Choćby człowiek starał się jak mógł nigdy nie będzie mógł naśladować Chrystusa we wszystkim co On zrobił, bo to niemożliwe. Niemożliwym jest np by nasza śmierć miała aspekt zbawczy dla wszystkich ludzi.

Nikt nikogo do heroizmu nie namawia ani nie przymusza, tym niemniej ideał doskonałej Miłości wypełnił Nasz Pan Jezus Chrystus właśnie w Godzinie Męki totez Twoj z poprzedniego postu punkt 2 i 2a jest nieprawdą. To ideał Miłości Bożej, a nie przegrane życie ( tak rozumieją to poganie - glupstwo dla Greków) nie szkodzi, że dla nas nie osiągalny ale Zbawczy.

Heroizm może zaistnieć w rzeczach możliwych i zasadnych.
Ludzie nie mogą dokonywać tego samego co Bóg.
Ja mogę pomóc drugiemu człowiekowi, ale nie mogę mu dać podstawy do zbawienia jak dał Chrystus.

Czy św Maksymilian Maria Kolbe przeprowadził wywiad środowiskowy jaki jest ten człowiek za którego oddał życie w męczarniach?

Św Maria Goretti przed śmiercią powiedziała że jej zabójca będzie z nią w Niebie. Ona mu tę łaskę wymodliła, myślę że również oddając swoje cierpienia i śmierć za jego zbawienie.



Nie sądźcie abyście nie byli sądzeni. Nie mamy wglądu w duszę, serce i życie człowieka tak jak ma Bóg. Nie nam oceniać i osądzać człowieka z jakiego powodu człowiek dokonuje danego czynu czy grzeszy. Nie jesteś w stanie tego wiedzieć i ocenić / osądzić, czy człowiek popełnił czyn ze słabości czy z jakiejkolwiek innej pobudki. To wie tylko Bóg w swojej wiedzy doskonałej bo tylko Bóg ma doskonały wgląd w człowieka i tylko Bóg może dokonać osądu doskonałego i najbardziej sprawiedliwego.



Jezus Chrystus, nasz Pan i Bóg, prosi nas abyśmy byli miłosierni, względem siebie nawzajem, abyśmy się miłowali. Jeśli człowiek nie okaże miłosierdzia to jak może dopominać się tego miłosierdzia dla siebie? Na to wskazuje nam Chrystus.

Matka Boża prosiła nas o modlitwę za grzeszników - pamiętajmy że my sami jesteśmy grzesznikami. Za tych właśnie najbardziej zatwardziałych, Matka Boża wręcz apelowała do nas abyśmy pomagali jej ratować dusze. Chrystus przekazał siostrze Faustynie aby modliła się za grzeszników i konających. Bądźmy miłosierni bo tego chce Bóg.

(numeracja moja)

Ad 1) Nikt nikogo do heroizmu nie namawia ani nie przymusza.
Ad 2)Nigdzie nie napisałam, że ludzie mogą dokonywać tego samego co Bóg.
Ad 3)Nigdzie nie napisałam, że człowiek może/ma dac drugiemu człowiekowi podstawy do zbawienia.

Ps. Wybacz Wespecjanie ale pasuję. Rozmawiaj dalej z samym sobą. Gorąca prośba tylko - swoich opinii, przemyśleń nie utożsamiaj ze stanowiskiem Kościoła, czy wykladnią
Ewangelii, chrzescijaństwa.

Św Maksymilian Kolbe był w tym samym obozie z Franciszkiem Gajowniczkiem, więc zakładam, że mógł go znać a przynajmniej był z nim współwięźniem. Czy wyobraża sobie pani sytuację gdy ojciec Kolbe zamiast oddać życie za swojego „przyjaciela” mówi do komendanta obozu: "Komendancie, oto chcecie ukarać waszego SSmana za to, że przysnął na warcie i 2 więźniów uciekło, a reszta nie wykonała normy morderczej pracy: nie karajcie go rozstrzelaniem panie komendancie, ja oddam życie za niego by on nadal mógł tutaj pracować i znęcać się nad resztą więźniów." Przyznam, że choć mam wyobraźnię, to nie wyobrażam sobie by ojciec Kolbe poszedł za SSmana a nie za współwięźnia.

--------
Ogólnie muszę powiedzieć, że w tym temacie nie "wygram" z kobietami, tak z kobietami, wasze pojęcie altruizmu jest często patologiczne, utożsamiacie to z chrześcijańskimi zasadami, ale to nie są chrześcijańskie normy. To co często proponują kobiety to nie żadne naśladowanie Jezusa, ale rodzaj wypaczonego matkowania ludziom złym, zdegenerowanym i nienaprawialnym. Bariera w rozumieniu w tym temacie jest więc płciowa, czyli nieprzekraczalna, dlatego ja też pasuję.

Twardo i logicznie: zauważ, że to nie mówi NIC o ojcu Kolbem i nic o miłości bliźniego. To tylko świadectwo granic Twojej wyobraźni.

