebym nie usłyszał : "Współczuję Ci... Podziwiam Cię...". Popaść można w rozpacz i się nad sobą użalać (cóż mam z tej mojej wiary, praktyki) albo popaść w samozachwyt (tak wspaniale sobie radzę). Obie drogi są fałszywe. Prowadzą donikąd... Jest jak jest.

Czy zdrowie jest najważniejsze? Niekoniecznie. Duchowe i owszem. Tu jest pielgrzymka. Odnajdywać się każdego dnia w tej codzienności (nieraz trudnej), czy to sztuka życia? A co będzie dalej?

Ks proboszcz przeprowadzał wywiad z klerykiem, który przyjechał zbierać kolektę na seminarium, po ogłoszeniach duszpasterskich. Z ambony... Czy macie miejsca jeszcze? Czy tylko młodzieńcy po maturze mogą wstąpić? A tacy po 30-40 roku życia? Miejsca mają, nie tylko młodzieńcy, starsi też mogą.

Przy każdym pytaniu patrzył na mnie. I tylko na mnie. Czy zna moją historię życia? (jest "nowy"). Wątpię. Chora mama, stan zdrowia. Czy są to przeszkody nie do pokonania?

Tu już Pan Bóg zaczyna działać. I niech działa. Bez względu na wszystko . Jego wola a nie moja niech się spełni. Boga nie można ograniczać. On ma "plan", ja go nie znam. Czy szpital, czy zmiana pracy czy cokolwiek innego. Przyjmę. Tego po 35 latach życia się nauczyłem.

Słyszę często ,ze katolik nie powinien korzystać z psychologa albo psychoterapii. A własnie ,ze powinien. Bo ludzie myślą ,ze katolik musi być twardy i jeszcze znosić cierpienie no ludzie...nie jestem świętym i nie mam zamiaru zostać świętym. A poza tym choroby jeśli ktoś ma zdrowie psychiczne to jest w porządku najgorsze co moze spotkać to choroba psychiczna.

@Piotr9000
Ale kto tak mówi? Pewnie jakieś skrajne grupy w Kościele. Pewnie jacyś odjechali charyzmatycy. Każdy rozsądny kapłan w konfesjonale w pewnych sytuacjach odeśle delikwenta do porady psychologicznej. A co do psychoterapii to jeśli nie jest jakoś powiązana z tymi nowymi metodami które są sprzeczne z wiara chrześcijańska to jak najbardziej katolik może a czasami nawet powinien korzystać.

@Mniszku
No to wszystkiego najlepszego z okazji urodzin. Błogosławieństwa na resztę życia. A przede wszystkim zdrowia ci życzę.

1. Ale wiesz, że w niebie jest miejsce tylko dla tych, którzy osiągną świętość?
2. Bycie świętym nie oznacza, że automatycznie rezygnuje się z leczenia chorób czy to dotyczących ciała, czy psychiki.
3. O psychiatry wysyła, poza spowiednikiem, także egzorcysta, aby uniknąć przeprowadzania egzorcyzmów u osoby, która nie jest opętana, a jedynie cierpi na chorobę psychiczną.

Z tymch filmików, obejżałem na razie pierwszy, trafiłaś - merss w 100%. Zaniedbałem u siebie rolę Anioła Stróża. Skupiając się na pomocy innym, zamiast sam najpierw rozwiązać swoje sprawy. Których sam po prostu nie potrafię. W pełni mi sposób podejścia do wyjaśnień tego kapłana, się podoba. Trafia on w sedno którego szukam.
Nie będę zbyt wiele wyciągał na wierzch, ze swego podwórka. Zaznaczę tylko to, że już to rozpracowałem ( uw mój problem ). Nie umiałem go jednak rozwiązać. A mianowicie ślubowanie żonie że jej nie opuszczę aż do śmierci. Ślubowanie samo w sobie jest jak groza w wymowie, coś w deseń opowiadania tego kapłana. No ale to jeden aspekt. Przed nim było wspólne postanowienie jeszcze z narzeczoną. Że nie będziemy wspólnie niczego rozstrząsać, tak by nie robić sobie dodatkowych problemów, ponad te które staną się i tak nie uniknione. To wyszło od mej narzeczonej. Trochę to mnie zmroziło. No ale chciec to móc. Po ślubie próbowałem jednak wrócić do tematu by jednak uzgadniać bardziej ( omawiając podbramkowe sytuacje ). Napotkałem sprzeciw. Więc dałem sobie siana. Tak jest do dzisiaj. Nie doszło pomiędzy nami do jakich istotnych sporów, poza może zniechęceniem do tego typu działań.
Nadmieniłem - Berneyjemu wcześniej o tym, że zgodziłem się na wszystko, na co moja żona zechciała po swojemu uczynić. Na co - Berney postawił wielkie oczy i przestał więcej na tym etapie drążyć. Pojąłem że coś zrozumiał, z czego ja sobie, przynajmniej do końca nie zdawałem sprawy. Wtedy pojawiła się u mnie nić porozumienia. Nie było pomiędzy nami pełnej zgody, ale już nie widziałem w nim woli ataku na mnie.
To jest tok mej analizy, można to sprawdzić po wpisach.
A wracając do sprawy mojego związku. Wiedzieliśmy o sobie co należy, że stoimy po przeciwnych stronach barykady. Mieliśmy odmienne a nawet przeciwstawne charaktery. Ona ugodowa i zalękniona, przed jeszcze gorszym złem, wspierająca się rozrywkowym trybem życia. Co dla mnie stanowiło wyzwanie, nie pierwsze i nie ostatnie w mym życiu. Wyzwanie to chciec i móc. Żona zażartowała nawet, przeciwności się przyciągają. Tak i my się przyciągamy.
To stan wyjścia.

