Praktycznie każdy z narkotyków ma zastosowanie medyczne w określonych warunkach.

No, może nie każdy, ale wiele z nich stosowano.
Coś z literatury. Pamiętacie to?
"Zagraniczni doktorowie mu ten przeklęty zwyczaj zaszczepili.
Teofil, Teoś jest morfi.., morfinistą!"

A jakie narkotyki podawane są w celach leczniczych. Choć ostatnio słyszałem o marihuanie

narkotyki [gr. narkōtikós ‘oszałamiający’],
potoczna nazwa niektórych środków uzależniających;
obecnie stosowana w kontekście prawnym (nie w znaczeniu medycznym, a zwłaszcza farmakologicznym) na określenie różnych substancji wywołujących różnego typu uzależnienia, np. kokainizm, morfinizm, lekomania, nazywanych ogólnie narkomanią. Dawniej nazwa „narkotyki” odnosiła się do każdej substancji wywołującej sen, następnie używano jej na określenie środków uzależniających o działaniu depresyjnym na układ nerwowy, a w znaczeniu bardziej ścisłym na określenie silnych narkotycznych leków przeciwbólowych, jak morfina, pentazocyna i in. opioidy. W kontekście prawnym nazwa narkotyki odnosi się do wszystkich substancji wywołujących uzależnienie (opioidy, haszysz, środki psychostymulujące, takie jak kokaina, amfetamina i jej pochodne, środki halucynogenne, np. meskalina, LSD i in.), których produkcja i nielegalny handel są zwalczane przez prawo międzynarodowe. Wśród narkotyków zaczyna się rozróżniać (ze względu na potencjał uzależniający oraz następstwa medyczne i społeczne) narkotyki silniejsze, tzw. twarde (np. opioidy, kokaina, amfetamina), i łagodniejsze, tzw. miękkie (np. przetwory konopi, jak marihuana, haszysz); podział ten ma wielu zwolenników, budzi jednak liczne kontrowersje i wątpliwości.

uzależniające środki,
substancje o właściwościach psychotropowych, naturalne i syntetyczne, wywołujące uzależnienia;
pot. używana nazwa to narkotyki (odnosząca się zwłaszcza do opioidów, haszyszu i in. przetworów konopii, kokainy, amfetaminy i środków psychodysleptycznych); inna nazwa to środki odurzające (nazwa mało precyzyjna z punktu widzenia lekarskiego); najczęstszym motywem rozpoczęcia zażywania substancji uzależniających jest osiągnięcie przyjemnych doznań (euforia) bądź poprawy samopoczucia i zmniejszenia napięcia, a wspólną cechą środków uzależniających jest wywoływanie zmian w układzie nerwowym prowadzących do utraty kontroli nad ich używaniem. Walka z nielegalną produkcją i handlem środkami uzależniającymi prowadzona przez poszczególne kraje wymaga współpracy międzynarodowej.