Twoja wyobraźnia nie jest ograniczeniem ani dla Pana Boga, ani dla świętości ludzi, ani też dla wielkiego umiłowania nieprzyjaciół, owszem, heroicznego. Jest barierą tylko dla Ciebie.
Twój kłopot.

Znamienne jest, że przewalasz go, ten Twój limit wyobrażeń, na specyfikę kobiecego myślenia, je obarczając winą za wypaczenia. To, że zamiast uznać swoje granice i na tym pozostać, przerzucasz odpowiedzialność na czyjeś domniemane wypaczenia, uczciwe nie jest. Poprawiasz sobie samopoczucie cudzym kosztem? Tylko że nie zdołałeś się do tego nadużycia przyznać (przyznałeś się tylko do ograniczeń wyobraźni, to i tak coś).

Wespecjan - litości. Twoja demagogia aż zgrzyta w zębach.



Ty jak palniesz to jak struś o parapet..
Przecież Łotr na krzyżu (być może - tego nie wiemy) był właśnie zdegenerowany, nienaprawialny i po prostu zły. Na koniec swojego życia dopiero zrozumiał. Być może dopiero bezpośredni kontakt z męczonym Chrystusem spowodował jego nawrócenie - ta świadomość że ukrzyżowany został Nauczyciel, którego "winą" było nauczanie ludzi by byli dla siebie dobrzy i by kochali Boga, ukrzyżowany dokładnie tak samo jak bandyci.

Wespecjan, piszesz te słowa do trasseksualisty, czyli kogoś o męskim mózgu i męskiej osobowości / psyche. Kogoś kto utożsamia się z byciem mężczyzną. Znasz mnie przecież tutaj z forum już wcześniej. Człowieka zmienia Chrystus, łaska Boga. I to czyni człowieka zdolnym do pojmowania miłości i miłosierdzia na sposób taki jak sobie tego życzy Bóg i jak to Bóg postrzega. To Bóg uczy miłować i uczy czym jest prawdziwa miłość chrześcijańska, miłosierdzie. Tylko poprzez łaskę Ducha Świętego człowiek jest zdolny do takiej miłości.

Ty módl się za grzeszników i za tych których oceniasz i określasz jako złych, zdegenerowanych i nienaprawialnych, ale powiedz kim jesteś aby kogoś nazwać nienaprawialnym? Skąd wiesz że ktoś jest nienaprawialny?

Ty sam nie możesz siebie nazwać dobrym, wszak Jezus powiedział że tylko Bóg jest dobry. I Ty sam jesteś grzesznikiem, jak ja i my wszyscy, jedynym człowiekiem bez grzechu była Matka Boża. Jezus Chrystus także ale On jest i prawdziwym Człowiekiem i prawdziwym Bogiem.

Spadła na mnie pewna idea - wiem, czemu Bóg mógł dać mi taką rodzinę, abym miała przykład tego, kim mam nie być i czym mam się nie stać. Moja rodzina jest lustrzanym odbiciem Chrystusa, uosobieniem wszelkich Jego przeciwieństw, więc może dostałam ich po to, aby wiedzieć, co robić, aby się taka nie stać, aby nie iść tą drogą. Może moja rodzina służy jako drogowstaz "Stop". W takim kontekście taka rodzina może być błogosławieństwem.

Ciekawe spostrzeżenie. Porozmawiaj o tym ze spowiednikiem lub kierownikiem duchowym.

Zdaję sobie sprawę, że to trochę głupa interpretacja, ale próbuję zrozumieć, czemu zostałam wrzucona do wrogiego środowiska, czemu tak różnię się od tych ludzi, mimo, że jesteśmy związani krwią. Jest zapewne wiele chrześcijan, których rodziny nie podzielają ich entuzjazmu, ale przypuszczam, że stosunkowo niewiele rodzin jest tak agresywnie nastawionych, nie tylko do wierzących, ale ludzi ogólnie. Zostałam wrzucona do tej rodziny, jak ryba na pożarcie i zastanawiam się, jaki to ma mieć cel, jakie jest moje powołanie w tej rodzinie.

Antytezą Chrystusa jest Antychryst, ty tak w zasadzie piszesz o swojej rodzinie. Nie wiem czy świadomie czy nie, ale sądzę że z już z tylko takim podejściem nie jesteś w stanie wpłynąć na jej zmianę w pożądanym kierunku. Dodatkowo to ty sama walczysz aktualnie żeby przetrwać i nie zostać "pożartą" - tak widzisz wasze relację. Myślę że na chwilę obecną powinnaś zająć się sobą przede wszystkim. Możliwe że twoja troska o rodzinę, co do zasady jak najbardziej godna pochwały, może być w istocie pokusą by nie zająć się tym co powinnaś zrobić w pierwszej kolejności, czyli ogarnięciem siebie. Jeśli zmienisz siebie wtedy twoja relacja z rodzina ulegnie poprawie nawet jeśli rodzina pozostanie taka jaka jest.

A ja sie zastanawiam czy potrafila bys w kazdym z czlonkow Twojej rodziny znalezc cos dobrego? Moze sprobuj

Myśle ze w realu powinieneś porozmawiać z jakimś rozsądnym księdzem