A w praniu jest inaczej. Niezupełnie to dla niej i mnie było korzystne postanowienie. Ale lęki mają to do siebie, że z obawy przed jeszcze gorszym, podejmujemy takie lub inne decyzje.
Nie przyniosło to jakichś zbyt tragicznych konsekwencji. Oprócz większych trudów w życiu. Z resztą, nic się po między nami, dotąd nie zepsuło.
Natomiast u mnie wytworzyła się pustka po tym, jak zobaczyłem, że zbyt trudnych spraw doświadczam. Więc me poznawanie innych służyło poznaniu inych ludzi, by potencjalnie skorzystać, z nie branych przezemnie pod uwagę rozwiąń. Bo wystawiłem się po prostu na to, że główny mój zawód elektronika. Był tylko na mojej głowie, bez żadnego wsparcia mojej żony. To nie jej działka. Co rodziło wiele więcej problemów, aniżeli bym zajmował się czym innym.

Tak to dokopałem sobie ile wlezie. A żeczywiście brak przynajmniej zrozumiałego dla mnie kontaktu z Aniołem Stóżem. Spowodował to, że szukałem rozwiązań w nieskończoność. No bo jeśli coś umiem, każdy tak ma. To czemu nie poszukać rozwiązań tego co uwiera.
Dalej już znacie z forum. Zrozumieć daną postawę, jest trudno. Więc niepotrzebne przepychanki się zdażały. Na początku mniej, lecz im dalej tym gorzej. Czas to zakończyć. Przepraszam za całe zło, jakie moje pisanie spowodowało.

Znam swój problem na ten moment dobrze, jak się potoczy dalej moje życie zobaczę.
A to niech posłuży jako przykład tego, jak wiele trzeba dać z siebie. By żyć, nie pogarszając życia innych. Oczywiście robiąc to w dobrej wierze.
Problemów nie ubędzie i tak, lecz przynajmniej można ich nie mnożyć.

Filmiki tego zakonnika oglądam z prawdziwą przyjemnością i pozwoliłam sobie wrzucić ich trochę na forum. On ma nie tylko poustawiane w głowie jak trzeba, ale do tego ogromne poczucie humoru i podoba mi się to, że szanując inność nie relatywizuje swego. Kiedyś opowiadał spotkanie z żulami a miał problem egzystencjalny będąc w seminarium. Przepowiedzieli mu, że będzie dobrym kapłanem. Pomyślałam sobie, że skoro mamy tak oddanych kapłanów to spokojna głowa.

Jeśli podtrzymujesz powyższy tekst, mógłbym to za zgodą witoldm sprawdzić. Stan zdrowia nie pozwala mi na dalekie podróże ale sądzę, że witoldm jest w moim zasięgu.

https://jakpomocbezdomnemu.pl/jak-pomagac/

Parę słów o tym dlaczego dając pieniądze lub kupując jedzenie bezdomnym nie pomagamy a wręcz przeciwnie.

Już na przełomie I i II wieku radzono chrześcijanom:
„Niech twoja jałmużna przesiąknie potem rąk twoich, aż będziesz wiedział, komu dajesz"/Didache/
To tak w kontekście dawania na ulicy, ale też różnych zbiórek.
Oby tylko nie był to pretekst do nie dawania jałmużny.

O! To obchodzisz urodziny w Dniu Babci. Wszystkiego najlepszego, a przede wszystkim dużo zdrowia!