+1
Też uważa, że nikt nie powinien nikim rządzić. U moich rodziców było tak, że to ojciec dominował -był przeświadczony o swojej racji tym samym matka w ukryciu podejmowała decyzje za niego (i moja rodzina na tym dobrze wyszła).

Niekoniecznie przebojowa kobieta ułoży sobie życie z spokojnym mężczyzną, „Mit o tym, że przeciwieństwa się przyciągają, tworząc udane związki, zrodził się prawdopodobnie z faktu, iż niektóre różnice są stymulujące, wzbogacające, a nawet fascynujące dla partnerów. (...) Istnieje jednak ogromna różnica między uznaniem korzyści płynących z nieco odmiennych poglądów a twierdzeniem, że przeciwieństwa dobrze rokują dla związku.” Lazarus . W książce „Psychologia emocji” spotykamy o się z twierdzeniem, że -chłodni mężczyźni są wybierani tylko, dlatego że kobieta nie chce, aby mężczyzna nią rządził, – ale to wg. mnie jest zbyt osobiste wynurzenie autora. Natomiast sam uważam, że najgorsze dla związków są różnice między partnerami im większe podobieństwo tym zwiększa się prawdopodobieństwo na długotrwały związek.

To nie mit o dopełnianiu się temeramentów. To czysta biologia podpatrzona przez psychologię.

@merss No to jestem zaprzeczeniem biologii i psychologii. A propo dobierania sobie partnerów na końcu tego artykułu https://artelis.pl/artykuly/5/Czy-swiad ... y-partnera ciekawa teoria Imago .

Biologia ma rację , odmienność przyciąga. Jestem typem spokojnym, to zawsze podobały mi się kobiety aktywne, jestem blondynem to podobały mi się ciemniejsze.

Łomatkoboskoczynstochowsko...U góry tyle tematów damsko - męskich i pełna powaga, bo przed oczami każdy Biblię widzi. A Ty wrzucasz post do wątku o niczym. Można otworzyć wątek o wyborze partnera życiowego, czemu nie? Zobaczymy, czy to kogokolwiek zainteresuje, wówczas uporządkuję i zacznę snuć swe opowieści o temperamentach.

Ja jestem wysoką platynową blondynką (wg dowodu osobistego), do tego dość żywą choleryczno - melancholiczną. Mąż jest wysokim brunetem i do tego spokojnym flegmatykiem. Jakoś nam się nie chciały też synchronizowac okresy zlego humoru, więc się często rozbrajamy.

Hm, a ja tak sobie próbuję wyobrazić ten mój przeciwstawny typ i chyba dochodzę do wniosku że mój mąż w taki razie byłby... kobietą...

To sprawa kryteriów, jakie postawisz. Ja odwołałam się do temeramentu. Kilka lat temu, na innym forum, badano sprawę mojej płci. Nie wiem po co to komu było, widocznie coś się komuś nie zgadzało. Po jakimś czasie mężczyźni podali werdykt: to jednak kobieta.

Blondyna?

Dla equuleuss? Taaa. gustuje w blondynkach/blondynach pewnie też. Pewnie dlatego szybko na mnie trafiła, jeszcze na wierze.

Ah, któż by się oparł magii blond platynowych włosów... Blond księżniczki i blond książęta - https://www.youtube.com/watch?v=hD19pm7pT64



Piszesz rzeczowo, konkretnie, intelektualnie, na ''chłodno''. Ale ja i tak widzę tam duszę kobiety. Przebija jak promienie. Tak więc, można rozpoznać.

Ja się opieram tej magii...przynajmniej na razie wole brunetki, sam mam czarne włosy i lubię słońce jak spieka mnie na murzyna, fajnie byłoby opalać się wśród brunetek na plaży naturystów, odbijać z nimi piłkę...prawie jak w Edenie

Ja się z kolei żadnej magii nie opieram. Podobają mi się wysokie i niskie, brunetki, blondynki rude... nie mogą jednak być za chude... ani za grube - co najwyżej 8 numerów tolerancji

Wypowiadanie w tematach damsko-męskich jest w moim przypadku mocno nie na miejscu zważywszy, że nigdy nie byłem z kobietą w bliższej relacji niż koleżeńska(nie mam kompetencji).

Natomiast moja wypowiedź jest podyktowana słuchaniem na osoby, które natykały na poważne trudności w swoich relacjach małżeńskich/związkowych (kilka z tych relacji się rozpadło(mam tu również na myśli separacje)) osoby te nie widziały nic dobrego w swoim/ich partnerach/kach było to tzw. myślenie tunelowe stąd oczywisty wniosek, że statystycznie przeciwieństwa nie budują dobrych relacji.


Mówienie o temperamentach jest dla mnie mówieniem o niczym.



Jak chcesz to otwórz (ja wchodząc na to forum internetowe postanowiłem, że nie będę zakładał nowych tematów).Na to pytanie już odpowiedziałem patrz 3 mój post.

Zycie forumowe bywa zaskakujące. Wypadło na Ciebie i nie ma zmiluj.

W tym się różnimy.

No to otworzylam i wychodzi nam, żeś prowadzącym. Negocjować możesz tytuł wątku. Takie życie...

Jak się miał temperament widoczny na forum do sprawy badania Twojej płci? Zrozumiałam, że ktoś uważał, że Ty jako użytkownik forum prezentujesz temperament męski, alo po głębszym zastanowieniu się pewni panowie z wiary uznali, że musisz być kobietą. Przypomnę Czarną Wdowę. Na moje oko zawsze pisał jak facet i było widać, że odgrywa kabaret, lub tzw. gender studies. Potem przyznał się na forum, jak jest. Czy sądzisz, że patrząc na temperament uwidoczniony w pisaniu i rozważając go można coś powiedzieć o człowieku, o jego płci, o zdolności zawiązywania relacji i ich utrzymywania? Wydaje mi się, że w przestrzeni wirtualnej ludzie mogą odgrywać role i niekoniecznie pokazują swoje prawdziwe "ja". Pisząc coś można bardziej się nad tym zastanowić, ma się na to czas, a w życiu ludzie często realzują (mówią, działają, podejmują decyzje) się znacznie szybciej i po tym są oceniani, i przez taki pryzmat postrzegani.