opuszczać deski klozetowej.
Żona od lat narzekała na mnie, że tego nie robię...
W niedzielę kupiłem więc deskę wolnoopadającą! Tada! I zostałem bohaterem w moim domu! Teraz po załatwieniu się lekko trącam deskę, a ta delikatnie i powoli opada... a żona szczęśliwa...

Mam jeszcze pare rzeczy których strasznie nie lubię i niekoniecznie mogę coś na nie poradzić, jak w przypadku toalety.
Wy zapewne też coś takiego macie. Napiszecie? W założeniu miało być raczej krótko, ale wyszło mi długaśnie...

Europejskiego zwyczaju podcierania tyłka, skoro już jesteśmy w kloacznych tematach.

Taka wielka cywilizacja, rączki myte, ząbki na przeglądzie, woda filtrowana, deodoranty i perfumy wszelkiej maści - ale po zadzie można dziarsko porozcierać i rozmazać papierem... Z drugiej strony muslimy niby takie brudasy i dzikusy, a się podmywają.

Nie wierzę, że napisałem ten wpis.

To jest fajne, póki w pokoju w akademiku, mieszkając z innymi, suszą na kaloryferze te swoje futerkowe wałki do podcierania ns mokro po wymyciu ich w umywalce, w której zazwyczaj inni się myją.... brrrr...

Ta wieść wzbudza we mnie nieopisany absmak - a właśnie jem...!

Gdzie Wy mieszkacie? Deski sedesowe wolnospadowe dostępne są od dawna a prysznice jeszcze dłużej Nie lubię wykonywać pracy która mnie nie ekscytuje. Znaczy się to by jeszcze nie był problem lecz równocześnie lubię jakąkolwiek aktywność byle by była ona dla mnie interesująca. Więc codzienną robotę i tak muszę wykonać a dodatkowo coś zrobić interesującego a właściwie na odwrót. Przez to czuję się wewnętrznie rozdarty (może tu powstaje problem uciękającego czasu, jak to się mówi jeden problem to nie problem dwa problemy to jest problem a tutaj mamy już trzy).

Prawdziwi mężczyźni żyją w baliach!

jak ktoś pali pety w miejscu publicznym i zmusza tym samym innych do wdychania trującego smrodu...

Jak ktoś rozmawia przez telefon w środkach komunikacji miejskiej. Wku*** mnie ten nietakt.

Mnie też to irytowało (ale nie wkur...ło - bez przesady!), ale jakieś 20 lat temu
Teraz nie - pod warunkiem, że rozmowa jest cicha, czyli nie głośniejsza niż normalna rozmowa z innym pasażerem. W sumie to nawet wolę jak ktoś gada przez telefon niż z kolegą w autobusie, bo słyszę tylko mniej więcej połowę tej rozmowy, a więc mam większy spokój

A mnie to jakoś drażni niewypowiedzanie jednak - z kolegą trochę głupio nie rozmawiać i udawać, że się nie widzi. Ale naprawdę bez telefonu da się przeżyć te 20 minut, tym bardziej że ludzie kompletnie jakby nie słyszą, o czym rozmawiają - o tym, czy dzidziuś się zsikał tatusiowi na rękę, o tym że siostra ma hemoroidy i jak one wyglądają, o tym że Ela to zdzira...

Po chrześcijańsku bym mordował takich ludzi, ale nie mogę, bo ustawa zakazuje... :>

Masz osobliwe pojęcie o chrześcijaństwie

Możliwe, ale konkretne o bucerii tramwajowej...! :>

Obawiam się, że to konkretne pojęcie też jest już osobliwe...

Nie lubię też forów internetowych. A, nie, czekaj...

wcześnie wstawać