Witam. Odszedł o de mnie mój kochany pies (suczka). Ciężko mi się z tym pogodzić, nawet nie moge, bo byłem bardzo przywiązany do niej. Cały czas płacze. Chciałbym się z nią jeszcze spotkać, żeby na mnie czekała gdzieś tam. Czy to możliwe ? Czy ona już nie istnieje, i już jej nigdy nie ujrze ?

Kilka lat temu również odszedł mój przyjaciel pies. Minęło kilka lat, amnie do dziś łezka w oku się zakręci, gdy o nim pomyślę.Cierpiał bardzo, ale trzeba było go uśpić.
Bardzo dobrze rozumiem Twój ból po stracie pieska, ale musisz się z tym pogodzić.Wiem że jest ciężko.
Chciałabym, żeby była taka możliwość, by kiedyś spotkać swojgo przyjaciela w drugim, lepszym świecie.

Jedyna uczciwa wg mnie odpowiedź na ten temat to "nie wiemy".

Skoro wierzymy, że po przekroczeniu progu śmierci nasza świadomość nie przestaje istnieć, tzn że pamięć twojego pupilka będzię żyć w tobie wszędzie tam gdzie ty będziesz...a czy kiedyś ta pamięć się "zmaterializuje" w takiej formie/wizerunku jaki nosisz w sobie...hmm...patrz odpowiedź Barney'a

Nie, nie jest możliwe, aby na Ciebie gdzieś tam czekała. Już się z nią nie spotkasz. Ona już nie istnieje i nigdy już jej nie ujrzysz.
Tak na prawdę doskonale o tym wiesz.
Wiesz, że jak zbije Ci się szklanka, to sama z siebie nagle się nie złoży z powrotem.
Wiesz, że jak rozbijesz młotkiem płytę CD w drobny pył, to dane utracisz bezpowrotnie.
Chyba że zrobiłeś kopię, ale kopii psa przecież sobie nie zrobiłeś.

Mógłbyś rozwinąć? Szczególnie w kontekście wypowiedzi Sahcima. Zaciekawiło mnie to...

Nie wiem, jak to będzie ze zwierzętami (w przyszłości), ale w Księdze Izajasza możemy przeczytać:
(http://biblia.deon.pl/rozdzial.php?id=483)

Wtedy wilk zamieszka wraz z barankiem,
pantera z koźlęciem razem leżeć będą,
cielę i lew paść się będą społem
i mały chłopiec będzie je poganiał.
Krowa i niedźwiedzica przestawać będą przyjaźnie,
młode ich razem będą legały.
Lew też jak wół będzie jadał słomę.
Niemowlę igrać będzie na norze kobry,
dziecko włoży swą rękę do kryjówki żmii.
Zła czynić nie będą ani zgubnie działać
po całej świętej mej górze,
bo kraj się napełni znajomością Pana,
na kształt wód, które przepełniają morze. (Iz 11, 6-9)

Wilk i baranek paść się będą razem;
lew też będzie jadał słomę jak wół;
a wąż będzie miał proch ziemi jako pokarm.
Zła czynić nie będą ani zgubnie działać
na całej świętej mej górze» - mówi Pan (Iz 65, 25)

Czy na podstawie tego tekstu można mieć nadzieję, o której piszesz? Wydaje mi się, że tak Tylko czy, jak nadejdzie ten czas, (o ile trafimy tam, gdzie mamy nadzieję trafić) będziemy w stanie rozponać to, co jest nam drogie? Nawet zmartwychwstały Jezus musiał dać się rozpoznać swoim uczniom.

Większości rybek nie pamiętam byli "pupile", każde jak odchodziły ,ze zwierzaków przypłacałem depresją, ja musiałem się zająć uczciwym pochówkiem , zabezpieczeniem ich spoczynku.

Głupio to brzmi ale jest taka potrzeba mimo że to zwierzaki moich córek.

Miałes depresję, gdy zdechła Ci rybka? proszę Cię, to chyba jakis żart:)))

- Pewnego dnia zobaczymy nasze zwierzęta znów w wieczności Chrystusa. Raj jest otwarty dla wszystkich boskich stworzeń - powiedział Franciszek.